“d**k!” NAPAIYAK sa tuwa na sambit ni Honey nang makita siya nito.
Awtomatikong niyakap niya ito. Hindi niya magawang magsalita agad. Hindi rin niya kayang ipaliwanag ang nararamdaman niya sa mga sandaling iyon. Nag-aagaw ang lungkot at saya sa puso niya. Hinigpitan pa niya ang yakap dito at saka pumikit. Nang dumilat siya pagkaraan ay sila na lang ni Honey ang nasa hospital room. Wala na roon ang mama at kapatid niya na inabutan din niya nang pumasok siya roon.
“Ang saya-saya ko na nandito ka ngayon, d**k,” sabi ni Honey. “Ayoko talagang manganak na wala ka sa tabi ko. Abot-abot ang panalangin ko na makarating ka. Kanina pa ako four cm. Natatakot akong magtuloy-tuloy ang dilation ko na wala ka pa rin dito. We’ve always been waiting for this moment to happen, d**k. Akala ko, mangyayari i
