ข้อตกลงของความสัมพันธ์แบบไม่ผูกมัด เมื่อมุกสลิลหญิงสาวที่เป็นรุมเมทของแทนคุณเธอได้อกหักพร้อม ๆ กับเขาเธอจึงเสนอแนวทางที่จะสร้างความสุขระหว่างที่อยู่ด้วยกันแบบไม่ต้องเสียเพื่อน “เรามาทำข้อตกลงกันมั้ย” “ข้อตกลงอะไร” “เรามีอะไรกันได้ แต่สถานภาพเรายังคงเป็นแค่เพื่อนกันเหมือนเดิม แล้วถ้าใครมีแฟนก่อนก็ต้องหยุดทันที โอเคมั้ย”

“อย่าดื้อสิน้องขวัญ! ถ้าน้องขวัญอยากได้แบบไหนก็บอกพี่นะ เดี๋ยวพี่จัดให้ โซ่แส้กุญแจมือพี่เตรียมมาพร้อมสำหรับน้องขวัญเลยน้า..” “หือ!.. เอาไม่ค่ะ ขวัญไม่ชอบรุนแรง” ขวัญจิรา สาวสวยไฮโซที่เพียบพร้อมไปด้วยรูปโฉมและฐานะ เธอเป็นลูกผู้ดีมีตระกูล และเป็นคนชอบบริหารเสน่ห์ จึงทำให้มีผู้ชายหลงรักเธอไปเกือบครึ่งค่อนประเทศ รวมไปถึงปานเทพ คู่หมั้นของอภิสรา เพราะความที่ชอบบริหารเสน่ห์ของเธอจึงทำน้องสาวของพีรดนย์ต้องฆ่าตัวตาย พีรดนย์กลับมางานศพน้องสาวและต้องการสืบหาความจริงเรื่องนี้ด้วยตนเอง จากแฟนสาวคนใหม่ของนายปานเทพนั่นก็คือขวัญจิรา พีรดนย์ จึงปลอมตัวไปเป็นคนขับรถของเธอ แต่ระหว่างนั้นเขาก็ใช้เสน่ห์ของเขาที่มีไปพร้อม ๆ กัน เพื่อหลอกล่อให้ขวัญจิราติดกับ ขวัญจิราจึงหลงรักพีรดนย์ และพีรดนย์ก็เริ่มหลงรักขวัญจิรา แต่พีรดนย์ยังมีไฟแค้นอยู่ในใจ เขาพาขวัญจิราไปเที่ยวด้วยกัน ก่อนจะขังเธอเอาไว้ในห้องใต้ดินที่สร้างขึ้น

“ไอติมครับ...เจ้าเอย” “เย้!!!!...ขอบคุณค่ะ..พี่ฉลาม” “เจ้าเอยไม่ได้นะลูก..อันนี้ของพี่เค้า!” “ไม่เป็นไรครับ ผมตั้งใจซื้อให้ เห็นเจ้าเอยเค้าอยากกินมาหลายวันแล้ว และวันนี้ผมก็สัญญาว่าจะไปต่อคิวซื้อให้ อร่อยมั้ยครับ...เจ้าเอย” เขาตอบหญิงสาวแล้วนั่งลงไปคุยกับเด็กน้อยที่กำลังยืนทานไอติมด้วยความเอร็ดอร่อย “คุณรู้ลูกจักลูกสาวดิฉันได้ยังไงคะ” เธอเอ่ยถาม เพราะยังไม่เชื่อในสิ่งที่ลูกสาวบอก “บ้านพี่ฉลามเค้า..อยู่บ้านติดกับเราไงคะ...คุณแม่” เด็กน้อยที่กำลังทานไอติมอยู่รีบพูดขึ้นมา ก่อนที่เขาจะตอบ จากนั้นก็รีบทานไอติมต่อ “ครับ ผมอยู่บ้านติดกับคุณ แล้วผมเคยคุยกับน้องเจ้าเอย แต่วันนี้โชคดีจังนะครับ ที่ได้เจอกับคุณแม่ของเจ้าเอยด้วย” เขายิ้มกว้างส่งให้เธอ “ดิฉันต้องขอโทษก่อนนะคะ พอดีว่าสายแล้ว! คุณซื้อไอติมมาเท่าไหร่คะ” หญิงสาวปลดกระสะพายและกำลังจะควักเงินออกจากมาจ่ายเงินเป็นค่าไอติม “ถ้าคุณจะจ่ายเงินค่าไอติม..ผมขอไม่รับ แต่ถ้าเปลี่ยนจากค่าไอติมมาเป็นเลี้ยงอาหารเย็นผมสักมื้อก็จะยินดีมากเลยครับ” ที่เขาพูดแบบนี้เพราะเคยได้กลิ่นอาหารเย็นโชยมาทุกวัน และก็เดาว่ามันต้องอร่อยแน่ ๆ” “คุณแม่ขา เจ้าเอยไปเข้าเรียนก่อนนะคะ” สาวน้อยที่เดินไปนั่งทานไอติมหมดก็รีบตะโกนบอกคุณแม่ของเธอที่ยืนคุณกับเด็กหนุ่มอยู่ “ไปสิลูก แล้วไม้ไอติมหนูอย่าลืมทิ้งตรงถังขยะนะคะ” “งั้นก็ได้ค่ะ แต่เย็นนี้ฉันอาจจะกลับค่ำหน่อย พอดีมีประชุม ถ้าคุณสะดวกก็เชิญที่บ้านเย็นนี้”

การที่ได้แต่งงานกับสาวไฮโซ มันทำให้ชีวิตและสถานภาพทางสังคมของผู้ชายธรรมดาคนหนึ่งดีขึ้นราวกับหน้ามือเป็นหลังมือ แต่ถึงกระนั้นเขาก็แสดงธาตุแท้ออกมาจนได้ เธอก็เลยเป็นแค่เหยื่อของเขาเท่านั้น ศุภกรณ์ได้รู้จักกับครอบครัวหนึ่งที่ดูเพียบพร้อมทั้งฐานะทางการเงิน และหน้าตาทางสังคม เขาจึงเปิดเกมส์รุกด้วยการจีบบัวแก้วลูกสาวของครอบครัวนี้ และได้ไปทำงานในบริษัทของบิดาเธอจนศุภกรณ์แต่งงานกับบัวแก้วและไต่ระดับขึ้นไปใช้ชีวิตในสถานภาพทางสังคมชั้นสูงอย่างที่ตัวเองต้องการ แต่เขากลับไปมีความสัมพันธ์ที่แสนลึกซึ้งกับหญิงสาวที่เคยเป็นอดีตคนรักเก่า สาเหตุของการนอกใจ คือฝ่ายชายไม่พึงพอใจเรื่องบนเตียงของภรรยา เพราะเธอเอาแต่หมกมุ่นกับงานจนแทบไม่มีเวลาให้เขา และการผิดหวังเสียใจของพิมพ์นารินแฟนเก่าของศุภกรณ์ที่ถูกแม่สามีกดขี่ข่มเหงจนเธอต้องพาลูกหนีไป ศุภกรณ์ให้ความช่วยเหลือพิมพ์นาริน.. เธอจึงตกลงไปในเพลิงกิเลสของศุภกรณ์อีกครั้งอย่างถอนตัวไม่ขึ้นและยอมทำตามในสิ่งที่เขาต้องการทุกอย่าง

“โบราณว่าไว้เกลียดสิ่งไหนมักได้สิ่งนั้น” ‘ผมขอเวลาสักหน่อยนะครับ คุณพ่อ’ ‘ได้สิ แต่เวลาที่หนูตรีอัปสรอยู่ที่นี่ แกห้ามควงผู้หญิงคนไหนเข้ามาในบริษัทเด็ดขาดเข้าใจมั้ย’ ‘โถ่ว!!!.. คุณพ่อครับ" ตรีอัปสรหญิงสาวที่บูชาความรัก เธอจำต้องเอาที่ดินมาแลกกับความรักครั้งในนี้ วายุ ชายหนุ่มที่เกลียดเธอตรีอัปสร แต่ก็ต้องยอมให้เธอเข้ามาเป็นเลขาฯ เพราะคำสั่งของผู้เป็นบิดา

“แอบมาจูบอาพีร์แบบนี้ เค้าเรียกว่าให้ท่ารู้รึเปล่า” แล้วเสียงของผู้เป็นอาดังขึ้นก็ทำให้หลานสาวตกใจจนหน้าซีด “อาพีร์!!...มายด์ขอโทษ” “ไม่ต้องขอโทษ อาไม่ได้โกรธ แล้วนอนแก้ผ้าทำไมครับ หรือว่าแอร์ที่ห้องของอาพีร์ไม่เย็นพอ” พีรชาแกล้งเอ่ยถามหลานสาว และเข้าไปโอบกอดเอาไว้ “ปล่อยมายด์ก่อนเถอะค่ะ” แก้มสาวร้อนผ่าวในขณะที่จ้องสายตาของผู้เป็นอา ในใจก็ได้แต่คิดว่า นี่เธอทำอะไรลงไปกันแน่! ตายแล้ว!...คุณอาจะว่าเธอร่านอยู่ก็เป็นได้ที่นอนแก้ผ้าอยู่แบบนี้ “ไหน ๆ ก็แก้ผ้าหมดแล้ว มาให้อาตรวจซะดี ๆ ” เขารีบลูบไปที่เต้านมอวบเต่งตึงของหลานสาว “อาพีร์ขาาา หมอสูติเค้าไม่ให้ตรวจเต้านมไม่ใช่เหรอคะ” มาริสารีบบอก “การตรวจเต้านมก็เป็นการตรวจทางนรีเวชเหมือนนี่ครับ” “อื้อ!.. อาพีร์อย่าบีบของมายด์แรงสิคะ” “อาพีร์จะคลำดูให้ไงครับ ว่ามีก้อนหรืออะไรผิดปกติหรือเปล่า” “อื้อ อาพีร์ขา นี่มันใช่การตรวจเหรอคะ” “ไม่ต้องกลัว อาพีร์จบสูตินรีเฉพาะทางมะเร็งนรีเวช มันครอบคลุม

บุรินทร์ คาสโนวาตัวพ่อที่ตื่นมาในตอนเช้าและพบว่าเขาหิ้วเด็กอายุต่ำกว่า 18 ขึ้นคอนโด พี่สาวของเด็กเรียกเงินจำนวน 5 ล้านบาทเพื่อยอมจบ และไม่เอาเรื่อง เพชรพักพิงเพื่อนของบุรินทร์สืบมาว่า พลอยดาวและพราวรุ้งเป็นเพื่อนกัน บุรินทร์จึงรู้ว่าโดนเด็กหลอก เขาจึงแก้เผ็ดโดยการไปซื้อบ้านของคุณพิสมัย ยายของพราวรุ้ง จากนั้นก็ตามทวงเงินเรื่อยมา หนักสุดบุรินทร์เข้าไปอยู่ในบ้าน แล้วก็มีอะไรกับพราวรุ้ง จนเกินความรัก “มองอะไร!” พราวรุ้งถามด้วยเสียงสั่น เมื่อเห็นสายตาหื่นคู่นั้น “ตั้งใจใส่ให้คนอื่นมองอยู่แล้วจะอายอะไร” “คุณจะทำอะไร?” “ยังไม่ใช่ตอนนี้ แต่ฉันจะบอกว่าเธอมีเวลาอีกสามเดือนเท่านั้น"

“ชีวิตคุณเป็นของผม...พิมพ์รภัส ต่อให้คุณชดใช้หนี้สินของพ่อคุณหมด ผมก็ไม่ให้คุณไปไหนอยู่ดี” “คุณมันคนเจ้าเล่ห์ หลอกลวง” “ผมช่วยชีวิตคุณไว้ก็ดีนักหนาแล้ว และตอนนั้นคุณพร้อมจะยอมทำตามที่ผมบอกทุกอย่างไม่ใช่เหรอ” “แต่สุดท้ายพ่อฉันก็ตายอยู่ดี” “ใช่ แต่มันไม่ใช่ฝีมือของผม พ่อคุณศัตรูเยอะ”

แพท พชรมน จันทรโสภา นางเอกดังที่มียอดผู้ติดตามจากสื่อโซเชี่ยลนับหลายล้านคน เธอมีแฟนคลับมากมายทั้งชาวไทยและต่างประเทศ วันหนึ่งเธอถูกปล่อยคลิปที่มีความสัมพันธ์ทางเพศ แล้วบังเอิญผู้หญิงในคลิปก็หน้าคล้ายเธอ คลิปหลุดและภาพลับถูกเผยแพร่ตามสื่อโซเชี่ยลต่าง ๆ จนเป็นข่าวดังที่ฉาวและสะเทือนวงการลบประวัติอันขาวใสบริสุทธิ์ของหล่อนออกไปจนหมดสิ้น และล่าสุดทางเจ้าของค่ายหนังชื่อดังจากต่างประเทศได้ยกเลิกการเซ็นต์สัญญากับนางเอกสาวไปแล้ว เพราะรับไม่ได้กับคลิปหลุดของเธอที่กำลังเป็นข่าวดังอยู่ในตอนนี้ทำให้เธอไม่มีงานในวงการบันเทิง และก็ต้องหนีนักข่าวมาอยู่กับชญานนท์ ที่ไม่ค่อยจะลงรอยกัน “คุณแต่งงานกับพี่ฉัน มีพี่ฉันเป็นเมียคนเดียวไม่พอหรือยังไง ถึงได้เอาน้องเอาแม่ฉันมาเป็นเมียคุณด้วย จิตใจคุณมันทำด้วยอะไร”

เด็กหนุ่มที่ต้องดูแล แม่เลี้ยงแลแม่เลี้ยงสาววัย 37 และลูก ๆ ของเธอตามลำพัง “น้าฝ้ายให้ผมออกไปรอข้างนอกก่อนดีกว่ามั้ยครับ” “ไม่เอา ทั้งเสือทั้งตุ๊กแก เกิดมันโผล่มาอีกจะทำยังไง” “เบส!..อย่าหันมะมองนะ” “ครับน้าฝ้าย” เด็กหนุ่มตอบสั้น ๆ และหันหน้าเข้ากับประตู “โอ๊ย!..เบส ช่วยน้าด้วยสบู่มันเข้าตา โอ๊ย!..หาขันให้น้าหน่อย”

ชญานนท์มาเฟียหนุ่มเลือดร้อน ที่มีโอกาสได้ใกล้ชิดกับพิมพ์ชนกแอร์โฮสเตสสาวสวยเซ็กซี่ และมีโอกาสได้ช่วยเหลือจากการที่เธอถูกลวนลาม จนถึงขั้นมีอะไรกัน แต่เธอมารู้ทีหลังว่า มารดาของเธอเคยเป็นเมียของเขามาก่อน เธอรับไม่ได้และหนีจากเขา โดยไม่ฟังเหตุผลใด ๆ เลย ความรักระหว่างเขาและเธอมันเกิดขึ้นและจบลงได้อย่างรวดเร็วมาก ทั้งที่เพิ่งจะเริ่มรักกันแท้ ๆ แต่ก็ต้องมายุติลงเพียงเท่านี้ “พิมพ์ ได้โปรดฟังผมก่อน” “ปล่อย!..” หญิงสาวบอกด้วยเสียงที่เย็นชาสั้น ๆ เมื่อเขายังคงดึงดันอยู่อย่างนั้น “บอกให้ปล่อย!!!” พิมพ์ชนกตวาดเขาเสียงดังขึ้น พร้อมกับจ้องหน้าเขาด้วยแววตาที่ว่างเปล่า ความน้อยใจและความเสียใจกับสิ่งที่ได้รับรู้และสัมผัสในตอนนี้ มันทำให้เขาเจ็บปวดไม่น้อย แต่มันคงจะน้อยกว่าความเจ็บปวดในใจของเธอในตอนนี้มากนัก ความรักของเธอและเขามันเป็นไปไม่ได้ เมื่อมารดาของเธอได้เป็นกลายภรรยาของเขาไปแล้ว นายมันคนหลอกลวง!”

ชญานนท์ อายุ 22 ปี มาเฟียหนุ่มเลือดร้อน ผู้คลั่งรักน้องเมียหลังจากที่ได้ลิ้มลองความสาวของเธอ พลอยชมพู อายุ 18 ปี นิสิตแพทย์ปีหนึ่ง ผู้ที่หลงรักชญานนท์มาตั้งแต่เธอเป็นเด็ก แต่พอโตขึ้นพี่สาวคนโตกลับพรากคนรักของเธอไป เพียงแค่เธอตั้งท้องกับคนที่เธอรัก พิมพ์ชนก อายุ 25 ปี แอร์โฮสเตสสาวที่ต้องลาออกมา เพราะว่าท้องกับมาเฟียหนุ่ม เธอเป็นว่าที่เจ้าสาวของชญานนท์ “พี่เบส...พี่เบสเคยรักพลอยบ้างรึเปล่า บอกพลอยมาแค่นั้นก็พอ แล้วพลอยจะออกไปจากชีวิตพี่เอง” ชญานนท์ไม่รู้จะหาคำตอบอะไรมาให้เธอเลยคราวนี้ เขาก็รักพลอยชมพูเกินกว่าที่พี่ชายจะรักน้องสาวเสียอีก แต่เขาก็มีพี่สาวเธออยู่แล้วทั้งคน ถ้าเขาบอกรักพลอยชมพูไป เขาไม่ต้องกลายเป็นผู้ชายหลายใจหรอกเหรอ เขาจะทำยังไงดี? แล้วจู่ ๆ พลอยก็ลุกพรวดออกไปที่ระเบียงด้านนอก ชญานนท์วิ่งตามไป “น้องพลอยอย่า!!!!!...” ชญานนท์ถึงกับตะลึงตาค้าง พลอยชมพูวิ่งไปที่ระเบียงแล้วกำลังจะกระโดดตึก “อย่าเข้ามานะพี่เบส! ถ้าเข้ามาพลอยโดดจริง ๆ ด้วย” เธอตะโกนขู่และไม่ให้ชญานนท์เข้าไปหาเธอ “ใจเย็น ๆ นะครับน้องพลอย น้องพลอยฟังพี่เบสนะครับ พี่รักน้องพลอย รักมาตลอด” ชญานนท์รีบเจรจากับเด็กสาวไปเรื่อย ๆ ได้ยินเสียงคนข้างล่างตะโกนขึ้นมาว่า มีคนจะกระโดดตึก ชญานนท์จึงรีบพูดไปอีกเรื่อย ๆ จนพลอยชมพูเริ่มใจอ่อนลงมาบ้าง “จริง ๆ นะคะ” “จริงสิครับ น้องพลอยลงมาคุยกับพี่นะ พี่สัญญาว่าจะไม่ทำให้น้องพลอยเสียใจอีก” “พลอยให้พี่ได้นะคะถ้าพี่ต้องการ เพราะพลอยอยากให้พี่เป็นคนแรกและเป็นคนสุดท้าย” อยู่ ๆ เด็กสาวพูดขึ้นมา แบบนี้ใครกันจะห้ามใจไหว และตอนนี้ใจของเขามันได้มอบให้เธอไปหมดแล้ว พลอยชมพูกอดพี่เขยเอาไว้แน่น และเธอก็พร้อมจะเป็นของเขา มาเฟียหนุ่มเริ่มแพ้ความต้องการในใจตัวเอง

พรนภาพยายามจะจับมือพี่เขยไว้ เขามองหน้าน้องเมียด้วยสายตาข่มขู่ แต่ก็ไม่พูดอะไรออกมา เธอสะอื้นออกมาด้วยความสับสนเพราะกลัวจะถูกพี่สาวจับได้

“ฉันเป็นผู้หญิงกินผัว แล้วพี่จะกลับมาหาฉันอีกทำไม เดี๋ยวพี่ก็ได้ตายอีกรอบหรอก” “เรื่องนั้นช่างมันเถอะ ” “ฉันว่าพี่อยู่ในร่างคนขับรถจะดีกว่า จะได้ไม่มีใครสงสัย"

“คุณชื่ออะไรนะ” “ชื่อคัพเค้กค่ะ แคดดี้เบอร์ 199” เธอบอกเสร็จสรรพ “คุณรับทำพิเศษมั้ย” คำถามของเขามีนัยและใช้เป็นรหัสลับกับแคดดี้ทุกคนที่ผ่านมา “คะ...” แคดดี้สาวเลิกคิ้วทำหน้างงกับคำถามของเขา “โอเค..ผมลืมไปว่าคุณเพิ่งมาทำงานวันนี้วันแรก” “ผมอยากไปตีกอล์ฟต่อที่ห้อง ว่าแต่คุณจะไปกับผมมั้ย” “คงไม่สะดวกค่ะ ถ้าเลิกงานแล้วดิฉันต้องรีบกลับบ้าน” เธอพอจะเข้าใจความหมายของเขาแล้ว ร้ายไม่ใช่เล่นเหมือนกันนะ มิสเตอร์ฮันส์ ดีว่าเธอมีคุณพ่อสอนมาดี “โอเค..” ความหมายของเขาก็คือคิดว่าเธอยังคงไม่รู้ว่าในที่นี้ก็มีแคดดี้สาวที่จะไปต่อกับนายได้เหมือนกัน จะพูดเป็นอีกนัยก็คือหลุมที่ 19 นั่นเอง

“ตรงกันข้าม ถ้าฝ่ายชายเสร็จสมและหลั่งออกมาพร้อมกันเมื่อเวลาฝ่ายหญิงมีอารมณ์เต็มที่ปากมดลูกจะเปิดอ้าออกกว้าง 'สเควิร์ต' (squirt) หรืออาการที่มีของเหลวพุ่งออกมาจำนวนหนึ่งจากอวัยวะเพศขณะถึงจุดสุดยอดซึ่งแสดงถึงการไคลแม็กน้ำของฝ่ายชายที่ฉีดเข้าไปพอดี จะทำให้หญิงเสียวซ่านจนเกือบลืมตาไม่ขึ้น มันอธิบายเป็นคำพูดไม่ถูกและเนื้อจะมีอาการเกร็งไปหมดทั้งตัว" เชอะ!!..มันจะแค่ไหนกันเชียว อธิบายได้ซะเวอร์วังอลังการ ขณะที่เธอกำลังคิดและเบ้ปากอยู่นั้น เขาก็หันมาเห็นเธอพอดี “แล้วเราจะพอสังเกตได้อย่างไรครับว่าเธอคนนั้นถึงจุดหมายปลายทางแล้ว” หมอท่านหนึ่งเอ่ยถามเพื่อเป็นความรู้ เสียงโห่ร้องดังเพราะในที่นี้หมอผู้ชายเยอะกว่าหมอผู้หญิง “ผมไม่ได้ทะลึ่งนะ จะยกตำรามาอ้างก็แล้วกัน ผู้หญิงก็จะรู้สึกเหมือนตกจากที่สูง จะเสียวและหวิวมากๆ อาจลืมตัวแล้วก็จิกเกร็งบวกกับมีเสียงร้องครางในบางคน และตัวร้อนผ่าว ๆ เหงื่อซึมๆ ประมาณนี้ คุณลองสังเกตดูนะ" แหม่!.. ทำเป็นรู้ดีเชียวตกจากที่สูง สรุปคือไปยืนหน้าผาหรือว่าร่วมรักกันแน่ เธออยากจะถามแบบนี้เหมือนกันแต่ก็ไม่กล้า และได้แต่คิดเพราะเริ่มหมั่นใส้เขาแล้ว “งั้นผมสรุปว่าคงแค่ เฉี่ยวๆ น่ะครับ ฮ่า ๆ ยังไม่ถึงจุดสุดยอด เพราะมันไม่ตรงกับที่คุณหมอบอกผมเลย แต่มีผู้หญิงคนหนึ่งเค้าบอกว่าจะมันเสียวซ่านไปหมดทั้งตัวอ่ะครับแล้วก็มีการตอดรัด ตุบๆ ภายในด้วย” ติณภพรีบอธิบาย “ใครบอกคุณเหรอ” สุชาครีย์เอ่ยถามขึ้น “เอ่อ..ผมขอเก็บเอาไว้เป็นความลับดีกว่าครับ” ติณภพยิ้มแล้วบอกกับสุชาครีย์ “คุณสกาวใจล่ะ คุณมีความเห็นว่าอย่างไร” สุชาครีย์เอ่ยถามกับเธอเพราะอยากจะเอาคืนที่เธอเบ้ปากใส่ตอนเขาอธิบายเมื่อสักครู่ “มันน่าจะเป็นแค่ระยะของความรู้สึกที่สบายค่ะ ผ่อนคลายและอบอุ่นค่ะ ยังไม่ถึงอาการที่มันจะเกร็งไปทั้งตัวค่ะคือมันเหมือนจะเป็นกับกล้ามเนื้อแค่บริเวรนั้นมันยังไม่ใช่ทุกส่วนของร่างกาย ซึ่งรวม ๆ แล้วก็ยังไม่ถึงอาการที่มันจะเกร็งไปทั้งตัวค่ะ คือมันเหมือนจะเป็นกับกล้ามเนื้อทุกส่วนของร่างกายในบางคนเท่านั้นค่ะ ไม่ใช่ทุกคน แต่ทุกคนจะมีกล้ามเนื้อตรงนั้นที่จะบีบตัวตอดรัดอย่างรุนแรงก็แค่นั้นเอง" สกาวใจอธิบายเหมือนจะต่อว่าที่เขารู้ดีเกินไป “คุณไลลา ไหนคุณลองอธิบายสิ” สุชาครีย์หันไปถามแพทย์หญิงอีกคนที่นั่งข้าง ๆ สกาวใจ “คือว่า...ว่า...มันจะคือสุดๆๆๆ อ่ะค่ะ แต่ถ้าแฟนยังขืนจะต่อไปจะต้องบอกว่าหยุดก่อนค่ะ มากกว่านี้ไม่ได้อีกแล้ว หายใจไม่ทันแล้วจะขาดใจตาย และถ้าไม่หยุดงานนี้แฟนถูกถีบตกเตียงแน่เลยค่ะ" เธออธิบายไปได้ตลกจนได้รับเสียงหัวเราะจากหมอฝ่ายชายหัวเราะตามกันเป็นแถว ๆ “โอเค ขอบคุณสำหรับคำตอบ” จากนั้นสุชาคีย์จึงอธิบายต่อไป “กล้ามเนื้อบริเวณช่องคลอดจะบีบรัดอย่างแรง ซึ่งเรียกง่าย ๆ ก็คือทั้งคู่มีน้ำออกมาพร้อม ๆ กันนั่นเอง” “และเราจะเห็นคู่รักบางคู่ที่แต่งงานกันได้ไม่นานก็หย่าร้าง นั่นส่วนใหญ่ก็มีปัญหาสุขภาพทางเพศเป็นหลัก และบางครั้งฝ่ายหญิงหรือชายก็ตามนั้นมักจะหาความสัมพันธ์ที่ตัวเองต่างก็รู้สึกดี..จนทำให้เกิดการนอกใจกันขึ้นมา แต่ก็จะมีบางคู่ที่เห็นแล้วต้องอิจฉาทีเดียว เพราะเขาเหล่านั้นมีรสนิยมทางเพศที่ตรงกัน” สุชาครีย์อธิบายไปจนจบเนื้อหา จึงให้ทุกคนออกจากห้องได้ ยกเว้น แพทย์หญิงสกาวใจคนเดียว ซึ่งเธอก็พอจะทราบเหตุผล

“น้าเป็นทาสของบาสแล้ว บาสจะทำอะไรกับน้าก็ได้ บาส ช่วยเอาแส้อันนี้ตีหลังน้าหน่อยสิ แรง ๆ ด้วยนะ” “คุณน้า!!” เด็กหนุ่มเลิกคิ้วเหมือนว่าจะไม่เชื่อหูตัวเอง เขาตกใจไม่คิดว่าหม้ายสาวคนนี้จะกล้าขอให้เขาทำ “บาส...ได้โปรด” หม้ายสาวรีบหยิบแส้ยื่นให้กับเด็กหนุ่มอีกครั้งทันที “คุณน้าครับ ผมทำไม่ได้ครับ” ใจหนึ่งเขาก็อยากจะลองเหมือนกัน แต่เขาก็ไม่อยากทำร้ายร่างกายเธอ ผิวเนียนสวยขนาดนั้นจะให้มาเป็นริ้วรอยได้อย่างไรกัน “บาส ช่วยตีน้าเถอะ” รดารินขอร้องเด็กหนุ่มด้วยสายตาที่อ้อนวอน เสื้อเธอถูกถอดออกเหลือเพียงแค่บราเซียร์ลายลูกไม้ตัวโปรด เด็กหนุ่มตาโตทันทีที่เห็นเต้านมเต่งตึงของหม้ายสาว สองเต้าอวบใหญ่โตจนจะแทบล้นออกมาด้านนอกยกทรงของเธออยู่แล้ว ใจของเขาเต้นแรงดุจดังกลองเพล “ผมทำไม่ได้ครับ ผมไม่เหมือนคุณพ่อนะครับน้า ผมเห็นผู้หญิงถูกรังแกไม่ได้ครับ” เด็กหนุ่มส่ายหน้าพร้อมกับพูดอธิบาย “ใจเย็น ๆ นะบาส น้าไม่ได้ถูกรังแก เพียงแต่บาสทำให้น้ามีความสุข บาสต้องคิดแบบนั้นสิ” พูดจบหม้ายสาวก็ยื่นแส้ให้กับเด็กหนุ่มอีกครั้ง บาสจำใจเอาแส้ฟาดไปหนึ่งครั้งที่กลางหลังของรดาริน “อ้อยยย!!..บาสจ๋า ตีอีกสิจ๊ะ ตีแค่นี้มันจะไปเจ็บไปเสียวได้ยังไงล่ะ..หึ!” หม้ายสาวพูดจบเด็กหนุ่มตีเข้าไปอีกสองสามครั้ง “โอ้ยยยย!! อร้อยย!! อื้มมมซ์ อาห์ แรงอีกบาส” เด็กหนุ่มออกแรงตี จนหลังขาวเนียนของเธอมีแต่รอยแดง เด็กหนุ่มเริ่มรับไม่ได้กับริ้วรอยที่เกิดขึ้นบนกลางหลัง ในความคิดของเขานั้น ไม่อยากทำให้คนที่รักต้องมาเจ็บปวดเลยสักนิด “สวัสดีค่ะแม่ วันนี้หนูจะกลับช้าหน่อยนะคะ” “ทำไมล่ะลูก” “หนูจะไปทำงานต่อที่บ้านเพื่อนค่ะ” “เหมยลี่ หนูอย่ากลับดึกนะคะลูก ว้ายยย!!!” “เสียงอะไรคะ แม่เป็นไรหรือเปล่า เสียงแม่ดูไม่ค่อยดีเลยมันสั่น ๆ”

