A Day

Chapter 3

Good day everyone! I'm Kim Aymnpher Chivaree, the daughter of Chivarian University President.

Isang palaisipan sa 'kin kung sino ba talaga si Raelan Welck, ang bagong kaklase namin. Lalo na nang tanungin siya ng teacher namin kung related ba siya sa famous cardiologist in the country na si Dr. Welck, pero nagulat ako sa naging sagot nito nang umiling lamang siya.

After the class, I called Dad on the phone to ask something about Raelan. He's George Chivaree, a businessman and the president of the school. I know na may nalalaman siya tungkol dito.

Hindi na 'ko nagulat nang malaman ko ang katotohanan dahil tama ang hinala ko.

But why he act's na parang isang siya sa mga mabababa? At bakit niya hinahayaang apihin siya? 'Yan ang mga katanungang nasa isipan ko.

Naglalakad na ako pabalik sa classroom namin dahil tapos naman na ang break time. Nang malapit na ako may narinig akong parang nag-aaway, kaya dali-dali akong tumakbo papuntang classroom namin.

'Oh no! He's in trouble alam kong pag-iinitan siya ng nila Zein,' isip-isip ko pa habang tumatakbo.

Pagdating ko do'n nakita ko kung pa'no pahirapan ni Zein si Raelan. Agad kong inawat si Zein na siya namang ikinatigil nito.

'Ano bang problema ng babaeng 'to? At halos lahat na lang ng transferree dito sa school ay pinag-iinitan nila? Yung totoo nag-aadik ka ba girl?' sa isip ko sabay taas ng kilay sa kanya. Kung 'di ka lang anak ni Sir Zach siguradong patay ka sa 'kin.

Yes tama po ang nabasa niyo, si Sir Zach at Zein ay mag ama. 'Di ko lang alam kung saan nagmana 'tong si Zein o baka naman pinaglihi sa demonyo ang bruhang 'to?

Galit at awa ang aking nararamdaman sa mga oras na ito. Galit, para kay Zein dahil sa mga ginagawa niya ka-anumalyahan sa mga kapwa naming estudyante, di ko alam kung pa'no niya nagagawa ang mga 'yon. Awa, kay Raelan dahil sa nangyari sa kanya. Alam kong may pinagdadaanan siya kung kaya't siya'y nagkakaganito.

Tumakbo si Raelan kaya sinundan ko ito hanggang sa rooftop, kung saan siya napunta ng mga paa niya. Nakita ko siyang umiiyak kaya marahan kong tinapik ang kanyang balikat at hinimas ang kanyang likod para patahanin siya. Nagpakilala ako sa kanya at ng sabihin kong kilala ko siya agad itong tumakbo ng mabilis, hanggang sa 'di ko na maabutan at napag-isipan ko na lang na bumalik sa classroom.

Naglalakad na 'ko pabalik, nang dumaan ako sa main building ng school. I see someone standing in a tinted glass window, nang tamaan ito ng sikat ng araw. Tumango ako sa kanya at ngumiti binigyan lang naman ako nito ng dalawang thumb's up at saka tumalikod na.

Day's past after that happening,hanggang sa isang araw maaga akong pumasok upang abangan si Raelan sa may gate. Hindi naman ako nabigo nang makita ko itong papasok. Hinila ko ito na siyang ikinagulat niya, aalis na sana siya ng makilala niya ako, ngunit hinila ko ulit siya at sinabing mapagkakatiwalaan niya ako.

Rae's POV

Day's past since the day na malagay ako sa trouble, doon ko nakilala si Kim na anak pala ng may-ari ng school. Kaya pala napatigil niya yung demonyitang uhaw sa gyera. Ipinangako niyang walang makakaalam ng sekreto ko maliban lang sa aming dalawa. Ayoko kasing mabigyan ng special treatment dahil lang sa ama ko, oo sikat at matagumpay nga siyang doktor pero bigo siya sa pagiging isang ama.

