When Love is True

"Akin ka lang Cindy!" pasigaw na sabi ni Henry sa nahihintakutan at umiiyak na si Cindy. "Narinig moba ako Cindy?! Akin ka lang! Pinili moko kaya magdusa ka sakin! Wag ka nang maghanap ng matinong lalaki dahil walang tatanggap at magmamahal sa isang tulad mong TANGA at walang kwenta!" padabog itong lumabas ng bahay pagkatapos magbasag nang bote ng alak. Nanatiling nakayukyok sa mesa si Cindy habang umiiyak. Ngayon nya tuluyang nakikita ang tunay na ugali ni henry ngayon ko napagtanto na kahit sobrang higpit ng tatay ko sakin noon kahit nakakasakal ngayon ko naisip na ginagawa lang nila yun para maisaayos ang buhay ko pero wala. Mas pinili ko ang bugso ng aking damdamin kesa sa sinasabi ng aking magulang magsisi man ako huli na pangangatawanan ko na ang desisyong nagawa ko pero hindi ko mapapangakong habang buhay akung ganito. Tumayo ako kahit na nanginginig ang aking kalamnan sa takot dahil sa ibang Henry ang aking nakikita kanina matapos niya akung makitang may kausap sa cellphone wala naman akong ginagawa dahil nagkamustahan lang naman kami ni leo kahit sino nalang ang pinagseselosan kahit wala namang ginagawang masama nilalagyan niya lahat ng malisya. FLASH BACK Kakatapos ko lang maghain ng tanghalian ng mag ring ang aking cellphone na nasa bulsa ng suot kung short nang tingnan ko kung sino ang tumawag ay nagulat ako ng makita ang pangalan na LEE. Si Lee ay isang dati kung manliligaw way back in High school pero hindi ko sinagot sa kadahilanang may nobyo na ako nang mga panahong yun at yun ay si henry. Nito lang rin na taon ko siya nakontak dahil sa blinocked siya ni henry sa sarili kung f*******: account. Sa kadahilanang nagseselos ito kahit hindi man niya sabihin sa akin mahahalata ito sa ikinikilos niya. wala naman siyang dapat ikaselos dahil sa hindi naman naging kami ni leo at ipinaalam ko naman sa kanya ang hangaring makipagkaibigan ni leo sa akin. ipinagpatuloy ko ang pakikipagkaibigan sa kanya kahit na sa f*******: lang kami nag'uusap at pumayag si henry na makipagkaibigan ako dahil sa may naitutulong naman siya sa amin pag dating sa pera. Hindi ko lang maintindihan kung bakit kanina iba ang templa ni henry galit na galit na mukhang papatay ng tao pag dimo sinunod ang gusto at iba ang naging kahulugan sa kanya ng sabihin ni leo na bibisitahin niya ako at gusto niya akung makita. Sinagot ko ang tawag ni leo na bakas sa aking mukha ang galak. "hey lee ! Kamusta?" maluwang ang ngiting bungad ko sa kanya ng marinig ko ang kanyang boses. "Ito ayos lang ikaw ba diyan? Alam mo bang miss na miss na kita? Saan na kayo nakatira? Pwede ba kitang makita?! Dalhin mo anak mo kung ayaw ka payagan ng asawa mo" napangiti ako sa kanyang sinabi hindi lingid sa aking kaalaman na kahit may asawa na ako hindi parin niya itinatago sa akin ang pagkagusto niya pero nilulugar niya at alam niyang wala siyang aasahan sa akin. Sasagot na sana ako ng pabalyang hablutin ng kung sino ang cellphone na hawak ko at agad itong inihagis sa lapag. Kinakabahan man alam ko na si henry yun at hindi nga ako nagkamali ng humarap ako sa kanya at tinignan siya na ngayon ay galit na galit at nakaigting ang panga. "Sino yun Cindy!? Lalaki mo?!!!" Sigaw niya na ikinapitlag ko at nang hindi ako agad nakaimik nilapitan niya ako at hinawakan ang panga