Chapter 8
1080 Words
Ilang minuto lang din naman ang byahe nila bago sila dumating sa bahay nila Lola Karen. Pag baba nila ay magbabayad pa sana si Dave ngunit inayawan ito ni Henry at agad na umalis.
"Wag ka na mag bayad ano ka bang bata ka," patawang saad ni Lola Karen.
Nahihiyang ngumiti si Dave sa matanda sabay ani ng pasalamat nito sa kanya.
Pumasok ang tatlo sa loob ng bahay at agad naman pinapasok nila Lola Karen si Marikit sa silid nito.
"Akala ko ba kakausapin mo ako?" Tanong ni Marikit kay Dave.
"Magsaing ka nalang muna don at hihintayin natin ang mama mo ha," saad pa ni Lola Karen at lumabas na sila ni Dave sa labas ng bahay upang makapag usap na silang dalawa. Mukha kaseng seryoso si Dave habang nakatingin kay Lola Karen kaya naisip naman ng matanda na importante talaga ito.
Hindi naman talaga ito lalapit ng personalan kung hindi mas importante pa sa lahat ang gustong sabihin ni Dave.
Pumunta naman ng kusina si Marikit upang mag saing dahil maya maya pa ay dadating na ang mama nila at alam naman nyang siguradong pagod iyun at nagugutom na kaya dapat nyang agahan ang pag sasaing nya.
Habang gumagawa ito sa kusina ay hindi nya maiwasang maisip kung anong pag uusapan nila Dave at ng Lola nya. Hindi naman yung tipong lalapit si Dave sa kanila at minsan na lamang iyun mag papakita dahil sa busy nyang buhay sa paaralan.
Napaisip naman si Marikit sa kung anong posibilidad na bagay na pinag uusapan ng Lola Karen nya at si Dave. Kung ano anong ang naiisip nito at hindi nya namalayang ilang minuto na pala nyang hinugasan ang bigas.
Nandyan na rin ang ina nya na nakatayo sa likod nya habang nakatingin sa kanya na may pawang may malalim na iniisip.
"Nak, okay ka lang ba dyan?" Tanong ng mama ni Marikit. Nagulat naman ito sa kanyang ina na bigla nalang nagsalita sa likuran nya. Agad naman nya hinarap ito at ngumiti.
"Ah.. oo ma syempre," ngiti ni Marikit.
"Pahinga lang po kayo doon sa loob. Tatawagin lang po kita kung luto na po yung kanina tsaka yung ulam," ani ni Marikit sa ina nya. Tumango tango naman ito sa kanya at ngumiti.
"Nak, okay ka lang ba dyan?" Tanong ng mama ni Marikit. Nagulat naman ito sa kanyang ina na bigla nalang nagsalita sa likuran nya. Agad naman nya hinarap ito at ngumiti.
"Ah.. oo ma syempre," ngiti ni Marikit.
"Pahinga lang po kayo doon sa loob. Tatawagin lang po kita kung luto na po yung kanina tsaka yung ulam," ani ni Marikit sa ina nya. Tumango tango naman ito sa kanya at ngumiti.
"Nga pala, nandito pala si Dave eh alukin mo nalang ng ulam ng sabay na sa atin ha at pakainin mo nalang sya dito," saad ng mama ni Marikit.
"Sige ma."
Umalis naman ang mama nya at pumunta na ng silid nila kung kaya't si Marikit nalang ang naiwan sa kusina na mag isa. Agad nyang pinaluto sa apoy ang bigas at nagsimula nang magluto ng kanilang ulam sa gabi. At dahil hindi sanay na mag ulam ang pamilya nilang kung ano ano ay nagluto na lamang si Marikit ng gulay na dala dala ng ina nya galing sa palengke.
Pagtapos ng yun ay ilang minuto rin at pumasok na si Lola Karen ngunit hindi nya nakita si Dave na pumasok.
"La tapos na kayo mag usap?" Tanong ni Marikit.
"Oo tapos na. Umuwi na si Dave at sabi bukas nalang daw kayo mag usap kase kailangan nya pang balikan ang kapatid nya ang ang mama nya sa bahay nila," saad pa ni Lola Karen.
"Ah ganon ba," tango tango naman ni Marikit.
"Oo, nga pala ang mama mo?" Tanong ng lola.
"Nasa kwarto na po sya. Tatawagin ko lang po so mama kung tapos na po akong magluto ng hapunan natin," ani pa ni Marikit. Nagpasalamat naman si Lola Karen sa kanya dahil sa kasipagan nya at pumasok na ang matanda sa silid nito at nag pahinga na rin. "Ah ganon ba," tango tango naman ni Marikit.
"Oo, nga pala ang mama mo?" Tanong ng lola.
"Nasa kwarto na po sya. Tatawagin ko lang po so mama kung tapos na po akong magluto ng hapunan natin," ani pa ni Marikit. Nagpasalamat naman si Lola Karen sa kanya dahil sa kasipagan nya at pumasok na ang matanda sa silid nito at nag pahinga na rin.
Ilang minuto pa ay natapos na rin ni Marikit ang pag luluto nito at isa isa na nyang tinawag ang mama nya at ang lola nya. At dahil na rin wala pa ang kapatid nya na si Henry dahil na mamasado pa ito ay tinirahan na lamang nila ito ng ulam.
Pagkatapos nilang mahapunan ay agad naman hinugasan ni Marikit ang kanilang pinagkainang mga plato. Nauna na rin natulog si mama nya at si Lola Karen ngunit sya ay nag paiwan na muna.
Binuksan naman nya ang cellphone nito at tama nga syang na add na sya ng dalawang lalaki kanina na hihingin sana nag number nya ngunit binigay na nya lamang ang f*******: nya sa kanila.
Pag accept nya ay nagulat naman sya nang agad syang chinat ng isa sa dalawang lalaki na nag ngangalang Kyle. Napatawa naman si Marikit nang makita ang messagea nito
At ayun na nga, doon na nagsimula ang pag uusap nilang dalawa ngunit hindi manlang napansin ni Marikit ang oras dahil sa pag uusap nila ng dalawang mga lalaki na iyun.
Hindi rin napansin ni Marikit na nakauwi na pala ang kuya nya at dahil may sariling susi ito sa bahay nila ay mabilis ito makakapasok sa bahay nila kahit tulog na silang lahat.
"Hoy!" Nagulat naman si Marikit sa boses ng kuya nya. Natingin naman sya sa likod nya at nakitang dumating na pala ang kapatid nya.
"Oh nakauwi ka na pala," ani ni Marikit.
"Oo nga at matanong ko lang, ba't ka ngiti ng ngiti dyan. Sino na namang kalandian mo, isusumbong talaga kita kay mama tsaka kay lola," saad pa ni Henry.
"Matulog ka na don baliw ka. Mag uumaga na ginagawa mo pa dito jusko," dag dag pa nga kuya nya. Napairap naman si Marikit sa kanya at tumayo.
"Oo na."
At iyun na nga, pumasok na si Marikit sa silid nito at tinigil ang pag uusap nya sa dalawang lalaki. Kumajn na rin ng hapunan si Henry upang makatulog na rin sya agad sa mapagod nitong gabi.
- Writer
