His To Own

Chapter 4

Hindi ko maiwasang hindi matawa habang pinagmamasdan ko ang sarili sa salamin. Mabuti na lang talaga at hindi tinapon ni Manang ang long-sleeve white dress na 'to na ginamit ko noong nakaraang halloween. Tingnan ko lang kung 'di mainis sa 'kin ang Khalil na 'yan. Sisiguraduhin ko na pagkatapos ngayong araw ay hindi na siya babalik dito sa bahay para itutor ako. Nang magsawa na ako kakatingin sa sariling repleksyon ay pumihit na ako paharap sa pinto ng kuwarto saka lumabas. Bago tuluyang bumaba. Sinipat ko muna si Khalil sa sala. Maayos pa rin itong nakaupo sa sofa at nasa center table naman ang ilang mga libro pati na rin ang isang laptop na binubuting-ting niya.

Marahan at pilit kong sinikap na huwag gumawa ng kahit na anong tunog sa pagbaba ko ng hagdanan para magawa kong gulatin ito. Nang akala kong magtatagumpay na ako sa balak kong takutin 'to ay bigla siyang nag-angat nang tingin, sa pagkagulat sa pagtatagpo ng aming mga mata ay nawalan ako ng balanse at natapakan ang mahabang tela ng suot ko.

Dire-diretso at parang lumpiang rumolyo ako pababa sa huling step ng grandstaircase papunta sa sahig. I shut my eyes as pain attack my system.

Karma is really a b***h, aye? Hindi ko pa nga nagagawa ang hindi kasamaang plano ko kay Khalil ay naibalik na kaagad 'yon sa 'kin ng tadhana.

"Kulang ka ba sa buwan?" naimulat ko ang aking mga mata sa tanong na binitawan ng nag-iisang lalaking nasa bahay namin sa mga oras na 'to. Before I can get back to his insult, Khalil Federico help me stand up by carrying me bridal style. It made my mouth open. I can't believe that he can carry me because I kinda gain weight—hindi ko sinasabing mataba na ako. W-well...I-I just thought that he's weakling because nerds are like that and he is nerd.

"Lahat ba ng model sa SMA ay sintu-sinto?" bulong nito habang pinapasadahan ako nang tingin pagkatapos niya akong ilapag sa sofa.

What is sintu-sinto? Pareho ba ang ibig sabihin non sa hinto? It sounds a like.

"Ouchie!" mariin akong napapikit at sunod-sunod na napahampas sa kamay nitong humawak sa 'king ankle. When I open my eyes, he's already narrowing his loops to me. Parang ako pa ang may kasalanan sa kaniya ngayon samantalang siya ang nag-in flick sa 'kin ng pain? "You sprain your ankle, Somi."

"Wow, Doctor ka?" patuya kong sinabi.

"Of all people this world has. Why does it have to be you?" I heard him murmurs. The corner of my mouth twitch as that. Kung 'di ko lang naiintindihan ang sinabi niya ay iisipin ko nang kinukulam ako ni Khalil dahil kung makatingin ito sa 'kin ay parang 'yon ang plano at gustong-gusto niyang gawin sa mga oras na 'to.

"What do you mean by why does it have to be you?" I asked that he ignored completely as he turns his back on me. Hinugot ni Khalil ang cellphone mula sa bulsa ng suot na cargo shorts. May idinial pa muna siya bago niya 'yon inilapat sa tainga.

"Putek." Mariin akong napapikit. Mukhang kailangan ko nang ihanda ang tainga ko para sa sermong matatanggap ko galing kay Mommy maya pagdating niya dahil mukhang nagsusumbong na si Khalil. Kalalaking tao sumbungero.

Nang humarap na siya sa 'kin pagkatapos ng phone call na ginawa niya ay mas lalong bumusangot ang mukha ko. "Nasaan si Manang?" tanong nito. Hindi ko siya inimikan. Pareho kaming nandito kaya hindi ko rin alam. Nang maisip niya sa wakas na wala akong balak na sagutin ang tanong niya ay lumakad 'to patungo sa kusina. "Hoy! Anong gagawin mo r'yan? Napaka-feel at home mo naman yata, Cervantes." He stops himself from walking and turn to look at me with his eyes blazing in so much irritation. "Kukuha ako ng ice cubes para sa sprain mo. Sabi ni Alex i-cold compress daw para mawala maibsan yung sakit at pamamaga," pag-iimporma niya sa 'kin bago siya tuluyang naglaho sa paningin ko.

Pagbalik ni Khalil dala-dala ang cold compress na ipinunta niya sa kusina ay kasunod na nito ang nag-aalalang si Manang. "Solar, gusto mo bang dalhin ka na namin sa hospital? Tatawagan ko na ang Daddy o 'di kaya ay Mommy—"

"Huwag po!" bakas ang matinding gulat ni Manang dahil sa mariin at malakas kong pagtutol sa plano niya. Malilintikan ako lalo e. Kung uuwi sina Mommy galing sa kaniya-kaniya nilang trabaho sigurado akong magtatanong ang mga 'yon kung anong nangyari at mapipilitan akong umamin.

