El Amor

Capítuló Trés

TRUTH to be told, if you deny then it will runs after you. And I never intended to fall for someone na kabaliktaran ng ideal man ko.

Ang ideal man ko, matangkad, maputi at matangos ang ilong but never imagined falling to a man with just a height same as me, may Pilipinong kulay at hindi katangusang ilong. Ang nakikita ko lang ay kung gaano kalakas ang appeal neto sa akin.

But whàt it struck me the most? That is the kindness and gentleness na ipinakita niya.

In one moment, badtrip lang ako rito pero pagka-gising ay tulala at tinatanong ang sarili kung paano ako nagmahal ng kagaya ng lalaking iyon.

Grade 9 was the best school year for me. I really prayed for someone who can love me but God do really makes magic. It was our first day and transferees are sitting quietly when I entered the room.

I am the 'Ate', tuwang-tuwa ako nang makita na may mga bagong mapag-titripan but not the bully type. Meron nga àng isa ay naka-uniform na at nagbabasa, hmmm nerdie.

Ang hindi ko alam, ako mismo ang pagtitripan ng Tadhana.

I met him, makulit, papansin at hugutero. I always pushed him away. Ayaw ko rito kakairita kasi, day after day, same routine but one day, wala nang nangungulit, wala ng nagchachat at sumusunod sa akin para makipag-usap tungkol sa kung anu-anong kacornyhan. I am fine with it, tahimik na ulit ang buhay ko. Grabe lang, sa movies ko lang nakita ang ganon na pangyayare.

Pero bakit ganon, di na ako sanay. Tangina ang gago lang talaga ng mga lalaki, dadating para guluhin ang tahimik na buhay ng mga babae. Namiss ko yon, dahil kahit magkaklase kami, di naman na ako kinakausap neto. Biglang parang ako pa ang transferee.

Mas marami na etong nakakasalamuhang babae, at ako? Para hangin na tila hindi talaga kilala.

At the end of school year, narealize ko nalang na may gusto pala ako sa lalaki. Umamin ako, vokols eh, ako kasi yung tipo ng babaeng pag may gustong sabihin, sasabihin talaga masaktan man o hindi.

Syempre rejected ako, sino nga ba naman ako kumpara sa ibang babae na kaclose na niya at magaganda pa. Pagdating ng 4th year, nothing change, mas lumalim pa ata ang nararamdaman ko. But he only offered a friendship. Ayaw ko, kasi kapag kinaibigan ko na ang isang tao, hanggang dun nalang ang tingin ko and hindi yun ang tingin ko kay Clyde. Ayaw kong makipaglokohan sa sarili.

Nung unang birthday ni Clyde na magkakasama kaming magkakaklase, simpleng regalo pero nakita ko sa mga mata nito na masaya siya. Video greetings ng magulang niya. At nung 4th year, since lilipat na siya ng school sinulit ko na, I gave him an explosion box, love letters, handkerchief and sweets. Nalutuan ko na nga ito ng ulam and he always love what I cooked for him yet as I said before, nothing change. Friends pa ren daw kami, parang tanga lang.

I never accepted it, dun lang ako nagmahal ng ganun. Dun lang ako sa time na yon lumala sa isang tao. Bakit ba kase tinaboy ko pa, bakit ba kasi nabwiset pa ako dito, ngayon siya ang naghahabol. Umabot ang moving up ceremony, pero ganun pa ren. Ang mas masakit? Gusto ako ng stepmom ni Clyde para sa anak niya pero iba naman ang gusto ng lalaki. So kahit anong isip ang gawin ako, talo pa ren ako sa pag-ibig na sinugal ko.

Grade 11, daming nagbago pati ako. New school, new life, new lahat pero may isang di nagbago, ang pagmamahal na meron ako para kay Clyde. There are times na bumabalik ako sa dating eskwelehan para makita ang mga dating kaklase, gayundin si Clyde. Clyde changed too, since paminsan minsan nalang kami nagkikita, laki ng ngiti nito pag nakikita kami pero hanggang don nalang yon.

I stopped saying i love you's, showing how much I love him ang caring for him. Mahal ko naman, pero hanggang dun nalang, we are more likely civil with each other.

Pero malungkot ako, gusto ko siyang yakapin at sabihin kung gano ko pa ren ito kamahal. It's like, so near yet so far, kaharap ko pero hindi ko mailabas ang totoong nadarama.

Ang drama na naman, basta yon ang kwento, ang ending? Biglang nawalan ng connection, the last we talked about is how will we reach their dreams. Basta siya, naabot ko na ang pinapangarap ko, di na ako nagkaroon ng balita tungkol sa lalaki dahil gusto ko nalang din itong malimot. Bata pa kami non, too young to make ou lives complicated.

'Tama na nga ang pag-rereminisce nato'

Alas onse ng gabi at yon ang iniisip ko, pero siya nga ba talaga yon? Geez, mababaliw na naman ba ako. Ayaw ko naaaa.

Bumangon ako at pinatay ang tv na wala namang maipaintindi sa akin dahil sa layo ng iniisip. Pumunta ako sa kusina at binaba sa lamesa ang cellphone, nagutom ako bigla kaya kumuha ako ng tatlo ng L.A.L.A

Chocolate din yun, pero gawang Pilipino. Nilalapang ko lang yon habang nag-scroll sa f*******: ng may magpop sa friend request section ko.

'What the' gulat ang bumalatay sa mukha ko. 'Kita mo nga naman, iniisip lang kita kanina'

Hindi ko alam kung iaaccept ko or hindi, like hello ano bang ginagawa neto, back to old days? Like I would love to do that, hell no.

Pinindot ko ang Delete at tumayo na para uminom ng tubig tsaka dumiretso na sa kwarto para sana matulog nang biglang may nag-doorbell.

'Nang ganitong oras?' Tanong sa sarili. Baka kung ano na nàman yan. Pumunta ako sa pintuan at pagbukas non ay isang matangkad at matipuno at maputi at napakagwapong nilalang ang tumambad sa akin.

'Ulalaaaaam' nakakapang-laway naman Lord ehe.

Naka-Cap ito kaya di ko gano makita ang buong mukha, pero ang nose at lips niya, grrrrr sho yummy.

"Ahm Hi, namali ka ata ng unit? Ako lang kase nakatira dito" pagkausap ko rito ngunit parang hangin lang ang sinabihan niya.

Parang familiàr, parang may something.

"Ahm alam mo para kang yung crush ko dati, parang hangin nung umamin ako" pagkasabi ko neto ay bigla na lamang natawa ang kaharap.

'Pati ba naman pagtawa, ulaammm' ang husky kasi ng tawa niya, napaka-sexy. Sino ba kasi to, hulog ba ng langit to. Ele Lord nemen, hende peke hende ehe.

"Ahm Mister, kung ano man ang sadya mo rito, i don't know you ànd as far as I remember I don't owe you or anyone so---"

"Wala, namiss lang kita" and after that he left me hanging on his words.

'ANO DAAAW?!'