The Skeleton Key

chapter 4 official couple

Third person pov

Tumawag si Grey sa nakatatanda niyang kapatid na si Reese para ipaalam na may lead na siya sa kaso ng kanilang ama. Pwedi na niyang buksan ulit ang kaso na bunasura noon ng korte. Puzzle pa si Reese kung paano naungkat ni Grey ang kaso ng kanilang ama. Hindi pa niya alam kung ano ang ibang ipagkaabalahan ng kanyang kapatid bukod sa pagiging abogado nito. She's so happy sa balitang natanggap.

“Mama, may magandang balita ako tumawag si Grey at sinabing may lead na daw siya sa kaso ni papa na ibinasura ng korte. As soon as possible uuwi ako ng Pilipinas. Tito Yuan payagan nyo po ako na mag-leave ng dalawang buwan po.”pakiusap ni Reese sa asawa ng tita Malou niya.

“Okay you can take your leave but if you have emergency surgery you have to come back as soon as possible. That's not a request, it's my order. Are we clear Doctor Reese Mojor?”sabi ng chairman.

“Yes Sir!”

“Pwedi kanang sumabay sa amin pauwing Pilipinas ate Reese.”si Afsheen.

Natuwa naman ang diwa ni Justine dahil makakasama niya si Reese pauwi ng Pilipinas. He was thinking maybe it's his chance to express his feelings towards Reese.

Expressing love can sometimes be a challenge, but the right words make all the difference. In the other ways there is never a time or place for true love. It happens accidentally, in a heartbeat, in a single flashing, throbbing moment. Love is that condition in which the happiness of another person is essential to your own. Sometimes love never dies a natural death. It dies because we don’t know how to replenish its source. It dies of blindness and errors and betrayals. It dies of illness and wounds; it dies of weariness, of witherings, of tarnishings. Love does not begin and end the way we seem to think it does. Love is a battle, love is a war; love is a growing up.

In the end we discover that to love and let go can be the same thing.

Minsan ang pagmamahal ay kadalasan na naging ating kahinaan. Mahalin ang anumang bagay at ang iyong puso ay mapipiga at posibleng masira. Kung nais mong matiyak na mapanatili itong buo, hindi mo ito dapat ibigay sa sinuman, kahit sa isang hayop. Maingat na balutin ito ng mga libangan at maliliit na karangyaan; iwasan ang lahat ng gusot. Ikulong itong ligtas sa kabaong o kabaong ng iyong pagkamakasarili. Ngunit sa kabaong iyon, ligtas, madilim, hindi gumagalaw, walang hangin, ito ay magbabago. Hindi ito masisira; ito ay magiging unbreakable, impenetrable, irredeemable. Tandaan na ang pag-ibig ay ang pagiging mahina.

Tinawagan ulit ni Reese ang kanyang kapatid na si Grey para pagsabihan na huwag munang gumalaw hanggat hindi pa siya nakauwi ng Pilipinas.

“Handa ka na ba sa muling pagbukas ng kaso ng iyong ama? Kung kailangan mo ng tulong one call away lang kami Reese.”saad ni Justine.

“Salamat po! Don't worry about it, titingnan ko muna ang situation.”sagot ni Reese.

Kinabukasan ay maaga na silang bumyahe patungo sa airport. Si Justine ay talagang nakasunod palagi kay Reese. He make sure na magkatabi sila ng seat.

“Pareng Justine tinamaan kana ni kupido. Anong pakiramdam ngayon?”pambubuska ni Ryan.

“Tamaan ka rin balang araw tsaka mo malalaman ang mga kasagutan pre,”sagot ni Justine.

“Don't mind him Reese naiinggit lang siya.”dagdag pa ni Justine.

“F*ck you Araneta inggit your foot unggoy,”sigaw ni Ryan.

Nagsitawanan naman ang lahat sa bangayan ng dalawa. Asikasong-asikaso ni Justine si Reese. Sa backpack nito para din pala itong baon na pagkain.

“Ang dami naman niyan po, saan kailan mo binili yan? Nauubos mo po ba yan?”tanong ni Reese.

“Grabeh ka naman kung maka po, po madam. Gutomin kasi ako kaya kapag ganitong may mahabang byahe I make sure na full pack ang bag ko ng mga pagkain.”sagot ni Ryan.

“Walanghiya ka pre, wala kang tiwala sa stock ng mga crew ng Della Torres Airlines. Alam mo bang pwedi kitang kasuhan dahil sa paninira mo sa kompanya ng asawa ko.”seryodong saad ni Jeremy.

“Hey are you serious? I didn't complain anything about queen's company. G*go mahaba ang byahe supply namin ni Reese ito.”sagot ni Justine.

“Reese mag-iingat ka dyan at tandaan mo na minero yan at ang minero ay mahilig magmina ng kweba. Kapag napakinabangan na siguradong iniiwan. Mag-iiwan ng bakas, tiwangwang ang lupa at maaaring gumuho.”si Gian.

“Damn you idiot, pinagsasabi mo g*go ka,”galit na saad ni Justine ay binato si Gian ng magazine.