พีอาร์สาวผู้ตกเป็นสมบัติชิ้นงามของผู้จัดการหื่น และเพลิดเพลินไปกับเพลิงตัณหาที่เขามอบให้ “รีบไปเถอะค่ะ เอมไม่รู้ว่าสามีจะกลับตอนไหน” ชายชู้หน้านิ่วที่เขายังจูบกอดไม่เต็มอิ่มเธอก็ผลักเขาออกเสียแล้ว ถ้าคุณรักใครสักคน....คุณพร้อมจะอภัยให้เขาหรือเปล่า? ในใจของผู้เป็นสามี เฝ้าถามกับตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่า เขาอยากจะขับรถกลับไปกระชากหน้าชู้ของเธอแล้วอัดมันให้จมตีนไปเลย แต่ก็ทำไม่ได้ เขาไม่อยากดูภาพนั้นต่อ แต่จะทำอย่างไรดีล่ะ ในเมื่ออีกใจหนึ่งก็อยากจะรู้ว่าคนคนนั้นเป็นใคร และทำไมไม่ใช่คนที่เขาคิดไว้ตั้งแต่แรก เขาเริ่มกดบันทึกภาพเพื่อเอาไว้เป็นหลักฐาน ชายคนนั้นนั่งลงข้างๆ เอมอรที่เตียงแล้วก็โอบตัวเธอเข้าหาพร้อมๆ กับซุกจมูกลงที่ซอกคอของเธอ ภรรยาของเขาเบี่ยงตัวขัดขืนเล็กน้อย ชายชู้คนนี้ดูลักษณะคล้าย ๆ คนจีน ผมหยักศก และดูน่าจะอายุประมาณ 50 กว่า ๆ ผิวขาว ตัดผมสั้นรองทรง ตัวท่วม มีพุงพอประมาณ สูงราว ๆ 170 เห็นจะได้ หรือจะคนที่เธอแนะนำว่าเป็นผู้จัดการคนเก่าของเธอคนนั้นเพราะก่อนหน้านี้ ภรรยาของเขาเคยบอกว่าเธอมีผู้จัดการที่เคยอยู่แผนกเดียวกันแล้วย้ายไปแผนกอื่น แต่ไม่ใช่ชัชวาลคนที่เขาไปแอบดูตัวในวันนั้นอย่างแน่นอน แล้วมันเป็นใครกัน ไม่นานนักภรรยาคนสวยที่เขารักสุดหัวใจก็เดินออกมาจากห้องน้ำในชุดเสื้อคลุมผ้าขนหนูสีขาวสะอาด วงหน้าหวานนั้นล้อมกรอบด้วยผมดำขลับที่เปียกชื้นลู่ไปโครงหน้าอันงามเรียวรูปไข่สมบูรณ์แบบ ดวงตากลมโตคู่สวยส่งประกายพราวมาให้คนที่นั่งรอเธออยู่ พร้อมกับรอยยิ้มอันกระจ่างสดใสอ่อนหวานน่ารักแบบสุดขีด ผู้เป็นสามีถึงกับข่มอารมณ์ตัวเองเอาไว้ไม่อยู่ เขาลุกขึ้นกำหมัดแน่น แค่เห็นภาพตรงหน้านั้น ก็แทบใคร่จะเข้าไปดึงร่างงามนั้นลงไปบนเตียงและโหยหาความหอมหวานกับเรือนกายของภรรยาสุดรักให้ฉ่ำอารมณ์เฉกเช่นผู้ชายคนนั้น

“อีเมียน้อยชั่วจัญไร! ทำกับกูกับลูกได้!!” เธอเผลอ ตัวสบถออกมา “ใจเย็นครับคุณนาย” "โอม!!! จงกลับมา...กลับมา จงเป็นที่รักใคร่ จงเป็นเสน่ห์...เป็นเสน่ห์ นะโมพุทธายะ" “โอม!! จงเป็นเสน่ห์จงเป็นที่ลุ่มหลง ใครได้ผ่านได้เข้าทางนี้ เพี้ยง!!” แล้วก้มเป่าลมจนหญ้าอ่อนปากถ้ำกระจายฟู พร้อมใช้นิ้วสองนิ้วแบะปากถ้ำออกเป็นช่อง หญิงสาวแอ่นรับปลัดขิกก็จุ่มพรวดเข้าจนมิดโคน ดึงเข้าดึงออกอยู่สามครั้ง “โอ๊ย!..ซีดดด!!! จารย์เบาค่ะ” เสียงครางร้องบอกได้ยินอย่างชัดเจน “เอาละ หนูไปใส่เสื้อผ้าได้แล้ว คราวหน้าครั้งที่สาม หนูต้องทำพิธีใหญ่เป็นครั้งสุดท้าย ต้องมาค้างที่นี่สองคืน เตรียมตัวมาด้วยแล้วกัน”

“ถ้างั้น!!..วันนี้หมอขออนุญาตตรวจภายในเพิ่มนะครับ” คุณหมอกำลังจะออกไปเรียกพยาบาลให้เข้ามาอยู่ในห้องด้วย แต่เหมือนว่าดาวิกาจะรู้ทันคุณหมอ “เออ!!..คุณหมอคะ!! ดิฉันขอตรวจกับคุณหมอแค่สองคนได้มั้ยคะ คือว่าดิฉันอาย ถ้าจะมีอีกคนเข้ามาอยู่ด้วย” “แต่ว่ามันเป็นกฎนะครับ” “ไม่เอาค่ะ ยิ่งอยู่หลายคน ดิฉันก็ยิ่งอาย” “อืม!.. “นะคะ...คุณหมอ” หมอดนัยคิดหนัก แต่วันนี้มีพยาบาลหน้าห้องแค่คนเดียวเขาก็เลยยอมตามที่ดาวิกาขอร้อง “งั้นก็ได้ครับ เดี๋ยวคุณไปเตรียมตัวให้พร้อมนะครับ” หญิงสาวถอดกระโปรงตัวเดิมออกและใส่ชุดคล้ายผ้าถุงที่ทางคลีนิคเตรียมไว้ ดาวิกาขึ้นไปนอนบนเตียงพร้อมกับพาดขาไว้บนขาหยั่ง หญิงสาวนอนอ่าซ่าอยู่ ขณะที่หมอดนัยหันกลับมาก็เจอกับภาพที่ทำให้ใจของเขาว้าวุ่น สาวงามระดับแอร์โฮสเตส มานอนอ่าซ่าให้เขาดู แถมผ้าม่านเธอก็ยังไม่ได้ดึงมากั้น หมอหนุ่มได้สติจึงรีบลากผ้าม่านมากันเอาไว้ เหมือนเธอจงใจอ่อยคุณหมอสุดหล่อท่านนี้อยู่ “คุณหมอขา วันนี้ดาไม่เอาครีมปากเป็ดได้มั้ยคะ” “ทำไมละครับ” “ดากลัวค่ะ ครั้งที่แล้วมันก็เย็นวาบเข้ามาจนสะดุ้งเลยค่ะ” “อาจจะต้องตรวจทั้งสองวิธีครับ แต่ตอนนี้หมอจะใช้นิ้วก่อนนะครับ” หมอดนัยสอดนิ้วมือ 2 นิ้วที่สวมถุงมือเอาไว้แล้วเข้าไปตรวจภายในช่องคลอด แล้วใช้มืออีกข้างกดเบา ๆ ลงบนท้องน้อย เพื่อตรวจดูขนาดและรูปร่างของมดลูก รวมถึงตรวจว่ามีตำแหน่งที่บวมหรือการเจริญเติบโตที่ผิดปกติหรือไม่ “ถ้าเจ็บตรงไหนบอกผมนะครับ” “ค่ะ...อื้มมม คุณหมอขา อื้อ ๆ ” “เจ็บหรือครับ” คุณหมอหน้าเสียตกใจที่เธอร้องครางแบบนั้น “เบา ๆ นะคะคุณหมอ ดาเสียวมากเลย..อื้ม ๆ ลึกอีกสิคะ คุณหมอขา” “เออ..เออ..แปบนะครับ” คุณหมอตกใจกับเสียงร้อง จึงรีบถอนนิ้วที่สวมถุงมือยางออกทันที “เดี๋ยวคุณหมอขอสอดครีมเข้าไปด้านในนะครับ” “เดี๋ยวก่อนค่ะ..คุณหมอ!..” “ดา...ขอดูขนาดก่อน” “นี่ไงครับ...ไม่ใหญ่ครับ ขนาดกลาง ๆ” คุณหมอรีบยื่นให้หญิงสาวที่นอนอยู่ดูขนาดของครีมปากเป็ด “คะ งั้นดาเอาขนาดเท่า ๆ กับของคุณหมอนะคะ” “........” คุณหมอพูดอะไรไม่ออกเลยเจอคำถามนี้เข้าไป ในหัวตื้อไปหมด

“ขึ้นชื่อว่าเลขาแล้ว มันก็เหมือนอาหารจานโปรดของเจ้านายนั่นแหละ ระวังตัวไว้ให้ดีเถอะ” “เขามีลูกมีเมียแล้ว แต่ก็นั่นแหละเห็นสาวสวยไม่ได้” “แกก็ระวังตัวไว้ให้ดีเถอะ ” “ก็นั่นแหละเรื่องที่ฉันกลุ้มใจอีกเรื่อง เลยอยากปรึกษา” “เขาทำท่าจะจีบฉันนะสิ โทรมาคุยดึก ๆ ดื่น ๆ ทั้งที่ก็รู้นะว่าฉันมีสามีแล้ว” “เวลาเขาโทรมา แกก็อัดเสียงไว้ แล้วส่งคลิปเสียงไปให้เมียเขาสิ ให้เขาจัดการกันเอง” “บ้า เหรอแก.. ฉันก็ตกงานพอดีนะสิ”

one night stand ถ้ายังไม่พร้อมที่จะลองอย่าคิดลอง ถ้ายังแกร่งไม่พออย่าลองเพราะถ้าจิตใจอ่อนเเอขึ้นมา มีแต่เจ็บและเสียตัว มันก็เเค่ความสนุกชั่วคราวที่ต่างฝ่ายต่างยินยอม เป็นเรื่องของความใคร่ล้วน ๆ ที่ปราศจากความรัก ดังนั้นถ้าอยากจะมี one night ก็อย่าไปรักใคร เพราะคนที่มีอะไรกับคุณ ก็แค่มีอารมณ์ใคร่ ไม่ได้รัก “ถ้าสนใจก็ลองดูสักคืนสิ แค่เล่นๆจะเป็นอะไรไป” “ก็ดีเหมือนกัน แค่เด็กใจแตก อกหักแฟนทิ้ง กินเหล้าเมามายเพื่อหาทางออก สนุกชั่วครั้งชั่วคราวจะเป็นอะไรไป” “คุณครับ ผมว่าคุณเมามากแล้ว กลับบ้านเถอะครับ หรือคุณจะให้ผมไปส่งก็ได้” พีรวิทย์เขย่าแขนเธอมีฟุบไปบนโต๊ะ “ใครว่าฉันเมา ฉันยังดื่มไหว” เธอลุกขึ้นมาโวยวาย “แต่ผับกำลังจะปิดนะครับ ถ้าคุณอยากดื่มต่อจริง ๆ ให้ผมพาคุณไปอีกที่หนึ่งจะดีกว่า” “คุณครับ บ้านคุณอยู่ไหนครับ เดี๋ยวผมจะไปส่ง” “พาฉันไปต่อที่ไหนก็ได้ที่ไม่ใช่บ้าน” เสียงอ้อแอ้พึมพำออกมาจากลำคอ เธอหันหน้ามาโอบรอบลำคอของชายหนุ่มเอาไว้ หอมกลิ่นหอมของเธอที่ช่วยให้เขารู้สึกรัญจวนใจยิ่งนัก เขาเผลอโอบกอดหญิงสาว ไม่นานนักชายหนุ่มก็ค่อยประคองเธอมาที่รถของเขา ‘จะโทษใครล่ะ..ก็เธอมักง่ายเอง’ ลิฟท์ของคอนโดกำลัง ค่อยๆ เลื่อนขึ้น เขาพยุงร่างของหญิงสาวขึ้นมา เขาได้ต้นตอของกลิ่นหอมนั้น ชายหนุ่มแอบเห็นแผ่นหลังที่ปกคลุมด้วยเส้นผม ‘เธอสวยไม่ใช่เล่น รับรองงานนี้ทั้งคืน’ ร่างบางในชุดเกาะอกรัดรูป แผ่นหลังของเธอขาวผ่องเนียนละเอียด เพียงแค่มองจากด้านหลังเธอน่าจะเป็นผู้หญิงที่สวยน่ารักมากคนหนึ่ง ชายหนุ่มหันไปมองที่แผงปุ่มลิฟท์ ‘ถึงห้องเมื่อไหร่สนุกแน่ ๆ’

