SERIES 4: BATTLE BETWEEN "DREAMS"

I'm a bad liar Now you know, you're free to go. I can't be what you want me to be - I. Dragon 7 years ago “Alam mo namang ito ang pangarap ko di ba? Ang maging singer. Alam kong maiintindihan mo ito Ellese alam kong may pangarap ka rin. When we both agreed to cancel this engagement, I knew there was nothing they could do about it. We're still young, so there are many things we can still do, and we know we're not ready for this marriage thing.” Nakikinig lang ako habang sinabi iyon ni Wyn. Kasalukuyang sumama kami sa isang survival show for girl bands and boy bands. Hindi ko ring inaasahang makakapasok kaming dalawa. And now they found out that we are currently in a relationship. Alam naman naming rules iyon pero hindi namin inaasahang na malalaman nila ito. Ni wala nga kaming pinagsabi at lalong hindi naman mahahalata na may something kami dahil simula nang pumasok kami rito hindi kami nag-uusap na dalawa. But as they say, what's done is done, and now we have to decide whether to continue this relationship or to pursue our dreams. Well, the question is, is this really my dream? When they said to continue the relationship, we could still continue, but we would both end up being evicted. And if we wanted to pursue our dreams, we would have to separate. That means we’d have to break off our engagement. Sinabi pa nilang mabait na sila sa lagay na iyon dahil dati raw ay masyadong strict ang management at kapag nalamang may relasyon sa loob ng show agad na tinatanggal iyon ng walang pasabi. Sa kaso namin ay kinunsulta pa kaming dalawa at binigyan ng option, hindi ba ang bait nila. Take note the sarcasm. “What do you think?” hindi ko alam na napalalim ang pag-iisip ko. Sabagay may tama rin naman siya sa sinasabi niya. Bigla kong naalala ang mommy ko, alam kong hindi siya papayag dito. “Do our parents know about this already?” Nag-aalalang tanong ko. Isang taon na kaming engage alam kong arrangement lang ng mga magulang namin ito para lalong mapalago ang mga business nila. Pero ni minsan hindi kami umalma sa desisyon nilang yun. Lalo na sa part ko dahil ayokong madisappoint ang Mommy ko at ngayon pa lang naiimagine ko na agad ang itsura ng Mommy ko na disappointed sa gagawin namin. “They already know, and they said it is our decision now.” Makikita ko ang pag-asa sa mga mata niya. I know he wants this. Isa sa magandang naidulot ng engagement namin ay kahit paano nagkaroon ako ng kaibigan sa katauhan niya. Kahit makulit at sakit siya sa ulo, hindi ko alam pero hinahanap ko ang presensya niya at hinding-hindi ko iyon aaminin sakanya kahit ano pang mangyari. Siguro dahil nasanay akong wala akong kaibigan at nang dumating siya nagkaroon ako nang kahit papaano masabing may kaibigan may kausap, may nasasabihan. Ngayon may kunting kirot akong nararamdaman hindi ko alam kung para saan pero siguro dahil iyon sa isiping kung sakaling mang tuluyang nang ititigil ang engagement para bang sinasabi niya na ring itigil ang pagkakaibigan namin. Ano bang magagawa ko? Ayokong masira ang opportunity niya na makamtam niya ang pangarap niya at ayokong ako ang maging dahilan nun. Pero paano ako nito? "Okay,” mababang sagot ko. Hindi ko maintindihan kung anong nararamdaman ko sa mga oras na iyon. Hindi ko maintindihan ang sarili ko bakit parang iba ang nararamdaman ko. Parang gusto kong umiyak, gusto kong bawiin ang sinabi ko, gusto kong maging makasarili. “Pumapayag ka na?” Bigla ring nawala ang kaninang mga isipin ko ng makitang saya saad nito. Hindi ko na inisip kung madidisappoint ang mommy ko sa mga oras na iyon. Pero ayoko ring lalong madisapppoint si Wyn saakin dahil hindi ako sumang-ayon sa gusto niya. Siguro may dahilan kung bakit nararamdaman ko ang mga ganitong bagay pero hindi pa ako handang malaman at hindi rin ako handang malaman kung anong magiging sagot at reaksyon niya. “Thank you; I owe you this time.” Maybe you could pay your debt someday. Pero siguro hindi mo na maalala ang araw na ito. Ayoko na ring alalahanin pa dahil baka marealize ko na ito rin pala ang araw na..... To be continued...