The Boy No One Else Can See

Ako nga pala si Irish Jane Mendoza at kasintahan ko naman si Denver Luise Gonzalez, nagmula kami sa mahirap na pamilya at sila naman may kaya di ako gusto ng mga magulang ni Denver pero hindi hadlang yun sa pag mamahalan naming dalawa. Masaya naman kami sa mga buhay namin, tinutulungan niya ako sa mga Gawain ko sa eskuwela at sa bahay. Gusto sya nila mama saken pero di magkasundo ang mga magulang namin ni denver nung pinakilala namin sila.broken family ako. Mataas ang pangarap naming parehas. Gusto niya maging engineer habang ako naman Architect. “irish!! Andito na ako” sigaw niya at agad naman ako ngumiti sakanya “how’s school?” tanong ko sakaniya habang naka ngiti. Oo mas late dumadating si denver saken kasi umaattend siya ng meeting ng mga officer, oo officer sya sa klase look magaling sya mag gitara magaling sya mag drawing magaling sya mag sulat at syempre magaling mag lead ng school. Campus crush kumbaga. Mabait kasi siya at magalang, may itsura ren. Brown at malambot na buhok,hazel eyes, maganda ang fashion style,red lips, makinis, matangos ang ilong, maganda ang mata and makapal ang kilay. Oh diba all in one HAHAHAHAH nagulat ako nang maramdan kong may biglang bumatok saakin “aray..” narinig ko ang mahina nyang pag tawa agad ko naman siyang tinitigan ng masama “ano iniisip mo?” tanong nya saken umiling nalang ako kasi tinatamad na bumuka yung bibig ko charot sadyang ayoko lang sabihing iniisip ko siya shy type ako eh bat ba HAHAHAHHH “pogi ko talaga irish noh? Ako siguro iniisip mo” pinalo ko sya ng malakas sa braso at tinignan naman niya ako habang natatawa “joke lang, ang sakit ng palo mo!” tinitigan ko lang siya at nag attitude ang mata ko may sarili atang buhay bigla bigla nag e-eye roll. Nag peace sign naman siya saken habang tinititigan ko paren sya ng masama mala staring contest vibes HAAHAHHAHA “peace tayo.. wag kana magalit hehe” sabi nya na pang halong pang asar sa tono ng boses niya, sign naba toh na bunutan ko sya ng ngipin? Charot maka ngiti kasi wagas kala mo naman nanalo sa loto kung di ko lang toh kilala binatukan kona po siya HHAHAAHAHAH “bili nalang kita ng ice cream?” napangiti naman ako at umoo kasi sino bang aayaw sa ice cream ehe. Wala kasing tindahan na malapit dito sa napili naming bahay kaya kailangan pa namin lumabas ng village para maka bili ng ice cream, sinimulan na niya ang kotse ako naman sumakay sa likod “bat dyan ka naka upo?”tanong niya saken. “gusto ko humiga ayoko sa harap masyadong masikip choosy ako bat ba” sagot ko sakaniya at narinig ko naman ang mahina nyang pag tawa pero pinabayaan ko nalang kasi gutom na ako. Naka dating naman kami kahit medyo malayo “hoy panget anong flavor gusto mo?” inirapan ko naman sya bago sumagot “kahit ano” “walang kahit anong flavor dito” “ikaw na mamili” “last time na ako yung pumili di mo nagustuhan” “eh sino bang tao ang magugustuhan yung vanilla tapos may mga buo buong ewan!” “mamili ka kasi” “chocolate” “tamo sasagot din pala nakipag talo pa”naka ilang taluhan pa kami bago niya naisipang lumabas ng kotse at bilhan ako ng ice cream. “oh ayan na!” sabi niya at inabot saken yung ice cream tinignan ko siya at yung ice cream na kinakain nya strawberry na may sprinkles “ehem..” parinig ko at tinignan nya naman ako na nag tataka “hmm?” tanong nya. “patikim hehe” sabi ko habang tinuturo yung ice cream niya na may kasabay na paawa effect sa mukha para gumana “tsk takaw” sabi nya at nilapit naman saken ung ice cream niya tamo tong lalaking toh sungit mamimigay den pala. Kumuha ako ng konti sa ice cream isusubo ko na sana pero inagaw niya saken yung kutsara ko tinignan ko siya ng masama. Kumuha pa siya ng mas malaking part sa ice cream niya at sinubo saaken “baka kulang yung kinuha mo kanina eh takaw kapa naman” sumimangot naman ako at siya naman tong tuwang tuwa na inaasar ako. Naka dating na kami sa bahay at naubos nadin yung ice cream takaw kasi nung