“คุณคิดว่า ถ้าใจผมเลือกได้ระหว่างเป็นโควิดกับไข้หวัดใหญ่ใจผมจะเลือกอะไร “อืม..ไม่รู้สิ เลือกไข้หวัดใหญ่มั้ง” "ผิดครับ..ใจผมเลือกคุณตากหาก”

ณดารินทร์ เธอกลายเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวเนื่องจากพี่สาวและพี่เขยเสียชีวิตจากอุบัติเหตุกะทันหัน ณดารินทร์ มีพี่สาวฝาแฝดชื่อ ณดารัตน์เธอเป็นเมียน้อยของพ่อเลี้ยงวันชัยซึ่งเป็นคุณลุงของชานนท์ เมื่อพินัยกรรมถูกเปิดออกหลังจากพ่อเลี้ยงวันชัยเสียชีวิต พี่สาวเธอไม่ได้รับสมบัติใด ๆ เลย และภรรยาหลวงที่เกลียดพี่สาวของณดารินทร์ได้ขับไล่ไสส่งเธอกับหลานตัวน้อยออกมา แต่เธอได้รับความช่วยเหลือจากชานนท์ ซึ่งเขาก็มีข้อต่อรองเช่นกัน

“ไวน์ขวดละเกือบห้าแสน ฉันต้องนอนกับเธออีกหลายครั้งเลยละสิ ถ้าคิดจะชดใช้ฉันด้วยวิธีนี้ และถ้าเธอไม่หาเงินมาใช้หนี้ฉัน เธอก็ระวังตัวไว้ให้ดี ฉันจะรังควานเธอไปทุกที ทั้งมหาลัยเธอ ทั้งที่ร้านแม่เธอ ฉันจะทําให้เธออยู่ไม่เป็นสุขแน่ ๆ” “คนสารเลว! ทําไมฉันต้องมาเจอคนอย่างคุณด้วย” มาริสาด่าเขาอีกแล้ว “แต่คนเลวอย่างฉันนี้แหละ! จะเป็นผัวเธอให้ได้ และถ้าเธอไม่อยากเสียตัวให้ ฉันฟรี ๆ ฉันมีข้อเสนอพิเศษให้เธอแลกกับหนี้ทั้งหมดภายในหนึ่งเดือนถ้าเธอทําได้ สนใจไหม” แล้วเขาก็คิดวิธีที่เขาจะได้ครอบครองเธอแบบไม่ต้องบังคับขืนใจเธอ อารมณ์เขาตอนนี้อยากจะได้ตัวเธอ เขาต้องการเธอคงจะเหมือนผู้ชายคนอื่นที่เห็นผู้หญิงสวยก็มีความต้องการอยากได้ ถ้าเขาได้เธอแล้วความต้องการแบบนี้คงจะหายไปเอง เพราะเขารู้ตัวเองว่าเป็นคนขี้เบื่อแค่ไหน ยิ่งเธอทําตัวยาก เขายิ่งอยากได้และต้องเอาให้ได้ ได้แล้วเขาก็คงเบื่อเธอเหมือนคนอื่นๆ แต่จะเป็นไรก็เขามันหล่อรวย จะมีผู้หญิงกี่คนก็ได้

หญิงสาวเพียงแค่มาสมัครทำงานตำแหน่งอาร์ทไดเรกเตอร์ของช่องทีวีดังช่องหนึ่ง แต่ไม่คิดเลยว่าจะได้มาเป็นผู้จัดการดารา ซึ่งเป็นถึงพระเอกหนุ่มที่เธอแอบชื่นชอบ และรู้มาอีกว่าต้องใกล้ชิดกับพระเอกหนุ่มถึงขั้นอยู่คอนโดเดียวกัน

“ฝนตกคุณเปียกไปหมดแล้ว ทำไมไม่รีบเข้าห้อง เดี๋ยวก็ได้เป็นหวัดหรอก” “คือว่า กุญแจห้องฉันหาย ไม่รู้ไปลืมไว้ที่ไหน” “งั้นเอางี้ครับคุณมาที่ห้องผมก่อน เดี๋ยวไม่สบาย แล้วคุณค่อยลองหาในกระเป๋าดูอีกทีนะ

น้ำน่าน กัญวีร์ สิงหบวรเดช เด็กสาวเข้ามาเรียนมหาลัยปีหนึ่งกับเพื่อนสาวที่ชื่อ ปันปัน เนตรดาว แก้ววีรชัย ทั้งสองเป็นเด็กที่มาจากจังหวัดทางภาคเหนือ เธอทั้งสองเรียนมัธยมด้วยกันมา แต่พอเข้ามหาลัยปันปันเรียนคณะบัญชี ส่วนน้ำน่านเรียนนิเทศศาสตร์ ทั้งสองอยู่หอพักหญิงล้วนด้วยกัน เพื่อประหยัดค่าใช้จ่าย เธอทั้งสองต้องโหนรถเมล์ไปเรียนทุกเช้าและรอกลับหอพักพร้อมกัน ทั้งคู่เพิ่งมาสู่เมืองกรุงเป็นครั้งแรก และยังต้องปรับตัวรับอีกมากมาย ทั้งสองได้รู้จักกับ อันดา เพื่อนที่เรียนคณะเดียวกันกับน้ำน่าน เธอเป็นสาวเปรี้ยวแต่งตัวเก่ง มีแต่หนุ่ม ๆ มอง น้ำน่านที่คบกับอันดาจึงต้องทำตามแบบอย่างของเธอจนหญิงสาวมีรุ่นพี่มาจีบ อันดาชวนทั้งสองไปปาร์ตี้อยุ่บ่อยครั้ง และปาร์ดี้ครั้งหนึ่งที่บ้านของคนรู้จักทำให้น้ำน่านเสียตัวครั้งแรก ส่วนปันปันเธอได้แฟนเป็นรุ่นพี่ที่เขาชอบพนันบอล จนต้องเอาปันปันไปขายให้กับเจ้าพ่อโต๊ะบอล น้ำน่านประสบเหตุการเงินหนักเนื่องจากแม่เธอเลิกกับสามีคนใหม่ เงินไม่พอใช้จ่าย จนทำให้อันดาซึ่งเป็นไซด์ไลน์อยู่แล้วพาน้ำน่านไปทำงานนี้ด้วย เธอเจอทั้งยาเสพติด ทั้งขายตัว เมื่อชีวิตความเป็นอยู่ดีขึ้นน้ำน่านถึงขั้นมีรถขับ ปันปันมีคอนโดอยู่เป็นของตัวเอง แต่สิ่งที่เสียไปคือศักดิ์ศรี เพราะปันปันถูกเมียหลวงของเสี่ยตามราวี และนำน่านเสีียการเรียนจนติดF เลยทำให้เธอต้องเอาตัวเข้าและเกรด ทุกวันของทั้งสามจะจบลงที่การปาร์ตี้ ดืื่มเหล้า และยาเสพติด

แพทริค บอดี้การ์ดหนุ่มในวัย29 เขามาทำงานเป็นวันแรก โดยการชักชวนของภรรยามาเฟียที่ชื่อ แฟรงค์ คอลเตลโล ในอดีต มาเฟียคนนี้ได้ไปลักพาตัว ลลิตา สาวชาวไทยมาเป็นภรรยาอยู่กินจนมีลูกหนึ่งคนก็คือ ราชาวดี คอลเตลโล หรือ ราเชล คอลเตลโล ราชาวดีเป็นคุณหนู ขี้วีน เหวี่ยง เอาแต่ใจ เธออยากทำตามความฝัน เธอจบดีไซน์เนอร์ และเปิดห้องเสื้อ อาชีพเสริมคือรับเดินแบบซึ่งส่วนใหญ่ที่เดินแบบจะเป็นเสื้อผ้าของเธอเองเกือบทั้งหมด แพทริคถูกแฟรงค์ ให้ไปเป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวคอยดูแลลูกสาว แพทริคไม่ได้ตามใจเธอเลยทำให้หญิงสาวไม่ชอบในตอนแรก และข้อร้องให้บิดาเปลี่ยนบอดี้การ์ดเป็นคนอื่นแทน แต่ว่าพ่อของเธอก็ไม่ยอม เพราะชอบให้แพทริคที่ไม่ได้ตามใจลูกสาวเหมือนบอดี้การ์ดคนอื่น ๆ ทำหน้าที่นี้ แพทริคจะเป็นคนขับรถให้ราชวดีและประกบติดเธอตลอด และตามช่วยเหลือเธอได้ทุกครั้ง สิ่งที่โปรดปรานของเธอคือไปผับกับเพื่อน ๆ วันหนึ่งหญิงสาวถูกวางยาโดยคนที่มาจีบเธอ และแพทริคเป็นคนช่วยเอาไว้ จนถึงคู่มีอะไรกัน ทั้งสองเพิ่งรู้ใจตัวเองว่าหลงรักกัน เพราะการที่ราชาวดียอมให้แพทริคดูแลคือเธอได้แอบหลงรักเขาไปแล้วตั้งแต่แรกนั่นเอง และแพทริคเองก็เช่นกัน เขาดูแลราชาวดีเองมากกว่าเจ้านายกับลูกน้อง

