CHAPTER 23

1275 Words

"Hindi ko kailangan ng mansyon Armando, dahil kahit ikaw lang ay sapat na.." Mga salitang hindi ko kayang ibukang bibig kaya sinarili ko na lamang. Natatakot ako. Natatakot ako na baka ako lang pala ang nag aasume. Higit sa lahat natatakot ako, baka masaktan lang pala ako. "Uhmm, Armando pwede bang magtanong?" "Go on." "Pwede ko bang malaman ang nangyari dun sa sasakyan? Nawalan kasi ako ng malay kaya hindi ko na alam ang nangyari." "Diba binaril mo ako? Bakit wala akong tama?" "What!" "Diba tinutukan mo ako ng baril? Alam kung pinutok mo yun. Tsaka bakit ka nga pala may baril? Hindi ko kasi nakitang may baril ka nung nasa ospital." " f**k! bakit naman kita babarilin? Ganun ba ang tingin mo sa akin? Na kaya kitang saktan? " "Hindi naman sa ganun. Kaya lang naguguluhan ako. Hindi

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD