Latum Alterum (Under construction)

11

pumitas. Yun kasi yung malapit saakin eh. Medyo nahirapan ako pumitas dahil sa maliliit pa ang mga kamay ko.

And I'm doing it as quickly as I can. Mahirap nang makita nilang nagnanakaw ako ng mga bulaklak. Nang makakuha ako ng ilaw bulaklak, ay nagpagpasyahan ko nang bumalik. Agad akong gumapang pabalik doon sa may butas.

I wonder who that kid was? He must be a son of a rich family or something. Seeing how fancy and clean his clothes are.

"Chester?"

Napatigil ako sa paggapang ng marinig kong may tumawag doon sa bata. Lumingon ako doon sa kaninang batang seryosong nagbabasa. Pagkatawag sakaniya ay biglang lumiwanag ang kaniyang mukha sabay takbo doon sa babaeng naka-gown ng maganda.

"Mother!", ani nung batang lalaki.

Hindi ko tuloy mapigilan na panuorin silang mag-ina. Napatitig nalang ako sakanila hanggang sa lumakad sila papasok doon sa bahay nila na ngayon ko lang din napansin.

'Must be nice'. Damn it! I miss my mom.

I brushed that thought and quickly left there. Pasalamat nalang ako at walang nakakita saakin, plus may bring home pa akong jasmine flowers.

"So, how will I go home?"

=====

Fortunately, after ng ilang libot ko doon sa gubat na iyun ay nakauwi ako pabalik ng Hartlon Castle. Tsaka, gumawa na rin ako ng palatandaan sa daan kung sakaling balak ko ulit magnakaw ng bulaklak doon. Atleast, hindi na tayo maliligaw.

Anyway, saktong pagkabalik

ko sa flower garden ay siyang dating ni Cynthia para tawagin ako parab kumain. Tinanong niya ako kung saan ako galing na siyang sinagot ko naman. Let's just tell her the truth. I told her about the weird light up to how I ended getting those jasmine flowers.

Of course, pinagsabihan niya ako na huwag na huwag ko na daw iyun uulitin. Pagkatapos namin kumain ay tinulungan din ako ni Cynthia na i-dry yung mga kinuha kong mga bulaklak.

So, all in all, everything went great. Though, medyo nagtataka lang ako sa naging reaction ni Cynthia noong binanggit ko yung tungkol doon sa light na sinundan ko. I asked her if she knows anything about it. Pero itinanggi naman niya.

At night, after Cynthia tucked me in bed, my eyes were still open as there was something on my mind. I think I am missing something.

Oh, right. I forgot to ask Cynthia about our neighbor. Do I even consider them neighbors? I mean, medyo malayo rin yun, ha. I'll just ask her tomorrow kung sinong pamilya ang nakatira doon. Para naman may idea ako kung kaninong garden yung ninanakawan ko.

Ipinikit ko na yung mga mata ko para matulog na. But I suddenly remembered something. It's the name of that boy.

Chester Troian Yusian, the third prince.

That means that place is the Euthoria Castle. And the woman who called him is the 5th Empress, Liliana Frasier-Yusian, a swordmaster from the Adrana Kingdom. That is why it felt familiar earlier.

Napabangon tuloy ako.

That kid earlier is my half-brother, who is a year older than me. Wait, I just saw him reading a book. He's only three years old and he already knows how to read?

Napahawak ako sa may sentido ko at inalala yung mga nabasa ko tungkol sakaniya before ako namatay.

"Chester... Chester... Ah!"

"f**k off." Malamig kong sabi sa kanila at nagpatuloy sa paglalakad pero imbes na mainis sila o matakot ay parang masaya pa sila dahil sa minura ko sila?

Hindi na ako nagsalita at nagpatuloy na lang sa paglalakad kahit na nakakahiya ang ginagawa nilang pagbati sa akin. Hindi ko naman kasi alam na ang dami palang kampon sa kademonyahan ni Yvaine.

Kahit na hindi ako lumingon ay pakiramdam ko na sinusundan nila ako dahil sa tunog ng mga sapatos. Anong susunod kong gagawin sa kanila? Bigyan ng mission? Day-off? Hindi pa kasi ako tapos mag-isip ng biglang sumulpot ang mga characters sa bahay ng Von Stein.

"Nandito na ba ang lahat?" Tanong ko kay Odalis na nasa kanan ko.

"Yes, Master." Masaya siyang sumagot sa akin.

Bakit ba ang hyper ng babae na'to? Gusto ko ng umuwi at tapusin ang gagawin ko. Naalala ko naman lahat pero gusto ko pa rin makasigurado na wala akong naiwan na kahit na ano para buhay na gusto

When the fight for the throne was happening, Chester forfeited his right to ascend the throne and supported the First Prince instead. Just like her mother, Empress Liliana, Chester also became the swordmaster of the Yusian Empire.

Based on what I read, Chester was a cold-blooded man. It was a lot different from what I had seen earlier. The Chester I saw was bright and warm. What made him become such a terrifying person?

What happened to him? I'm pretty sure I read this in the book. All I can remember is that the first prince wanted him to become his loyal dog once he ascended as the Emperor.

To be honest, from what I read, Chester was the most suitable to rule the empire. Not the first prince, not the first princess, not anyone else. In childhood, he had already shown talents and abilities fit to become a ruler. But because of the sudden attention, especially from the other empress, he kept it a secret so he wouldn't be targeted.

Kung ako rin papipiliin, siya mas gusto kong maging emperor ng Yusian. Hindi yung iba na puro kademonyohan ang alam. Pero hindi ko talaga maalala yung dahilan kung bakit magiging loyal dog siya ng first prince. I know it has something to do with the 2nd empress, the first prince's mother.

Dahil sa kakaisip sa future ni Chester, hindi na ako nakatulog. Letche!

"Oh don't be shy. Ako lang naman ito. Kung may tanong ka about fashons and trends just ask me. Free ako, anytime."

"Oh, that's very kind of you."

"Is your phone with you?"

"Yes?"

"Can I take your number?"

Iyon na sana ang gagawin ko pero naalala ko, hindi pala akin itong hawak kong phone. "Sorry, wala pa kasi akong phone. Can I take yours, instead?"

"Oh sure!"

And after that, we happily said goodbye and walked in different paths.

Nagbalik ako sa table, nandoon na ang mga kikitain naming mga tao. Ako na lang ang hinihintay.

"Oh, great! Nandito na siya."

Tumayo si mama at iginaya ako sa harap nilang lahat. "Everyone, she's here. Our beloved daughter, Maxine Jade."

Nagbow ako sa harapan nila at bumati. "Hello po sa inyo. Kamusta po kayo."

"It's a good day, hija. We meet again!"

"P-po?" Kilala ko ba siya?

"Yes. She didn't mentioned it? That f*****g, lady,"