Just Like How

00010

Everything is so confusing!

Simula nang sinabihan ako ni De Lara ng ganon, naging mas cling sya sa akin! He even gave me presents every single day!

Masaya ako sa mga pinagagawa nya pero hindi ko maintindihan!

What is he doing? Why he keep on doing that?...Yon lang naman ang sinabi nya sa akin bakit ganito sya sa akin bigla?...I am happy but I need answer.

"What are you doing?" I asked when we watched the scenery at the back of our dorms.

Bakanteng lote lang naman ang nandito tapos may mga punong kahoy sa di kalaayoaan kaya napaka-presko ng hangin!

Napamulat ang mata nya at bumangon sa pagkakahiga nya.

"What?"

I look away and sigh heavily.

"What are you doing exactly?...like, why..." I swallowed hard nang hindi ko ma deritso ang mga dapat kong sabihin sa pagiging sweet nya nya sa akin. Nakakahiya kasi!

"Why...?" Confuse pa rin sya! Nakatitig lang sa akin, hinihintay ang sasabihin ko.

I shook my head.

"Nevermind" Ani ko at tumayo dahil kumalabog ang puso ko at umiinit ang pisngi ko sa kahihiyan kahit hindi naman nya alam na itatanong ko sa kanya kung bakit ang sweet nya sa akin!

Stupid of me!

Dapat hindi ako mag-assume! Pero ang mga ginagawa nya sa akin, nag-aasume ako! Pero aside from that baka umasa lang ako! Baka ganyan lang talaga syang tao!

Shit this! Wala kasing assurance!

I look at him without any reason pero agad ko namang pinagsisihan nang nakitang mapaglaro ang mata nya na tumitingin sa akin at may ngiti pa sa labi.

Napakuyom ako ng kamao at lalayas na sana nang hinuli nya kaagad ang kamay ko.

"Hey..."

"May nakakatawa ba?" Inis kong sabi dahil nakita ko talaga na tuwang-tuwa sya sa nangyayari ngayon!

"Masaya lang po..." biglang rahan nyang sabi kaya binawi ko ang kamay ko at pinagcross sa aking dibdib. Inis syang tinignan.

Bwesit na lalaking to! Tuwang-tuwa pa talaga sa nangyayari! Akala nya natutuwa ako!...nahihiya na ako! Putcha tong lalaking to!

"Okay...stupid of me that I didn't ask you properly...I just want to say na nanliligaw po ako" nakangiti nyang sabi at ang lambing pa ng pagkakasabi.

I frowned at nalaglag ang dalawang kamay kong nakacross at laglag ang panga na tumingin sa kanya.

Kinuha nya ang kamay ko at nakangiti itong tinignan.

"I like you Airyn...The moment you sat beside me, I like you. Every moment na magkasama tayo, nahuhulog na ako...Shame on me, hindi pala kita gusto..."

Agad kong binawi ang kamay ko at inis syang tinignan. He laugh and tried to get my hands again pero dinuro ko kaagad sya.

"Pinaglalaruan mo ba ako?" Bwesit na bwesit ko na talagang sabi!

Ang ganda-ganda na ng mga pinagsasabi tapos biglang hihirit ng ganon! Peste tong lalaking to!

He laugh so hard at inabot ang kamay ko, agad ko naman tong iniwas pero hinuli pa rin nya ito at hindi na hinayaan na makawala kahit anong pagpupumiglas ko.

"It's not I like you Airyn, it's I love you..." nakangiti nyang sabi kaya natigil ako sa pagpupumiglas at natulala sa kanya.

He smile and gently, inayos ang pagkakahawak sa kamay ko.

"I don't know how and when did this start, nagising na lang ako sa isang umaga na mahal na kita, mahal na mahal...Hindi kaagad ako nagsabi dahil gusto ko sana ikaw ang manligaw sa akin dahil-"

Agad ko syang pinaghahampas dahil napakawalang kwenta ng mga pinagsasabi nya! Hihirit talaga eh!

"Aray naman! Kung yan ang love language mo mahal! Ekis na!" Natatawa nyang sabi habang tumatakbo dahil hinabol ko sya dahil sasabunutan ko talaga sya sa mga pinagsasabi nya! Nakakainis!

"Bwesit ka!" Inis ko talagang sigaw. Mas tumawa naman ang tokmol.

"Joke lang! Handa akong mabogbog bebe girl! Basta ikaw!" Inis akong pumulot ng bato dahil hindi ko talaga sya mahabol.

Napangisi ako ng tumama ang bato sa batok nya. Serve you right!

"Aray! Aray!" Inda nya at biglang umupo sa damuban habang hawak ang ulo nya.

My eyes widen in fraction at agad na tumakbo papalapit sa kanya.

"Okay ka lang? Sobrang sakit ba? Patingin nga" nag-aalala kong sabi at hinawi ang kamay nyang nakahawak sa ulo nya.

"Aray" inda nya nang hawakan ko kung saan tumama iksakto sa batok nya.

"Punta tayo sa clinic! Sobrang sakit talaga? Sorry! Hindi ko sinasadya...Gaano ba kasakit?" Nag-aalala kong sabi at naiiyak na.

"Sobra! Kailangan nang Oo mo para gumaling" inis ko syang tinignan pero nang nakitang nakangiti sya agad kong hinampas sya sa dibdib.

"Siraulo ka!" Inis kong sa sabi at umupo sa damuhan, pinipigilan ang luha.

"Joke lang...Bakit umiiyak ka?" Naguguluhan nyang sabi. Pinunasan ko bigla ang pisngi ko pero wala akong makapa na luha kaya inis ko syang tinignan.

"Puro ka kalokohan!" Inis ko na talagang sabi at umalis.

Nagkulong lang ako sa dorm, kahit labas masok si Belle, hindi ako kumibo dahil na b-bwesit ako sa kutong lupa na yon!

Okay na eh! Nakakakilig na! Kumakalabog na ang puso ko ng husto tapos may pa ganon syang herit! Akala ko pa nasaktan sya sa pagbato ko! Abot ang kaba ko hanggang langit tapos kalokohan lang pala! Nakakainis!

Sana ilugar lang naman nya yang ganyang ugali! Hindi yong wala na sa timing! Nakaka-bwesit!

Kinabukasan, pagbukas ko pa lang ng pintuan bumungad na kaagad si De Lara sa akin, may dalang bulaklak.

"Good morning...I'm sorry kahapon, kinakabahan kasi ako ng husto kaya...Nevermind, I'm sorry, there's no reasons anymore cause it's already done. I really am sorry." Sincere nyang sabi.

And to my surprise, lahat ng inis na nararamdaman ko sa kanya, nawala! Everything is gone and I tried so hard to hide myself kaya hindi ako nagsalita at nakatitig lang sa kanya dahil kapag naglabas ako ng isang emotion, I will smile.

Damn this guy! What did he do? How come nagkaganito bigla? My only plan is to graduate and to be successful, bakit may ganito pa? I didn't plan this one.

"I'm sorry, I promise, I will not do it again" aniya.

I sigh heavily at kinuha ang bulaklak sa kamay nya, hindi pa rin nagsasalita dahil nag c-concentrate na hindi ngumiti.

"Sino ba yang nasa labas! Natutulog pa ang tao rito!" Sigaw bigla ni Belle sa loob. I sigh at pabalang na sinirado ang pinto at hinatak si De Lara palabas.

"Don't go there anymore" seryoso kong sabi.

Ayokong makarinig sya ng pang-iinsulto mula kay Belle, he don't deserve it at ayoko talagang makarinig sya nang kahit anong pangmamalait! I don't like it! Lalabanan ko talaga! I won't hold back.

Nabigla sya sa sinabi ko, I sigh.

"I'm sorry Airyn. I didn't mean to do that! I really am" sincere na sincere nya talagang sabi. I sigh, hindi na ako galit! Just his mere presence, okay na ako.

"Just promise me na hindi kana pupunta sa room ko" seryoso kong sabi. Umawang labi nya and I guess, gusto nyang mag protesta!

It's okay na pumunta sya doon but ayokong makarinig sya ng masasakit na salita! Hindi nya deserve! And I don't like it!

"If you do that sasagutin na kita" wala na talagang choice dahil hindi sya umimik! Naka tingin lang sya sa akin.

Mula sa pagkaawang ang labi at pagkatulala, biglang nanlaki ang mata nya at nalaglag ang panga.

"W-what?"

"I said, kapag hindi kana bumalik doon sa dorm, sasagutin kita. Just promise me" seryoso kong sabi.

Tumitig pa rin sya sa akin, hindi na naman nagsalita! s**t! I don't want you to get hurt! I know how painful the words are.

I suffered pf it because words are more sharp than a sword, and they make you bleed non-stop, and it kills your sofly!

Ayokong maranasan nya yan, wala syang ginawang masama sa akin! Bagkos pinapasaya nya ako at rumarami ang kakilala ko dito dahil sa kanya. I am happy, very happy.

"Airyn, your what?" Ulit na naman nyang tanong.

"You heard me" ang kulit nya!

"You love me?"

Nanlaki ang mata ko sa kanyang sinabi at nagsimula ng magkarera ang puso ko! s**t! What the hell is happening now?

"Airyn...if you doesn't love me, don't force yourself, just reject me...it's okay" seryoso nya talagang sabi.

Nabigla ako sa kanyang sinabi at hindi kagaad nabuka ang bibig dahil hindi ko expected na ganyan ang sasabihin nya.

"But that doesn't mean na...na titigil ako, manliligaw pa rin ako hanggat mahal mo na ako, hanggat ready ka na...Baby, this is not a game for me...it's not a girlfriend and boyfriend thing, it's about the future I am talking about so don't rush thing. It's okay, I am willing to wait"

"I love you" biglang lumabas sa bibig ko kaya uminit ang pisngi ko sa aking sinabi!

"That means...tayo na?" Napakuyom ako ng kamao at tumango.

"Totoo? Tayo na talaga?"

Shit! I am done with him, nahihiya na ako at para na akong mahihimatay sa kaba!

I walk out! Mabilis akong naglakad sa kung saan! I need to calm down! This feeling is overwhelming!

"Hey! Wait...pagkatapos mo akong pasayahin at pakiligin lalayasan agad?...baby naman, inaabsorb ko pa lang" malambing nyang sabi. I look at him seriously.

"But still, huwag kang bumalik sa dorm namin" Banta ko sa kanya but instead of answering me, he hug me so tight and swayed our body a little.

"I love you" bulong nya sa akin.

Tamad na tamad tuloy ako sa klase dahil gusto ko ng lumabas sa classroom para makita si De Lara! Pero parang ang bagal tumakbo ng oras! Feeling ko isang libro ang imaral namin ngayon dahil ang tagal mag dismiss.

My phone beep kaya agad ko itong kinuha at ganon na lang ang paglaylay ng balikat ko nang pangalan ni Belle ang lumabas.

From Belle:

At the ground later. If hindi ka pumunta, your boy gonna pay.

Nagtangis ang bagang ko sa nabasa at tumingin sa deriksyon kung saan nakaupo si Belle. She smirked.

Nalukot ko ang papel ko at halos sumabog na ako sa galit! They can hit me, I won't give a damn but not him! Ibang usapan na yan!

Pagkatapos ng klase agad akong nagtungo sa ground, I frowned nang wala akong makitang Belle.

"Ano na naman ang pumasok sa isip non?" I mumbled.

I don't know what's happening but I am scared. Takot ako na baka may gawin syang hindi maganda kay De Lara!

Base sa kwento nya sa akin before, patungkol sa mga kaibigan nya, she's crazy. And I know she's capable of doing things kahit wala namang ginawa na masama sa kanya.

"Ma'am pinapabigay po" biglang approach sa akin ng isang babaeng schoolmate namin.

Kunot noo kong tinanggap ng isang rosas dahil never namang nagbigay sa akin si De Lara nito! It's either tulips or sunflower ang binibigay non with letter pa!

Bago pa kung saan mapunta ang isip ko, sunod-sunod na may magbigay sa akin ng rosas at isa-isa ring nagsilabasan ang mga kaklase kong may dal-dalang mga balloons at panghuli ay ang dalawang magkapatid na Dela Vega!

Nagtagis ang bagang ko nang ma realize ang nangyayari.

I look at Belle sharply na abot tainga ang ngiti nya!

She wouldn't give up on her idea of me and his Kuya being together! Ilang beses ko na nang pinaulit-ulit sa kanya na hindi ko gusto ang Kuya nya! Ayoko but here she is! Doing crazy stuff!

I look at his Kuya na binibigyan ako nang humihingi ng tawad na tingin.

"Anong nakain mo at sinunod mo tong kapatid mo?" Prangka kong sabi kay Atticus.