isa dyan sa gilid pati ice cream ko pinag kakain na kainis! Naisipan kong manood nalang sa kwarto bahala na si denver mag ayos dyan Jusme, papunta na ako sa kwarto ng may marinig ako parang may kausap si denver? “ma ayoko siya iwan dito” ha? Iwan? Sino naman iiwan mo? “ma mahal ko kayo ni daddy pero ayoko siya iwan para sa trabaho nyo, kaya nyo naman po siguro yun ng kayong dalawa lang ni dad diba?” aalis siya? Kelan? Saan punta niya? Gusto ko pa man pakinggan ang pinag uusapan nila ni tita pero baka mahuli ako kaya dumiretso nalang ako sa kwarto. Andami kong tanong sa isip ko pero di ko matanong sakaniya. Narinig ko ang foot steps niya paakyat ng kwarto kaya inayos ko agad ung sarili ko baka pitikin nanaman noo ko sakit kaya! Di ko namamalayan nag iimagine nap ala ako “bulaga!” sigaw niya “ay kabayo!” agad ko siyang tinignan ng masama “ano ba! Badtrip ka naman ehh kita mong nag iimagine pa ako nawala tuloy sa isip ko ano yung iniimagine ko!” tumawa siya ng malakas hala teh tawang tawa? “ang lalim kasi ng iniisip mo ano ba yan?” sabi niya habang naka titig saken baka matunaw naman ako teka lang. “Tse! Umalis ka nga dito chupe chupe!” sabi ko sakaniya habang sinisipa siya sa bandang bewang niya. Effective naman nilayuan niya ako agad. Nag ring bigla cp ko kinuha ko yun at sinagot ang tawag [“hi teh! May chika ako beh pumunta ka dito”] “seryoso akisha? Tumawag ka para mag chismis beh?” this is Akisha Dean Gervara my bestfriend sa campus kilala as a rich girl sa school dahil malaki ang company nila sa ibang bansa. [“oo teh tara pumunta ka na dito teh dami kong chika dali!!”] sabi niya at parang excite na excite mag kwento Jusme “papunta na” sabi ko at agad ng nag ayos binaba kona den yung tawag para makapag palit na ng damit. Nakita ko si denver na naka upo sa sala habang kumakain ng popcorn AY HUH?! POPCORN??? “Hoy! Saken yan diba!” sabi ko habang naka kunot ang noo ko “marami pa naman dun na pagkain ih bibilhan nalang kita ulittt!” sagot niya at agad namang nabadtrip ang mata ko mas kumunot pa siya. Padabog akong lumabas sa pintuan habang siya nandun naka upo at naka ngisi pa nung nakita akong naka simangot. Maiisahan ren kita soon. Naka rating na ako kela akisha naka abang siya sa labas ng gate at naka ngiti siyang kumaway saken. Pagkababa ko inalalayan niya naman ako kasi malubak ang daan “taray teh di ka pinagalitan? Masunuring bata sinuot nga yung sinabe kong suotin niya” sabi niya saken at inirapan ko lang siya “si denver nasan? Bat di ka hinatid” tanong niya saken na medyo kinairita ko “andun sa bahay kinakain yung mga pagkain na binili ko na para SAKEN dapat” oo diniinan ko yung salitang “AKEN” tumawa naman siya na parang ang saya saya niyang naiirita ako “eh ikaw? Bakit ayos na ayos ka ngayun?” tanong ko at agad naman siyang ngumiti “gagala tayo, gagawin naten yung mga di natin nagawa dati katulad ng skating!” nag nod nalang ako bilang pag tanggap sa sagot niya. Inuna naming puntahan yung candy shop na gustong gusto naming ni akisha since bata pa kami “teka nga bat bigla ka nag aya ng gala?” “sila daddy kasi..” “oh ano meron kay tito?” “kinukuha nila ako dun na daw ako mag aaral kasi may papakilala daw sila saken eh di ko naman alam sino, tinry ko naman umayaw kaso ayaw ni dad and mom want talaga nilang dun na ako mag aral tapos ang worst pa Gonzalez den last name nung ka business partner nila dad!” lumaki mata ko at bigla kong naalala yung convo ni denver at nanay niya kanina “akisha.. narinig ko convo ni denver at tita kanina ano di ko naman sadyang pakinggan yun na curious lang ako..” “oh ano narinig mo” “aalis ata si denver” “saan pupunta?” “malay di kona pinakinggan after non eh” nabigla den siya at tinignan ako na para bang sinasabe niya na ‘siya ba yung business partner nila dad?!’ “coincidence siguro bes? Malay mo magka parehas lang ng situation pero di naman talaga sila ung business partner ni dad diba” sabi ni akisha na para bang kinakabahan na “ano ba gagawin mo don?” tanong ko “di ko alam kay daddy eh bigla nag aya sa states kinabahan tuloy ako pero ang pagkaka alam ko ibabalik nila ako after ko makapag aral don” mamimiss ko tong babaeng toh kahit minsan attitude siya okay lang. ang dami na naming napagdaanan siya den yung nasandalan ko nung nag hiwalay si daddy at mommy. Pero ayoko muna pag usapan yan ang gusto ko lng malaman is si denver ba yung makakasama ni akisha sa states? What if oo nga? Di naman siguro noh? “huy!” sigaw ni akisha habang tinatapik ako. Wagas naman mang tapik neto kala mo multo na ako “tara na dali ayoko muna ng ganyan ngayun teh kain muna tayo nagugutom ako” tumawa lang siya at nag lakad na ulit kami, sinundan o lang siya hanggang sa makarating kami sa resto. After naming gumala ni akisha naka uwi na akong bahay. Sinalubong ko si denver ng matamis na ngiti bago dumiretso sa kwarto para mag palit, bakit parang kumonti yung damit dito? “denver!! Nag tapon kaba ng damit??” wala akong narinig na sagot sakaniya baka di lang narinig okay lang yan. Nag bihis na ako at bumaba para kumain nakaka panibago lang kasi wala si denver sa sala at kung wala siya sa sala nasa kusina kaso wala den siya sa kusina. San kaya pumunta yun? Nilibot ko yung bahay baka sakaling Makita ko siya kaso wala nasan nayun?? Kaso.. di lang pala si denver ang mahahanap ko dito. May nakita akong lalaking naka ngiti saakin habang kumakaway “HOY!! ANO GINAGAWA MO DITO?!”sita ko sakaniya pero di siya umalis sa pwesto niya o tumakbo kaya nag tataka ako “nakikita moko?” tanong niya saken na ipinag taka ko The nag rarambol utak ko wag ngayun “oo bakit?” agad naman siyang napa ngiti ng matamis at nilapitan ako “hi! Im Kayven Chavez antagal na kitang hinahanap nandito ka lang pala sa sulok sulok” nag taka ako sa sinabe nya “hi im-“ “wag kana magpa kilala irish jane right?” nag nod ako pero di ko maiwasang di mag tanong sakaniya paano niya ako nakilala nagulat ako ng may biglang tumawag saken “Irish im home!” binigyan ko siya ng ngiti na medyo akward “hinahanap kita sa loob kanina pa san kaba pumunta?” “dyan kela lola binigyan ko siya ng pagkain eh hehe, sino kausap mo?” tanong niya saken lumingon muna ako kay kayven bago sumagot “si kay-“ tinapik ako ni kayven at tinignan ako habang umiiling “kay? Nasan siya?” “ah wala nag iimagine lang ako kanina” “tara kain na tayo irish” “mauna kana pumasok may kukunin lang ako” nung naka layo layo na si denver muli kong tinignan si kayven na nag tataka “ikaw lang nakaka kita saken irish” “huh? Paano nangyari yun” “look may naka sama saaking sumpa nung binalik nila ako sa totoong mundo, binalik nila ako para hanapin ka at ikaw lang ang pwedeng maka kita saaken. Pag sinabi mo sa iba about saken possibleng madagdagan ang parusa ko kaya please keep me a secret irish.” “nasan kaba dati?” “magic world, na trap ako dun for 2 years” “bakit ka pinarusahan?” “may nagawa ako na dapat di gawin kasi naka sulat yun sa rules, may tinulungan akong lumabas sa magic world nalaman yun ni prinsesaang ahira kaya pati ako nilabas niya ng may parusa” nag nod nalang ako bilang pag tanggap sa sagot niya pumasok na ako sa bahay para kumain kasabay si denver. Narinig ko ang pag tunog ng cp nya he excused hiself so he can answer the phone call. Di masyadong malayo ang space na naka pagitan saaming dalawa kaya naririnig ko usapan nila “ma please don’t force me full decision napo ako na ayoko pumunta sa states dahil sa trabaho nyo” he sounds so pissed. Tinignan ko si kayven tumayo at lumapit kay denver para pakinggan. Pagkatapos niya makipag usap kay tita tumakbo ulit si kayven sakin ”denver pahangin lang ako sa labas” umoo nalang siya at pinag patuloy ang pagkain niya, kasunod ko si kayven palabas nang medyo makalayo na kami bigla siyang nag salita “kinukuha na siya sa states” tinignan ko siya ng nag tataka pero di ako nag salita hinayaan ko siya mag kwento sa narinig niya “business matter yun