CHAPTER 20

1070 Words

Kinabukasan maaga pa lang ay gising na ako. Hindi ko alam ang nararamdaman ko. Na eexcite ako sa isiping makikita ko na sya. Pero kinakabahan ako baka malala ang kalagayan niya. Hindi naman kasi sinabi ni Justine kung gaano kasama. Hanngang ngayon iniisip ko parin kung anong nangyari ng mga sandaling iyon. Kung bakit siya ang nasaktan at hindi ako. Wala namang makuhang matinong sagot sa doctor na iyon. "Good morning iha. Ang aga mo namang nagising. Lilinisin ko sana ang kwarto mo okay lang ba?" Tanong ni manang na kapapasok lang. "Opo manang, nakakahiya nga po sa inyo nakakadagdag na ako sa trabaho mo." "Asus iha wag mo na isipin yun, wala naman akong masyadong ginagawa. Teka gusto mo ba ng gatas ipagtitimpla kita." "Opo manang, pero pwede bang pumunta sa kusina at dun nalang ako ii

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD