เฮียเชนทร์(รัก)อันตราย

ตอนที่ 2 คลานเข่าเข้ามา

"เอาคนนี้จริงเหรอเฮีย"

"กูเพื่อนเล่นมึงเหรอ" ราเชนทร์เริ่มเกรี้ยวกราดและหยิบบุหรี่ออกมาดูดเป็นการผ่อนคลายอารมณ์ เขากำลังใจถูกขัดใจและยิ่งไม่ชอบอะไรแบบนี้

อนงค์กลืนน้ำลายเหนียวลงคอ ด้านนอกก็ลูกค้าคนสำคัญด้านในยิ่งสำคัญกว่าแต่สุดท้ายก็ต้องเลือกว่าต้องให้เด็กตัวท็อปของร้านอยู่กับใคร หน้าเครียดออกมาหน้าประตูเดินไปเดินมาจนบรรดาเด็กในเลานจ์คนอื่นเข้ามาทักด้วยความสงสัย

"เจ้"

"อีเฟิร์น"

"เป็นอะไร" อาการผิดแปลกคล้ายดูกังวลทำให้เฟิร์นเด็กเสิร์ฟประจำโซน VIP เดินมาทัก ส่วนมากตำแหน่งเด็กเสิร์ฟมักเป็นผู้ชายทว่าหน้าตาไม่ได้สะสวยเลยทำในตำแหน่งงานนี้แทนการไปนั่งบริการลูกค้า

"แพรวามันนั่งอยู่กับเสี่ยใช่ไหม"

"ใช่จ๊ะ เสี่ยชลัมพลเจ้าเดิม"

อนงค์ยกมือกุมขมับงานช้างสำหรับศึกชิงนางให้แขกระดับวีไอพีกันทั้งคู่ แต่สุดท้ายก็ต้องเลือกดึงเด็กมาให้ราเชนทร์ ลูกค้าผู้ทางอิทธิพลต่อเลานจ์แห่งนี้

"เสี่ยชลัม" อนงค์เดินฉีกยิ้มกว้างบริการเสี่ยชลัมพลด้วยตัวเอง โดยอีกฝ่ายมองการกระทำผู้จัดการเลานจ์ด้วยท่าทีงุนงงแต่ไม่ได้สงสัยอะไร ถึงแม้จะไม่ใช่หน้าที่อนงค์ในการมานั่งชงเหล้าให้แขกก็ไม่แปลกที่จะเข้ามาช่วยน้องๆ

"เดี๋ยวคืนนี้นงค์อยู่ดูแลเสี่ยเอง"

"ฉันมีแพรวาแล้ว" ดันร่างขาวเข้ากอดและหอมแก้มฟอดใหญ่ๆต่อหน้าอนงค์ นัวเนียจูบกอดราวกับคนไม่เคยได้สัมผัสหญิงสาวอย่างแพรวามาก่อน

"เสี่ยขาคือน้องต้อง"

"ไม่" ตะเบงเสียงเหมือนรู้ว่าอนงค์จะพาเด็กที่เขาพอใจไปที่อื่นเพียงแต่ไม่รู้ว่าจะเอาไปไหนเอาไปให้ใครและคงไม่ยอมให้พาไปไหนเพราะชลัมพลก็จ่ายค่าตัวเด็กตัวท็อปแพงพอสมควร แพรวาคือเด็กในเลาจน์ที่เสี่ยชลัมพลค่อนข้างติดใจหลังจากใช้บริการมาหลายครั้ง เด็กสาวเอาใจเก่งหากเลยเวลางานก็มักจะออกไปด้วยกันรอบนอก

"นงค์ขอโทษจริงๆ ต้องให้น้องไปดูแลแขกท่านอื่นก่อน" ยืนยกมือไหว้อย่างนอบน้อมเมื่อไม่สามารถให้เหตุผลอะไรได้มากกว่านี้

"มันจ่ายเท่าไหร่ถึงกล้ามาแย่งเด็กกู" ไม่พอใจอย่างมาก ตั้งแต่มาเที่ยวที่นี่ไม่เคยถูกใครแย่งเด็ก อีกทั้งวันนี้อารมณ์เสียจากการประมูลเพชรเป็นทุนเดิมอยู่แล้วยิ่งอารมณ์ขุ่นหนักไปใหญ่

"เสี่ยใจเย็นๆค่ะ นงค์จะหาเด็กใหม่มา.."

