DENGE

5.BÖLÜM

Arthur

İrina'dan gözlerimi alamıyordum. Boris onu kızdırdığı an yeşil olan gözleri ve sarı olan saçları kızıla dönmeye başladı. Büyülenmiş bir şekilde ona bakıyordum. Büyükbabamın sesiyle kendime geldim ve hemen Boris'in önüne geçtim. Şu an çok sinirliydi ona bir şeyler yapabilirdi. Dediklerinde sonuna kadar haklıydı dengenin bozulması bütün türler için yıkım olurdu bunun farkındayım ama Boris ahmağı bunun farkında değildi.

Salak kendini öldürtecek!

Daha fazla ileri gitmesin diye bir anda kolunu tuttum "İrina lütfen sakin olmaya çalış " dedim. Ona dokunduğum an içimde kurdum çıldırdı ve kükreyerek. "Eşim " diye bağırdı.

"Siktirr!!"

Bir bu eksikti!

Hemen elimi kolundan çektim, olayın şokundan çıkıp ,"Herkes bir sakin olsun " odadakilere de bakarak söyledim

"Boris sende hemen dışarı çık ve kendine geldikten sonra gel!" dediğimi ikiletmeden odadan ayrıldı. İrina bana garip bir şekilde bakıyordu.

'Acaba o da mı eşim olduğunu anladı ' diye içimden geçirdim. Normalde karşımda ki kurt adam olsaydı benim de onun eşi olduğumu hemen anlardı ama İrina kurt değildi o yüzden onun şu an farkında olup olmadığını anlayamıyordum.

"İrina masaya geçip düzgün şekilde konuşalım " deyince dediğimi yaptı.Bendeki değişimi ona belli etmemeye çalışıyordum.Ona bakarak;

"Planın ne "dedim

"İş birliğini kabul ediyorsunuz yani" dedi

"Önce planını duyalım sonra seninle olup olmayacağımıza karar veririz" dedim bariton bir sesle. Üyelerden biri," Arthur saçmalama! Kurt katliamı yapan biri ile iş birliği mi yapacaz" dedi öfke ile.

"İrina haklı Mike. Dengenin her zaman korunması gerek yoksa sonuçları çok kötü olur.Kurt olsun vampir olsun denge sağlandığı sürece hangi tarafın öleceği önemli değil " dedim. İrina bana şaşkın bir ifade ile,

" Yaptıklarımı haklı buluyorsun yani?"

"Evet ama yine de bu sana güvendiğim anlamına gelmez" dedim sert bir şekilde.Onla ben olamazdık ne kadar soğuk olursam o kadar iyi olacaktı.

"Sizin sorununuz " dedi ukala bir şekilde. Bu kız neden sinir bozucu!

"Planı anlat İrina" bıkkın bir şekilde konuştum.

"Sizin bölgenizde kalacam siz devriye gezerken mutlaka size pusu kuracaklardır. Onlar sizi avladığını düşünürken asıl ben onları avlayacam. "dedi. Sürüden biri ," Bunu yapacağına şehirlerine gidip hepsini öldürsene "

"Çok zekisin gerçekten " alayvari bir sekilde kurda konuştu sonra da derin bir nefes alıp," Dikkat çekmemem gerekiyor.Burda pusu kuran grupları öldüreceğim için benim varlığımdan haberleri olmayacak ve ne olduğunu anlamadan işimi bitirmiş olacam "

"Ama gerekirse en son dediğin şeyi de yaparım " bunu dediği an birden kaskatı kesildim vampir şehrine tek başına gitme fikri hoşuma gitmemişti.

'Kendine gel Arthur!' dedim.Bu eş bağı güçlenmeden bir an önce durumu çözmem gerekecekti. Aslında eşleşen kurtlar birbirini reddedebilirdi ama bunu yaparsam kurdum beni asla affetmezdi çünkü uzun yıllardır eşini bekliyordu.Kurdum ile çok zıt karakterlerdik genelde benim onayladığım şeyleri onaylamaz aynı şekilde bende onun onayladığı şeyleri onaylamazdım. Ben bunları düşünürken İrina;

"Beni duyuyor musun Arthur?"

"Ne?"

"Diyorum ki tamam mı?" kendimi hemen toparlayıp; "Tamam dediğin gibi olsun" dedim.

"Sana burda bir ev ayarlarım "

"Gerek yok. Ben ormanda kalırım " deyince öfke ile ona bakıp, " Saçmalama! Ormanda tek başına kalacağına izin vereceğimi düşünmüyorsun heralde!"

Napıyorum ben nerde kalırsa kalsın.İrina şaşkın bir şekilde bana bakıyordu neden bu şekilde davrandığımı anlamaya çalışır gibi.

