bc

ไร่ร้อนรัก

book_age18+
311
FOLLOW
1K
READ
one-night stand
HE
heir/heiress
sweet
bxg
brilliant
office/work place
addiction
like
intro-logo
Blurb

พ่อแสนคำเอ็นดูลูกเลี้ยงที่ชื่อ หวันยิหวา เธอติดตามแม่ของเธอมาตั้งแต่อายุ 10 ขวบ พ่อเลี้ยงให้การดูแลเธอเป็นอย่างดีเหมือนกับลูกสาวแท้ วันหนึ่งพ่อแท้ ๆ ของหวันยิหวาเสียชีวิต คุณย่าเลยมารับตัวเธอไปงานศพพ่อ จากนั้นคุณย่าก็ส่งตัวเธอไปเรียนที่ีเมืองนอก พ่อเลี้ยงแสนคำเสียใจมาก

สิบสองปีต่อมาพ่อเลี้ยงแสนคำป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้ายได้เขียนพินัยกรรมยกสมบัติเป็นที่ดินในไร่ชา และทรัพย์สินส่วนอื่น ๆ ให้กับภูดิศลูกชายแต่มีข้อแม้ว่าเขาต้องแต่งงานและจดทะเบียนสมรสกับหวันยิหวาเท่านั้น เขาถึงจะได้ทรัพย์สินทั้งหมด

หลังจากที่พ่อเลี้ยงแสนคำเสียชีวิตทนายได้เปิดพินัยกรรมซึ่งระบุว่า ภูดิศจะต้องแต่งงานกับลูกสาวของดวงใจจึงจะได้ครอบครองทรัพย์ิสินทั้งหมดภายในระยะเวลาหนึ่งปี แต่หากเลยเวลาหนึ่งปีแล้วไม่มีการแต่งงาน ก็ให้แบ่งทรัพย์สินเป็นสองส่วนเท่า ๆ กัน ส่วนแรกให้ลูกชายของพ่อเลี้ยงคือภูดิศ อีกส่วนหนึ่งให้กับดวงใจผู้เป็นภรรยาของพ่อเลี้ยงซึ่งดวงใจไม่ได้จดทะเบียนสมรสกับพ่อเลี้ยง

หลังจากพ่อเสียแสนคำได้เสียชีวิต ดวงใจได้ทำตามคำขอร้องของผู้เป็นสามี คือตามตัวลูกสาวของเธอให้กลับมาที่ไร่นี้ดวงใจทำตามสัญญาของพ่อเลี้ยงที่ได้สั่งไว้ก่อนเขาตาย แต่หวันยิหวากับภูดิศจะรักใคร่ชอบพอกันจนถึงขั้นแต่งงานหรือไม่นั้น ดวงใจเองก็ไม่อาจจะรู้ได้เธอได้แต่เพียงทำตามสัญญาของพ่อเลี้ยงแสนคำผู้เป็นสามีก็เท่านั้น

