คำว่า ‘ผัวหิว’ ทำให้คนสะลึมสะลือลืมตาโพลงขึ้นมาทันที “พี่ดิน!”
“อื้อ ก็พี่น่ะสิ ตกใจอะไร”
“ฟ้านึกว่าที่รัก”
“นี่ก็ที่รักไง”
ฟ้าพราวแกล้งทำไม่รู้ไม่ชี้ ไม่ยอมรับมุก แต่ในใจก็แอบหวิวๆ กับคำว่า ‘ที่รัก’ ของเขาอยู่เหมือนกัน แต่ยังหรอก ตอนนี้เขายังไม่ได้รับสิทธิ์ให้เลื่อนขั้นขึ้นมาเป็นที่รักของเธอ ขอดูความประพฤติอีกสักระยะก่อน
“พี่หิว...” บอกพลางทำตาละห้อยอย่างน่าสงสาร
“หิวอีกแล้วเหรอคะ” ฟ้าพราวหน้าเจื่อน ทำท่าจะขยับตัวหนี แต่ช้ากว่าสามีที่เลื่อนมือมาจับล็อกเอวเล็กไว้
“หิวอีกแล้วเหรอ...? ถามแบบนี้หมายความว่ายังไง คนเราก็ต้องกินทุกวัน วันละสามเวลาไม่ใช่เหรอ ถ้าวันไหนหิวตอนดึกก็ยังกินก่อนนอนได้อีกรอบนะ” ภูริดลพูดหน้านิ่ง ท่าทางจริงจังสุดๆ
“ฟ้าไม่ไหวจริงๆ นะ เมื่อยไปหมดทั้งตัวเลย”
“เล่นท่ายากเอง ช่วยไม่ได้” ชายหนุ่มยักไหล่อย่างไม่ยี่หระ เลยโดนกำปั้นเล็กๆ ทุบลงบนไหล่หนึ่งตุ้บ “กี่ครั้งนะเม
