'A Billionaire's Contracted Wife.'

CHAPTER 6.

Patricia felt like she was convulsing with unexplainable heat that rushed in every fiber of her flesh. Hindi mabilang kung ilang beses siyang napalunok.

Their pressing bodies created an electrifying tension that made her feel shiver. Tila kidlat sa bilis na inilayo niya ang kanyang sarili mula kay Bryan.

“Kumukulo na—”

“Go and fix yourself, ako na ang bahala dito.” a mischievous smile was painted on Bryan’s face.

Ngiti na nakakaloka na may kalakip na pang-aakit, at ewan niya kung niloloko ba siya ng paningin niya. Lust. Lust is what she saw in his grey eyes.

Agad na iniwas niya ang paningin sa mga mata ni Bryan. “Ikaw ang bahala.” Tinungo niya ang sulok kung saan niya nilagay ang kanyang shoulder bag at ilang libro na dala niya saka mabilis na humakbang tungo sa loob ng silid.

Pagdating sa loob ng silid ay nanlalambot ang mga tuhod na inilapag niya sa ibabaw ng study table ang mga libro at kanyang bag. Isang marahas na pagbuga ng hangin ang kanyang ginawa sabay kapa sa kanyang dibdib. Wala na si Bryan sa harapan niya ngunit ang kanyang puso ay hindi pa rin kumakalma.

Mas lalo pa nga domoble ang pagkabog ng dibdib niya ng mapadako ang kanyang paningin sa kama. Dalawang silid lang meron ang condo. Ang kabilang silid ay entertainment room. Kaya siguradong tabi nga silang matulog ni Bryan.

Kung pwede sana na sa entertainment room siya matutulog. Ngunit hindi. Wala siyang karapatan mamili. Hindi ang gusto niya ang masusunod. Ito ang unang gabi na magkasama sila pagkatapos niyang pirmahan ang kasunduan na kasal anim na araw na ang nakaraan. Walang paglagyan ang kaba na kanyang nararamdaman sa sandaling ito.

Kalansing mula sa kusina ang umagaw sa pag-iisip niya. Inihakbang niya ang kanyang mga paa tungo sa wardrobe at agad na naghagilap ng masusuot. Isang ternong pantulog ang kinuha niya. Mahaba ang pantalon ng pajama pants niya at long sleeve din ang pang-itaas. Pagkatapos ay mabilis na humakbang tungo sa banyo.

Pagdating sa loob ng banyo ay agad na napansin niya ang itim na toothbrush sa loob ng toothbrush holder katabi ng kanyang blue toothbrush. Maging ang shower gel na katabi ng kanyang bath soap at shampoo. The sense of feeling that he was not alone anymore suddenly gave her a sense of security. Sa hindi alam na dahilan naghatid iyon ng kapanatagan at kakaibang kasiyahan sa kailaliman ng kanyang pagkatao.

Ipinilig niya ang kanyang ulo. Hindi niya dapat na maramdaman ang kakatwang pakiramdam na ito dahil ang lahat na meron siya ngayon ay panandalian lang. Nag gagamitan lang sila ni Bryan. Kung ano man ang mamagitan sa kanila ni Bryan simula ngayon ay pawang pagkukunwari lang. Maliban sa legal silang mag-asawa at bilang asawa ay may obligasyon sila sa isa’t-isa.

Nilinis niya ang sarili. Kinuskos niya ang hubo’t-hubad na katawan sa ilalim ng rumaragasang tubig ng shower. Wala siyang pinalampas. Pagkatapos niyang kuskusin ang katawan ay agad na hinablot ang towel sa towel rack at pagkatapos ay pinunasan ang hubad na katawan at binalutan ang basa na lagpas balikat niyang buhok saka lumabas ng shower room.

Tumayo siya sa tapat ng malaking vanity mirror, saka hinubad ang nakabalot na tuwalya sa katawan at sinunod ang towel na bumabalot sa basa niyang buhok. Sinuyod niya ng tingin ang kanyang kabuuan. She has fair skin. Katamtaman ang kanyang kaputian at balingkinitan ang kanyang katawan. Matangkad, matangos ang ilong, at hugis almond ang kanyang mga mata, ang mga labi ay manipis at natural na mapula. Hugis puso ang labi niya. Katunayan, ang labi niya ang isa sa paboritong parte sa mukha niya noon ni Arman.

Kumudlit ang sakit sa dibdib niya ng maalala ang dating nobyo. Ngunit agad na pinilig niya ang kanyang ulo. Tama na ang pag-alala sa masakait na nakaraan. Kailangan na niyang bitawan at tuluyan na kalimutan si Arman, kahit sa isip at puso niya ay naroon pa rin ang pangungulila. Ngunit kailangan niya iyong labanan.