"ไม่เอา" ฟาดฝ่ามือหนาลงโต๊ะขบสันกรามด้วยความโมโห อนงค์รีบผลักแพรวาออกไปและยืนรับมือกับเสี่ยชลัมพลตามลำพัง ถึงแม้เสี่ยจะเกรี้ยวกราดมากแค่ไหนก็ทำได้แค่กำมัดทุบโต๊ะเรื่อยๆ

"ดื่มก่อนค่ะเสี่ย ใจเย็นน่า" บีบหัวไหล่เป็นการพะเน้าพะพอเอาใจให้อีกฝ่ายใจเย็นขึ้น

"มันเป็นมันใคร"

"คุณราเชนทร์ค่ะ" สิ้นประโยคเสี่ยชลัมพลยิ่งควันออกหู ทว่าทำได้แค่ขบสันกรามเช่นเดิมและกำมัดแน่นชื่อราเชนทร์มันกรอกหูมาตั้งแต่หัวค่ำจนกระทั่งตอนนี้ยังได้ยิน

มันเป็นใคร เป็นคำถามที่เกิดขึ้นในใจที่มีอารมณ์ปะทุปานลาวาภูเขาไฟเตรียมระเบิด แต่หากทำแบบนั้นมันจะเป็นการแสดงท่าทีเกินไป สู้ซุ่มเงียบแอบตามดูตามสืบว่าไอ้เด็กเกิดเมื่อวานมันเป็นใคร ต้องปล่อยให้แพรวาได้ออกไปบริการราเชนทร์ แม้ในใจอยากจะยกปืนยิงแสกกระบาลสั่งสอนไอ้นี้เสียหน่อย ทว่าทั้งหมดก็ได้แต่ประมวลจินตนาการเพียงในโสตประสาทเท่านั้น

ประตูห้อง VIP เปิดอ้า ร่างอรชรเดินยั่วเย้าเข้าหาราเชนทร์ที่นั่งดูดบุหรี่และยกแก้วเหล้าดื่มอย่างสบายใจ

"เฮียขา นงค์เอาเด็กมาส่ง"

"...." จ้องร่างสวยที่ยืนบิดเร่าแอ่นหน้าแอ่นหลังเป็นการล่อสายตาราเชนทร์ คนตัวโตมองตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนจะพยักหน้าหนึ่งครั้งเป็นการส่งสัญญาณให้อนงค์ออกไป

"ถ้าอย่างนั้นนงค์ไม่กวนแล้วนะคะ แพรวาแกดูแลเฮียเชนทร์ดีๆ"

เมื่อส่งเด็กเสร็จเจ้อนงค์ก็เดินออกไปด้วยความสบายใจและปล่อยให้แพรวาได้ปรนเปรอปรนนิบัติราเชนทร์ได้อย่างเต็มที่

ด้านในถูกเด็กเลานจ์ดูแลอย่างดีทั้งชงเหล้าทั้งบีบทั้งนวด แพรวาเป็นเด็กเลานจ์ที่หน้าตาดีที่สุดแต่ไม่ใช่สเปคที่ราเชนทร์ชอบหรือคลั่งไคล้ ทว่าผู้ชายที่เริ่มเมาอยู่กับผู้หญิงที่มีหน้าอกหน้าใจใหญ่คัพซีจากการทำศัลยกรรมย่อมเกิดอารมณ์ตามสัญชาตญาณเป็นธรรมดา

"ให้แพรวาช่วยไหมคะ" เอ่ยปากถามยามรับรู้ว่าราเชนทร์เริ่มมีอารมณ์หลังจากที่เธอเข้านั่งตักแกร่งและส่ายร่อนก้นกลมลงสัมผัสกับความเป็นชายของอีกฝ่ายจนพองตัว แน่นอนว่าเขาไม่ปฏิเสธไหนๆก็เสียค่าเมมเบอร์ของที่นี่และยังจ่ายทิปแยกต่างหากไปหลายหมื่นจะอึบเด็กเลาจน์สักหน่อยคงคุ้มเงินดี

ถุงยางอนามัยถูกควักออกจากหน้าอกโดยแพรวาเป็นผู้เตรียมมา งานแบบนี้สิ่งป้องกันการท้องและติดโรคคือต้องมีติดตัวตลอดเวลา

"เอาออกมาทำไม"

"เอาออกมาให้เฮียใส่"

ราเชนทร์แสยะยิ้มกึ่งหัวเราะออกมาเบาๆ กระดกแก้วเหล้าเพียวๆลงคอและหันกลับมามองแพรวา

"ใครบอกว่าเฮียจะเอาหนู" ไม่ใช่น้ำเสียงของการเอ็นดูเหมือนเป็นการเย้ยแพรวามากกว่า คนฟังได้แต่งง แข็งขึ้นเป็นลำแบบนั้นไม่มีอะไรกันแล้วจะทำอะไร

เสียงหัวเข็มขัดดังขึ้นมันกำลังถูกเจ้าของปลดออกและรูดซิป ราเชนทร์ควักแก่นกายอันใหญ่โตออกมาทั้งที่ยังสวมกางเกงราคาแพงไว้อยู่

"มาทำให้เฮียน้ำแตก" หมายความว่าแพรวาต้องใช้ปากครอบความเป็นชายให้เขาโดยไม่สอดใส่ ราเชนทร์ระวังตัวพอสมควรการกับการมีเพศสัมพันธ์กับเด็กทำงานแบบนี้คงไม่เอาตัวเองไปเสี่ยงกับสิ่งที่จะตามมา แม้เลาจน์ที่นี่จะมีการออกกฎให้เด็กป้องกันตัวเองอย่างดีทว่าทุกอย่างมันก็เกิดขึ้นได้

