ผมเดินหิ้วถุงเครื่องดื่มตามเธอเข้าไปหาเพื่อนของเราที่ยืนรออยู่ ผมกับน้ำพูดคุยตกลงกันได้ดี แต่ไอ้เดียวกับหนึ่งคงจะไม่เป็นแบบนั้น เพราะหนึ่งยืนหน้าบึ้งฟังไอ้เดียวที่พูดหน้านิ่งๆ ไม่ไกลจากเพื่อนคนอื่นมากนัก ไอ้เดียวเจอของจริงแล้วงานนี้
“ยังไม่เลิกทะเลาะกันหรอวะ” ผมเดินเข้ามาถามไอ้ดิฟกับไอ้แดนที่กำลังคุยกันอยู่
“เออ ตั้งแต่ลงมากูยังไม่เห็นหนึ่งพูดกับมันสักคำ” ไอ้แดนมองสองคนนั้นก่อนจะตอบผม
“แล้วมึงกับน้องดีกันหรือยัง” ผมกระซิบถามมัน
“เค้าคุยกับกู แต่ไม่ยอมพูดถึงเรื่องคืนนั้น ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น” มันกระซิบตอบผม
“กูดีกันแล้ว เค้าบอกเรื่องของเพื่อนกับเรื่องของเรามันคนละเรื่องกัน แฟนกูน่ารักที่สุด” ไอ้ดิฟพูดและยิ้มอย่างภูมิใจ
“เคลียร์กันได้แล้วสิมึง เดินจับมือกันมาเชียว” ไอ้แดนชนไหล่ผมแสดงความยินดี
“เค้าเป็นแฟนกู แต่กูยังไม่ได้เป็นแฟนเค้า” ผมพูดอย่างที่ผมเข้าใจ เพื่อนมองหน้าผมอย่างต้อง