Wala na rin dahilan upang hindi kalimutan si Arman. Wala na ang pagkababa3 niya na dapat sana ay para rito. Naibigay niya iyon sa isang estranghero. Isang gabi ng kagagahan niya na habang buhay niyang pagsisisihan.

Pumatak ang hindi niya mapigilan na mga luha ng sunod-sunod. Napasinok siya. Sa mga sandaling ito ay halo-halong emosyon ang lumulukob sa buong pagkatao niya. Galit at pagkaawa sa sarili niya maging sa kanyang pamilya. Pinahid niya ang mga luha, saka kinuha ang mga damit na kanyang sinabit sa towel rack.

Ngunit ang kanyang katawan ay biglang natuod ng mahagip ng paningin niya ang lalaking nagdulot sa kanya ng mga kakatwang emosyon. Hindi siya makagalaw at ang mga labi ay napaawang at ang akmang pagkuha ng mga damit ay hindi na niya magawa.

Bryan is leaning at the door jamb and crossing his arms around his chest while staring at her intently. Ang mga mata nito ay nababakasan ng samu’t-saring emosyon na hindi niya mapangalan. Kung may isang emosyon ang nangibabaw rito ngayon, iyon ay ang matinding pagnanasa.

Sino bang lalaki ang hindi magnanasa? Gayong hubo’t-hubad siya sa harapan nito. Hindi ito santo para hindi tablan.

“B-Bryan…” she uttered in a whisper. She can’t even hear her voice because of her loud pounding heart.

“Why are you crying?” sa halip ay tanong nito sa kanya.

She swallowed hard.

Nanlalamig siya dahil sa kilabot na gumapang sa buo niyang sistema at kumakabog ng malakas ang dibdib niya. Ni hindi niya magawang takpan ang kanyang kahubdan. Nakatayo lamang siya sa harapan nito habang sinasalubong ang umaapoy nitong titig.

“M-May k-kailangan ka?” her voice quivered because of a mix of intimidation, awkwardness, and embarrassment.

“Tinatanong kita. Why are you crying, huh?” Bryan is slowly stepping toward her.

Napakurap siya at napalunok ng mariin. Gusto niyang humakbang paatras at umiwas sa paglapit sa kanya ni Bryan, ngunit hindi niya magawa. Tila nakapako ang kanyang mga paa sa sahig. “Bryan—” wala na siyang ibang alam na sambitin kundi tanging ang pangalan nito.

“Tinatanong kita, Patricia. Why are you crying, huh?”

“H-Hindi naman ako umiiyak.”

“Really? So ano iyong nakita ko kanina? Namamalikmata lang ba ako?”

“D-Droplets lang iyon galing sa basa kong bu—”

Hindi niya matuloy ang gusto niyang sabihin ng bigla ay kinabig siya nito. Pumaikot ang isang braso ni Bryan sa kanyang katawan at marahas na kinabig siya nito.

He pressed her nakedness in his strong physique, then lifted his left hand and it softly landed on her left cheek. In one fleeting moment, the coldness she felt was replaced by a rushing heat. It was a kind of heat that gave her an urgency to hug Bryan back.

Ngunit ang init na nararamdaman niya ay pilit niyang nilalabanan. Ang mga mata ay kanyang naipikit ng marahan na hinaplos ni Bryan ang kanyang pisngi. Hinawakan nito ang kanyang ba-ba at inangat ang kanyang mukha.

Sa mga sandaling ito ay hindi niya napigilan ang sarili na imulat ang mga mata at sa pagmulat niya ay ang mukha ni Bryan na halos gadangkal lang ang layo mula sa mukha niya ang sumalubong sa kanyang paningin.

“You are a bad liar, Pat. Your eyes were red and you still have tears left under your eyelids.”

“H-hindi naman iyan luha. H-hindi ko lang napunasan ng maayos ang mukha—”

Hindi niya ulit matuloy ang gustong sabihin. Bigla ay dinilaan nito ang ilalim ng mga mata niya. Pakiramdam niya ay tumigil sa pagtibok ang puso niya maging ang pag-inog ng kanyang mundo. Mainit at senswal ang pagdila nito sa ilalim ng mga mata niya dahilan upang magsitayuan ang lahat ng balahibo sa kanyang katawan.

“Kailan naging maalat ang lasa ng tubig sa shower, Pat?” bulong nito sa pagitan ng gadangkal na layo ng kanilang mga mukha.

Gusto niyang yumuko. Huli na ang pagsisinungaling niya. Ngunit ang pagyuko ay hindi niya magawa. Pinigilan iyon ni Bryan at pinirmi nito ang mukha niya. Halos hindi siya makahinga sa mga sandaling ito. Yakap nito ang hubad niyang katawan habang walang tigil ang paghurmintado ng puso niya,

Ang hirap.

Sobrang hirap huminga.

“Bawal ba umiyak? Kasali ba iyon sa pinirmahan kong kontrata?” sa wakas ay nagawa niyang hindi mautal. Nagawa niyang salubungin ang umaapoy na abuhin nitong mga mata.

“Oo, Patricia. Kasama iyon sa pinirmahan mong kontrata. Habang kasal tayo ayaw kong umiyak ka, ayaw kong makita kang umiiyak. Habang kasal tayo gusto kong makitang masaya ka. Kaya mula ngayon ayaw kong nakikita na lumuluha ang mga mata mo,” ani nito na nasa kanyang mga mata nakatitig. “Not even a single drop of tears, Pat.”

“Bry—”

Again.

Hindi niya muli natapos ang gustong sabihin. Bigla ay sinakop ng labi nito ang labi niya. Ang tangi niya na lang nagawa ay ang ipikit ang kanyang mga mata at kusang bumuka ang kanyang mga labi.

Senswal at marahan na sinipsip nito ang labi niya at kapagkuwan ay marahan na lumusob sa loob ng bibig niya ang mainit nitong dila. He alternately svcking her lips and tongue, and his soft and warm right hand is softly caressing her curves. Ang kaliwa nitong kamay ay humawak sa likod ng kanyang leeg, habang walang tigil sa pagsabisab ng halik sa kanyang mga labi.

Umalpas ang mga nakakulong na mga ungol sa kanyang lalamunan at hindi niya napigilan ang sarili na yumakap sa katawan ni Bryan. Bumaba ang mga kamay ni Bryan sa kanyang pang-upo kapagkuwan ay marahas nito iyong pinisil sabay sipsip ng kanyang dila at marahan na kinagat nito ang kanyang labi.

It’s amazing how her body responds quickly. Unang paglapat pa lang ng kanilang mga labi ay tila may sariling isip ang katawan niya at walang pagdalawang isip na tumugon siya.

Tila kilala ng katawan niya ang bawat haplos ni Bryan at wala ni konting inhibisyon siyang naramdaman. Ngunit ang kapusukan ni Bryan ay hindi niya kayang pantayan.

Nababakas ang matinding pananabik sa kilos nito. Ang paraan ng paghalik nito sa kanya ay tila uhaw na uhaw at bawat haplos ng palad nito sa kanyang kahubdan ay tila puno ng matinding pananabik. He again squeezed her but cheeks, then pressed her against him even more. Pagkatapos ay bahagya siya nitong inangat at isinintro ang sarili sa kanya at idiniin ang malaking katigasan nito sa kanya.

A delicious tingling sensation dives into her core, throughout her whole being.

“Ahh!” she withdraws the kissing and a loud moan escapes from her throat. “Bryan…” daing niya sa pangalan nito.

“I can’t take it anymore, Pat!” His voice sounds like pleading. “I want you so bad, so bad, Pati!”

“Asawa mo ako. Legal na asawa, Bryan. Gusto ko rin gampanan ang obligasyon ko bilang asawa mo, kahit panandalian lang. Gusto ko rin ibigay sayo ang kaligayahan mo kahit sa ganitong paraan lang, Bryan.”

Umigting ang mga panga ni Bryan habang tiim na tumitig sa kanya. Pagkatapos ay muling umangat ang mga kamay nito at marahan na dumapo iyon sa kanyang magkabilang pisngi. Namaybay ang paningin nito sa mukha niya at tumigil iyon sa kanyang mga mata. There is something in his eyes, an emotion that is hard for her to identify which suddenly causes her confusion.

Ngunit ang kalituhan na iyon ay biglang tinangay ng hangin at muling naghari ang mahiwaga na pakiramdam na sinasabayan ng walang kapantay na init. Init ng pagnanasa na tumutupok kapwa sa kanilang buong pagkatao.

Muling inangkin ni Bryan ang kanyang mga labi. Hinawakan siya nito sa kanyang mga pigi at inangat. Agad ibinilingkis niya ang kanyang mga binti sa bewang ni Bryan, at yumakap ang mga braso sa leeg nito. Pagkatapos ay tinumbasan niya ang mainit na halik ni Bryan.

Yakap ni Bryan ang hubad niyang katawan habang naglalakad ito papalabas ng banyo tungo sa silid at ang mga labi ay patuloy sa pagsanib.

Pagdating sa loob ng silid ay marahan na ibinaba siya ni Bryan sa naroon na malapad na kama. Hinawakan siya nito sa dalawang pulso at itinaas iyon sa kanyang uluhan. Kapagkuwan ay dinaganan siya nito.

“Let's savor this moment, Pat. Let's stop thinking about anything and forget everything. Let’s drown ourselves in this sweet and delicious moment, Pati…”

“Bryan…”