Falling In Love With My Boss Nephew

"Weng! Ano ba aalis na tayo, bilisan mo naman? Napakabagal mong kumilos." Wika ng aking ina. "Andiyan na ho, inay, nagsusuklay lang ho." Nagmamadali akong lumabas ng aking silid para puntahan ang aking ina. Sabay kasi kaming aalis ngayon dahil sasamahan niya akong mag apply ng trabaho sa pinapasukan ng kanyang kumare. Habang wala pa akong mahanap na maayos na trabaho ay nag pasya akong mag sideline muna sa isang mayamang pamilya bilang taga linis. "Ok lang po ba ang suot ko inay? Hindi po ba pangit ang suot ko?" Muli kong tanong. "Hay naku ikaw na bata ka kung lahat na lang ay papansinin mo mahuhuli na talaga tayo maaga daw aalis ngaun ang amo ng kumare ko, kaya't magmadalina tayo." Pag kasakay namin ng jeep ay agad kaming nakarating sa isang napaka garang bahay. "Wow! Inay ito ba ang bahay ng magiging amo ko, napakalaki pala at napakagara." Pinapasok kami ng guwardiya at mas lalo akong namangha sa nakita ng aking mga mata. "Inay kinikilig ako, ani ko habang ngiting ngiti." Bakit nman?" Tanong ng inay. "Aba akalain ba ninyo na makakapasok ako sa ganito kagandang bahay, eh sa panaginip at sa telebisyon ko lang po ito nakikita." Maya maya pa ay may lumabas na isang ginang. "Magandang umaga po!" Wika ni inay. "Oh! Andito na pala kayo kanina pa kayo inaantay ni señor, sumunod po kayo sa akin, Wika ng ginang. "Señor! Andito na po sila." Pag bibigay alam ng ginang. Habang nag uusap ang ginang at senor naitanong ko sa aking inay kung sino ba ung babaeng kausap nmin. "Sya ang mayordoma dto sabi ni mareng Belen. Siya daw lahat ang namamahala dto sa loob ng bahay." "Iha! Kaya mo bang mag linis ng bahay?" Tanong ng senor. "Abay oho naman po magaling po ako sa kahit na anong gawaing bahay." Sagot ko." Kung ganun ang magiging pasok mo at 3 beses sa isang lingo bahala na si Lita kung anong araw ka nia papasukin. Siya na rin ang mag sasabi kung ano ang mga dapat mong gawin. Maiwan ko na kayo at ako'y aalis na." Ani ng senor. Matapos kong magpasalamat dire diretso ng lumabas ng pinto ang senor. "Nakalimutan ko palang magpakilala sa inyo kanina, ako nga pala si Lita ang mayordoma sa bahay na ito, pwede mo akong tawaging nanay Lita halikayo at sasabihin ko kung ano ang mga dapat niyang gawin. Ano na nga bang pangalan mo iha?" Wika ni nanay Lita. "Ako nga po pala si Rowena pero pwde nio po akong tawaging Pretty Weng for short, sabay ngiti ko kay nanay Lita." "Matapos sabihin sakin ni nanay Lita lahat ng mga dapat kong malaman ay umuwi na din kmi ni inay. Pinababalik ako bukas para mag umpisa na ako sa aking trabaho. Tatlong beses sa isang linggo ako papasok depende kung kailan ako ni nanay Lita pababalikin. Sabi din nia ay pwede ako ipatawag kahit anong araw basta kailangan." Umaga ng miyerkules maaga akong gumising dahil ngayon ang unang araw ng pasok ko kila señor. Bago ako umalis ng bahay ay namalengke muna ako pra mag luto 9am pa nmn ang pasok ko medyo maaga pa kc 6am pa lang ngaun. Balak kong magluto muna ng ulam at kanin pr sa tanghalian nila inay at mga kapatid ko pr di na sila magluluto mamaya pag uwi ni inay. Pag labas ko ng bahay agad kong nakasalubong ang aking kaibigan na si Chellie, kapitbahay namin siya at mula pagkabata ko ay matalik ko na siyang kaibigan. Pareho kaming galing sa mahirap na pamilya ang pagkakaiba lang nmin ay kahit mahirap ako masaya at nagmamahalan ang pamilya ko. Samantalang si chellie ay magulo at broken family siya. Dahil sa ganun ang sitwasyon nia ay hindi na sya nakapagtapos ng kanyang pag aaral hanggang highschool lang ang natapos nia. Ako naman ay nakapagtapos sa kursong Bachelor of Secondary Education (BSED). Kaya maipagmamalaki ko sa lahat na isa akong guro dipa nga lang ako nakakapasa sa liscensure exam pero alam ko na magbubunga din lahat ng pinaghirapan ko at makakapagturo din ako hindi man ngayon malay natin sa susunod na mga buwan, kaya laban lang. Nakarating ako nang mansyon nila senor bago pa mag alas nueve ng umaga. Inagahan ko tlg ang pag pasok para may time pa akong mag tanong kung ano ang mga gagawin ko. Pag pasok ko sa mansyon ay agad kong nakasalubong si nanay Lita na abalang nagwawalis sa malawak na bakuran. "Magandang umaga po Nanay Lita," ani ko. "Magandang umaga naman iha, abay maaga ka yatang pumunta dto." Wika ni nanay Lita. "Inagahan ko po talaga ang pagpasok Nay Lita para makapag handa ako sa aking mga gagawin ngayong araw, alam niyo naman po na first day ko kaya dapat ay magpakitang gilas ako sa ating amo." Tugon ko kay nanay lita. "Pumasok ka na sa loob iha at mag almusal ka muna bago ka mag umpisang mag trabaho para meron kang lakas" sabi naman ni nanay Lita habang nakangiti sa akin. Pagkatapos kong mag almusal ay agad ko ng inumpisahan ang aking gawain inuna ko ang mga silid sa taas sinigurado kong malinis ang bawat sulok bago ko iniwan. Sinunod ko nmna ang mga comfort room at sinigurado ko din na amoy mabango ito bago ko isinara ang mga pinto. Natapos ang unang araw ng aking trabaho bilang taga linis dito sa mansyon, ngunit napaisip ako at hindi ko pa pala alam ang pangalan ng aking amo. Kaya dali dali kong pinuntahan si Nanay Lita upang tanungin. "Nay Lita pwede po bang mag tanong?"Wika ko. "Pwede naman, ano ba ang gusto mo malaman?" "Eh kasi Nay nakalimutan ko po itanong kanina kung ano po ba pangalan ng amo natin kasi po Señor lang ang pag kakaalam ko." Ah! Un ba ang pangalang nia ay Señor Arnulfo Feliciano, isa siyang magaling na negosyante dito at sa labas ng ating bansa may dalawa syang anak, isang babae at isang lalaki at meron din syang pamangkin na pinagtapos niya sa pang aaral pero hindi na un napunta dto kasi abala na din sa sarili niyang negosyo." Sabi ni Nanay Lita. "Bakit po parang wala nmn siyang kasama dto sa mansyon niya napakalaki po nito at napaka gara pero parang malungkot kasi wala pong nakatira na kapamilya niya maliban sa kanya." Sabi kong muli kay Nay Lita. "Ganun yata talaga ang mga mayayaman sadyang masisipag at wala ng oras para sa mga mahal nila sa buhay. Puro abala sila sa kanila kanilang negosyo para magpayaman, kaya ang senor ay mag isa ng namumuhay simula nang mamatay ang senyora." Sabi ni nay lita. "Saka hindi rin masyadong malapit ang senor sa mga anak niya lalo na sa anak niyang babae, matagal na silang may tampuhan simula nang mawala ang kanilang ina sinisisi nila ang senor sa nangyari kaya bihira na talagang pumunta dito ang mga anak niya." Muli pang sabi ni Nay lita. "Oh siya Nay Lita mauna na po ako at tapos ko na naman po ang aking trabaho, babalik n lang po ako sa makalawa at maghahanap pa po ako ng panibagong raket pandagdag sa kita ko. Sayang naman po kung tutunganga lang ako pag wala akong pasok dito. Mauna na po ako Nay." Paalam ko kay Nay Lita. Habang nag lalakad ako papuntang sakayan ay napapaisip ako. Ganun ba talaga ang mayayaman kinakalimutan na nila ang magulang nila, malungkot siguro ang buhay ng senor. Kaya ako pag ako ay yumaman hindi ko kakalimutana ang aking mga kapatid lalong lalo na ang aking nanay dahil sya ang nag sikap para mapag aral at mapalaki kaming maayos na magkakapatid.