ภีมภวัตอายุได้ 17 พ่อแม่ประสบอุบัติเหตุเครื่องบินตก เขาใช้ชีวิตอยู่ตัวคนเดียวโดยมี อาแท้ ๆ คอยดูแล และเป็นผู้จัดการมรดกให้ อาแท้ ๆ ของเขา ได้รับอุปการะเด็กหญิงคนหนึ่งในวัย 11 ขวบ ตอนเด็ก ๆ ภีมภวัตจะชอบแกล้งน้องอยู่เป็นประจำ ยุทธนาบอกกับภีมภวัตว่าโรสสิรินเป็นเด็กกำพร้าในมูลนิธิวิริยะพงษ์ของตระกูล ที่บิดามารดาของเขาจัดตั้งขึ้นมาเพื่อช่วยเหลือเด็กกำพร้า ก่อนหน้าที่ท่านทั้งสองจะเสียชีวิตไปเพียงหนึ่งปี ภีมภวัตขับรถยนต์กลับจากโรงเรียนและวันนั้นเป็นวันที่ เขาได้พบกับเธอเป็นครั้งแรกโดยยุทธนาพาโรสสิรินมาแนะนำตัวกับภีมภวัตในฐานะเจ้าของบ้าน ยุทธนาแนะนำโรสสิรินกับภีมภวัต เธอมองภีมภวัตด้วยสายตาอ่อนน้อมและรอยยิ้มสดใส แต่พอมองลึกเข้าไปในดวงตาของพี่ชายบุญธรรม เด็กหญิงโรสสิรินกลับเห็นแต่ความเย็นชาเคร่งขรึมและสุขุม แตกต่างกับคนที่อยู่ในวัยเดียวกัน แต่เด็กหญิงโรสสิรินรู้สึกว่าพี่ชายคนนี้น่าจะมีด้านที่ใครอาจมองไม่เห็น เธอรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูกเพียงแค่ได้อยู่ใกล้เขา ตั้งแต่วินาทีแรก แม้สองพี่น้องต่างวัยจะอยู่คฤหาสน์หลังเดียวกันแต่พวกเขากลับไม่ได้เจอกันบ่อยนัก ในขณะที่ภีมภวัตเรียนโรงเรียนชายล้วนส่วนโรสสิรินก็เรียนโรงเรียนหญิงล้วนซึ่งเป็นโรงเรียนประจำไม่ค่อยได้กลับคฤหาสน์ พบจบการศึกษามัธยมปลาย พี่ชายอย่างภีมภวัตก็ต้องไปเรียนต่อที่เมืองนอก เวลาผ่านไปหกปี นางสาวโรสสิรินอายุครบสิบเจ็ดปีบริบูรณ์ เธอเดินทางกลับคฤหาสน์เพื่อฉลองวันเกิด และที่ตื่นเต้นไปกว่านั้นคือปีนี้เธอ ไม่ต้องฉลองวันเกิดเพียงลำพังกับเพื่อนร่วมหอพัก เพราะยุทธนาตั้งใจจะให้ทุกคนอยู่พร้อมหน้ากันในวันเกิดของเธอ วันนี้เธอตื่นเต้นและมีความสุขมากเมื่อทราบจากยุทธนาว่า ภีมภวัตที่เพิ่งจบการศึกษาจากฮาวาร์ดจะมาร่วมงานฉลองวันเกิดปีนี้ด้วย ทันทีภีมภวัตกลับถึงคฤหาส ถึงกับตะลึงงันกับภาพที่เห็น หญิงสาวใบหน้ารูปไข่คิ้วโค้งเรียว ดวงตาสีดำกลมโตใสแป๋ว จมูกโด่งรั้นเชิดรับกับใบหน้าสวยริมฝีปากบางชมพูระเรื่อเธอมาในชุดเดรสเกาะอกสีขาวเผยให้เห็นเอวคอดกิ่วสะโพกกลมกลึงดันให้เห็นอกอวบซึ่งดูจะเกินอายุไปนิด เธอช่างสดใสน่ารัก ดั่งนางฟ้าทีเดียวในสายตาของภีมภวัต เรียวขาสวยเดินตรงไปยังที่นั่ง ที่ถูกจัดไว้ให้พร้อมกับส่งรอยยิ้มให้ภีมภวัต เขาหลงรักน้องสาวตัวเองเสียแล้วในตอนนี้

ปรเมศวร์หนุ่มหล่อในวัยสามสิบสอง นักวิเคราะห์ทางการเงินที่ประสบความสำเร็จ เขามีธุรกิจโรงแรม เมื่อสามปีก่อนแต่งงานเขาได้ส่งเสียเลี้ยงดูเด็กคนหนึ่งไว้ เขาหลงรักเธอมาก จนกระทั่งเกิดเหตการณ์ไม่ขาดฝัน เมื่อบิดาเขาล้มป่วยลงและต้องการให้เขาแต่งงานกับลูกสาวของเพื่อนเพื่อพยุงธรุกิจโรงแรมที่กำลังขาดทุน เธอคนนี้เพิ่งเรียนจบกลับมาจากเมืองนอก นิรนาทหลงรักปรเมศวร์ตั้งแต่แรกเห็น เธอไม่ปฏิเสธที่จะแต่งงานหลังครอบครัวทั้งสองฝ่ายตกลงที่จะหมั่นหมาย ปรเมศวร์หาหนทางยื้อเวลามานานเกือบหนึ่งปี จนเขาพลาดท่าให้กับนิรนาท ปรเมศวร์ถูกบังคับให้แต่งงานกับนิรนาทโดยที่เขาไม่ได้รักเธอ ด้วยกลอุบายของนิรนาทที่วางยานอนหลับเพื่ออยู่ในห้องนอนสองต่อสอง ปรเมศวร์จำใจยอมแต่งงานเพราะความจำเป็นบางอย่าง ทั้งเรื่องของพ่อที่ป่วยหนัก และเรื่องการพยุงธุรกิจของครอบครัว หลังจากนั้นสามปีต่อมา นิรนาทมีคลิปหลุดกับชายชู้ ทำให้ปรเมศวร์ฟ้องหย่า แต่เธอไม่ยอม และอ้างว่าไม่ใช่ตัวเธอ ปรเมศวร์ไปพบกับเด็กสาวที่เขาเคยส่งเสียเลี้ยงดูเธอก่อนที่เขาจะถูกให้แต่งงานกับนิรนาท พลอยนภัส อายุ21 เธอเรียน คณะมนุษย์ศาสตร์ เอกอังกฤษ เด็กที่ปรเมศวร์เคยช่วยเหลือและให้ทุนการศึกษาและเลี้ยงดูเธอเธอเมื่อสามปีก่อน ตอนนี้เธอได้มาเรียนที่มหาลัยแห่งหนึ่ง ก่อนหน้านี้เขาตามหาเธอแต่ไม่พบ เธอหนีหายจากเขาไปก่อนวันที่เขาแต่งงานเพียงสองวัน และหลังจากวันที่เขาพบเธอ ก็มีเรื่องเกิดขึ้นมากมาย จนเขาต้องเข้าไปช่วยเธออีกครั้ง และหาที่อยู่ใหม่ให้ เรื่องราวต่อไปนี้จะเป็นอย่างไรติดตามกันต่อไปนะครับ

