Just Like How

00009

Katahimikan ang namayani pagkarating ng Kuya ni Belle. I don't want to say something because I don't like it when I am the one who talks first! Kung may magsalita man rito si Belle dapat na parang bata ngayong nakatingin lang sa laptop nya. She didn't say anything.

"Okay, I get it now. Whatever misunderstanding is this, settle it already" seryosong sabi ng Kuya nya.

Tinignan ko lang sya dahil wala namang misunderstanding na nagaganap! Walang dapat eh settle sa aming dalawa.

Ang dapat eh settle rito ay ang ugali ng kaptid nya! I see that, kung anong gusto nya makukuha nya! O yon dapat masunod! And I won't tolerate that one.

I am not her dog nor her servant para sundin ang mga inuutos nya. I don't like that! I don't like people treating me that way.

Though may parents treat me that way and control me so much but I hold back a lot dahil nakatira ako doon sa bahay ng magulang ko, pinapakain ako kahit kung anu-anong masasakit na salita ang natatanggap ko araw-araw, I still obey them cause it's needed.

"I will just buy foods, settle up already" Ani ng Kuya nya at lumabas.

Pagkalabas ni Atticus, padabog na sinara ni Belle ang laptop nya at masama akong tinignan.

Kalmado ko lang syang tinignan dahil hindi ko sya maintindihan kong bakit hindi nya ako pinapansin!

She keeps on saying na dapat sa Kuya lang nya dapat ako kaya dapat kung layuan si De Lara na wala namang masamang ginawa! He makes me happy, nakalinbre pa ako at nakasalamuha ako ng maraming tao kaya bakit ko sya lalayu-an?

"Did you see my kuya?" Mataray nyang sabi.

"Hmm" Ani ko at tumango.

"His handsome than that De Lara!" Mariin nyang sabi. I sigh heavily.

"I don't like your kuya" deritso kung sabi kaya mas dumilim ang mukha nya. Humalukipkip lang ako at kalmado syang tinignan.

"Don't tell me you like that boy?...oh my God! I can't believe you! After all what we did to you?"

Napakunot ang noo ko sa kanyang sinabi.

"So? You help me para mapasunod mo ako sa lahat ng sasabihin o ipagagawa mo sa akin?" Kalmado ko pa ring sabi.

"Its not! Bakit? Lahat ba ng binibigay nong De Lara na yon much better pa kaysa sa binibigay namin para doon ka sumama?"

What kind of mind does she have? Nakakasawa! At nakaka-offend ang mga sinasabi nya sa totoo lang! Okay lang sana kong ako lang ang iniinsulto nya! But De Lara? No way!

That person genuinely offers me everything that he has! He's so happy when he was with me, I enjoy so much when I am with him pero bakit ganyan lang ang tingin nila?

"Look, I don't like your kuya, stop being a cupid! This is not about De Lara, don't include him cause he is not the reason why I don't like your kuya" kalmado kong paliwanag kahit gusto ko na syang sigawan sa mga pinagsasabi nya.

"Then tell me why you didn't like my kuya?"

"No reason. I just don't like him"

"Liar!" Sigaw nya. Napapikit ako ng mariin!

Sigaw na naman! Akala ko kapag wala na ako sa bahay hindi na ako masisigawan dahil wala silang karapatan dahil hindi naman nila ako pinakain, pinag-aral at binigyan ng tirahan but here I am, sinisigawan na naman.

"You didn't like my kuya cause you like that De Lara!" Sigaw nya.

Tumayo ako at mariin syang tinignan.

"Think whatever you think but let me tell you this!" Mariin kung pagkakasabi at tinuro ang pinto.

"I am holding back so much right now...better be, stop talking or get out my sight" kalmado kong sabi.

"Hah! How dare you to see that-"

"I am warning you-"

"Ang kapal naman ng mukha mo para paalisin-"

"I said get out of my sight now!" Boung lakas kong sigaw. Nanlaki ang mata nya at bahagyang napatalon sa pagsigaw ko.

