สามีที่ดีคือสามีใหม่ของฮูหยินหม้ายลูกหนึ่ง

“ยัยหนู ใส่ชุดอะไรแบบนั้นลูก รีบไปเปลี่ยนเลยนะ เดี๋ยวลูกค้าปู่ตกใจกันหมด” สาวน้อยวัยจบมหาวิทยาลัยสวมใส่ชุดนอนไม่ได้นอนสไตล์ย้อนยุคที่ออกแบบให้กับบริษัทที่เธอทำงานเป็นดีไซเนอร์พิเศษหลังจากเรียนจบกลับมาจากอิตาลี แม้จะเป็นชุดที่ดูเรียบร้อยอ่อนหวานต่างจากคอลเลคชั่นอื่น ๆ ที่เธอเคยทำ แต่ก็ยังวาบหวิวจนชายชราผมขาวตกใจแทบร่วงจากเก้าอี้ที่นั่งอยู่ “โธ่ คุณปู่คะ นี่คอลเลคชั่นล่าสุดที่หนูออกแบบเลยนะคะ ยอดขายปังสุดฉุดไม่อยู่เลยค่ะ” “เปลี่ยนเถอะ ถือว่าทำเพื่อปู่สักครั้งนะหลานรัก ฮึก...” ชายชราคนเดิมยกมือขึ้นปาดน้ำตาที่ไม่มีอยู่จริง “คุณปู่ดึงดราม่าเก่ง หนูไปเปลี่ยนก็ได้ค่ะ หึ” “รีบ ๆ เลย แล้วมาช่วยปู่ชั่งเทียบยาหน่อย ช่วงบ่ายลูกค้าจะมารับ” “นี่ถ้าหนูเปิดร้านเสื้อผ้าของตัวเอง จะแถมชุดที่หนูออกแบบให้ลูกค้าคุณปู่ทุกคนเลยค่ะ” “พอ ๆ ลูกค้าปู่จะหัวใจวายกันหมด” “ฮ่า ๆ ๆ แหม หนูว่าจะพากันกระชุ่มกระชวยมากกว่าค่ะ” เสวี่ยหลี่น่าเดินหายเข้าไปด้านหลังของร้านขายยาแผนโบราณครู่หนึ่งก็กลับออกมาพร้อมกับแก้วชามะนาวรสชาติหวานอมเปรี้ยวสองแก้ว เธอวางไว้ตรงหน้าคุณปู่หนึ่งแก้ว แล้วถืออีกแก้วเดินไปที่เคาน์เตอร์ยาสมุนไพรจีนด้านหน้า มือเล็ก ๆ จับกระดาษหลายแผ่นที่วางอยู่ แล้วจัดการชั่งเทียบยาตามรายการใบสั่งยาต้มแผนโบราณที่ช่างไม่เข้ากับยุคสมัยไฮเทคโนโลยี แต่ว่าสมุนไพรเหล่านี้มีสรรพคุณยอดเยี่ยมไม่ต่างจากยาแผนปัจจุบันเลย เธอคลุกคลีกับยาสมุนไพรตั้งแต่เด็ก เพราะพ่อกับแม่แม้จะอาศัยอยู่ด้วยกันแต่ก็งานยุ่งเกินกว่าจะดูแลลูกสาวคนเดียวได้ เธอจึงโตมากับคุณปู่และเรียนรู้ทุกอย่างที่ท่านสอน หญิงสาวก็แค่เด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่มีความฝันของตัวเองว่าอยากมีร้านเสื้อผ้าสักร้าน ตามที่เธอตั้งใจไปเรียนออกแบบมาจากเมืองนอก ยอมห่างจากครอบครัวเพราะความฝัน ตอนนี้เธอกลับมาแล้ว แต่ยังไม่มีร้านของตัวเอง เพราะอยากออกไปเก็บประสบการณ์ เผชิญกับปัญหาทุกรูปแบบในวงการแฟชั่นสักระยะ เมื่อพร้อมก็จะออกมาสร้างธุรกิจของตน ... ท่ามกลางบรรยากาศการทำงานแสนครึกครื้นของบริษัทผลิตชุดชั้นในแบรนด์ดังของประเทศ ที่นี่เต็มไปด้วยดีไซเนอร์ระดับมืออาชีพหลายคน บริษัทชุนหวนแห่งนี้ไม่เพียงแต่ผลิตชุดชั้นในสำหรับผู้หญิงและผู้ชายเท่านั้น ยังมีชื่อเสียงในเรื่องของชุดนอนไม่ได้นอนอีกด้วย นอกจากคอลเลคชั่นทั่วไปที่ผลิตเพื่อขายในห้างสรรพสินค้าแล้ว ยังมีคอลเลคชั่นที่ขายในแพลตฟอร์มออนไลน์ซึ่งก็ขายดีไม่แพ้กัน หากถามว่าตอนนี้ใครครองอันดับหนึ่งของตลาดชุดชั้นในภายในประเทศแล้วล่ะก็ คงไม่พ้นบริษัทชุนหวนแห่งนี้แน่นอน เสวี่ยหลี่นาเป็นดีไซเนอร์หน้าใหม่ไฟแรงผู้ริเริ่มคอลเลคชั่นใหม่ ๆ อยู่เสมอ เธอทำงานที่นี่มาได้กว่าสามเดือนแล้ว หญิงสาวเรียนจบด้านแฟชั่นดีไซน์จากมหาวิทยาลัยชื่อดังในมิลานและกลับมาทำงานที่บริษัทแห่งนี้เพราะว่าอยากเข้าร่วมรันวงการแฟชั่นภายในประเทศบ้านเกิดของตัวเอง อยากเรียนรู้เผื่อว่าวันหนึ่งจะสามารถโบยบินได้ด้วยปีกเล็ก ๆ ของเธอ ช่วงนี้หญิงสาวสนุกกับการทำงานเป็นอย่างมาก เพราะทุกไอเดียที่เธอออกแบบต่างได้รับการยอมรับและผลิตออกมาทั้งหมด ทว่าความฝันจริง ๆ ของเธอคือการเปิดร้านในแพลตฟอร์มออนไลน์ส่วนตัว และขยายสู่หน้าร้านที่เป็นของจริงในภายหลัง ที่แผนกชุดนอนไม่ได้นอน เธอเป็นคนที่อายุน้อยที่สุดทำให้พี่ ๆ ทุกคนต่างก็เอ็นดู ไม่ว่าพวกเขามีอะไรมาก็จะแบ่งปันให้เธอก่อนเสมอ เวลามีโปรเจคใหม่ ๆ ก็จะถามความคิดเห็นจากเธอทุกครั้ง ไม่มีใครคิดว่าเธออายุน้อยแล้วจะไม่ให้เกียรติเลยสักคน ที่นี่ทุกคนทำงานอย่างรักใคร่สามัคคีกัน เสวี่ยหลี่นาเองก็ชอบบรรยากาศการทำงานที่นี่มาก วันนี้งานของเสวี่ยหลี่นาก็คือการออกแบบชุดนอนไม่ได้นอนคอลเลคชั่นใหม่ ที่ได้รับโจทย์มาจากหัวหน้าตั้งแต่เช้า งานนี้นำเสนอชุดนอนไม่ได้นอนผสมผสานระหว่างยุคปัจจุบันกับยุคโบราณเซตที่สอง มีกลิ่นอายความเรียบร้อยอ่อนหวาน ทว่ายั่วยวนและน่าค้นหา เธอทำงานเพลินจนถึงช่วงบ่าย ก่อนออกไปทานอาหารกลางวันก็ไม่ลืมกดส่งไฟล์ทางอีเมลให้หัวหน้า "ชุดนี้จะใช้ผ้าพลิ้วบางสีอ่อนตัดเป็นชุดคลุมทับด้านนอกอีกชั้นให้เหมือนกับเสื้อคลุมของหญิงสาวสมัยราชวงศ์ถังค่ะ ส่วนด้านในจะเป็นผ้าพลิ้วเช่นกันแต่ตัดเย็บเป็นชุดกระโปรงสั้นที่ปิดเลยก้นลงมาเล็กน้อย" เสวี่ยหลี่นาอธิบายพร้อมชี้ให้หัวหน้าดูชุดที่ออกแบบไว้บนหน้าจอคอมพิวเตอร์ในช่วงบ่ายหลังจากทานอาหารกลางวันเสร็จ "ไอเดียใช้ได้เลย คิดว่าทำออกมาแล้วยอดขายคงถล่มทลายเหมือนเดิม" หัวหน้าดูรายละเอียดการออกแบบชุดแล้วพอใจมาก ไม่มีข้อติหรือว่าให้แก้อะไรแม้แต่น้อย "ขอบคุณค่ะ ถ้าอย่างนั้นพรุ่งนี้ฉันจะให้ช่างตัดเย็บชุดตัวอย่างมาให้หัวหน้าดูเลยนะคะ ฉันอยากให้คอลเลคชั่นนี้ออกมาก่อนที่จะลาออกค่ะ" เสวี่ยหลี่นาพูดพร้อมรอยยิ้ม แค่งานผ่านฉลุยก็ดีใจมากแล้ว นี่เป็นงานชิ้นสุดท้ายที่มาจากการออกแบบของเธอกับบริษัทนี้ที่ได้รับผิดชอบตั้งแต่การออกแบบจนกระทั่งเห็นของจริง "จัดการได้เลย ว่าแต่พี่อยากถามเธออีกทีว่าจะไม่อยู่ต่อกับเราจริง ๆ เหรอ พวกเราต้องการเธอมากนะ" หัวหน้าของเสวี่ยหลีน่าถามคำถามนี้อีกครั้ง เธอโน้มน้าวเป็นครั้งที่สามแล้วในใจก็รู้คำตอบแต่ว่าก็ยังอยากจะถามเพราะมีความหวังอยู่บ้าง เสวี่ยหลี่น่าได้แต่ยิ้มให้หัวหน้าแล้วก็กล่าวขอโทษอีกครั้ง "ต้องขอโทษจริง ๆ ค่ะพี่ซูหมี่ แต่ว่าฉันตัดสินใจไปแล้ว ฉันอยากมีร้านเป็นของตัวเองจริง ๆ นะคะ แต่ว่าต่อให้ไม่อยู่ที่นี่แล้วยังไงพวกเราก็ยังคุยกันได้ค่ะ ถ้าพี่ต้องการความช่วยเหลือฉันเองก็ยินดีเสมอ" "เอาล่ะ ตัดสินใจแล้วก็ช่างเถอะ พี่เองก็ทำดีที่สุดได้เท่านี้ ยังไงแล้วพี่ก็ขออวยพรให้หลี่น่าทำตามความฝันได้สำเร็จนะ" หัวหน้างานกล่าวอย่างใจดี แม้ว่าจะไม่สามารถรั้งพนักงานที่ทำงานดีคนหนึ่งไว้ได้ก็ตาม วันต่อมาชุดตัวอย่างก็เสร็จเป็นที่เรียบร้อยและออกมาให้ทุกคนได้ยลโฉม ทุกคนต่างก็ชื่นชมว่าชุดนอนไม่ได้นอนเซตนี้ทำออกมาได้ดีมาก ต้องเป็นที่นิยมเหมือนที่ผ่านมาแน่นอน เมื่อได้ข้อสรุปแล้วหัวหน้าก็ทำการสั่งผลิตทันที ใช้เวลาเพียงไม่กี่วันก็สามารถตัดเย็บชุดนอนเซตนี้ได้กว่าหมื่นชุดแล้ว หลังจากนั้นก็เป็นช่วงเวลาที่ตื่นเต้นที่สุดนั่นก็คือการวางขาย ชุดนอนเซตนี้จะวางขายแค่ในแพลตฟอร์มออนไลน์เท่านั้นเพื่อที่จะดูตลาดว่าเป็นอย่างไร และผลก็เป็นไปตามคาด ยอดขายพุ่งสูงมากกว่าทุกคอลเลคชั่นที่ผ่านมาทั้งหมด สามารถขายได้มากกว่าหนึ่งหมื่นชิ้นภายในวันเดียว