หมัดใจนายเสเพล

" น้ำอุ่นเสร็จหรือยัง พ่อกับแม่รอลูกอยู่น่ะ" แม่ของน้ำอุ่นส่งเสียงเรียกลูกสาวเพียงคนเดียวของเธอเป็นครั้งที่ 3 แล้ว แต่ก็ไม่มีทีท่าว่าน้ำอุ่นจะออกมาจากห้องนอนของเธอสักที " รอแปบนะคะแม่หนูใกล้จะเสร็จแล้ว" น้ำอุ่นส่งเสียงตอบกลับมา เมื่อ 2 ชั่วโมงก่อนหน้า ทางท่านประธานณรงค์กร อินทรา ผู้บริหารบริษัทแห่ง Designer AT Group ใหญ่ที่สุดในย่านนี้ได้รับคำเชิญจาก ศิริวัฒนา เพื่อร่วมยินดีในการกลับมาของทายาทของเค้า ทั้งสองครอบครัวสนิทกันมาตั้งแต่ประธานณรงค์กร อินทราและอนุทิน ศิริวัฒนา เรียนด้วยกันตอนมัธยมต้นจนจบปริญญาและจนตอนนี้ที่ทั้งสองก็ต่างมีครอบครัวและมีลูกชายหญิงกันแล้ว แค่ถึงอย่างนั้นพวกเค้าก็ไม่ใช่คนหัวโบราณที่จะได้จับลูกๆให้ต้องแต่งงานกันโดยไม่ได้ถามความพึงพอใจของเด็กๆ เพราะลูกชายของของอนุทินนั้นหัวรั้นมาแต่ไหนแต่ไร กว่าจะเกลี่ยกล่อมให้อาร์กอนเรียนให้จบได้ก็ถือว่าเป็นเรื่องอยากสำหรับเค้า 30 นาทีต่อมา " มากันแล้วหรอว่ะ ทำไมไม่มาพรุ้งนี้ซะเลยว่ะไอ้ กรณ์ " อนุทินเอ่ยทักเพื่อนรักอย่างสนิทสสมก่อนจะเดินไปกอดไหล่เพื่อนรัก " โทษทีว่ะไอ้ทินพอดีมัวแต่รอยัยน้ำอุ่น. เลยมาช้าไปหน่อย " ณรงค์กรบอกอนุทินไปก่อนจะหันไปมองภรรยาและลูกสาวที่เดินตามหลังกันมา " นี่หรอว่ะลูกสาวเอ็ง โตเป็นสาวไวดีแท้ ข้าจำแทบไม่ได้เลย " อรุทินชื่นชมหลานสาวของเค้า ซึ่งครั้งล่าสุดที่เค้าเจอน้ำอุ่นก็คงจะตอนหล่อนเรียนอยู่มัธยมปลายเห็นจะได้ ตอนนี้น้ำอุ่นโตเป็นสาว เธอใส่ชุดราตรีสีแดงเข้ากับสีผิวของเธอ สวมสร้อยไข่มุกสีฟ้าอ่อนและต่างหูคริสตัลที่เข้ากันลงตัว จนอนุทินอดชื่นชมในตัวหลานสาวไม่ได้ " สวัสดีค่ะลุงอนุทิน ลุงเองก็หล่อเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลยนะคะ" อนุทินรับไหว้ก่อนจะพาทุกคนมานั่งในห้องรับแขกซึ่งมีแขกไม่กี่คนที่อนุทินชวนมา เพราะทางอาร์กอนได้บอกกับแม่ของเค้าเอาไว้ว่าไม่อยากให้จัดงานอะไรใหญ่โตสักเท่าไหร่ " เชิญนั่งก่อนนะคะคุณหญิงแววดาว ไม่เจอกันซะนานเลย คุณพี่มีเรื่องจะเม้าส์หลายเรื่องเลยล่ะค่ะ อุ้ยตายจริง นั่นหนูน้ำอุ่นใช่มั้ยจ้ะ โตเป็นสาวแล้ว สวยจนป้าจำเกือบไม่ได้เลย " คุณหญิงพิมพ์จันทร์เอ่ยทักสองแม่ลูก ก่อนจะโผล่เข้าไปกอดกับคุณหญิงแววดาวด้วยความคิดถึง " ขอบคุณค่ะคุณป้า " น้ำอุ่นยกมือไหว้อย่างนอบน้อม ก่อนจะนั่งฟังคนทั้งสองคุยกันอย่างเงียบๆ อันที่จริงเธอเองก็ไม่ได้อยากมาที่นี่ซักเท่าไหร่หากแต่โดนณรงค์กรผู้เป็นพ่อบังคับ เพราะตั้งแต่น้ำอุ่นเรียนจบมาจนรับตำแหน่งรองประธานเธอก็ทำแต่งานจนไม่ได้ออกสังสรรค์เลย เค้ากังวลกลัวลูกสาวของเค้าจะเป็นคนบ้างานไปเสียแล้ว " นี่ป้าแผ๋ว ไปตามอาร์กอนกับอิงฟ้ามาลงมาได้แล้วไป แขกมากันครบแล้ว " คุณหญิงพิมพ์จันทร์หันไปสั่งป้าแม่บ้านก่อนจะเดินขึ้นไปตามคนาำคัญของงานซึ่งจนตอนนี้ก็ไม่มีวี่แววจะลงมา ผ่านไป 10 นาที ป้าแม่บ้านคนเมื่อกี้เดินลงมาพร้อมกับอิงฟ้าลูกสาวคนเล็กของศิริวัฒนา หากแต่อีกคนก็ไม่เห็นจะตามลงมาด้วย จนคุณหญิงเอ่ยปากตามป้าแผ๋วอีกครั้ง " แล้วอาร์กอนล่ะจ้ะแผ๋ว " " พี่ก๋อนออกไปตั้งแต่เย็นแล้วค่ะคุณแม่ อิงโทรตามหลายสายแล้ว แต่ไม่ยอมรับสาย " อิงฟ้าเธออธิบายให้คุณแม่ท่านฟัง พลางทำหน้าเศร้าไปด้วย " แย่จริง ลูกคนนี้นิ ทำไมทำตัวเหลวไหลขนาดนี้ล่ะ นี่ แผ๋ว เดี๋ยวเธอไปบอกนายยอดให้ออกไปตามคุณอาร์กอนกลับมาด่วนเลย ไปสิ " คุณหญิงพิมพ์จันทร์ทำสีหน้าเคร่งเคลียดเพราะถ้าอนุทินสามีของเธอรู้เรื่องนี้เข้ามีหวังลูกชายของเธอต้องโดนเล่นงานหนักแน่ 2 ชั่วโมงต่อมา ณ บ้านศิริวัฒนา หลังจากที่แขกทุกคนกลับกันหมดแล้ว เพราะเจ้าของงานไม่มาเสนอตัวให้เห็น อนุทินและภรรยาจึงต้องออกหน้ากับคนที่มาว่าอาร์กอนเพลียจากการเดินทางเลยหลับไปเสียแล้ว " นี่มันเกิดอะไรขึ้นคุณพิมพ์จันทร์ พ่อลูกชายตัวดีของคุณหายไปไหน " อนุทินที่กำลังโกรธได้ที่พูดขึ้น " คุณพ่อถามหาผมหรอครับ " และแล้วเสียงอีกคนก็ดังขึ้นมา ก่อนที่อนุทินจะเดินเข้าไปหาอาร์กอน และ เพี๊ยะะ!!! ฝ่ามือใหญ่ได้ตบลงบนใบหน้าของอาร์กอนสุดแรง " ว้าย ตายแล้วอาร์กอนลูกเจ็บมั้ย " คุณหญิงพิมพ์จันทร์รีบเดินเข้ามามาลูกชายทันที " คุณพ่อค่ะ อิงว่าใจเย็นๆเถอะนะคะ " " เมื่อไหร่แกจะหยุดสร้างความเดือดร้อนให้กับฉันสักทีห๊ะไอ้ลูกไม่รักดี " อนุทินขึ้นเสีวงดังใส่ หากแต่อาร์กอนกลับไม่สะทกสะท้านอะไรเลย " ตั้งแต่ที่แกเกิดมา ฉันต้องเดือดร้อนกับแกมาตลอด แกเคยคิดที่จะทำตัวดีๆเหมือนคนอื่นบ้างได้มั้ยห๊ะ " " แล้วทำไมคุณพ่อไม่ไปเอาคนอื่นมาเป็นลูกแทนล่ะครับ " " พี่ก๋อน อย่าพูดแบบนี้ พี่ขึ้นห้องก่อนเถอะ " อาร์กอนตอบกลับมาทันควัน ไม่ได้สนใจเสียงร้องห้ามของน้องสาวแต่อย่างใด " ผมก็เป็นแบบนี้มาตั้งแต่แรกแล้ว ผมมีทางเดินของผม พ่อไม่ต้องมาบ่งการชีวิตของผม " " ไอ้ก๋อน " เพี๊ยะะ! อนุทินตะโกนเสียงดังก่อนจะตบอาร์กอนไปอีกครั้งจนปากห่อเลือดกันเลย " ดี ถ้าแกคิดว่าแกเก่ง งั้นแกก็ไม่ต้องมาขอเงินฉันใช้ จะไสหัวไปไหนก็เชิญ แล้วอย่ากลับมาให้ฉันเห็นหน้าแกอีก " " ได้ แล้วผมจะไม่กลับมาให้ท่านเห็นหน้าอีก " พูดจบอาร์กอนก็เดินออกมาทันที " เดี๋ยวก่อน " อนุทินเดินมาดักหน้าอาร์กอนก่อนที่อาร์กอนจะเดินพ้นประตูห้องรับแขกไป " เอากุญแจรถและกระเป๋าตังแกมา " " คุณค่ะ พอเถอะค่ะ ถ้าคุณยึดของลูกหมด แล้วอาร์กอนจะไปใช้ชีวิตยังไงกัน " " ก็ชั่งหัวมันสิ เอามาให้หมด แกอยากอวดดี แกก็ก็ต้องพึ่งตัวเอง " อาร์กอนไม่ได้พูดอะไรก่อนจะหยิบกระเป๋าตังและกุญแจรถมาทั้งไว้แล้วเดินออกไปทันที