“Umayos kayong mga unggoy kayo huh. No'ng nagka-inlaban kayo ng mga asawa ninyo wala akong sinabi against sa inyo,"dagdag pa ni Justine.

Si Reese naman ay napapangiti dahil namula na ang hitsura at tainga ni Justine sa inis. Ganito pala kapag nagagalit ang isang Araneta naging siling labuyo.

“Ikaw anong nginingiti-ngiti mo dyan?”tanong ni Justine kay Reese.

“Siling Labuyo,”agad na sagot ni Reese.

“What?”

“Hahahaha namula kasi ang mukha mo kaya napagkamalan kana ni Reese na siling labuyo,”si Axel.

“Hindi po sa ganun ang cute nyo nga po eh. Huwag po kayong magalit dahil expression lang po yon.”depensa ni Reese.

Kahit naaasar man ay nangingibabaw parin ang kilig ni Justine.

Nagkukwentuhan ang dalawa kung anu-ano nalang ang kanilang naging topic. Parehong hindi inaantok dahil ninanamnam ang sandali na magkasama sila.

“Masaya ako na kasama ka Reese, pwedi ba kitang maging girlfriend? Let's give a try, subokan natin kung maging compatible ba tayo sa isa't isa. Kung sasagutin mo ako ngayon, bukas, next week, next month, o next year pariho lang naman di ba? Hindi kita pinipressure, gusto ko lang na mag-level up tayo.”saad ni Justine. Hinawakan niya ang kamay ni Reese. Si Reese naman ay hindi nakasagot. Nagugulohan siya sa mga sinabi ni Justine.

“Reese look at me, c'mon baby look straight to my eyes. Answer me, do you like me? May chance ba ako sayo?"tanong ni Justine.

Mas lalong kumabog ng malakas ang puso ni Reese. Na tila gusto na nitong kumawala sa rib cage ng kanyang dibdib. Matanda na siya para umaktong teenager ngunit hindi niya kayang pigilan ang kanyang nag-uumapaw na damdamin.

“Hey gorgeous say something,”si Justine.

“A-actually a-i had a c-crush on you since I saw you with my cousin Zhykher k-kaya lang n-nahihiya ako kasi m-matanda na ako sa inasta ko ngayon.”saad ni Reese.

“Matanda? Oh c'mon baby that's not true. You still look like a teens, or it's a pleasure to say you look younger like a teens. I'm glad to know na crush mo rin ako. Pwedi na ba tayong maging official couple. Huwag kanang kabahan, huwag kanang manginig. Right now, right here we both declare that we are in a relationship.”sabi ni Justine.

Tumango naman si Reese bilang sagot. You make this crazy ride crazier, and God, I wouldn't want it any other way. I saw that you were perfect, and loved you. Then I saw that you were not perfect, and I loved you even more.”reese murmured.

“My Reese I am yours as the summer air at evening is

Possessed by the scent of linden blossoms,

As the snowcap gleams with light

Lent it by the brimming moon.

Without you I’d be an unleaded tree,

Blasted in a bleakness with no Spring.

Sa palagay ko tama lang na iparamdam ko at mahalin kita ngayon,

Kaysa maunahan ako ng iba at sa huli ay pagsisihan ko pa.

At wala naman sigurong mali kung ibibigay ko sayo ang magic words na “Mahal Kita”.

Maging seryoso at hindi ko na idadaan pa sa pasaring at pagbibiro.

Nararapat na rin siguro na gamitin ko ang aking katapangan at itaas ang aking ulo tapat na mga mata mo.

Para makita mo na hindi kita niloloko.

Hawakan ang iyong kamay, ang iyong pisngi at balikat,

At ipadama sayo na ako'y tapat at sayo'y maging karapatdapat.

Masaya ako ngayon na tila napanalunan ko na ang jackpot ng lotto. Simula ngayon ikaw na ang nag-iisa kong paborito. Sa aking buhay na siyang magpapakompleto.

Walang paalam na hinalikan ni Justine ang labi ni Reese. Ginamit niya ang kanyang position bilang nobyo ng dalaga. Hinaplos niya ang malambot at makinis na pisngi ng dalaga. I love you baby ko.

Malapit na tayo sa Pilipinas ilang minuto nalang. Sulit ang puyat ko sa buong duration ng byahe. First time of my flight na hindi ako nakakaramdam ng jetlag. Kapag nasa manila na tayo ipapakilala kita sa mga magulang ko. Gusto mo ba na sa condo unit ko nalang ikaw tumuloy. Malaki ang space doon at pwedi tayong maghabolan. Tayo muna ang maghahabolan hanggat wala pa tayong mga supling.”natatawang saad ni Justine.

“Baliw, malaki na tayo at baka masira pa lahat ng mga gamit mo. Kailangan ko munang umuwi ng Zambales. Alam mo naman ang pakay ko dito sa Pilipinas di ba? Tutulongan ko muna si Grey sa mission niya tungkol sa kaso ng aming ama. Gustong-gusto ko na rin na malaman kung sino ang gumawa ng krimen.”sabi ni Reese.

“Okay ikaw ang bahala basta mag-iingat ka lang palagi. When you need help one call away lang ako.”saad ni Justine.

“Okay po thank you,”reese said.