หลินซือหยูรู้สึกถึงความกดดันที่บีบรัดหัวใจแน่นจนแทบหายใจไม่ออก ขณะยืนอยู่ในเงามืดของห้องโถงใหญ่ในวังหลวงเมืองฉางอาน แสงจากโคมไฟสีแดงนับร้อยดวงสั่นไหวราวกับพร้อมจะดับลงทุกขณะ เสียงดนตรีจากพิณและขลุ่ยดังก้องคลอเคล้ากับการสนทนาของขุนนางที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นปนระแวง
เธอมองไปรอบ ๆ ห้องโถงที่อัดแน่นไปด้วยผู้คนในชุดผ้าไหมสีสันฉูดฉาด บางคนซุบซิบด้วยน้ำเสียงที่สั่นเทา บางคนมองไปที่แท่นสูงด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว กลิ่นเครื่องหอมและเหล้าสาลี่เริ่มถูกกลบด้วยกลิ่นเหงื่อและความกดดัน
เธอสัมผัสจี้หยกที่ห้อยคอ มันร้อนจัดและสั่นสะเทือนราวกับจะระเบิดออกจากมือของเธอ
จะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นไหมนะ...
เธอคิดพลางหันมองไปยังจ้าวหย่งเฉินที่ยืนข้าง ๆ เขาสวมชุดขุนนางสีน้ำเงินเข้ม ซ่อนดาบสั้นไว้ใต้แขนเสื้อ ใบหน้าคมเข้มของเขาเต็มไปด้วยความตื่นตัว ดวงตาที่แสนเย็นชาของเขาจ้องไปที่ฝูงชนราวกับเหยี่ยวที่พร้อมจ
