Bir süre öylece bahçede dolaşmış, nihayetinde halasının evine doğru yürümeye başlamışlardı. Asaf akşam için kalmak istememiş, Yade de birkaç kez söylemek dışında ısrar etmemişti.
Konuştukları zaman dilimini yorumlamak gerekirse şayet Asaf tam bir işkolikti. Otelde olmayı, çalışmayı, insanlarla iletişim kurabilmeyi çok seviyordu. Zaten onun kadar düşünceli ve nazik birinin de ancak böyle bir işte çalışması beklenebilirdi. Yahut Yade’ye sorarsanız öğretmen, doktor gibi mesleklere de yönelebilirdi.
Yade ise onun aksi bir karaktere sahipti. Kaba sayılmazdı ama diğer insanlara nazaran normalin biraz üstünde bencillik sergilediğini lise bittikten sonra anlamıştı. Yade ön planda olmaya alışkındı, artık bunu kendini beğenmiş tavırlarla yansıtmıyor olabilirdi ancak içten içe kendine duyduğu derin