"Ouchie, Khalil!" pinaningkitan niya ako ng mata. Imbes na hayaan na dahil sa daing ko ay tinuloy niya pa ring dampian ng cold compress ang hindi naman gaanong namamaga kong bukong-bukong. While he damps  it in my ankle, his eyes examine that part of my body too. He's so serious that it made me feel like he'd hit me with ice if I ever make a nonsensical  comment.

"Mild lang naman 'to, Manang. Hindi na siya kailangang dalhin sa hospital, sa mental institution pa. Kailangan ata ni Somi ng mental health assesment," tahasan niyang sinabing ikinangisi ni Manang. Kahit na mamimilipit na ako dahil sa 'king sprain ay nagawa ko pa ring iunat ang kamay ko para sana batukan siya kaya lang ay nahuli niya 'to. The coldness on his eyes froze me. Wala sa sariling binawi ko ang aking kamay mula sa pagkakahawak nito na agad niya ring pinakawalan.

"Siraulo ka. Mukha ba akong baliw sa 'yo?"

"Oo. Sino ba namang tao ang nasa tamang pag-uutak ang magsusuot ng ganiyang damit sa normal na araw? Kaya siguro kayo magkasundo ni Alex, pareho kayong may tama sa utak."

"Aba't—"

"Khalil?" hindi ko na natuloy pa ang pagsubok kong latayan siya sa mukha nang marinig ko ang boses ni Ate Alex. Bago pa bitawan ni Khalil ang paa ko at tumayo para salubungin ang girlfriend ng Kuya niya ay nasa loob na sila ng bahay kasama ang isa pang babae. When her eyes landed on me, the older woman eyes sparkles as she smiles widely.

Mama ba siya ni Ate Alex?

"Alex, ba't dinala mo pa si Mama rito?" masungit na salubong ni Khalil. Wait, kina Khalil na Mama yung babae? Bakit parang hindi naman? Ang friendly-friendly niya kasi. Malayong-malayo sa vibes ni Khalil ang vibes ng Mama niya. Ampon siguro siya. Napatingin na ako kay Khalil. "Si Ate Alex ba yung tinawagan mo kanina?" Ate Alex nodded her head in response for the question that is supposedly meant to be answer by his future monster-brother in law.

Paglapit ni Ate Alex ay yumuko 'to. Iniangat ni Khalil ang cold compress mula sa bukong-bukong ko para makita 'yon ni Ate. She silently examines and pinch it one time before she brought her cheerful eyes to me. "Mild lang 'to," aniya. Nilingon niya si Khalil na seryosong nakatayo sa likuran nito. "Kung madaliin mo naman ako sa pagpunta rito, Khalil Federico akala ko malala ang nangyari kay Somi na maaring hindi na siya makalakad pa---"

"Hindi naman kita minadali, a? You're exaggerating things, Alex."

Bumaling na naman sa akin bago siya tumayo. "Iikot mo lang sa ibabaw ng bote ang paa mo pagkatapos nitong cold compress ta's ipahinga mo muna. Bukas maayos na 'to," she advice. I was relieved because of that. I thought I wouldn't be able to walk for days because of this ankle sprain like what happened to Gani when he sprained his ankle too because of basketball.

"Wait. Khalil, 'di ba siya yung cute na babaeng pinanunuod mo sa cellphone mo noong nakaraang buwan na nagtitiktik o toktok?" the older woman asked, unsure with the two words that she utters. How cute—sandali. Did she just tell that Khalil watches my t****k video?

May simpleng pagtatanong sa matang hinanap ko si Khalil na nakaharap na ngayon sa Mama niya at nakatalikod sa akin. "Ma, t****k 'yon at hindi siya ang babaeng 'yon," si Khalil.

Noong una ay mukhang hindi pa kumbinsido ang babae sa sinabi sa kaniya ng anak ngunit hinayaan na lang din ito kalaunan. "Oh, where's my manners!" she asked herself when she finally notice the unsaid question of mine regarding her identity. She nonchalantly stroll to me and offers her hand afterwards. "Hi, I'm Nerissa "Nerie" Cervantes, your future mother in law."  Nalaglag ang aking panga, si Ate Alex ay tumawa at pagalit naman siyang tinawag ni Khalil na nilingon niya rin kalaunan. "Kung ano-ano na naman ang pinagsasabi mo."

She playfully winks at her son. "Khalil, anak kita. Alam ko, ramdam ko kung magugustuhan mo ba ang isang babae o hind. Magugustuhan mo si—"

"Somi po," pagpapakilala ko.

"Magugustuhan mo si Somi katulad nang pagkakagusto ng Kuya mo kay Alex."