"Rae, let's go get some snacks sa cafeteria, do'n tayo sa rooftop after," pag-aaya sa 'kin ni Kim.

"Okay," tipid kong sagot dito at ngumiti ng pilit.

Gaya ng dati malimit parin akong magsalita, buti nga sinasagot ko si Kim kahit papa'no. At masasabi kong mapagkakatiwalaan ko siya, dahil napagtiyatiyagaan niya ako kahit malimit akong magsalita.

Matapos kaming bumili umakyat kami sa rooftop at doon kami nagkwentuhan tungkol sa childhood namin, pero ang pinagtataka ko lang bakit may mga bagay na alam siya patungkol sa mga nangyari no'ng bata pa ako? Tatanungin ko pa sana siya nang bigla tumunog yung bell.

Pababa na sana kami ni Kim, nang may mahagilap akong tao sa isang tinted glass window, na nasa harapan lang namin sa kabilang building ng tamaan ito ng sikat ng araw.

"Kim may tao...may tao dun sa tinted na bintana," bulong ko sa katabi ko na agad naman nitong tiningnan.

"Huh!? Wala naman eh ang dilim nga," sagot naman nito.

Sinulyapan ko ulit ito pero wala ulit at madilim na, kaya nag-aya na si Kim na bumaba na dahil nakaramdam ito nang pagbigat ng pantog niya.

"Rae, mauna kana sa classroom ok lang ako dito." Si Kim sabay ngiti na parang nahihiya sabay sara ng pinto ng cr.

"Oh sige," sagot ko naman sa kanya at nagpatuloy na sa paglalakad.

Tahimik akong naglalakad ng may tumulak sa 'kin mula sa aking likuran, for the second time around napa-subsob ulit ako sa sahig.

"A-Aarayyy! Arghhh!" Daing ko pa habang pilit na tumatayo.

Nang tignan ko ang aking braso dahil mahapdi ito, at hindi nga ako nagkamaling dumudugo. Agad akong lumingon sa may likuran ko at nanlaki ang mga mata ko nang makita ko si Zein na nanlilisik ang mga mata. Susubukan ko pa sanang tumakbo upang maiwasan siya, ngunit nabigo ako. Tinulak ako paharap ng mga alagad niya, dahilan upang mapa-upo ako. 'Di ko na sinubukan pang tumayo dahil alam kong 'di na ako makakatakas pa.

"Hoy bakla ka! Akala mo siguro ay makakaligtas kana dahil lang sa kakasama mo si Kim? Pwesto jan ka nagkakamali!" Sigaw sa 'kin ni Zein tsaka ako sinipa sa tiyan kaya namilipit ako sa sakit.

"A-Arghhh! A-Ano b-bang g-gusto m-mo?" Nauutal at napapadaing ko pang tanong sa kanya.

"Bumabawi lang ako bakla! Dahil sayo na detention ako! Subukan mo lang magsumbong kay Kim di lang yan matitikman mo..." Pagbabanta nito sakin ng bigla silang magtigilan dahil may dumaan, ngunit parang wala lang itong nakita at mabilis na naglakad pa-akyat sa hagdan. Agad naman silang umalis at naiwan akong namimilipit sa sakit.

Pinilit akong gumalawa papunta sa isang silid, nang may paparating na tao at hindi nga ako nagkamaling si Kim 'yon. Dahan-dahan kong itinaas yung t-shirt ko at bumungad sa 'kin ang isang malaking pasa sa aking tiyan. Dahil sa nangyari dala narin ng pagsakit ng tiyan ko, tahimik kong ibinuhos ang sama ng loob ko.

Matagal din akong nakaupo do'n, hanggang sa dahan-dahan akong lumabas at agad na kumaripas palabas ng school.

Alam kong nakita mo yung nangyari pero bakit wala ka man lang ginawa--

Sir Zach...