7| ตัวแม่ 1/1
651 Words
ไม่คิดเหมือนกันว่าจะพาตัวเองมาอยู่ในสถานการณ์แบบนี้
“เฟย เฮียไม่ได้อยู่ร้านไอ้ซีแล้วนะ”
“เอ้า ผมมาถึงแล้วเฮียไปไหน”
“มีธุระ” หลังจากเปิดโต๊ะเรียบร้อยผมก็ขอตัวออกมาคุยโทรศัพท์ จำได้ว่าไอ้เฟยร้องจะตามมาด้วยหลังจากเสร็จงานเลี้ยงบริษัท
“คิดถึงของไทยอะดิ”
“สมอง คิดอย่างอื่นไม่เป็นเลยหรือไง”
“เฮียอยู่ร้านไหน ขอไปนั่งด้วยดิ” ถ้ามันมาก็ฉิบหายสิ
“ไม่” ผมรีบกดวางเสียเวลา ขืนยังคุยต่อมันคงแกะรอยตามมาจนได้แน่
“รู้จักร้านเหล้าเยอะเหมือนกันนะเราอ่ะ” จนป่านนี้เธอก็ยังมั่นใจว่าผมอายุน้อยกว่าทั้งๆที่เธอน่ะ รุ่นเดียวกับไอ้เฟยเลย
เอาไงก็เอา เอาที่สบายใจจะยังไงก็ได้เรียกผมว่าน้องไม่ติดอยู่แล้ว
“ชอบดื่มมั้ย”
“ชอบนะ แต่ไม่ค่อยได้ดื่มเพราะกลัวติดลม”
“ไม่ดื่มเหรอ หรือว่ากลัวติดลมเหมือนกัน” ผมน่ะ ดื่มได้เรื่อยๆอยู่แล้ว ส่วนเรื่องเมาไม่กลัวหรอกเพราะรู้ลิมิตตัวเองดี จะไม่ทำให้ตัวเองขาดสติภาพตัดเด็ดขาด
“ดื่มเถอะ จะนั่งเป็นเพื่อนเอง”
“น่าไว้ใจตายแหละ”
“เดี๋ยวดูแลเอง” ผมได้ยินและเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด ไม่ได้ตั้งใจเสือกแต่ขาทั้งสองข้างมันพาเดินไปที่ห้องควบคุมกล้องวงจรปิดเอง ยอมรับเลยว่าเธอเก่ง จัดการปัญหาใหญ่ตรงหน้าให้กลายเป็นเรื่องเล็กน้อยพร้อมเดินออกมาอย่างมาดมั่นและสมศักดิ์ศรี
เป็นผมคงนอนตายน้ำลายฟูมปากอยู่ตรงนั้น โดนคนที่รักหักหลังมันไม่ธรรมดาเลยนะ ใครไม่เคยก็ไม่รู้หรอกว่ามันเจ็บปวดมากแค่ไหน
“พูดจริงปะเนี่ย”
“พร้อมลางานให้เลย”
“เฮ้ย เรื่องงานอย่าไปพูดถึง จำคำพี่ไว้ แดกได้ก็ต้องลุกไปทำงานได้” กรรมการอย่างผมอึ้งไปเลยเชื่อปะ ภายใต้ความอินโทรเวิดของผม ก็อยากมีเพื่อน อยากคุย มีเรื่องเล่าเยอะแยะเต็มไปหมดที่ผมอยากระบายออกมา
แต่ .. ก็ได้แค่คิดเพราะเมื่อไหร่ที่ได้เริ่มเผชิญหน้า สิ่งที่คิดก็จะหายไปทันที อยากกลับเข้าสู่ที่เดิม ความเงียบ ฟังเสียงตัวเองและยืนมองพวกเขาด้วยรอยยิ้ม
“งั้นก็จัดเลย ไม่อั้น”
“เพื่อนน้อยใช่มั้ยเรา”
รู้ได้ไง ? แทบไม่มีเลยต่างหาก นอกจากไอ้ซีก็มีไอ้เฟยแล้วก็ชวิลที่คุยเรื่องปกติทั่วไปกับผม
“เหมือนกันมั้ยล่ะ”
“อือ อยากมีนะแต่รำคาญ”
“มีเพื่อนมันน่ารำคาญตรงไหน”
“ถามพี่เหรอ อืม ถ้าเป็นผู้หญิงก็คงนินทากันฉ่ำประมาณนี้ แล้วเราล่ะ รู้จักใครบ้างหรือยังในบริษัท”
“รู้แล้ว ก็นั่งอยู่นี่ไงกำลังตีสนิทอยู่”
“ตีสนิทด้วยการเลี้ยงเหล้า เนี่ยนะ?”
“อยากกินไรล่ะ เลี้ยงได้หมดแหละ”
“เลี้ยงเหล้านั่นแหละ ไม่อยากเสียค่าเหล้าเองวันนี้”
“คบมานานเหรอ”
“3ปี”
“ไม่ธรรมดา”
“พี่คิดว่ามันแป๊บเดียวเองนะ แต่ไม่รู้ว่าเขาคิดเหมือนกันหรือเปล่า” ท่าทางของเธอดูชิลล์จนมองไม่ออกเลยว่าเพิ่งผ่านเหตุการณ์เลวร้ายมา
“เสียใจมั้ยเนี่ยถามจริง”
“เสียใจสิ แต่พอมานั่งคิดทบทวนดูแล้ว ไม่จบวันนี้ก็จบวันอื่นอยู่ดี แต่ที่เหี้ยก็คือ แม่งแอบมีคนอื่นไง”เปลี่ยนอารมณ์ตามแทบไม่ทัน อยู่ๆก็หยาบจัดขึ้นมาซะงั้น
“ถ้าเขามาง้อ”
“ไม่มีวันหรอก เชื่อมั้ย ต่อให้คบกันนานเป็นสิบปีก็ไม่ได้แต่งหรอก” พอเริ่มเรื่องก็กระดกเหล้าในแก้วเพียวๆลงคอ น้ำเปล่าไม่ต้อง ขอร้องนี่ผมกำลังตีสนิทกับตัวแม่อยู่ใช่ปะ
-----------
- Writer
