On dakikadır ağaçtan inmeye çalışıyordum... Savaş karşımda kılını bile kıpırdatmadan duruyordu...
"Yardım etsene aşağı ineyim."
Omzunu silkip: "Bana ne" dedi.
"Kendi işini kendin yap kedicik..."
Gözlerimi kocaman açıp parmağımı ona salladım...
"Evet, evet haklısın! Oradan bakılınca ağaçta kalmış bir kedi kadar masum; ya da ormanda tek kalmış, ayı kovalamış, ağaçta kalmış yaramaz biri olarak duruyor olabilirim... Bir de benim açımdan senin görünüşünü de tasvir edeyim dilersen... Aç kulaklarını, dinle Savaş! Net, zalimsin...Bakışlarında alaycı, ezici... Bir de ben buradan düşünce mutlu olacak kadar kötü! Aaaa bir de bu kadar söze rağmen dilsiz, tepkisiz, duymayan, görmeyen birisisin... "
Aniden kafasını kaldırıp kaşlarını kaldırdı. Sanırım hayır, ben bunların hiçbiri değilim demek isti
