NEIL IVAN LEVISTE
Napabuntonghininga na lang ako. Dalawang taon na ang lumipas pero wala pa rin siya. Wala pa rin akong balita sa kanya. Pero hindi pa rin ako sumusuko at nawawalan ng pag-asa na muli kaming magtatagpo.
Pero hindi ko pa rin maiwasan malungko sa tuwing walang nangyayari sa paghahanap ko, tulad ngayon. Natapos na naman ang isang linggong wala akong balita sa kaniya. I really miss her. Gusto ko na siyang makita, makasama, mayakap at mahalikan.
Nandito ako ngayon sa bahay. Dito mismo sa kwarto ni Lalaine. Nagbabasakaling may makuha akong lead kung saan siya p'wedeng pumunta kaso wala. Mas lalo ko lang siyang namiss.
Hinawakan ko ang wedding picture namin ni Lalaine na nasa side table ng kama niya. Lalo kong naramdaman ang panghihinayang noong narito pa siya. Dahil wala man