ถึงเวลาที่แกต้องชดใช้ แม้ว่าสิ่งที่ฉันเสียไปจะไม่มีอะไรมาทดแทนได้ก็ตาม” หญิงสาวเค้นเสียงพูดด้วยความเจ็บใจ“นั่นน่ะสิ ่สวย ๆ อวบ ๆ อย่างนี้รับรองขายดี ฉันขอเป็นตากล้องนะ เพี้ยะ!! หยุดดิ้นได้แล้ว ‘ดาถูกข่มขืนค่ะ...ตอนนี้ก็กําลังท้องอยู่ ไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่ง ใคร’ วิภาดาต่อว่าคุณเกรียงไกรกลาย ๆ ว่าเป็นสาเหตุที่ตนเองต้องประสบชะตากรรมเช่นนี้เพราะยังทําใจเรื่องคุณเกรียงไกรแต่งงานไม่ได้จึงไปกินเหล้าตามลําพัง และถูกฉุดไปทํามิดีมิร้ายเข้าจนเกิดท้องลูกไม่มีพ่อขึ้นมา ด้วยความสงสารและรู้สึกผิดคุณเกรียงไกรจึงตกลงกันจะรับเลี้ยงดูแลสองแม่ลูกเอง นอกจากนี้ยังรับลูกในท้องของคุณวิภาดาเป็นบุตรบุญธรรมอีกด้วย ดังนั้นวิลาสินีจึงใช้ ‘มงคลวิบูลย์ “ว่าไงครับ คุณวิคนสวย...มีอะไรให้ผมรับใช้หรือครับ” ชายหนุ่มถามอย่างยียวน “ถ้าจะให้คุณช่วย...ข้อเสนอยังเหมือนเดิมหรือเปล่า” ถามเสียงแข็งนิวัชหัวเราะในลําคอเบา ๆ ก่อนจะลุกจากเก้าอี้ทํางานของตน เดินอ้อมมายืนข้างหลังหญิงสาวที่ยืนอยู่กลางห้อง “จะให้เหมือนเดิมได้ยังไงครับ...เล่นประกาศตัวเป็นศัตรูของมงคลวิบูลย์อย่างนี้ ข้อตกลงมันต้องเพิ่มขึ้นมาหน่อย” “ก็ได้...ฉันตกลง รับข้อเสนอทุกอย่างของนาย” “ดี...งั้นก็เริ่มเดี๋ยวนี้ ที่นี่...ตอนนี้เลยสิ เป็นค่ามัดจําว่าคุณจะไม่เบี้ยวผม” พูดเชิงบังคับด้วยรู้ตัวว่าขณะนี้ตนกําลังถือไพ่เหนือกว่า วิลาสินีพยายามระงับความโกรธอย่างสุดความสามารถ ก่อนจะหมุนตัวมาเผชิญหน้ากับนิวัชและค่อย ๆ เขย่งปลายเท้าขึ้น พร้อมกับใช้จมูกชนแก้มชายหนุ่มอย่างรวดเร็ว แต่หญิงสาวไม่สามารถผละตัวไปไหนได้ เมื่อนิวัชรีบรวบร่างบางมาอยู่ในอ้อมกอดทันที และรีบปิดปากวิลาสินีด้วยริมฝีปากของตัวเองก่อนที่เจ้าหล่อนจะทันได้โวยวาย หญิงสาวพยายามทุบและผลักตัวให้ออกห่างนิวัช แต่ดูเหมือนว่ายิ่งดิ้นชายหนุ่มก็ยิ่งรัดและลงโทษหล่อนด้วยจุมพิตที่รุนแรงกว่าเดิม ทําให้วิลาสินีถึงกับอ่อนระทวยอยู่ในอ้อมกอดนั้น โดยแทบจะไม่รู้ตัวเลย ว่าขณะนี้มือใหญ่ของนิวัชได้ล้วงเข้าไปสัมผัสหน้าอกนุ่มอย่างแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ และถือวิสาสะปลดตะขอบราเซียร์เพื่อความสะดวกในการสํารวจ “อ้า...” วิลาสินีร้องเสียงหลงเมื่อนิวัชละจากริมฝีปากบาง ชายหนุ่มหยุดจ้องหน้าหญิงสาวสักครู่ก่อนพามาที่โซฟาตัวใหญ่ตรงมุมห้อง และเริ่มจํากัดสิ่งกีดขวางออกทีละนิด แม้ว่าวิลาสินีจะขัดขืนในตอน แรก...แต่เพราะอารมณ์บางอย่างได้ถูกปลุกขึ้นมา ทําให้หญิงสาวปล่อยตัวให้นิวัชนําทางไปจนถึงจุดสุขสมแห่งไฟอารมณ์ เมื่อผ่านพ้นช่วงเวลาแห่งความสุขสมไปแล้ว สติที่กระเจิดกระเจิงไป เมื่อครู่ของวิลาสินีก็กลับคืนมา หล่อนพยายามยันตัวลุกจากโซฟาแต่ต้องล้มไปนอนอีกครั้งเพราะมือใหญ่ของนิวัชกอดรัดเอวบางไม่ให้ลุกไปไหน “ปล่อย...นายได้สิ่งที่ต้องการไปแล้ว ปล่อยฉันได้แล้ว” วิลาสินีพยายามขัดขืนพร้อมกับทวงสัญญาทันที “และก็อย่าลืม...ทําตามข้อตกลงเราด้วย” ‘เพราะแกทําให้ฉันต้องตกอยู่ในสภาพนี้’ “ได้ครับ...แต่ตอนนี้ คุณต้องทํางานของคุณก่อน” พูดจบก็เริ่ม บรรเลงบทเพลงพิศวาสอีกรอบ ด้วยติดใจความหอมหวานของคนในอ้อมกอด ซึ่งคราวนี้ดูเหมือนว่าหญิงสาวจะมีปฏิกิริยาตอบสนอง ความต้องการของเขาเร็วขึ้น ทําให้นิวัชถึงกับร้องครวญออกมาด้วย ความสุขใจ “คุณตอบแทนผมได้น่ารักอย่างนี้...รับรองงานนี้ผมทุ่ม สุดตัว ไม่มีพลาดแน่นอน” หญิงสาวพยายามดันตัวเองให้ลุกขึ้นนั่ง แต่ก็เต็มไปด้วยความยากลําบาก “ตื่นแล้วเหรอนังหนิง” เสียงวิลาสินีที่นั่งอยู่บนโซฟานวมปลายเตียงดังขึ้น ทําให้พิชชภรณ์ชะงักและหันไปมอง “คุณวิ” พิชชภรณ์หน้าถอดสีและอุทานอย่างตกใจ “ใช่...ฉันเอง ถึงเวลาที่แกต้องชดใช้ แม้ว่าสิ่งที่ฉันเสียไปจะไม่มีอะไรมาทดแทนได้ก็ตาม” วิลาสินีเค้นเสียงพูดด้วยความเจ็บใจ พิชชภรณ์พยายามดันตัวเองให้ลุกนั่งได้จนสําเร็จ พร้อมกับหันไป สํารวจรอบ ๆ ห้อง ภายในห้องสีขาวขนาดไม่ใหญ่มาก ไม่มีหน้าต่าง เลยมีเพียงประตูสําหรับเปิดเข้าออกเพียงบานเดียวเท่านั้น ส่วนของ ตกแต่งนอกจากเตียงและโซฟาตรงปลายเตียงแล้วก็ไม่มีเฟอร์นิเจอร์ อย่างอื่นเลย หล่อนสบตากับวิลาสินีเป็นเชิงถาม แต่ก็ไม่ได้คําตอบ อะไรนอกจากสายตาที่มองมาอย่างเกลียดชัง ภายในห้องจึงตกอยู่ในความเงียบ สักพักประตูห้องถูกเปิดเข้ามา ผู้หญิงหน้าตาดีอีกคนที่เดินนําหน้าผู้ชายกลุ่มหนึ่งเข้ามา “วิ...ทุกอย่างพร้อมแล้ว” ผู้หญิงคนนั้นพูดกับวิลาสินีทันที พร้อมกับชูกล้องวีดีโอให้ดู วิลาสินียิ้มอย่างพอใจ “โอเค...ถึงเวลาที่นังนี่มันต้องชดใช้แล้ว อยากรู้นักว่าเจ้ากรจะรู้สึกยังไงถ้ารู้ว่าเมียมันร่านนัก...ที่สําคัญฉันอยากจะ เห็นหน้านังพริมเวลาที่น้องสาวสุดที่กลายเป็นดาราหนังโป๊” “คุณจะทําอย่างนี้จริง ๆ เหรอ มันไม่โหดไปหน่อยเหรอ” นิวัชท้วง แม้ว่าเขาจะไม่ใช่คนดีแต่วิธีการที่วิลาสินีจะใช้จัดการกับพิชชภรณ์นั้น ค่อนข้างรุนแรงไม่น้อย “มันยังน้อยไปด้วยซํ้า กับสิ่งที่ฉันต้องเสียไป” วิลาสินีพูดด้วยความเจ็บใจ และหันไปต่อว่านิวัชอย่างเหลืออด “นายรับปากว่าจะทําตามที่ฉันบอกแล้วทําไมมาปอดแหกเอาตอนนี้...นายน่าจะขอบใจฉันถึงจะถูกสิ ที่อุตส่าห์ช่วยให้มีหนังเรื่องใหม่ออกสู่ตลาดเพิ่มขึ้น...เรื่องแบบนี้นายทําประจําอยู่แล้วนี่ นังนี่มันลีลาดีอยู่แล้ว ไม่อย่างงั้นน้องชายฉันคงไม่หลงมันหัวปักหัวปำอย่างนี้หรอก” “นั่นน่ะสิ ่ ...สวย ๆ อวบ ๆ อย่างนี้รับรองขายดี อ้อ...ฉันขอเป็นตากล้องนะ ฉันอยากมีส่วนร่วม” สุรีย์พรสนับสนุนความคิดของเพื่อนพร้อมกับเสนอตัวเข้าช่วย “งั้นก็ตามใจ ผมเตือนคุณแล้วนะ...ถ้าเกิดอะไรขึ้นมา คุณรับผิดชอบเองแล้วกัน” นิวัชพูดขึ้น ก่อนจะหันไปสั่งลูกน้องทั้งสามที่ตามเข้ามาให้ไปประจําที่ พิชชภรณ์มองหน้าทุกคนด้วยความสงสัยว่ากําลังพูดถึงเรื่องอะไรอยู่ แต่คงไม่ใช่เรื่องดีนักหล่อนรู้สึกกลัวขึ้นมาจับใจ และดวงตายิงเบิกกว้าง ขึ้นเมื่อชายฉกรรจ์หน้าตาหน้ากลัวเดินเข้ามาหาพร้อมกับจับตัว หล่อนให้นอนแนบไปกับเตียง “ปล่อย...จะทําอะไรฉัน” พิชชภรณ์ถามขึ้นมาด้วยความหวาดกลัว

“ไม่ต้องกลัวหรอกน่า เธอได้ใช้หนี้ฉันอยู่แล้วโดยไม่ต้องไปหางานทำที่ไหน...สาวน้อย” ดรัณยิ้มที่มุมปาก แววตาลุกวาวจ้องมาที่ชุดนอนของเธอที่แนบเนื้อ

“แกก็รู้ว่ามันถึงเวลาแล้ว อายุจะสามสิบแล้วไม่ใช่รึ แกต้องมีเมียมีลูกได้แล้ว” ศีรษะปกคลุมด้วยผมขาวโพลนของชายชราเอียงนิด ๆ ด้วยท่าทางยโสถือดี ตาที่จ้องเป๋งมายังหลานชายหัวดื้อ ที่พร้อมจะเถียงเรื่องนี้จนถึงที่สุด ไบรอัลไม่ได้ต้องการมาเถียงกับคุณปู่ เพราะท่านเพิ่งรอดชีวิตจากอาการหัวใจวายเมื่อห้าวันก่อน เลยยิ้มให้แทน “ผมยังไม่แก่ซักหน่อยนะ ปู่” ชายสูงวัยที่เคยเลี้ยงดูไบรอัลมาจนโตถอนหายใจเฮือกใหญ่ “ผมจะจ้างให้คุณเป็นภรรยาของผม” “ฉันคงทำแบบนั้นไม่ได้หรอกค่ะ ฉันมีศักดิ์ศรีพอที่จะไม่นอนกับผู้ชายเพียงเพราะอยากได้เงิน” “ฉันไม่คิดว่าแกจะเลวขนาดนี้ ฉันผิดเองที่ไว้ใจแก ฉันจะถือว่าเรื่องนี้เป็นแค่ฝันร้ายของฉันมันจะเป็นครั้งเดียวละครั้งสุดท้าย” เธอพูดทั้งนํ้าตาก่อนจะลุกขึ้นจากเตียงแต่โดนเขากระชากแขนเธอเข้ามาโอบกอดไว้แน่ “โอ๊ย!!!! ปล่อยฉันนะไอ้คนสารเลว!” “เรียกสามีให้มันดีๆ หน่อยสิที่รัก” ดิมิทรี่ดันร่างบางให้นอนราบไปกับเตียงอีกครั้งก่อนที่จะขึ้นคร่อมเธอเอาไว้ “ต่อไปนี้เธอต้องยอมเป็นนางบําเรอฉัน” “ฝันไปเถอะ” “หึ!” ชายหนุ่มแสยะยิ้มใส่เธอ หญิงสาวเมินหน้าหนีสายตาที่หื่นกระหายคู่นั้นทันที ก่อนที่เขาจะลุกจากตัวเธอเพื่อไปหยิบโทรศัพท์ที่ถ่ายคลิปที่เขาร่วมรักกับเธอไว้มาให้ดู

