(Celine’s POV)
Alas-otso pa lang ng umaga, pero ramdam ko na ang bigat ng hangin sa opisina. Parang lahat ng tao sa Zamora Architectural Groups ay biglang naging mas tahimik kaysa dati. Ang dating masiglang mga tawanan sa pantry ay napalitan ng mahinang bulungan at mga palihim na sulyap. Kahit ang mga ilaw ng hallway ay parang mas malamlam.
Pagpasok ko sa workstation ko, may dalawang sticky note na nakadikit sa monitor: isa mula kay Celeste (“Good morning, darling! Let’s keep shining ✨”), at isa kay Lance (“Don’t overthink—see you sa strategy room 10AM 😎”).
Napangiti ako nang bahagya. Kahit may paparating na bagyo, may mga pa-cute pa rin siyang ganito.
Pero sa ilalim ng mga ngiti, kabado ako. Hindi ko pa rin makalimutan ‘yung text na natanggap ni Lance kagabi—“Aurora Skyline isn’t what