chap-preview
Free preview
พรหมลิขิต
ทิวเขาเขียวขจีสุดลูกหูลูกตา มีแต่โอโซนบริสุทธิ์ให้สูดหายใจจนชุ่มปอด สองข้างทางนั้นเต็มไปด้วยสีสันสดใสของดอกไม้นานาพันธุ์ในเวลาเย็นย่ำเช่นนี้ หญิงสาวขับรถมาที่นี่เพราะได้รับโทรศัพท์จากมารดาให้เธอมาช่วยงานของพ่อเลี้ยงในไร่ หวันยิหวา จารุวิเศษภักดี มองรั้วไม้โปร่งยาวเหยียดตามแนวถนน หญิงสาวชะลอรถที่ป้ายไม้ข้างหน้าสะดุดตาถูกแกะสลักใต้ซุ้มป้ายถูกล้อมรอบด้วยพันธุ์ไม้เมืองหนาวออกดอกสะพรั่ง   “ไร่ชาภูตะวัน” ดวงตากลมโตคู่สวยอ่านไม่ผิดแน่ ภูดิศควบม้ามาหยุดตรงหน้ารถด้วยความสงสัย และเพราะอยู่ในฐานะเจ้าของไร่จึงกระโดดลงจากหลังเจ้าวายุเพื่อทักทายแขกผู้มาเยือน ท่วงท่าสง่างามในยามอยู่บนหลังม้ายังไม่สวยงามเท่าท่าที่ชายหนุ่มสปริงตัวลงจากหลังม้า ในมุมนี้แสงสว่างเพียงพอจนเห็นโครงหน้าของเขาชัดเจนถนัดตา ชายหนุ่มมีผิวสีแทน ผมสีดำ จมูกโด่งเป็นสัน ปากได้รูปงาม ผู้ชายคนนี้จะต้องเป็นเทพบุตรแน่ ๆ  เอ๊ะ! หรือว่าเป็นพยามารเขาดูคมเข้มจนตาพร่า แต่ในขณะเดียวกันก็ดูน่ากลัว เขาเปล่งพลังทางเพศอันแรงกล้าออกมาใน แบบที่เธอไม่เคยสัมผัสมาก่อน นี่จะเป็นอะไรไปไม่ได้นอกจากความฝัน ในเมื่อเธอไม่เคยรู้สึกถึงแรงดึงดูดใจเช่นนี้เลยเมื่อเข้าใกล้ผู้ชายคนไหน หญิงสาวเอื้อมมือไปแตะปุ่มลดกระจกลง “โทษนะครับ ตอนนี้ไร่ของเราปิดแล้วครับ?” “ดิฉันมาหาคนที่ไร่นี้ค่ะ” ชายหนุ่มมองหน้าหญิงสาวและพยายามนึกหน้าของใครคนหนึ่ง แต่นึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออกว่าเขาคุ้นเคยกับตากลมโตคู่นั้นที่ไหน  “คุณมาใหม่พรุ่งนี้ละกัน คนงานกลับที่พักหมดแล้ว?” นึกจะกวนอะไรขึ้นตอนนี้ละพ่อคุณ! นี่ถ้าไม่ติดว่าหลงทาง คงจะมาถึงเร็วกว่านี้ GPS ทำเธอหลงไปเรื่อย ๆ เกือบทั้งวันแล้ว ยังต้องมีเจอคนยั่วโมโหอีก “ฉันมาหาเจ้าของไร่ที่นี่ค่ะ” เป็นแค่ลูกน้องพ่อเลี้ยงก็ต้องเกรงใจแขกของพ่อเลี้ยงบ้างแหละ’ หญิงสาวบอกความจำนงไปต่อชายหนุ่มที่ยืนสำรวจเธออยู่ด้านหน้า “ผมนี่แหละเจ้าของไร่คุณมีอะไร?” ชายหนุ่มยักไหล่ท่าท่ายียวนต่อหญิงสาวตรงหน้า ‘เดี๋ยวถ้าเจอพ่อเลี้ยงก่อนเถอะ นายได้เห็นดีแน่!’ “นี่คุณ... เป็นเจ้าของไร่งั้นเหรอ?” หล่อนแกล้งถามไปอย่างนั้นแหละเพราะไม่เชื่อว่าเขาจะเป็นพ่อเลี้ยงไปได้ เธอจำหน้าพ่อเลี้ยงแสนคำได้เพราะมารดาเคยส่งรูปคู่กับพ่อเลี้ยงมาให้ดูเมื่อไม่นานมานี้ หญิงสาวพลางเอื้อมมือไปเปิดประตูรถ ร่างระหงรีบผุดลุกขึ้นยืนเทียบความสูงแล้วเชิดหน้าขึ้นให้มากพอจะได้ประจันหน้ากับเขา สิ่งที่เขาทําเมื่อหญิงสาวยืนขึ้นตรงหน้าก็คือกวาดตามองบนเรือนร่างของเธอ...เนินอกที่ขาวเนียนตัดกับชุดมินิเดรสสายเดี่ยวสีแดงสด เขาผ่านผู้หญิงสวยๆ มาตั้งเท่าไหร่ไม่น่าจะมาใบ้เอาตอนนี้ชุดที่เธอใส่มันช่างรัดรูปจริง ๆ ชายหนุ่มอึ้งไปกับสัดส่วนของเธอ ผิวขาวเนียน หัวไหล่กลมสวย ‘ใส่มาสั้นขนาดนี้จะไปอ่อยใครไม่ทราบ’ “เอางี้!..ก็แล้วกัน ตอนนี้พ่อเลี้ยงไม่อยู่ เดี๋ยวคุณไปพักที่บ้านพ่อเลี้ยงก่อน ถ้าพ่อเลี้ยงกลับมาเดี๋ยวคุณก็จะได้เจอกับพ่อเลี้ยงเอง” เขาไม่แน่ใจว่าผู้หญิงคนนี้มีจุดประสงค์อะไรกันแน่ ถึงมาหาพ่อเลี้ยงในเวลานี้ คนตรงหน้าคงยังไม่รู้ว่าพ่อเลี้ยงแสนคำได้เสียไปแล้ว และถ้าเธอรู้จักเขาจะถามหาพ่อเลี้ยงไปทำไมกัน หล่อนไม่ใช่คนแถวนี้อย่างแน่นอน “ก็ดีเหมือนกันค่ะ” เธอแอบกัดฟันตอบเมื่อเห็นสายตาช่างสํารวจของเขาที่มองมายังเรือนร่างของเธอโดยไม่ละสายตา “แต่คุณเอารถจอดไว้ที่นี่นะ” “อ่าว! ..ทำไมละคะ?” “ทางที่ผมจะไป รถคุณไปไม่ได้หรอก และอีกอย่างมันเป็นทางลัด” คนที่รู้ตัวว่ารูปงามราวพระเอกหนัง มั่นใจเต็มที่ว่าจะไม่มีสาวใดปฏิเสธสินน้ำใจจากเขา “คุณบอกทางฉันมา เดี๋ยวฉันขับรถไปเองก็ได้” “ผมบอกไปคุณก็ไม่รู้หรอก” “แล้วจะให้ฉันไปกับคุณยังไง?” “ก็ขี้ม้าไปกับผมไง” “ห๊า!….ตลกล่ะ!..ฉันใส่กระโปรงนะ คงไปกับคุณไม่ได้หรอก” “ผมถามจริง ๆ คุณเคยนั่งมอเตอร์ไซด์มั้ย?” ภูดิศยื่นหน้ามาถามด้วยท่าทางยียวน เพราะถ้าเธอไม่ยอมไปกับเขาก็เท่ากับว่าวันนี้หล่อนมาเสียเที่ยว “ก็เคยสิ” “ก็เหมือนกันแหละ ก็นั่งข้าง ๆไปยังไงล่ะ” ว่าแล้วเขาถือวิสาสะอุ้มเธอขึ้นบนหลังม้า “ว้าย! ..ปล่อยฉันนะ!” ผู้ชายอะไรถึงเนื้อถึงตัวขนาดนี้ หญิงสาวนึกถึงสเปรย์พริกไทยขึ้นมาทันที เมื่ออยู่บนม้ากระโปรงที่คับแคบถอยร่นไปถึงโคนขา เธอนั่งในลักษณะนั่งข้าง หวันยิหวารีบหนีบขาตัวเองอย่างรวดเร็ว เพราะกลัวเปิดหวอให้เขาเห็น จากนั้นเขาก็ปีนขึ้นไปนั่งกับเธอบนหลังม้า ตอนนี้เธอรู้สึกว่าใกล้ชิดกับชายหนุ่มมาก แผ่นอกกว้างที่ติดอยู่ด้านหลังถ้าจะพิงหลับเสียแต่ตอนนี้คงสบายไม่น้อย หล่อนได้ยินเสียงหายใจของเขาชัดเจน และลมหายใจก็พ่นอยู่บริเวณต้นคอด้านหลังเธอ หญิงสาวใจเต้นโครมคราม ไม่เคยอยู่ใกล้ชิดผู้ชายมากขนาดนี้ เขาโอบแขนแกร่งมาประคองเธอไว้ด้านหน้า แล้วกระตุกเชือกม้าทันที แสงสว่างตามทางเริ่มลดลง เรื่อย ๆ หวันยิหวาจึงเอ่ยถามชายหนุ่มขึ้น เพราะตั้งแต่เดินทางมาด้วยกัน เขายังไม่ปริปากพูดสักคำ “ไปอีกไกลมั้ยคะ?” “อีกนิดเดียวเองครับ คุณเมื่อยเหรอ?” ชายหนุ่มถามขึ้นเพราะเห็นหญิงสาวข้างหน้านั่งเกร็งมาตลอดทาง ‘แน่นไปทุกส่วนสัดจริง ๆ แม่เจ้าโว้ย!!’ ที่ภูดิศไม่พูดอะไรเพราะมัวแต่ชำเลืองมองเนินอกตูมที่ลอยเด่นและโคนขาขาวเนียนของสาวเจ้าอยู่ นี่ถ้าเดินทางด้วยรถ มีหวังต้องขับลงข้างทางไปแล้วแน่ ๆ “เปล่าค่ะ” ท้องฟ้าที่มืดลงเรื่อย ๆ กับชายแปลกหน้าที่ไหนก็ไม่รู้ คนตัวโตที่โอบอยู่ข้างหลังจะพาเธอไปไหนกันแน่! “คุณบอกผมว่าจะมาหาพ่อเลี้ยงที่ไร่นี้” ภูดิศเอ่ยขึ้น “ใช่ค่ะ ฉันมาหาพ่อเลี้ยงแสนคำ?” “ตอนนี้พ่อเลี้ยงไม่อยู่ที่ไร่ครับ” พ่อเลี้ยงแสนคำได้ชีวิตไปแล้วนี่เธอไม่รู้เลยเหรอ? จะมาหาคนตายไปแล้วเนี่ยนะ! ภูดิศจะยังไม่ถามเหตุผลของผู้มาเยือนในตอนนี้ รอดูให้แน่ใจก่อนว่าเธอเป็นใครมาจากไหน ชายหนุ่มใจลอยไปไกล และสติกลับมาอีกครั้งเมื่อเสียงหวานของคนข้างหน้าเอ่ยขึ้นมาอีกครั้ง “แล้วพ่อเลี้ยงจะกลับวันไหนคะ?” “ผมก็ยังไม่แน่ใจเหมือนกันครับ พ่อเลี้ยงไม่ได้สั่งไว้” “แล้วคุณดวงใจล่ะ เขาอยู่มั้ยค่ะ?” เธอคนนี้รู้จักพ่อเลี้ยงและก็รู้จักดวงใจเมียพ่อเลี้ยง จะมีความเกี่ยวข้องกันยังไงหรือเปล่า เขาไม่อยากคิดต่อเพราะเริ่มสับสนจึงถามออกไป “ถามถึงคุณดวงใจ คุณเป็นอะไรกับเขาหรือครับ?” “คุณดวงใจเป็นแม่ของดิฉันเองค่ะ” มือที่กำเชือกอยู่บีบแน่นขึ้น เขารู้สึกเหมือนอยากแก้แค้นขึ้นมา เพราะตอนนี้ลูกสาวของดวงใจอยู่ในอ้อมกอดเข้าแล้ว ก่อนหน้านี้พ่อเลี้ยงแสนคำได้เขียนพินัยกรรมไว้ ถ้าเมื่อไหร่ที่ภูดิศแต่งงานกับลูกของดวงใจ ไร่และทรัพย์สินทั้งหมดถึงจะตกเป็นของเขา แต่ถ้าไม่มีการแต่งงานให้แบ่งทรัพย์สินทุกอย่างคนละครึ่งกับดวงใจ ภูดิศคิดว่ามันไม่ยุติธรรมสำหรับเขาเพราะดวงใจไม่ควรได้ทรัพย์สินแม้แต่นิดเดียว เมื่อสองสัปดาห์ที่ผ่านมาพินัยกรรมได้เปิดออกตามวันและเวลาที่พ่อเลี้ยงแสนคำได้กำหนดไว้หลังจากที่เขาเสียชีวิต ภูดิศก็เริ่มหัวเสียและอาละวาด ดวงใจคิดมากเลยเจ็บป่วย และเมื่อไม่กี่วันมานี้เธอก็ตัดสินใจโทรบอกให้หวันยิหามาที่นี่ เพราะได้รับปากเอาไว้กับพ่อเลี้ยงแสนคำว่าจะต้องพาลูกสาวมาที่นี่ให้ได้ ดวงใจได้ทำตามคำสัญญาแล้ว จากนี้ต่อไปก็แล้วแต่พรหมลิขิต เธอพร้อมเสมอหากภูดิศไม่ได้รักชอบพอกับหวันยิหวาก็จะพาลูกสาวไปจากที่นี่ทันที “อ๋อ..ตอนนี้แม่คุณป่วย แต่อาการดีขึ้นแล้ว ท่านพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล” หวันยิหวายังไม่รู้เรื่องราวต่าง ๆ ในไร่นี้สักเท่าไหร่ แม่ของเธอบอกเพียงแค่ให้เธอมาดูแลกิจการแทนในส่วนงานที่แม่ของเธอรับผิดชอบก็แค่นั้น แต่เรื่องนี้หวันยิหวายังไม่ได้บอกชายหนุ่มเพราะเธอคิดว่าจะต้องได้เจอพ่อเลี้ยงหรือแม่ของเธอเสียก่อน “แม่ฉันป่วยเป็นอะไรเหรอคะ ทำไมแม่ไม่เห็นบอกอะไรฉันเลย” “แม่คุณก็คงกลัวคุณจะเป็นห่วงไงครับ แต่คุณไม่ต้องตกใจไปหรอกครับ แม่คุณไม่ได้เป็นอะไรมาก เพียงแค่ท่านพักผ่อนน้อยก็เลยล้มป่วย อีกไม่กี่วันก็ออกจากโรงพยาบาลได้แล้วครับ พรุ่งนี้ผมจะพาคุณไปเยี่ยมคุณแม่ก็แล้วกัน” “ขอบคุณมากนะคะ” วงแขนที่โอบกระชับตัวเธอไว้ขยับไปมาอยู่บนหลังม้าทําให้หวันยิหวาเผลอหลังมอง ใบหน้าของเขา ยอมรับว่าผู้ชายคนนี้ หล่อ ดูดีมีเสน่ห์ไปทุกสัดส่วน ใบหน้าหล่อเข้ม ดวงตาพราวระยับ รูปร่างสูงใหญ่แต่ดูปราดเปรียว สัดส่วนเรือนกายไร้ไขมันส่วนเกินแบบคนออกกําลังกายสมํ่าเสมอ ไม่ว่าจะมองมุมไหนหรือส่วนใดก็ดูอิ่มตาอิ่มใจไปเสียหมด

editor-pick
Dreame-Editor's pick

bc

กระชากกาวน์

read
8.2K
bc

ซ่านเสน่หา พี่น้องต่างสายเลือด

read
7.4K
bc

My Buddy เล่นเพื่อน

read
27.3K
bc

นางสาวอินทุอรณ์

read
8.2K
bc

FirstLove น้องพี่ที่รัก

read
15.7K
bc

ร้อยสวาททาสหัวใจ

read
6.3K
bc

แคดดี้ที่รัก

read
1.3K

Scan code to download app

download_iosApp Store
google icon
Google Play
Facebook