ko ng mahigpit na ikinaigik ko ng maramdaman kung gusto ako nitong pilipitin sa sobrang higpit ng kanyang hawak. "wala akung lalaki! Si leo yun nangungumusta lang !" hindi ko napigilang sigaw sa harap niya na ikinagulat niya. Hindi ko napaghandaan ang palad niyang agad na dumapo sa pisnge ko na ikinatulig ko sa lakas ng pagkakasampal niya sa akin. "kahit saan ka dalhin lumalabas talaga pagiging malandi mong babae ka!." duro nito kay Cindy na nanatiling nakayuko at umiiyak. nilapitan nito ang cellphone na basag na at inapak apakan dahilan para hindi na mapakinabangan pagkatapos ay pabalya nitong isinara ng malakas ang pintuan at lumabas ulit ng bahay. Pagkatapos ng sagutan namin ni henry ay dumiretso ako agad pumasok sa loob ng silid para tingnan ang aking anak. napaiyak ako ng makita ko ang aking pangalawang anghel na payapang natutulog. ang sakit isiping nakakaya akung saktan ng aking asawa at pagbintangan ng kung anong mga paratang na hindi ko kailanman magagawa. Halos sa loob lang ako nang aming silid maghapon lumabas lang ako para kumain dahil sa may dumedede sa akin. Papagabi nang umuwe si henry mula sa labas at padabog nitong binuksan ang pinto na ikinapitlag namin ng anak niya. Agad itong lumapit sa akin at hinila ang aking buhok na kahit nagpapadede ako ng aming anak ay hindi niya pinapansin. "tapos naba yan dumede? Ha!?" pasigaw nitong sambit na ikinapitlag ng bata sa lakas nang boses at nagsimula itong umiyak. "Pwede ba wag ka sumigaw!? Natutulog anak mo!" mariin kung bulong sa kanya na ikinangisi niya. "Ibaba mona yan tulog nayan dalian mo dahil papaligayahin mopa ako!! Dalian mo,!" Dala ng labis na takot agad kung iniugoy ang batang hawak ko at nang makitang mahimbing na itong natutulog inilapag ko ito sa higaan. Hindi pa man ako nakakatayo agad akung hinablot ni henry sa bewang ramdam ko ang higpit ng kapit niya pero isinawalang bahala ko nalang ito dahil baka magising ang aking anak na kakatulog lang. "ano bang gusto mo ha henry! Hindi paba sapat ang ginawa mong pananakit sa akin ha!? Ni magulang ko hindi ako magawang padapuan ng kamay ikaw na asawa ko lang ang bukod tanging gumawa nun!" mariin kung bulong sa kanya kasabay ng paguunahan ng paglandas ng luha sa aking mga mata. " Wag mo akung artehan at iyakan diyan halika dito!. " maharas niyang hinawakan ang aking pulso at tinulak niya ako sa mahabang sopa na katabi lang ng aming higaan at agad niya akung kinubabawan. " Pagsasawaan kita Cindy tandaan mo yan para wala ng makinabang sayo!"mariin niyang bulong at marahas niya akung hinalikan sa labi na nagbigay ng kilabot sa aking kalamnan. " Wag-- please... henry wag mo itong gawin.. Hindi ako baboy na kailangan mong babuyin dahil tao ako at may pakiramdam! Hindi ako bayaran ng makilala mo pero bakit bayaran ang trato mo sa akin!?" hindi kona napigilang isumbat sa kanya ang lahat ng yun sa sobrang sama ng loob na aking nararamdaman. " Hindi ka nga pokpok pero ikaw ang magiging puta ko mula ng pumasok ka sa buhay ko Cindy! ang bobo mo lang dahil mabilis kang nahulog sa mga pakitang tao ko sayo! ang boring mo! sino ang tangang magtitiis sayo ha?! ako lang cindy! ako lang dahil akin ka!! pasalamat ka nalang at napagtiyagaan pa kita! kaya wag mo ako dramahan diyan! nakakarindi kaartehan mo!!. " Patuloy lang sa pag'agos