"Ne o bana bir şey olur diye mi korkuyorsun " dedi alayla.

"Evet sen bize lazımsın sonuçta " diyerek gözlerine baktım.

Tanrım, gözleri renk mi değiştirdi onun?Bir an yeşil olan göz rengi sarımsı bir renge dönüştü ama bu çok kısa sürdü. Bakışlarını benden alıp masaya sabitledi hemen ," Merak etme kurtları kurtarmadan bana bir şey olmasına izin vermem "

"Yine de burda kalman daha doğru olur"

"İyi öyle olsun" dedi.

Toplantı bittikten sonra İrina sürüden ayrılır ayrılmaz kurdum içimde tedirgin bir şekilde kıvranıp durdu.

"Hadi ama koca kurt senden benden daha güçlü olan biri için bu kadar endişelenme " dedim kurduma o ise hiç oralı bile olmadı.

"Arthur sence yaptığımız şey doğru mu?"

"Onunla anlaşarak olayı çözmek "Boris'e bakıp, "Diğer sürülerle anlaşmaktan daha iyi değil mi?" birkaç saniye düşünüp, " Yani orası doğru ama yine de...."

"Şu an için daha iyi bir seçeneğimiz yok Boris, ona güvenmek zorundayız " Kurtları öldürdüğü için İrina'nın burda olmasını istemiyordu ama Boris'in de yavaş yavaş ona hak verdiğini hissediyordum sadece çok belli etmemeye çalışıyordu.

" Ona alışmaya çalış Boris"

"Burda olduğu sürece toplantıda ki gibi bir sorun istemiyorum!" imalı bir şekilde ona bakıp söyledim.

"Nerde kalacak peki hangi evi ayarlayalım? " bunu düşünmemiştim. Sürüdeki küçük evlerden birini ayarlasam onu kontrol edemezdim gözümün önünde olması gerekli sonradan sıkıntı yaşamamak için her hareketini izlemem gerekiyordu. Elimi saçlarımdan gezindirdikten sonra ," Bizim kaldığımız evde bir oda ayarla Boris "

"Nee! Bir sürü ev var Arthur neden bizimle aynı evde olmak zorunda " ona bakıp bıkkın bir şekilde;

"Gözümüzün önünde durması daha iyi "

"Kontrol etmemiz daha kolay olur"

"Tamam o zaman üstteki odayı ayarlıyorum " kafamla onayladıktan sonra odama geçtim.

"Bu eş olayını ne yapacam" Sıkıntılı bir şekilde odada volta atarken ;

"Arthur beni unuttun bugün " Rose kapıyı çalmadan odama girip dudaklarımdan öpmeye başladı.Rose ile iki yıldır iliskimiz vardı ve şu ana kadar da gayet güzel gidiyordu. Eş bağından dolayı ilişkimiz büyük bir olasılıkla zarar görecek.Ona şimdilik bunla ilgili bir şey söylemeyecektim.

"Çok yoğun bir gün geçirdim güzelim " deyip kendime onu daha çok çekerek karşılık verdim.

"Vampirler mi? "

"Evet " vücutlarımız birbirine sürter şekilde duruyorduk.

"Şu kız neyin nesi bütün sürü onu konuşuyor "

"İrina bir denge kurucu vampir popülasyonu çok artınca düzeltmek için gelmiş "

"Gerçekten dedikleri kadar güçlü mü? "

"Evet" dedim.Vampirlere yaptığı şeyi düşündüm o an ve kurdum 'Eşimiz çok güçlü ' diyerek gurur duydu.

"Kes sesini pire torbası!"

Onu daha fazla düşünmemem gerekiyor o gelmeden önce gayet güzel düzenim vardı. Şimdi bu düzenimi bozamazdım. Rose dudaklarıma yaklaşıp, " Seni özledim " deyince onu hızlı bir şekilde kaldırıp yatağa götürdüm ve üstüne çıktım.Bir yandan nefes almadan dudaklarını sömürürken bir yanda da üstündekileri bir çırpıda yırtıp fırlatmıştım. Şu an tek ihtiyacım olan seksti. Rose'u seviyordum uyumluyduk beraber güzel vakit geçiriyorduk.

O akşam onunla birkaç kez seks yaptıktan sonra rahatlamıştım ama içimdeki kurdum hiç rahat değildi...

......

"İrina üç gündür nerde!" sinirle Boris'e bağırıyordum. Toplantıdan beri görmemiştim güya buraya yerleşecekti. Adamları bulmaları için yollasam da kimse izini bulamamıştı.

'Nerdeydi bu kız!'

"Her yere baktık Arthur ama hiçbir yerde bulamadık " başına bir şey mi gelmişti acaba? artık bende iyicene merak ediyordum. Normal bir durum değil gibiydi.

"Ormana bakmaya gidiyorum" deyip onu bir kez daha aramak için çıktım. Dünden beri bende aramaya katılıyordum.

İki saattir bakınıyorum ama hiçbir iz hâlâ yoktu. En son biraz dinlenmek için bölge sınırında göl olan yerde durdum ve insan formuna geçtim.Bir ağacın altına geçip gölü izlemeye başladım.

İrina ile yakınlaşmamamıza rağmen yanımda olmaması kurdumu delirtiyordu ve bu beni de etkiliyordu onun yüzünden bende merak edip duruyordum.

Yarım saat oturduktan sonra bir anda arkadan biri beni sert bir şekilde tuttu. Sırtımdan indirmeye çalışıyordum ama o kadar kıvraktı ki her hamlemi geri püskürtüyordu. En son onu indiremeyeceğimi anladığımda durdum ve kulağımın dibinde kahkaha attı.

"Ne oldu Alfa pes mi ettin?" bu ses?....

"İrinaa!!!!" diye bağırıp ,onunda bir anlık dalgınlığına geldiği için onu sırtımdan indirdim ve hızlı bir şekilde ağaca dayadım. Biraz önceki boguşmadan dolayı nefes nefese kalmıştım.Normalde beni rahat bir şekilde kendinden iterdi ama yaptığım hareketten dolayı afalladığı için bunu yapmadı.Ona yakın bir halde ;

"Lanet olsun! Ne yaptığını sanıyorsun?" diye bağırdım.

"Hadi ama sadece biraz eğleniyordum "

"Neden bu kadar tepki gösteriyorsun ki?"

"Bir kurda arkadan gizli gizli yaklaşmak sence eğlenceli mi!" sonra bir an aklıma gelip daha çok bağırarak;

"Hem sen üç gündür nerdesin!"

"Her yerde seni arıyorum!" çıkan yüksek sesimden dolayı elini kulağına götürmek zorunda kalmıştı.

"Arthur kulağımı patlattın.!"

Ben sinirden kudururken o benim bu durumumdan eğleniyordu. Sonra gözlerine dikkat ettim göz rengi parlak lilaydı.

"Gözlerin?.." dediğimde bana şaşkın bakıp, " Ne olmuş gözlerime? " dedi.

"Lila rengi "

"Eğlendiğim de göz rengim Lila olur" dedi.

"Nasıl yani ruh haline göre göz rengin mi değişiyor?" dedim. Kafasını aşağı yukarı salladı.Sonra toplantı aklıma geldi orda da sarı olmuştu.

"Peki sarı renk olduğunda ne oluyor?" anlamayan gözlerle bana baktı ama yine de cevapladı.

"Yani hayal kırıklığı yaşadığım zaman genelde olur da sen niye sordun bunu?" hatırlamıyordu bende hiç bozuntuya vermeden ," Hiç merak ettim sadece" dedim.

Ne yani o gün ona söylediğim cümle yüzünden mi hayal kırıklığına uğramıştı.? Konuyu uzatmamak için değiştirdim.

"Üç gündür nerdeydin İrina?" istemsiz bir şekilde ona daha çok yaklaştım.

"İşlerim vardı diyelim" dedi.Tek kaşımı kaldırıp, " Ne tür işler? "

"Seni ilgilendirmez Arthur, hesap verecek değilim " iyice kendimi ona yaklaştırıp dudaklarına üfler şeklinde, " Seninle ilgili her şey beni ilgilendirir" dedim. Ne diyordum ben!

Şu an ikimizde dudaklarımıza odaklanmıştık.'Arthur kendine gel! Rose var' dedikten sonra hızlı bir şekilde ondan uzaklaştım. Biraz önceki yakınlıkta dolayı kalp atış hızım hâlâ hızlıydı o da benden aşağı kalır değildi.

"Vampir şehrine gidip biraz onları izledim" bunu demesiyle kaskatı kesildim.

"Naptın naptın!"

"İrina tek başına nasıl gidebilirsin oraya!" öfkeden her yerim titriyordu nasıl tek başına gidebilir onların inine.Bana şaşkın bir şekilde bakıp, " Arthur benden bahsediyorsun şu an."

"Bana bir şey olmaz "

"Neden ölümsüz müsün? " bu özgüven nerden geliyordu tamam güçlü ama sonuçta o da canlı dikkatli olmak zorunda.

Bana dikkatle bakıyordu bundan rahatsız olup," Niye öyle bakıyorsun?" dedim o ise ;

"Hiç.... " sadece dedi.