“ก็เมื่อไรนายจะมีแฟนสักที คราวก่อนเห็นข่าวว่าไปกุ๊กกิ๊กกับนางเอก คราวนี้มากุ๊กกิ๊กกับพระเอก ตกลงเอายังไง”
เขากระเซ้าน้องชายยิ้มๆ ฝ่ายนั้นหัวเราะพรืดพลางบอก
“พี่เชื่อหรือไง ผมกับหมอนั่นเป็นแค่พี่น้อง เล่นหนังด้วยกัน บทที่ได้มันส่งแบบนั้น เขาก็ปั่นกระแสไป ผมชอบผู้หญิงครับ มองๆ อยู่แล้ว”
ประโยคสุดท้ายเขาเมินหนีสายตาพี่ชาย ฉันท์ทัตชะงัก รอยยิ้มหยอกเย้าจางลงแล้วมองคนตรงหน้าด้วยสายตาจับผิดทันทีที่สะดุดหูก่อนจะทำหน้าเคร่ง
“ชอบใครก็ชอบไป แต่ห้ามยุ่งกับมิ่งขวัญเด็ดขาด”
พอพี่ชายยื่นคำขาดเขาก็ทำตาโตแล้วห่อปากร้องออกมา
“โห! เอาจริงสิ” เขาทำหน้าขบขัน ทว่าลึกๆ นึกเสียดายเล็กน้อย ทันใดนั้นใบหน้าของกันยกรก็วาบมาในความคิดจนเขาตกใจ...
ขณะเดียวกันฉันท์ทัตไม่ยิ้มเลย เขาทำหน้าบึ้งพลางตอบ
“จะจริงไม่จริงไม่รู้ แต่ตอนนี้ห้ามยุ่ง สนกันยกรไหมล่ะ รายนั้นน่าจะยังโสด ฉันช่วยได้นะ” ครั้นได้พูดถึงกันยกรเขากลับ