ang aking luha habang patuloy na sinisimulan sa pangbababoy sa aking katawan si henry. Binaklas niya ang aking suot na sando at walang ingat na kinagat ang aking u***g ng matapos niyang hubarin sa akin ang aking pang itaas. Wala nang mas hihigit pa sa salitang kamandag kundi ang makamandag na galawan na ipinapakita sayo ang kawalan mo ng halaga. Unti-unting binabalaklas ni henry ang aking suot na short na walang kaingat ingat at ng agad niyang maibaba ipwenisto niya ang kanyang kargada at agad na umulos na ikinaigik ko ng bumalatay ang kirot at hapdi sa aking p********e ng ipasok niya ang kanyang sandata at walang ingat siyang marahas na umuulos habang ako ay patuloy na tumatangis dahil sa pandidiri sa sarili. "ohhh... Sarap mo Cindy.... Ang sikip mo.." malakas na ungol nito habang walang habas na idinidiin at ibinabaon ng sagad ang kanyang sandata sa kaangkinan ko. Hindi ko magawang umungol sa sarap dahil sa nasasaktan ako sa ginagawa niya at nanariwa sa aking isip ang mas nagpabigat sa aking loob nang maalala ko ang mga nasabi niya sa akin noong bagong silang lamang ang aming pangalawang anak na itinanggi niyang anak niya dahil nasa probinsya sa samar ako habang ipinagbubuntis ko ang aming pangalawang anak. "hinding hindi ko matatanggap ang anak mo nayan! Hindi yan akin! Sa samar ka nagbuntis diba!? Taga doon ang ama niyan! Salot yan sa lipunan! Hindi yan katanggap tanggap na bata! Salot yan! Salot!" "Alam mo bang demonyo yang anak mo ha?! alam mo kung bakit? kasi alam ko nang hindi ko yan anak! noong unang karga ko diyan wala akong maramdamang lukso ng dugo! alam mo kung ano naramdaman ko diyan ha? pagkamuhi! kasi demonyo yan eh ganyan ang itsura niyang anak mo noong hawakan ko! mabuti nga at may awa pa ako kung hindi hinagis ko nayan doon sa ilog!!." Mga salitang parang kutsilyong itinarak sa puso ko ng marinig ko yun sa sariling bibig niya na hindi ko akalaing pagdududahan ni henry ang batang ipinagbubuntis ko noon sa samar. wala akung lalaki o iba dahil kahit saan ako dalhin hindi ko magagawang mangaliwa ni hindi nga ako makalabas ng bahay dahil tamad ako lumabas. kahit alam niya naman sa sarili niyang anak niya ang bata. Hindi man ako gaanong matalino at may pagkatanga man ako sa lahat ng bagay walang karapatan ang kahit sino na magbitaw ng salita ng ganon lalo pa at bagong silang na sanggol ang iyong pinagsasabihan ng ganoong klasing salita. Sobra sobrang sakit ang ibinato niya sa pagkatao ko hindi makatarungan sobrang sakit na gusto ko nang kumawala sa hawla at iligtas ang aking mga anak sa lalaking magbibigay ng walang awang pangmamaliit sa sariling dugo nakaya na kahit sanggol palang siya ay ganon na ang sinasabi pano pa kaya pag lumaki na? Ayoko umabot sa puntong makagawa ang mga anak ko ng bagay na pagsisisihan din nila sa huli. Habang patuloy sa pagtatamasa si henry sa kaligayahan sa katawan ko isang desisyon ang namumuo sa isip ko na alam kung hinding hindi ko pagsisihan balang araw. "Ilalayo ko ang mga anak ko. lalayo kami sayo henry hinding hindi ako papayag na kalakihan ng mga anak ko ang ganyang pag uugali nang ama nila. gusto ko silang lumaki nang may respeto sa mga babae.ayoko na mga anak ko naman ngayon ang iisipin ko kung ano ang makakabute para sa kanila. " tahimik kung sambit habang patuloy na lumuluha.