THALIA POV
Kinabukasan, maaga akong nagising. Maliwanag na sa labas at ramdam ko ang init ng araw, pero nanatiling nakasarado ang kurtina ng kwarto. Para bang sinadyang hindi iyon buksan upang hindi ako magising agad sa sikat ng araw. Napalingon ako sa tabi ko walang bakas ni Caspian. Maayos ang pagkakaayos ng kumot at unan, para bang walang humiga roon kagabi.
Nabuntong-hininga na lamang ako at tumitig sa kisame. Hanggang kailan ko kaya kakayanin ito? Hanggang kailan ko maipapanggap sa lahat, at sa sarili ko, na kaya kong manatili sa sitwasyong ito?
Maya-maya, bumangon na rin ako. Inayos ko ang higaan bago dumiretso sa banyo para maligo. Ang malamig na tubig ay bahagyang nagpagaan ng bigat ng iniisip ko, ngunit hindi pa rin nawala ang pakiramdam ng pangungulila at pag-aalinlangan.
Pa
