Line! ~
ริตา : อยู่ไหนแล้ว มาหรือยัง
เสียงไลน์ดังขึ้น ฉันนั่งเคลิ้มๆ กำลังจะหลับอยู่บนพื้นใกล้โซฟาที่คลื่นนอนอยู่เงยหน้าขึ้นมองหาเสียงนั่น ก่อนจะรู้ว่ามันดังมาจากกระเป๋ากางเกงคลื่น เห็นหมอนั่นไม่กระดิกตัวเลย ฉันจึงแอบดึงมันออกมาดูก็เห็นข้อความของยัยนั่น
ริตางั้นเหรอ... จะว่าไปเมื่อคืนเหมือนสองคนนี้จะนัดกันเอาไว้นี่นะ
ฉันเปิดดูข้างในไม่ได้เพราะมันติดรหัสพิน นี่ก็อีก...ยุ่งยากชะมัด
ริตา : ฉันรอที่ร้านนะ แต่อยู่นานไม่ได้ รีบๆ มา
ครึ่งชั่วโมงผ่านไป
ริตา : นี่สรุปจะมาไม่มา
ยี่สิบนาทีให้หลังมีสายโทรเข้ามา
>> ริตา
ฉันลังเลอยู่ชั่วขณะก่อนกดรับสาย
(นี่ นายอยู่ไหนแล้ว ทำไมไม่ตอบไลน์ฉัน)
“โทษทีนะแต่ฉันไม่ใช่คลื่น”
(อ่าว?)
“เขาไม่สบาย เดี๋ยวฉันจะไปพบเธอเอง”
(อะไรนะ?)
ฉันถามที่อยู่กับริตา ยัยนั่นตอบมาแบบงงๆ อย่างคนที่ตั้งสติไม่ทัน หลังจากรู้ที่อยู่ฉันรีบคว้ากุญแจรถคลื่นขับไปหายัยน