บุหรี่อีกหนึ่งมวลจุดไฟแล้วคาบเข้าปากสูดสารนิโครตินเข้าปอดมองร่างอรชรยืนถอดชุดเดรสสีแดงเหลือเพียงชั้นในสีเดียวกันกับชุด มือหนาข้างซ้ายยกขึ้นและกระดิกนิ้วชี้และนิ้วกลางเป็นการเรียก

"คลานเข่าเข้ามา" สั่งแพรวาให้เข้ามาหาด้วยการคลานเข่า หญิงสาวนั่งย่อลงและคลานมาตามคำสั่ง ราเชนทร์แปลกกว่าแขกคนอื่นๆไม่ยอมทำและให้คลานเข่าเข้าหา

นั่งอ้าขากว้างให้เด็กเลานจ์ได้แทรกตัวเข้าหว่างขาและยังนั่งดูดบุหรี่มองหน้าแพรวาไปเรื่อยๆ นิ้วมือสวยทำเล็บยาวสีฟ้าคว้าแก่นกายไซส์ขนาด 56 นิ้ว ถือว่าใหญ่พอสมควรกอบกุมแทบไม่หมดสาวรูดชักแก่นกายตรงหน้า แพรวาอ้าปากงับในขณะที่นั่งคุกเข่าลงพื้นราเชนทร์นั่งบนโซฟาหนังสีดำขลิบ มือหนาที่ว่างหนึ่งข้างแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตสีกรมของตัวเองออกไป 3 เม็ดโชว์กล้ามหน้าอกเห็นเด่นชัดจนคนด้านล่างอยากจะขึ้นมาดูดหัวนมสีน้ำตาล ทว่าเขาไม่ให้เธอมายุ่งนอกจากความแข็งแกร่งด้านล่าง ทันทีที่แพรวาครอบงับแล้วรูดปากลงจนสุดราเชนทร์แหงนใบหน้าขึ้นเพดานและพ่นควันบุหรี่หายใจแรง

"อ๊าส์" เสียงแหบครางออกในลำคอเล็กน้อยและยังดูดบุหรี่ต่อเนื่องสลับกับการยกแก้วเหล้ากลืนลงคอ แพรวาผงกหัวรูดดูดแท่งร้อนได้อย่างเชี่ยวชาญและช่ำชอง ราเชนทร์เริ่มรับรู้ได้ถึงความเสียวและไม่ใส่ใจกับสิ่งรอบข้างที่อยู่ด้านนอก อารมณ์ที่ถูกปากเล็กสอบกำลังกระฉูดทว่าก็ต้องชะงักลงเมื่อจู่ๆประตูก็ผลักและมีร่างแน่งน้อยวิ่งเข้ามา

"ช่วยด้วย ช่วยฉันด้วย" หญิงสาวหุ่นบางสูงราวๆ 160 เซนติเมตรวิ่งเข้ามาในขณะที่คนด้านในกำลังเดือดกับอารมณ์พล่าน อีกทั้งมีชายฉกรรจ์วิ่งตามเข้ามาอีก 2 คน แพรวาตกใจเมื่อจู่ๆมีคนมาโผล่กลางห้องนี้รีบถอนปากแล้วไปหลบหลังโซฟาโดยที่ราเชนทร์ยังนั่งงงและมีแท่งร้อนชี้โด่ออกมาให้คนที่วิ่งเข้ามาเห็นมัน

ราเชนทร์ดึงกางเกงขึ้นใส่เข็มขัดให้เข้าที่นั่งมองเหตุการณ์ผู้หญิงกำลังถูกชายฉกรรจ์สองคนลากออกไปจากห้อง เหตุเกิดซึ่งหน้าจะถูกจะผิดค่อยว่ากันแต่เมื่อเห็นผู้หญิงกำลังจะถูกทำร้ายก็ไม่ใช่คนนิ่งดูดาย คว้าปืนคู่กายยิงเข้าประตูเป็นการขู่ให้ชายฉกรรจ์หยุดการกระทำ

"พวกมึงหยุดแล้วเดินออกไป" เสียงแข็งไม่มีความกลัวทั้งที่ตัวเองมีเพียงปืนกระบอกเดียว ช่วงชุลมุนแพรวารีบคว้าเสื้อผ้าและวิ่งหนีออกไปทางประตูฉุกเฉินเพราะกลัวลูกหลง

"...." ชายฉกรรจ์สองคนยืนจ้องและคล้ายจะคว้าปืนออกมายิงสวนแต่คงไม่ทัน ราเชนทร์ยิงแฉลบเข้าต้นแขนหนึ่งคนจนต้องหอบกันวิ่งออกไปด้านนอกเหลือเพียงหญิงร่างบางยืนตัวสั่นระริก

"ไม่มีมารยาท คนกำลังเสียว"

"ขอโทษ ฉันเกือบโดนฆ่า" จบประโยคราเชนทร์มองเธอในทันที การแต่งตัวไม่ต่างจากเด็กเลานจ์ทว่ากลับไม่เคยเห็นผู้หญิงคนนี้มาก่อน

"เธอคงเพิ่งมาทำงาน" เธอพยักหน้าเพราะเพิ่งมาทำงานที่นี่จริงๆ

"ชื่ออะไร"

"น้ำหนึ่ง"