จอมมารจ้างรัก

ร่างกายของคุณเป็นของผม

ร่างกายของคุณเป็นของผม

เมื่อกลับออกจากงานเลี้ยงฉันท์ทัตก็เงียบไป เขาดูเคร่งขรึมกว่าปกติทั้งที่ควรจะมีความสุขเพราะมีอดีตคนรักมานัวเนียไม่ห่างกาย        มิ่งขวัญลอบสังเกตเขาและนิ่งเงียบมาตลอดทาง ในเมื่ออีกฝ่ายไม่พูด หล่อนก็ไม่พูด…

กระทั่งกลับมาถึงคฤหาสน์ชายหนุ่มก็ออกไปหยุดรอ และรั้งต้นแขนกลมกลึงของหล่อนให้เดินตามไปติดๆ จนหญิงสาวเผลอนิ่วหน้าเพราะถูกบีบแขนเสียแรงจนรู้สึกตกใจกับปฏิกิริยาของอีกฝ่าย ไม่เข้าใจเขาเลยสักนิด กระทั่งเข้ามาอยู่กันเพียงลำพังภายในห้องนอนของเขา…

“ผมไม่เคยบอกคุณใช่ไหม ว่านับแต่เข้ามาอยู่ที่บ้านนี้ คุณไม่มีสิทธิ์ไปใกล้ชิดใครอีก แม้ว่าคนคนนั้นจะเป็นญาติสนิทกับผมแค่ไหนก็ตาม!”

หญิงสาวยืนอึ้ง มองสบตาคมกริบอย่างมึนงงเมื่อถูกอีกฝ่ายระเบิดอารมณ์ใส่ ก่อนจะสะดุ้งเมื่อถูกเขากระชากตัวและเขาก้มหน้าลงจนเกือบชิด พลางกระซิบแผ่วๆ

“อย่านั่งเบียดกับใครอีก อย่าให้ผมต้องโกรธคุณเลยนะ       มิ่งขวัญ” 

ดวงตาสีเข้มหรี่มองเจ้าของริมฝีปากเต็มอิ่มที่เผยอออกเพราะความตกใจ พลางคิดถึงภาพที่หญิงสาวหัวเราะระริกระรี้กับดนุเดชแล้วไม่ชอบใจเลยสักนิด 

“ผมว่าคุณควรทำหน้าที่หลักของคุณเสียทีนะ มิ่งขวัญ”

เมื่อเสียงเขาเงียบลงชุดราตรีเกาะอกสีหวานก็ถูกมือใหญ่กระตุกลงไปกองอยู่กับเอวคอดในพริบตา 

“คุณทัต!!” หญิงสาวอุทานพร้อมกับยกมือขึ้นปกปิดทรวงอกของตนเอาไว้ ตื่นตระหนกกับความรุนแรงที่อีกฝ่ายแสดงออก

ชายหนุ่มหลุบตามองส่วนที่ถูกฝ่ามือน้อยๆ ปกป้อง ก่อนจะค่อยๆ เลื่อนสายตาของตนขึ้นไปตามแนวท่อนแขนเรียวงาม ไล้มาหยุดอยู่ที่เนินทรวงอวบอิ่มด้วยสายตาทรงพลัง เขาทำให้หญิงสาวตัวสั่น และคงไม่รู้ว่าแววตาของเขามีอิทธิพลต่อหล่อนแค่ไหน เพราะเพียงแค่ไล้ตามอง ร่างกายที่ประกอบด้วยเลือดเนื้อก็พานแปรสภาพเป็นขี้ผึ้งไปเสียเดี๋ยวนั้น…

“มาเริ่มงานกันเถอะ…”

ดวงตากลมโตเบิกกว้าง เมื่อเอวคอดเล็กถูกรั้งเข้าหา ก่อนจะดึงเอามือที่โอบอุ้มบัวตูมออกจนเหลือเพียงบราเซียร์ไร้สาย แค่นี้ร่างกายของหล่อนก็สั่น ยิ่งสบตาของเขาก็ยิ่งตระหนก เพราะเฉลยออกมาเลยว่าเวลาของหล่อนหมดลงแล้ว อิสรภาพแห่งความสาวถึงเวลาถูกลิดรอน เขากำลังเข้ามามีสิทธิ์ ไม่ใช่หล่อนเพียงผู้เดียวอีกต่อไปที่เป็นเจ้าของทุกส่วนบนร่างกาย แต่นับจากนี้จะมีเขาอีกคน… ที่มีสิทธิ์

ชายหนุ่มหลุบตาลง เขากวาดตามองไปทั่วผิวผ่อง ก่อนจะค่อยๆ เคลื่อนกายไปรอบๆ ร่างระหงในชุดราตรีที่บัดนี้มันปกปิดหล่อนจากสายตาของเขาไว้เพียงครึ่งเดียว เขาไปหยุดอยู่ด้านหลัง เห็นตัวหล่อนสั่นน้อยๆ แล้วยกมือทั้งสองข้างขึ้นวางบนลาดไหล่นุ่มเนียน เพียงแค่นั้นมิ่งขวัญก็สะดุ้งเยือก เกิดความวาบหวามเมื่อมือใหญ่เรียวได้รูปคู่นั้นเลื่อนไล้ขึ้นลงกับต้นแขนกลมกลึง แล้วความซาบซ่านก็บังเกิดเมื่อเขาประทับริมฝีปากร้อนรุ่มลงบนหัวไหล่มนแผ่วเบาพร้อมกับไล้ริมฝีปากเลื่อนขึ้นไปยังต้นคอระหง หยุดนิ่งที่ติ่งหูและขบเม้มหนักๆ คล้ายจะหยอกเย้าเล่น…

มิ่งขวัญแทบยืนไม่อยู่กับการจู่โจมอย่างรวดเร็วแต่เงียบเชียบนั้น ทุกสัมผัสที่ประทับลงมาสร้างความหวามไหวให้หัวใจดวงน้อยมากขึ้นทุกครั้ง หญิงสาวหลับตาเมื่อได้ยินเสียงซิปจากด้านหลังถูกรูดลงอย่างช้าๆ กระทั่งบรรจบจุดสิ้นสุด ชุดราตรีตัวสวยก็ร่วงลงไปกองกับพื้นห้องอย่างง่ายดาย…

หญิงสาวพลิกใบหน้าหนี เมื่อร่างถูกผ่อนลงบนเตียงกว้าง มือเล็กขยำผ้าปูที่นอนสีขาวสะอาดแน่นเมื่อลำคอระหงถูกริมฝีปากสีเข้มลากไล้ ทิ้งรอยสัมผัสทุกแห่งหนที่ลากผ่าน ดวงตาคู่สวยปิดลงเมื่อฝ่ามือใหญ่สอดเข้าไปใต้แผ่นหลังพร้อมสะกิดดึงตะขอบราสีหวานออกจากกัน เพียงพริบตาสายเส้นที่พาดขวางก็หลุดออก…

หญิงสาวเผลอสูดลมหายใจยาว เมื่อรับรู้ถึงความโล่งแจ้งที่เลียบเลียลงมาบนผิวเนื้อผ่องลออ แต่ยังไม่เท่ามือใหญ่ที่ลากไล้ลงไปยังแนวโค้งของลำตัว หยุดนิ่งที่ขอบซับในสีหวาน เกี่ยวปลายนิ้วกับผ้าบางพร้อมรูดลงไปตามเรียวขายาวจนพ้นจากปลายเท้าเล็ก…

มิ่งขวัญไม่อาจต้านทานสายตาคมกริบที่กำลังโลมไล้เรือนร่างของหล่อนด้วยแววตาวาววาม จึงรีบพลิกกายหันข้างคู้เข่ากอดอกเข้าหากันเมื่อรับรู้ถึงความเย็นยะเยือกที่พัดวูบโฉบผิวกาย  

ฉันท์ทัตหรี่ตามองร่างเล็กที่ขดกลมเป็นลูกบอลขณะผละห่าง ยกข้อมือขึ้นปลดกระดุมเสื้อแต่สายตาจับจ้องไปยังเจ้าของร่างขาวผ่องที่หันหลังให้เขาอย่างใจเย็น…

