“ทำเหมือนผู้ชายคลั่งรักไปได้ ทั้งที่เราก็แค่เอากันขำ ๆ”
มาดแบบนี้ของเขา ฉันไม่ค่อยชินเลย รู้สึกคอนโทรลไม่ได้ ดังนั้นจึงระบายความอึดอัดในอกของตัวเองด้วยการกระชากรถออก เร่งความเร็ว แต่มีหรือจะสะบัดเขาหลุด
พี่กายก็ปล่อยให้ฉันระบายอารมณ์ได้เต็มที่ กระนั้นรถพี่กายก็ยังตามฉันมาจนฉันถึงหน้าคฤหาสน์ภาณฤทธาดลย์ เขาถึงปลีกตัวจากไป
ไม่กี่วินาที สมาร์ตโฟนที่ฉันตั้งไว้หน้ารถก็ส่งเสียงเตือนข้อความเข้า
‘ไว้เจอกัน’
ข้อความนั่นเองที่ทำให้ใจฉันกระตุก ข้อความจากผู้ชายที่ตามมาส่งถึงหน้าบ้าน
“ตาบ้านี่”
ไอ้ที่บอกจะมาส่งฉัน คงหมายถึงขับรถตามมาส่งแบบนี้นี่เอง
เมื่อรถเข้าไปใกล้ถึงตัวคฤหาสน์หลังใหญ่ แสงไฟระย้าระยับภายในบริเวณสวนหย่อมหน้าบ้านทำเอาฉันหลุดขำออกมา เห็นทีว่า งานเลี้ยงวันเกิดเล็ก ๆ ของคุณตา แขกคงร่วมร้อยเป็นแน่
น้าสาวของฉันยืนคุมงานด้วยตัวเองขนาดนี้ แต่ฉันไม่ได้สนใจเข้าไปปะทะกับเธอหรอก จอด