I look at her with rage! Parang nakikita ko sa kanya ang nanay ko kapag sinisigaw-sigawan ako dahil wala akong kwenta sa bahay, wala akong ambag! Hindi ako pagpapa-aralin!

Bigla syang tumakbo palabas. Napahilot ako sa ulo ko at napapikit ng mariin!

Bakit naalala ko si Mama kapag ganon? Is my mental health okay?

I am suffering mentally and emotionally growing up. Did it affect me right now that I am starting to live my life?

Umalis ako nang aming kwarto at nagpunta sa likod ng dorm para magpahangin!

I am okay now, I used to the pain! Sanay na akong sigawan at alipinin! Okay na ako! Bakit ganito ngayon?

They say, the hardest battle in this lifetime is yourself and I think that's true dahil hindi ko masagot ang sarili kong mga katanungan ngayon! Palaging may kuntra, palaging may nagsasabing hindi ka okay na okay ka! Nakakabaliw!

"Anong ginagawa mo rito?" Napalingon ako sa aking gilid at nakita si De Lara na bakadungaw sa akin habang nakapamulsa

I look away when my heart starts beating wildly. I think I really like him, and Belle is right that I didn't like her kuya cause I like him.

"Bakit ka nandito?" Balik kong tanong sa kanya.

Naramdaman kong tumabi sya sa akin kaya napakuyom ako ng kamao ng mas kumalabog ang puso ko!

This is the first time I felt this way to other people! And I don't know if it's okay but I don't know either if it's not okay.

Nanlaki ang mata ko nang biglang pinatong nya ang kamay sa kumukuyom kung kamay at marahan nyang ibinuka ito at nanatili ang kamay nyang nakapatong para mapigilan ang pagkuyom ulit.

"What's wrong? You okay?" Marahan nyang sabi. Napalunok ako at tumingin sa malayo.

Shit! I felt comfort! I felt peace when he hold me like that! Parang okay na lahat bigla dahil nandyan sya!

Tingin ko baliw na talaga ako! Kung anu-ano na lang ang pumapasok sa isip ko.

"Is it about your best friend? Or do you have a problem?...you can tell me" marahan nya pang pagkakasabi.

I sigh heavily, ang hirap pigilan ng hininga! And letche yang kamay nya! Parang nagj-jelly ang katawan ko at kapag magsalita pa ako, baka mauutal pa ako!

To hide whatever I am feeling right now, domokdok ako sa tuhod ko, hinayaan pa ring hawakan nya ang kamay kong nagpapahinga sa gilid ko.

"It's okay bebe girl" marahan nyang sabi at hinahaplos pa ang aking kamay.

I bite my lips cause ang saya-saya ng puso ko sa ginagawa nya! Ang sarap-sarap ng pakiramdam dahil bigla akong nagkaroon ng kakampi sa mundong walang idunulot sa aking hindi maganda.

Nanatili kami ng ganong ayos bago ako nagkaroon ng lakas ng loob na tumayo at tanggalin ang kamay nya sa kamay ko.

Nakatitig lang sya sa akin, tinitimbang kung okay na ba ako o ano.

"Libre kita. Kain tayo" bigla na lang lumabas sa bibig ko. He's eyes widen at agad ring tumayo.

"Niyaya mo ba akong makipag-date sayo? Huh?" Kumurap-kurap pa sya habang nagsasalita.

"Think whatever you want" kibat balikat kong sabi.

"So niyaya mo ba ako?" I rolled my eyes dahil ang kulit nya.

"Bahala ka nga" Ani ko at aalis na sana nang hinawakan nya ang braso ko.

"So date to! Ako ang manlilibre!" Masaya nyang sabi kaya nalaglag ang panga ko sa kanya.

Lingon ako ng lingon habang nagtutungo kami sa paborito naming karenderya. Nakangiti kasi sya at ang liwa-liwanag ng mukha nya! Binabati nya pa ang mga kaklase nya o di kaya mga kakilala nya, para syang tanga!

