Whatever Will Be Will Be (SPG)

KABANATA 4

Elishianna Celeste Levi

Totoo talagang pumunta si Silas sa school namin, samu't saring bulungan, tinginan at tili ang naririnig namin ni Ciela habang naglalakad at nasa likod si Silas.

"Uy si kuya Alpheus!"

"Ang pogi niya talaga omg!!!"

"Girl! Look si kuya Alpheus"

Ilan lang yan sa nga bulong bulungang naririnig namin. Napayuko ako sa iniisip na mangyayari.

Silas is not here to play or to say hello, he's here because he literally knew about what happened to me a few years ago.

"I'll talk to your adviser, huwag na kayong pumasok dalawa dahil sasama kayo sa'kin sa principal's office." Seryosong sambit niya habang nakatingin sa'kin.

"Elishianna..." "Light..."

Sabay nilang bigkas kaya napatingin ako at ngumiti ng pilit.

"As long as we're here hindi ka dapat matakot." Nakangiting sambit ni Ciela at niyakap ako, habang si Silas ay pumasok sa room.

I saw how my classmates shocked face turn into a fear one.

Except Luke.... Ngumisi lang ito at tinignan ako.

"Can I ask?" Pang kukuha ni Ciela sa atensyon ko.

"Hmm?" Sambit ko.

"Bakit hanggang ngayon hindi gumagraduate yang Luke? You told us kagabi grade 6 siya nung ganon?" Tanong niya.

"Balik aral, bumagsak last year." Sambit ko at nagkibit balikat nalang.

After how many years, finally I can have my peace. Bukod sa this is our last week sa school ay masaya ako dahil I have Ciela as my best friend now.

Lumabas na si Silas sa aming room habang ang mukha ay seryoso, kasunod nito ang mga babae at iba pang kaklase ko na nambully sa akin noon. Some of them are mad at me at yung iba naman ay nakayuko.

"Let's go." Sambit ng adviser namin at nagsisunudan na sila.

Naiwan kaming tatlo sa likuran, pinaka huling naglakad. Si Ciela ay naka akbay sa'kin habang si Silas ay nasa kabilang gilid ko, bitbit ang bag ko.

"You're teacher told me na pwede na kayong hindi pumasok, wala naman daw practice gano at last week pa kayo nagpapract, mag pahinga nalang daw kayo ngayon at bumalik sa friday para sa graduation niyo 3pm." Sambit ni Silas na tinanguan namin ni Ciela.

Ramdam ko pa rin ng galit ni Silas kaya tumatahimik nalang ako. Maya maya pa ay naunang lumabas si Ciela dahil may emergency daw. Natapos ang usapan at hinayaan nalang namin silang mag stay at maka graduate.

At first, hindi pumayag si Silas pero nung ako na ang nag desisyon ay wala na siyang nagawa. Naaawa rin ako kaya hinayaan ko na.

"You're still quiet huh?" Maangas na sambit ni Silas na ikinagulat ako.

"I know you're still mad at me e." Mahinang sambit ko.

Agad naman siyang umakbay sa'kin at hinitak na ako palabas ng school, "I'm just mad kasi after all those years ngayon ka lang nagsabi, at mukhang wala kang balak sabihin." Mahinang sambit niya.

"I'm sorry." Sambit ko na halatang guilty.

Ngumiti lang siya at tumango, "Forgiven na sana pero wala pang ice cream e." Biro niya kaya napangiti ako.

"Hidden place?" Tanong ko at tumango naman siya.

"Sana next school year ay wala ng bully hays!" Sambit ko habang nakatitig sa kalangitan.

Tumingin naman sa'kin si Silas at ngumiti, "Wala yan, promise ko sa'yo yan." Natatawang sambit niya kaya napangiti ako.

"This will be my last day as an elementary student, paano ba yan? Junior na rin ako." Pabirong sambit ko.

"You're so fast. So, how's life with Ciela?" Kuryosong tanong niya.

"She's soooo mabait, best friend na talaga kami sobra." Masayang sambit ko.

"I'm glad dahil nagkavibe kayong dalawa." Natatawang sambit niya.

"Silas." Mahinang bigkas ko na umagaw sa atensyon niya dahilan para mapatingin siya sa'kin.

"Thank you." Nakangiting sambit ko.

"As long as I am breathing, palagi kang mayroong ako." Sambit niya at saka ako hinalikan sa noo.

And boom! Eto nanaman yung dibdib kong sobra kung kumabog dahil sa ginawa niya.

Why do I always feel like this when Silas do that?

Kainis!

*****************

As time goes by, maayos ang naging pag aaral at pamumuhay ko sa pinasukan kong eskwelahan, finally!

I met a lot of people, but Ciela is still one of my best friend.

“Everyone say's that the best journey or memories of your life is being a student or should a say... Having a high school life. Why? Because this is where we experience some new things, nakakapagod, mahirap, mapapasuko ka madalas pero still, we managed to pushed through. Ngayon, sa araw na ito ay magtatapos na tayo. Sa araw din na ito matatapos ang high school journey natin, dahil ang susunod na kabanata ng ating buhay ang college life. Say hello to our adulthood. This school brings me so much fun and memories, it seems corny to tell this but... This school helps me to grow and move forward in my life, to my bestfriend Ciela... Thank you so much for being here and staying with me through ups and down. To that one guy you all knew, Alpheus Gabriel, thank you, thank you so much for pushing me and giving me assurance that I can really do this, without you wala ako dito. You literally helped me in all ways, you're the best! Thank you so much for everything. And to close this chapter of ours, I am expressing my gratitude to all of the faculty and staff members, parents, guests and to us students, our high school journey comes to an end. I am Elishianna Celeste Levi, you're valedictorian for the school year 2024 - 2025. Thank you everyone!" Maligayang sambit ko matapos ang aking speech.

After all those years, I learned a lot and I am so thankful for everyone who helped me. Marami mang hindi magandang pangyayari at memories ay wala pa ring makakatumbas sa nararamdaman ko ngayon. Kahit na pinang hihinaan na ng loob ay patuloy pa rin ako. I am now closing my chapter as high school student.

"Aaaaa! Congrats bestie!" Sigaw ni Ciela habang niyuyugyog ako, kakababa ko lang sa stage at nasa likod niya si Silas.

I smiled at him at kinausap si Ciela, "Thank you! Finally tapos na rin sa pangalawang journey!" Natatawang sambit ko at agad siyang niyakap.

Bumitaw naman siya at ngumiti, "Graduate na tayo, hello college na so might as well bigay na kita sakanya." Pabirong sambit niya kaya napatawa ako.

"Hi." Mahinang sambit ko sakanya.

"Hidden place, we have so many things to tell and say." Nakangising sambit niya kaya namula ako.

"Just enjoy for the rest of the day." Sambit niya at nginitian ako.

"Thank you." Sambit ko at nag iwas ng tingin.

Shocks, hindi ako ready sa sinabi niyang yon. Ako gumraduate pero siya ang may regalo hellooooo?

"Let's go party!!" Masayang sambit ni Ciela at hinatak na ako paalis.

Naiwan si Silas na nakatingin sa'min at tumango ito, signaling na pumapayag siya sa kung ano man ang gawin ko.

I am at my legel age now. I can do whatever I want pero I still need Silas permission gosh!

"Matagal na kitang naipaalam diyan sa night in shining armor mo." Natatawang sambit ni Ciela kaya hinampas ko siya.

"HUWAG MO NA IPAALALA, KASALANAN MO RIN NAMAN YON!" Kunwari naiinis pero nahihiya kong sambit.

Tumawa lang siya at ngumiti, "I feel like need mo mag flasback HAHAHAH!" Sambit niya na ikinamula ko.

"Stop, ipinapaalala pa kasi e bwisit ka." Natatawang sambit ko at hinitak na siya papasok sa aming sasakyan.

"Bihis muna tayo, may party sa bahay mamayang 6pm." Sambit ko na tinanguan naman niya.

"If you say so...." Makahulugag sambit niya sa'kin.

Akala mo wala akong ganti sa'yo? Humanda ka na mamaya Ciela!

Napangiti ako sa iniisip ko at tumingin sakanya.

"See you later bff!" Natatawang sambit ko sakanya.

"May binabalak ka hano? Dapat ba akong kabahan princess?" Pambabara niya kaya mas lalo akong napangisi.

"Baba na, andyan na bahay niyo." Pag iiba ko sa topic para hindi na siya mag hinala pang muli.