"หมู่นี้ท่านเทพดูเหม่อลอยบ่อย ๆ นะขอรับท่านมีเรื่องอะไรในใจหรือขอรับ"
จางหมิงเอ่ยถามซีฮ่าว ที่พักนี้สังเกตุเห็นเจ้านายเหมือนมีเรื่องให้คิดในใจ ทั้งที่ตัวจางหมิงเองก็รู้อยู่แล้วว่าซีฮ่าวกำลังกลุ่มใจเรื่องใด
"ข้า….." ซีฮ่าวพ่นลมหายใจออกมายาวเหยียด
"นี้ข้าต้องมาปรึษาเจ้าเรื่องนี้ด้วยเหรอ" ซีฮ่าวเอ่ยถากลับ
"ถึงท่านไม่พูดข้าก็ดูออกขอรับ ท่านคิดเรื่ององค์หญิงน้อยลู่เอินอยู่"
ซีฮ่าวใช้สายตาครุ่นคิดมองไปที่จางหมิง
"ข้ารู้สึกใจเต้นแรงทุกครั้งที่ได้ใกล้ชิดนาง นางทำให้ข้านึกถึงแค่นางอยู่ตลอด และข้ารู้สึกขัดใจเวลานางยิ้มหรือพูดคุยกับชายอื่น ข้า…"
"ท่านชอบนางขอรับ"
"......" เทพสงครามหนุ่มที่อายุหกหมื่นกว่าปียกมือขึ้นมากอดอก ภายในใจ คิดตามที่จางหมิงกล่าว
"ข้าชอบนางจริง ๆ ด้วย แต่.." ซีฮ่าวลังเลใจ
"แต่อะไรอีกขอรับ ท่านอายุปูนนี้แล้ว ตอนนี้ทั้งสามเผ่าก็สงบสุข ท่านยังกังวลเรื่องได้อีก" จางหมิงพู
