โซ่พิศวาสใยเสน่หา

“วา วา แกอยู่ไหนวา” ธารทิพย์ เพื่อนสนิทที่ขอมาพักอาศัยกับวารุณี ตะโกนเรียกเจ้าของห้องลั่น คนถูกเรียกเดินเช็ดหัวออกมาจากห้องนอน             “แกเรียกฉันซะดังลั่นห้องเลย มีอะไร” วารุณีถามเพื่อน ขณะทรุดตัวลงนั่งบนโซฟา             “แกได้รับคัดเลือกให้เป็นพรีเซ็นเตอร์ชุดว่ายน้ำของบริษัทการ์รัซเซียร์ เขาโทรมาบอกฉันเมื่อกี้ให้แกเข้าไปเทสวันพรุ่งนี้ตอนสิบเอ็ดโมง” ธารทิพย์บอกวารุณีด้วยความดีใจ ทว่าใบหน้าของวารุณีไม่ได้มีความดีใจสักนิดเดียว หล่อนกำลังตกใจกับข่าวนี้มากกว่า “ทำไมแกทำหน้าแบบนี้ ไม่ดีใจเหรอที่เขาเลือกแกเป็นพรีเซ็นเตอร์ บริษัทนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ นะ ขนาดดารานางแบบและเหล่าเซเลบทั้งหลายยังไม่มีโอกาสเลย”             “ดีใจมันก็ดีใจอยู่หรอก แต่มันน้อยกว่ากังวลใจไง แกก็รู้นี่ว่า พี่เหนือตาเป็นสับปะรด ถ้ารู้ว่าฉันไปเป็นพรีเซ็นเตอร์ชุดว่ายน้ำ มีหวังฉันโดนดุแน่เลย” วารุณีตอบพร้อมกับถอนหายใจ แค่เรื่องที่หล่อนทำงานพิเศษในวันว่าง เหนือเมฆยังไม่เห็นด้วย แล้วเรื่องนี้มีหรือที่เหนือเมฆจะไม่หัวร้อน ถ้าคราวนี้เธอรับจ๊อบถ่ายแบบชุดว่ายน้ำ มีหวังโดนดุเป็นกระบุงโกยแน่ๆ “พี่เหนือไม่รู้หรอกน่า พี่เหนือไม่ใช่สายแฟชั่นนะ ถึงจะได้รู้ว่าบริษัทการ์รัซเซียร์กำลังเปิดตัวคอลเลคชั่นชุดว่ายน้ำคอลเลคชั่นใหม่ แกบอกว่าวันๆ พี่เหนืออยู่แต่ในไร่ไม่ใช่เหรอ พี่เหนือไม่มีทางรู้เรื่องนี้แน่ๆ” “แล้วที่ผ่านมาพี่เหนือรู้เรื่องฉันได้ไง แกก็รู้นี่ว่าพี่เหนือมีสปาย ฉันทำอะไรพี่เหนือรู้หมด”             “แกก็บอกไปสิว่าฉันเป็นคนเอารูปแกไปสมัครเอง แกไม่รู้เรื่อง แกรู้เรื่องหลังจากที่ฉันส่งรูปแกไปแล้ว คราวนี้พอได้ก็เลยลองไปเทสดู” ธารทิพย์หาทางออกให้เพื่อน เพราะเรื่องนี้จะว่าไป ตนมีส่วนผิดที่ไม่ขออนุญาตวารุณีก่อน นำรูปถ่ายของวารุณีส่งไปให้บริษัทการ์รัซเซียร์เพื่อคัดเลือกเป็นพรีเซ็นเตอร์สินค้าของบริษัท ธารทิพย์มาบอกให้วารุณีรู้เรื่องในวันรุ่งขึ้น แม้ว่าวารุณีจะไม่เห็นด้วย แต่ก็คิดว่าถึงให้รูปไปก็คงไม่ได้คัดเลือก วารุณีจึงปล่อยเลยตามเลย แต่พอรู้ว่าได้ วารุณีคิดหนักทันที “แต่ถ้าแกยังเป็นกังวล ฉันจะจัดการสปายให้ รับรองว่าไม่มีทางคาบข่าวไปบอกพี่เหนือได้แน่นอน เชื่อหัวไอ้น้ำเถอะ”             วารุณีมองหน้าเจ้าของประโยค ‘เชื่อหัวไอ้น้ำเถอะ’ นิ่งพรางใช้ความคิด ถ้าหากธารทิพย์พูดคำนี้ออกมา นั่นหมายความว่าเพื่อนรักมีทางจัดการสปายหนุ่มนามว่า บุรินทร์หรือน็อตหรืออีกชื่อหนึ่งคือโจนาธาน เพื่อนสนิทของเหนือเมฆที่มาทำธุรกิจโรงแรมที่ประเทศอิตาลี สายข่าวคนสำคัญของเหนือเมฆที่รายงานเรื่องวารุณีให้อีกฝ่ายทราบเป็นระยะ หากธารทิพย์จัดการบุรินทร์ได้ ทางก็สะดวก             “ก็ได้” วารุณีตอบตกลงอย่างเสียมิได้ “แต่ขอให้เทสไม่ผ่าน ฉันไม่อยากให้พี่เหนือไม่สบายใจ พี่เหนืออยากให้ฉันเรียนอย่างเดียวมากกว่า ฉันไม่อยากทำให้พี่เหนือผิดหวังด้วย”             “จะผิดหวังได้ไง แกไปเป็นพรีเซ็นเตอร์สินค้านะ ไม่ได้ไปเป็นเมียเจ้าของบริษัทซะหน่อย พี่เหนือถึงจะได้ผิดหวัง” ธารทิพย์พูดไปโดยไม่คิดอะไร “อีกอย่างแกก็โตพอที่จะตัดสินใจอะไรได้แล้วนะ แล้วมันก็ไม่ใช่เรื่องน่าเสียหายด้วย ได้ทั้งเงินและได้ทั้งประสบการณ์ แกลองคิดดูนะว่า แกโชคดีแค่ไหนที่ได้รับคัดเลือก คนแห่ไปสมัครเป็นร้อยนะแก โอกาสมาถึงมือแกก็รีบคว้าไว้ แล้วไม่ต้องห่วงเรื่องพี่น็อต ฉันจัดการได้”             ธารทิพย์พูดให้เพื่อนสบายใจและบิ้วไปในที “ส่วนเรื่องจะเทสผ่านหรือไม่ผ่านก็ว่ากันอีกเรื่องนึง แต่ฉันว่าแกผ่านล้านเปอร์เซ็นต์ หุ่นแกแซ่บมาก ใส่ชุดว่ายน้ำสวยสุดๆ นมเป็นนม เอวเป็นเอว สะโพกดินระเบิด ผู้ชายเห็นน้ำลายหยดเป็นแถว”             “แกก็พูดเกินไป” “พูดเกินไปที่ไหน แกหุ่นทรมานใจชายเลยนะจะบอกให้ เทสชุดผ่านชัวร์ ไม่ผ่านให้ตบเลยเอา” ธารทิพย์ไม่ได้พูดเกินจริง หล่อนยังแอบอิจฉาสรีระของวารุณี โดยเฉพาะหน้าอกขนาด 37 นิ้วของเพื่อนรัก ที่อวบใหญ่เกินตัว พอมาก้มมองดูของตัวเอง จอแบนชัดๆ “แกบิ้วฉันเยอะจัง ไม่ไปคงไม่ได้” ธารทิพย์ยิ้มกว้าง             “ไปขัดตัวดีกว่า พรุ่งนี้แกใส่ชุดว่ายน้ำจะได้สวยๆ หุ่นแกชนะเลิศอยู่แล้ว ขัดผิวอีกสักหน่อย...แจ่ม”             “ฉันเพิ่งอาบน้ำเมื่อกี้เองนะ”             “อาบแล้วก็อาบใหม่ได้ ไปเร็ว” ธารทิพย์ไม่สนใจ ลากวารุณีเข้าไปในห้องน้ำ และให้เพื่อนเปลี่ยนเป็นนุ่งกระโจมอก จากนั้นตนก็ออกมายังห้องครัว หยิบครีมขัดผิวมะขามเปียกผสมน้ำผึ้งที่หล่อนหาซื้อมาจากเมืองไทยออกมาจากตู้เย็น ก่อนเดินกลับไปยังห้องน้ำ และลงมือขัดตัวให้เพื่อนรัก             วันรุ่งขึ้น             วารุณีกับธารทิพย์มาถึงบริษัทการ์รัซเซียร์ก่อนเวลานัดหมายครึ่งชั่วโมง พอมาถึงสองสาวก็ต้องตกใจและแปลกใจที่การเทสวันนี้ มีเพียงวารุณีคนเดียวที่ผ่านการคัดเลือก นั่นหมายความว่า โอกาสที่วารุณีจะได้เป็นพรีเซนเตอร์ชุดว่ายน้ำนั้นแทบจะร้อยเปอร์เซ็นต์             “เชิญคุณแอรี่เปลี่ยนชุดนะคะ แล้วเดินไปที่ห้องนั้นค่ะ” ไอริส พนักงานในบริษัทฯ ที่รับหน้าที่ดูแลเรื่องคัดเลือกพรีเซนเตอร์บอกวารุณี             “แล้วห้องนั้นคือห้องอะไรคะ” เจ้าของคำถามคือธารทิพย์             “ห้องนั้นเป็นห้องคัดเลือกพรีเซนเตอร์ค่ะ คุณนานโอเจ้าของบริษัทจะเป็นคนคัดเลือกด้วยตัวเองค่ะ” ไอริสตอบ             “เจ้าของบริษัทคัดเลือกด้วยตัวเองเลยหรือคะ” ธารทิพย์ถามด้วยความตกใจ หล่อนนึกว่าคนคัดเลือกคือหัวหน้าฝ่ายคัดสรรพรีเซนเตอร์เสียอีก             “ใช่ค่ะ คุณนานโอเป็นคนเลือกพรีเซนเตอร์ของทุกผลิตภัณฑ์ในบริษัทค่ะ” ไอริสตอบ “พี่ไอริสคะ ปกติแล้วบริษัทอื่นท่านประธานจะเป็นคนคัดเลือกพรีเซนเตอร์เองหรือเปล่าคะ” ธารทิพย์ถามอย่างสงสัย “เท่าที่รู้มา เป็นบางบริษัทค่ะ” ไอริสตอบ “คุณแอรี่รีบไปเปลี่ยนชุดนะคะ ใกล้เวลาท่านมาแล้วค่ะ”             “ค่ะ” วารุณีไม่มีคำถามเหมือนเพื่อนรัก หล่อนรีบเดินเข้าไปเปลี่ยนชุดตามที่ไอริสบอก ก่อนเดินออกมาจากยืนหน้ากระจกบานใหญ่             “อ้าว ใส่เสื้อคลุมทำไมล่ะ ถอดออกสิ ฉันอยากเห็น” ธารทิพย์บอกวารุณีที่สวมเสื้อคลุมปิดทับเรือนร่าง วารุณีมีท่าทางอิดออดไม่อยากจะถอดเสื้อคลุม             “ฉันไม่กล้าถอด” วารุณีบอกตามตรง             “ทำไมล่ะ ชุดมันโป๊มากเลยเหรอ” ธารทิพย์ถาม ก้าวเดินมาหาเพื่อนสนิทที่พยักหน้าแทนคำตอบ “ไหนดูสิ”             ธารทิพย์ดึงสายรัดเสื้อคลุมออก และเมื่อสาบเสื้อคลุมแยกออกจากกัน ธารทิพย์ก็ได้เห็นเรือนร่างสวยงามของวารุณีในชุดทูพีช             “ว้าว...สวยมากเลยแก” ธารทิพย์กล่าวชมจากใจ             “สวยบ้าอะไร มันโป๊” วารุณีบอกขณะเลื่อนสาบเสื้อให้มาทับกันแล้วผูกสายรัดเสื้อคุลม “ฉันไม่เป็นได้ไหมพรีเซนเตอร์ชุดว่ายน้ำเนี่ย ฉันอาย”