เสียงผ้าที่ครูดไปกับผิวกายของฉันท์ทัตทำให้หัวใจดวงน้อยเต้นระทึก หญิงสาวขบริมฝีปากแน่น บังคับตนเองไม่ให้วิ่งหนีหรือดีดดิ้นหากเขาเข้าใกล้หรือแตะต้อง สิ่งที่ทำได้คือรอคอยเวลาที่เขาจะลงมือเชือดเฉือนพรหมจรรย์อย่างช้าๆ ทรมาน…

หลังจากนั้นไม่ถึงห้านาที ร่างสูงใหญ่ก็แนบกายมาจากด้านหลัง   มิ่งขวัญสะท้านเมื่อเอวเล็กถูกรั้งเข้าหา แผ่นหลังละมุนแนบไปกับแผงอกกระด้างที่ประปรายด้วยเส้นขน…

“มิ่งขวัญ…” เสียงกระซิบจากต้นคอระหงเรียกเลือดในกายสาวให้ร้อนระอุ ริมฝีปากเม้มแน่น มือกำแนบชิดทรวงอกอิ่ม ปล่อยให้ริมฝีปากร้อนผ่าวไต่เตาะเลาะเล็มผิวกายหนักสลับเบาเคล้ากันไป ขณะที่มือใหญ่ซึ่งทาบไว้ที่หน้าท้องแบนเรียบค่อยๆ เลื่อนขึ้นแล้วหยุดอยู่ใต้ฐานอกอวบ เขารู้สึกได้ถึงแรงเต้นของหัวใจที่อยู่ไม่ไกลมือนัก ชายหนุ่มดึงมือของหญิงสาวออกห่างพวงอกคู่งามแล้วครอบครองเอาไว้ใต้ฝ่ามือหนาของเขาเสียเอง ฝ่ามือข้างนั้นคลึงเคล้นแล้วยกปลายนิ้วขึ้นสะกิดยอดถันสีหวาน บีบบี้ เร่งเร้าอารมณ์สาวให้เตลิด…

“อืม…” มิ่งขวัญไม่อาจข่มกลั้นอารมณ์หวามที่เขาปลุกมันขึ้นมาได้อีกต่อไป ร่างเล็กบิดน้อยๆ ยามที่เขาร่ายมนตร์ด้วยปลายนิ้ว ขณะที่ใบหน้าคมคายซุกไซ้ไปทั่ว ก่อนจะดันไหล่นุ่มและกดให้นอนหงายเพื่อให้เขาได้เห็นหล่อนชัดเจนมากยิ่งขึ้น จนหญิงสาวรู้สึกอับอายเมื่ออีกฝ่ายกวาดสายตามองไปทั่วทั้งร่าง 

“สวย…” 

เขากระซิบแผ่วๆ จนแก้มสาวแดงจัดแล้วเบียดตัวเข้าประชิด อ้อมแขนมากอดหล่อน พลางเลื่อนปลายนิ้วไปตามไหล่นวลไปจนถึงมือเล็กที่กำสนิท เขาค่อยๆ คลี่มันออกแล้วประสานเข้ากับฝ่ามือของตน กุมเข้าหากันเช่นเดียวกับริมฝีปากที่ไต่ไล่จากลำคอระหงขึ้นไปยังปลายคางเรียว นวลแก้มหอมกรุ่นที่เขาจูบซับครั้งแล้วครั้งเล่า ขึ้นไปยังหน้าผากมนก่อนเลื่อนลงมายังจมูกโด่งสวยแล้วหยุดที่ริมฝีปากอิ่ม ตักตวงความหวานจนมันช้ำชอกแดงเห่อ พร้อมกับสอดมือหนาลงใต้แผ่นหลังละมุน ดันขึ้นเพียงเล็กน้อยอกอวบก็เผยอแอ่นแล้วเลื่อนใบหน้าลงซุกไซ้ทั้งซ้ายและขวาของยวงเนื้ออวบหยุ่นที่มีขนาดพอเหมาะพอดีกับมือของเขา พลางละเลียดชิมด้วยการแตะปลายลิ้นกับส่วนยอดสีเรื่อที่ชูชันรับสัมผัส แล้วรวบดึงเข้าสู่โพรงปากร้อนชื้นและชำนาญ…