อามีน...
ฉันคิดมาตลอดทางที่เดินมาส่งนายหญิงที่ห้องอาหาร เฮ้อ!!งานเข้าอีกแล้วถ้านายใหญ่เห็นนายหญิงแต่งตัวแบบนี้บรรดาแม่ๆและฉันรวมไปถึงลุงๆคนสวนพี่ๆชุดดำที่อยู่ข้างนอกได้ถูกควักลูกตามาทำลูกชิ้นแน่ๆเลย
หุ่นเว้าโค้งปานนางแบบไหนจะขาขาวๆนั่นอีกโดยเฉพาะอกดูมๆเหมือนมะตูมน่ากินนั่น นี่นายหญิงเป็นเมียนายใหญ่ยังไงกันนะถึงไม่รู้ว่านายใหญ่เป็นคนหวงของแค่ไหน นี่พี่มีนาเขาไม่ได้บอกนายหญิงหรอกหรอว่าผู้หญิงที่นี่ถ้าไม่ใส่อาบายะก็ต้องแต่งตัวมิดชิดคลุมเผ้าคลุมผม โอ้ยจะพูดเป็นภาษาไทยยังไงให้นายหญิงเข้าใจเนี่ย!!
เพียงฟ้า...
หลังจากที่ฉันนั่งลงที่โต๊ะอาหารแม่ครัวก็ตักข้าวให้ฉันแต่...ฉันจะกินข้าวได้ยังไงเล่าเมื่อกับข้าวมากมายวางเรียงรายอยู่บนโต๊ะ แต่กลับมีฉันแค่คนเดียวที่นั่งอยู่ตรงนี้และที่สำคัญฉันน่ะกินเป็นที่ไหนเล่ากับข้าวที่มีแต่กลิ่นเครื่องเทศเต็มไปหมดแบบนี้ เนื้อวัวเนื้อแกะย่างนี่อีก ฉันว่าฉันไปหาคุณวา
