Chapter 14
BEBANG…
PANAY ANG BUNTONG hininga ko, hindi ko na alam ang gagawin ko.
“Ang lalim ah! Malunod ka niyan sa iniisip mo,” sita sa akin ni Tata.
Bantay kami ngayon sa isang damitan, dito sa bayan. Rentahan pala ng mga gown at kung anong anik-anik para sa kasal, wala lang ang mga tindera dahil sa may anumalya yatang ginawa. Kaya inalis ng may-ari ang mga tindera nito, at ngayon nga ay pansamantalang kami ni Tata ang tao dito.
“May problema ka ba?” tanong niya sa akin nang hindi ako nagsalita.
Umiling lang ako, hindi ko magawang sabihin sa kaniya ang mga tumatakbo sa isip ko. Ito na naman ako sa feeling guilty, kasi hindi ko magawang sabihin sa kaniya ang totoong may nobyo na ako. Panay na kasi ang bukang bibig niya na malapit na kaming lumuwas ng Manila.
Alam ko hindi lang dah
