Bir adım atarak yaklaştı bana gözlerime baktı veda eder gibi oysa ben o benden de buradan da hiç gitsin istemiyordum. Belki de bencilceydi bu düşünce ama ben gitsin istemiyordum işte. Hem o gitmese de olurdu öyle değil mi keşke gitmeseydi. Gitsin hiç ama hiç istemiyordum.
''Okul ısındı, yarın gelmeye çalışırım yine dikkat et Nihan.''
Oysa benim ona söylemem gerekirdi bunu her saniye her an tehlikede olan oydu ama bana dikkat et diyordu. Ne garipti bu durum. Çok ama çok garipti.
''Asıl sen dikkat et.''
Başını salladı, ''Çalışırım.''
''Çalışma,'' dedim ikaz edercesine, ''Dikkat et, lütfen.''
Elini uzatıp elimi tuttu, bu bana ilk dokunuşu değildi ama içimi titretmişti bir başka tutmuştu elimi.
Bir cümle zihinde ne kadar dönebilirse Dağhan'ın dudaklarından dökülen bu sözcük de benim zih