irish. Di ko naman sinasabeng magi sip kana ng kung ano ano pero kukulitin siya ng mommy nya na sumama sa states imbes na kasama ka dito. Binigyan siya ni tita ng 3 days para mag decide kung iiwan ka niya para sumama siya sakanila o mag iistay siya dito at hahayaan ang mga magulang niya sa states sa 3rd day na siya mag sasabi ng decision niya ikaw na bahala kumausap sakaniya irish, pero pag pumayag siya sa mommy niya kaya ko naman siya bantayan sa states at bumalik sayo para mag kwento ng balita” kwento niya ako naman tong kinabahan “sa tingen mo? Papaya ba siya?” tanong k okay kayven habang naka titig sa buwan “oo” maikli niyang sagot habang naka titig saken tinignan ko siya “bakit naman?” “kasi irish nanay niya yun di niya kayang tanggihan nanay niya” tumingin ulit ako sa buwan di ko napansin na tumutulo na luha ko “kayven” “hmm?” “paano kung pumayag siya paano ako?” tinignan ko siya habang naka ngiti ng malungkot “di hahanap ng bago yun irish. Kilala mo si denver diba?” yayakapin ko sana si kayven kaso bigla siya nag salita “hep hep hep naalala mo yung parusa? Di moko mahahawakan di mo den ako mayayakap sorry irish” nag back out tuloy kamay ko ano ba yan lumapit ako sa puno at umupo don ganun den ang ginawa ni kayven parehas naming pinag mamasdan ang buwan at tala pinalibutan kami ng katahimikan mga ilang minuto den bago maisipan ni kayven na mag salita “alam mo ba tao naman talaga ako” napatawa naman ako ng mahina sa sinabi niya “oo naman bakit? Paano kaba napunta sa magic world?” “inaabuso ako ng pamilya ko dati kaya nung napagod sila saken tinapon nila ako sa ilog isang araw den ako nasa gitna ng ilog tapos may nakita akong pintuan na naka tago sa gitna ng mga bato kaya naisipan kong pumasok di ko naman alam na pag pumasok ako di na ako makaka labas kaya ayun 2 years akong nandon. Pinapakain niya kami oo pero mahirap dun kasi pag nagkamali ka di ka bibigyan ng warning deretso parusa” kwento niya habang ako nakikinig lang di muna ako nag salita at hinayaan siyang mag kwento “pero gusto ko paren bumalik kela papa nung time nayun” “bakit naman? Inaabuso ka na nila diba?” “kasi mahal ko sila kahit ganun sila saken pinalaki pa ren nila ako, wala ako dito kung di nila ako binuo kaya kahit ganun sila pamilya ko paren sila noh” tinignan ko siya at ngumiti siya na para bang nag sasabi na ‘masaya ako kahit di ko sila kasama ngayun’ nakaka awa pala childhood ni kayven “bat ganyan ka makatitig irish?” I looked away para di masyadong halata HAHAHAHAH “ikaw ba irish ano childhood mo?” natahimik ako ng itanong niya yun “broken family ako lagging umuuwi si daddy na mainit ang ulo at minsan saamin pa niya ilalabas yung sama ng loob niya kaya nung bata ako puro ako pasa at lagi akong naka jacket. Pag sinabe nyang bawal kailangan mo sumunod kasi sasaktan ka niya pag di ka sumunod 5 years den kaming nag tiis kay papa until napuno na si mama nakipag hiwalay siya kay papa” “eh nasan na mama mo?” “she passed away after 3 years” “condolence. Ano ikinamatay niya??” “Lung cancer” parehas kaming natahimik at bumalik sa pag titig sa buwan “miss mo na siguro mama mo” “oo sobra, ikaw ba? Miss mo na pamilya mo??” “oo den” pagkatapos non pinalibutan kami ng katahimikan after ng ilang minuto nag aya na siya bumalik sa loob. FLASHBACK… “Pa tumigil kana po!” tinignan ako ng masama ni papa habang pinapalo niya si ate gamit ang belt ng pantaloon nya. Saamin niya nanaman nilalabas ang galit niya, narinig ko si ate na umiiyak kaya di ko maiwasang di lumapit sakanya “Irish!! Wag kang lalapit dito please” di ako nakinig sakaniya at lumapit paren di ko pinag sisihan yun kahit ako naman ung pinalo ni papa ilang minuto den bago siya tumigil sa pag palo at iniwan kaming umiiyak ni ate. Parehas kaming humahagulgul sa kwarto hanggang sa dumating si mama. 5 years kaming laging ganon sa bahay lumaki kami at natutunan naming ipag tanggol sarili namin dahil sa ginawa ni papa samin END OF FLASHBACK