“กลัวอะไรเหรอจ๊ะ...สาวน้อย อยากเป็นของพี่ไม่ใช่เหรอ?” “ไม่เอาแล้วไหมพูดเล่น..แค่ไม่อยากให้พี่เป็นของคนอื่น” “หวงก้างเหรอจ๊ะ” “ทีพี่ภัคยังหวงไหมเลย ทำไมไหมจะหวงพี่บ้างไม่ได้” “อย่าไป อย่าไปนะคะ พี่ภัค” เสียงละเมอของเธอทำให้เขารู้ว่าเธอต้องการคนอยู่เป็นเพื่อน ภัคพงษ์ตัดสินใจรับบทพี่ชายแสนดี ด้วยการแทรกตัวเข้าไปใต้ผ้าห่มผืนนั้น แล้วโอบกอดคนตัวเล็กให้ซุกกับอกกว้าง พร้อมกับลูบแผ่นหลังบางอย่างเอ็นดู เสียงกระซิบเบาลงไปแล้ว แต่เธอยังไม่ตื่น คงไม่ได้แกล้งพูดขึ้นมาเพื่อให้เขาอยู่ต่อสินะ เขาตั้งท่าลุกจากเตียงอีกครั้ง แต่พอเห็นใบหน้างาม ๆ ที่หลับตาพริ้มใกล้ ๆ หัวใจของเขาก็บอกว่า เขาต้องคอยอยู่ปกป้องเธอ จากอะไรก็ตามที่จะทำให้เธอเสียน้ำตาและสิ่งที่ดีที่สุดในตอนนี้คือเขาควรจะนอนกับเธอต่อไป รูปร่างปรานไหมห่างกับผู้หญิงวัยเดียวกันมากนัก ใบหน้างามขยับมาซุกกับซอกคอหนา ลมหายใจอุ่น ๆ เป่ารดต้นคอเขาอยู่ตลอด ให้ตายเถอะ คืนนี้เขาจะได้นอนหรือเปล่านะ “พี่ภัค...ไหมอยากได้พี่ค่ะ เป็นของไหมนะคะ” วงแขนแกร่งตวัดเอวเธอจนแทบลอยจากพื้น ริมฝีปากร้อนบดจูบเข้ามาจนเจ็บ ไรหนวดถูไปทั้งแก้มจนแสบไปทั้งหน้า เขายังไล่กดจูบทุกที่ว่างบนแก้มเธอเสียงหายใจเฮือกรุนแรงคล้ายเสียงคําราม นานกว่าเขาจะถอนริมฝีปากร้อนออกจากปากอิ่ม...ออกจากวงหน้าของเธอ ปรานไหมยังหลับหูหลับตาร้องไห้ ปล่อยน้ำตาไหลพราก สาวน้อยรู้สึกตัวเมื่อคนตัวโตปีนตามมาคร่อมร่างเล็กไว้อย่างช่ำชอง ปากร้อนกดจูบลงมาอีกครั้งอย่างไม่อยากเสียเวลาอีก “กลัวอะไรเหรอจ๊ะ...สาวน้อย อยากเป็นของพี่ไม่ใช่เหรอ?” “ไม่เอาแล้วไหมพูดเล่น..แค่ไม่อยากให้พี่เป็นของคนอื่น” “หวงก้างเหรอจ๊ะ” “ทีพี่ภัคยังหวงไหมเลย ทำไมไหมจะหวงพี่บ้างไม่ได้” ร่างสูงม้วนชายเสื้อตัวเองแล้วดึงออกทางศีรษะ เห็นตากลมโตหลุบมองตํ่าหลบสายตาหิวกระหายของเขา มือน้อยของเธอยื่นมาแตะริมฝีปากเขาอย่างเผลอไผล เขาดึงมือข้างนั้นขึ้นมากดจูบ ชายหนุ่มพลิกมือน้อยขึ้นมาลากลิ้นไล้เต็มฝ่ามือ ยิ่งเห็นร่างน้อยผิวแดงจัดเพิ่มขึ้นอีกระดับ ไฟพิศวาสให้พัดรุนแรง จนชายหนุ่มยื้อเสื้อตัวโคร่งของเธอออกจากศีรษะอีกครั้ง ครานี้สาวน้อยยอมแต่โดยดี ท่าทีตอบสนองอ่อนโยนยิ่งทําให้เขาหายใจผิดจังหวะ ปรานไหมยอมรับว่าเสียใจเป็นอย่างมาก หลังจากคืนนั้นเมื่อสี่ปีก่อนที่เขาสอนให้เธอรู้จักสิ่งที่เรียกว่า ‘เซ็กซ์’ เขาทำกันอย่างไร

“อย่าทำเลยแบบนี้เลย..ภัทรขอร้อง” เธอยอมรับว่าเสียงสั่นเพราะ หวาดหวั่นกับการกระของเขาเหลือเกิน ยิ่งดวงตาของเขาทำให้เธอแข้งขาอ่อนแรงไปหมด “ไม่ต้องกลัวภัทรได้ร้องสมใจแน่” เขาพูดหน้าตาย ทำเหมือนตัวเอง ต้องปฏิบัติกับเธอแบบนี้ทุกวัน ทุกเวลาที่ต้องการ แล้วเธอก็ต้องมารองรับอารมณ์ ของเขาเหมือนนางบำเรอ “ร้องไห้ทำไมภัทร ในเมื่อพี่กำลังสนองความรักของเธอที่มีให้พี่อยู่นี่ไง” สุดเขตรีบดึงตัวหญิงสาวเข้ามากอด พร้อมกับพรมจูบไปที่หน้าผากมน “คนหื่น ปล่อยนะ ถามภัทรบ้างหรือเปล่าว่าอยากให้พี่ทำแบบนี้ไหม” เธออยากจะกรีดร้องใส่เขา แต่ทำได้แค่ทุบอกเขาด้วยความอัดอั้นตันใจ “ปล่อยภัทรนะ” เธอเสียงแข็งใส่เขา รู้สึกต่ำต้อยที่โดนรังแกอยู่ตลอดเวลา แถมยังไม่มีแรงสู้รบตบมืออะไรกับเขาได้อีก “ทำใจยอมรับเถอะ ว่าภัทรก็ไม่ได้รังเกียจสัมผัสของพี่” เขาพูดเองเออเอง ก็ เพราะเขาเหนือกว่าไงทำให้เธอเคลิ้ม ใครบอกว่าเธอชอบสัมผัสของเขากันล่ะ “คนเห็นแก่ตัว” เธอว่าเขาอย่างอัดอั้นตันใจ “พี่ขอโทษนะ ไม่คิดว่าภัทรจะไม่เคย?” “พี่ภูมิใจมากนักใช่มั้ย?” “พี่ก็อยากเป็นคนแรกของภัทรไง” “พี่ก็พูดเอาแต่ได้” ‘นี่เขาทำอะไรลงไป สิ่งที่เขาทำไม่หนีจากคำว่าข่มขื่น เขาทำอะไรลงไป เขาทำอะไรกับสิริภัทร’ ชายหนุ่มคิดอย่างนี้วนเวียนไปเรื่อย จนกระทั่งลมตัวลงนอนข้างหญิงสาวและหลับไปเพราะความเมา

“อันดาบอกผมว่าณิชารับเป็นแม่ให้เธอแล้ว จริงหรือเปล่าครับ” กวินภพพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ แต่มันทำให้ณัฐณิชา หน้าแดงก่ำ กวินภพละสายตาออกจากกองเอกสารตรงหน้า สายตาเป็นประกายนั้นทำให้เธอรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ อย่างบอกไม่ถูก เธอก้มหน้ามองดูเบื้องล่างของตึก ท่าที่เธอยืนนั้นช่างทำให้จินตนาการอันแสนล้ำเลิศของกวินภพเตลิดไปไกล ‘ถ้าเขารักเธอในท่านี้ มันจะเร่าร้อนขนาดไหนนะ’ เธอชะโงกหน้าลงต่ำอีกนิด สะโพกอวบกลมกลึงก็ลอยสูง กระโปรงตัวเก่งถลกขึ้นเรียวขาขาว ๆ นั้นอยู่ใกล้แค่เอื้อม

“ไงจ๊ะน้องสาวคนสวย” พวกมันสวมหมวกไหมพรมปิดใบหน้าทั้งคู่ เห็นแค่แววตาที่คมดุโผล่ออกมา จึงไม่รู้ว่าพวกนี้เป็นใคร “พวกแกเป็นใคร ต้องการอะไร” รุ้งระวีถามขึ้น พยายามหาสิ่งของที่มี ในกระเป๋าที่เธอพกตลอดและใช้มันเวลาที่ถูกลวนลามแต่ยามนี้เธอหาสิ่งนั้นไม่เจอ ไม้ชอตไฟฟ้า “พี่เป็นใคร น้องไม่จำเป็นต้องรู้ แต่พี่ต้องการน้องไงล่ะจ๊ะ มามะมา กับพี่ซะดีๆ” “อรวิ่ง!!” รุ้งระวีตะโกนบอก แล้วจูงมือเพื่อนวิ่งกลับไปทางเก่า แต่ไปได้ไม่กี่ก้าว มันสองคนก็มาดักหน้าดักหลัง “ขอฉันอีกรอบนะ เมื่อกี้เธอหลับไปฉันไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่” รามแค่สำรวจร่างกายของอินทุอรณ์เท่านั้น เพราะเขาไม่คิดว่าเธอจะตื่นเร็วขนาดนี้ ผ่านไปแค่ชั่วโมงกว่า ๆ เธอก็ตื่นเสียแล้ว ตื่นมาตอนที่เขากำลังจะเริ่มซะด้วยสิ “พอเถอะค่ะ อรขอร้อง” ในตอนที่เธอหลับเขาสำรวจร่างกายเธอไปถึงไหนกันแน่ า เธอยอมให้เขาใช้ลิ้นตรงนั้นเนิ่นนาน ความเสียวซ่านทำให้หญิงสาวเคลิบเคลิ้ม ก่อนที่เขาจะแทรกกายเข้าไปตรงหว่างขาของเธอ หญิงสาวสะดุ้งและพยายามผลักเขาออก เบิกตากว้างเมื่อเห็นบางสิ่งบางอย่างที่แข็งแกร่งมันมีขนาดความใหญ่ใกล้เคียงกับของตาชิตแต่ความยาวคงจะมากกว่าเป็นแน่ มันเริ่มมาเสียดสีอยู่ตรงเนินสาว เธอต่อสู้และร้องสุดเสียง รามไม่ปล่อยและพยายามจะเอาสิ่งนั้นเข้ามา เธอกลัวมาก “อย่าเอาเข้าไปเลย” “ทำไมละ ไม่ต้องกลัวนะ” “นี่เธอไม่ใช่เด็ก ๆแล้วนะ” เธอร้องครวญครางเยี่ยงสัตว์ป่า ในแบบที่เขาไม่เคยได้ยินมาก่อน

แล้วคุณชอบเซ็กซ์แบบไหน ฉันบำเรอคุณได้ทุกอย่างจะไม่ให้ขาดตกบกพร่องเลย ขอเพียงแค่คุณบอกฉันมา

ประสบการณ์ที่เหนือกว่าทำให้เธอสิ้นