ภูริดลขับรถออกจากถนนย่อยเส้นเล็กหน้าวังดุษฎีรังสรรค์ออกมาสู่ถนนเส้นหลัก มุ่งหน้าไปยังใจกลางเมืองเพื่อซื้อชุดสำหรับไปงานเลี้ยงคืนนี้ ทว่าพอเห็นป้ายร้านขายยาอยู่ข้างหน้า เขาก็ชะลอความเร็วลงแล้วนำรถเข้าไปจอดที่หน้าร้าน
“แวะร้านขายยาทำไม ไม่สบายเหรอ” ฟ้าพราวถามพลางยกหลังมือขึ้นแตะหน้าผากสามีด้วยความเป็นห่วง
“นั่งรอในรถแป๊บนึงนะ เดี๋ยวผมมา” เขาบอกหน้านิ่งแล้วรีบลงจากรถ ไม่ถึงห้านาทีก็กลับมา เขาโยนถุงยางอนามัยกล่องใหญ่ไปไว้ที่เบาะหลัง แล้วส่งแผงยาที่บรรจุยาเพียงแค่สองเม็ดกับน้ำดื่มหนึ่งขวดให้ภรรยา “กินยานี่ซะ”
“ยาอะไร” ฟ้าพราวรับแผงยากับขวดน้ำมาแบบงงๆ
“ยาคุมฉุกเฉิน” เขาบอกด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียดอย่างเห็นได้ชัด
“คุณไม่อยากมีลูกขนาดนี้เลยเหรอ” หญิงสาวถามเสียงแผ่ว ก้มมองแผงยาที่มีอยู่สองเม็ดในมือ พลันความรู้สึกเจ็บปวดก็อัดแน่นอยู่ในอกจนแทบหายใจไม่ออก
“ผมยังไม่พร้อม คุณหญิงก็น่าจะยังไม่พร้อมเห