"Dalawang serve ng adobo po tapos dalawang coke rin...do you want anything pa?" Nakangiting sabi ni De Lara sa akin. Umiwas agad ako ng tingin at nagkunwaring namimili.

Nagtitipid tong lalaking to tapos kung anu-ano ang binili ngayon!

I shook my head.

"Ako manlilibre mamaya, mag b-burger tayo at milk tea" sabi ko na lang. Kumurap sya pero agad kong tinulak ng bahagya dahil may o-order pa.

Naiilang tuloy ako sa kanya dahil nakatitig lang sya sa akin!

"So this is really a date" I heard him mumble.

Nagkunwari na lang akong hindi yon narinig at nagpipindot lang ng kung ano sa phone ko!

Part of me is so happy seeing him like that but there's a part of me that so nervous right now! Baka kasi mahalata nya na gusto ko sya! And the other part also, kinikilig na ngayon dahil sa nakikita ko sa aking harapan at nakakasama.

"Hmmmm...Do you have plan this weekend?" Paninimula nya. I shook my head.

Kapag weekend, naglalaba lang ako sa boarding hous, naglilinis, nag p-phone tapos aral ng ilang minuto! Ganon lang, wala kasi sya eh.

Akala ko pa umuuwi sya sa pamilya nya! Yon pala nagt-trabaho! Hindi man lang nagsabi!

"Bakit?...wait ano bang ginagawa mo sa weekend? Hindi kita nakikita sa campus" I asked kahit alam ko na ang sagot.

Gusto lang kasi na manggagaling sa kanya ang impormasyon na nalaman ko sa coach nya! I want him to say it to me directly.

"Ah! Sabi na namimiss mo ako eh! Kaya aagahan ko kapag Monday" I rolled my eyes. He laugh.

"Nag-t-trabaho po ako kamahalan, dagdag allowance at para may maibigay sa magulang. Sipag ko no? Ideal husband to!" Mahangin nyang sabi.

"Feeling mo ah?" Sigunda ko agad.

"Anong feeling? Honest lang! Sabihin mong hindi ako ideal husband!"

"Hindi ka ideal husband" agaran kong sabi.

"Ikaw magbayad nang kinain mo" natawa ako sa kanya. Bigla naman syang naubo at hindi makapaniwalang tumingin sa akin.

"Did...did you just laugh?" Gulantang nyang sabi. Napatikhim tuloy ako at uminom ng soft drinks na binili nya.

"Wait lang! Wait lang!" Aniya at may kinapa sa bulsa nya kaya kumunot ang no-o ko sa inasta nya.

"Tumawa ka ulit! Eh video natin! Once in a blue moon ka lang tumawa! Damn bebe girl!" Aniya at tinutok ang phone sa akin. I rolled my eyes at nagpatuloy na lang sa pagkain.

"Airyn, sige na! Eh f-film lang natin! Gawin kong wallpaper kahit madali lang ma ubos ang battery ko!" Pangungumbinsi nya.

"Kumain ka na" nakangiwi kong sabi.

"Sige na, isang minuto lang" I rolled my eyes.

Natapos na lang kaming kumain at naglakad-lakad saglit, pilit nya pa rin akong kinukumbinsi na tumawa, nakahanda pa palagi ang phone nya.

"Para kang bata" reklamo ko at inagaw ang phone mula sa kanya. He pouted.

"Isa lang eh!" Para talaga syang batang umasta! What's up with him? Hindi bagay sa kanya! Ang laki nyang tao!

"Parang ngayon mo lang akong nakitang tumawa ah?"

"Ngayon lang talaga" mahina nyang sabi. My eyes widen at iniisip ang mga nagdaang araw na magkasama kami.

"Sure ka?" Kunot no-o kong sabi.

"I know cause I never forget every single day when I am with you" aniya.

Napatitig ako sa kanya dahil sa kanyang sinabi. He look at me gently. Umangat pa ang kamay nya para ilagay ang humarang na buhok sa aking mukha dahil tinatangay ng hangin.

"I like me better...when I am with you...ikaw talaga ang pahinga ko"