Sabah kahvaltısı hazırlıkları tüm hızıyla sürüyordu. Diğer yardımcılarla birlikte önce kendi kahvaltımızı ettikten sonra, Asil Bey ve Esila Hanım için sofrayı hazırlamaya koyulduk. Mutfaktaki telaşlı fakat düzen dolu atmosferde, Filiz Hanım yanıma gelip keskin bir ifadeyle, “Yağmur, bana yardım et. Kahvaltıya bugün Hazal Hanım da geliyor. Ona servis aç,” dedi ve başka bir işle meşgul olmak üzere döndü.
Filiz Hanım uzaklaşırken, merakla yanımdaki Dilek’e döndüm. “Hazal Hanım kim?” diye sordum alçak sesle.
Dilek’in yüzünde sıcak bir tebessüm belirdi. “Hazal Hanım mı? O, Asil Bey’in en yakın arkadaşı. Ve aynı zamanda,” diye ekledi sesini biraz daha alçaltarak, “Esila Hanım’ın gördüğü zaman yüzünün tebessüm ettiği tek insan. Evet, gerçekten. Onu görünce Esila Hanım’ın gözleri farklı parlıyor