ทุกคนต่างก็ดีใจมากหัวหน้าถือโอกาสเลี้ยงฉลองให้กับเสวี่ยหลี่นาในวันนี้ด้วย ถือว่าเป็นการเลี้ยงฉลองความสำเร็จและเป็นการเลี้ยงส่งเธอที่ยื่นใบลาออกแล้ว เสวี่ยหลี่นาจึงเลือกเป็นร้านคาราโอเกะแห่งหนึ่งที่อยู่ไม่ไกลจากที่ทำงานมาก หลังเลิกงานแล้วทุกคนก็พากันไปที่ร้าน ก่อนที่ทุกคนจะเริ่มกินเลี้ยงกันหัวหน้าของพวกเขาก็มีอะไรจะพูดกับทุกคนเล็กน้อย "อ้าว ๆ ทุกคนเงียบก่อน ให้พี่ซูหมี่กล่าวอะไรสักนิดนึง" รุ่นพี่ในแผนกคนหนึ่งพูดขึ้น เพื่อให้ทุกคนตั้งใจฟังที่หัวหน้าพูด “พี่ต้องขอแสดงความยินดีกับพวกเราที่สามารถทำคอลเลคชั่นนี้ให้สำเร็จและได้ยอดขายทะลุเป้าขนาดนี้ได้ ต้องขอบคุณไอเดียของหลี่น่าด้วย” ทุกคนชูแก้วเครื่องดื่มไปยังเพื่อนร่วมงานที่อายุน้อยที่สุดแล้วดื่ม จากนั้นก็หันกลับมาฟังที่หัวหน้าจะพูดต่อ “น้องสาวคนเล็กของเรามีความฝัน เธอจะออกไปล่าฝันแล้ว และอยู่ทำงานกับเราแค่สิ้นเดือนนี้ พี่อยากบอกหลี่น่านะ พวกพี่ ๆ ที่นี่ยังเป็นพี่สาวพี่ชายของเธอเหมือนเดิม ขอให้ประสบความสำเร็จ อ้าว ดื่ม!” เมื่อหัวหน้าพูดจบเสวี่ยหลี่นาก็ถูกพี่ ๆ รุมแสดงความยินดีและตั้งคำถามมากมาย เธอก็เลยถือโอกาสขอบคุณทุกคนกลับและบอกทุกคนเกี่ยวกับแผนในอนาคตที่เธอกำลังจะเปิดร้าน ช่วงแรกทำผ่านออนไลน์ก่อนแล้วค่อย ๆ ทำหน้าร้านอีกที ทุกคนต่างกล่าวชมเธอว่าเก่งจริง ๆ แม้จะเพิ่งเรียนจบและทำงานเพียงไม่กี่เดือน แต่ก็มีเป้าหมายสำคัญในชีวิตแล้ว เหลือเวลาที่บริษัทชุนหวนอีกแค่อาทิตย์เดียวเสวี่ยหลี่น่าก็เลยทำงานหนักเป็นพิเศษ เพราะอยากจะทิ้งผลงานที่ดีที่สุดเอาไว้ให้มาก ๆ แม้จะไม่ได้อยู่ที่นี่จนเห็นของจริงก็ตาม การโหมงานหนักทำให้เธอวูบหลับไป ตอนหลับเธอฝันถึงยุคโบราณและความฝันนั้นก็เหมือนจริงเอามาก ๆ เสวี่ยหลี่น่าลืมตาขึ้นมาพบว่าตัวเองนอนอยู่ในห้องนอนสไตล์โบราณ บนเตียงแข็งและมีสาวใช้คอยปรนนิบัตินั่งอยู่ด้านข้างคนหนึ่ง แต่ว่าด้วยความที่ยังไม่ได้สติดีนักเธอจึงสลบไปอีกครั้ง ตื่นขึ้นมาอีกทีก็ตกใจเมื่อพบว่ากลับมาอยู่ที่โต๊ะทำงานที่แผนกของตัวเอง ‘นี่ฉันเผลอหลับจนฝันไปเหรอเนี่ย แต่ความฝันอะไรเหมือนจริงชะมัดเลย’ เสวี่ยหลี่น่าพูดพึมพำกับคนเดียวเบา ๆ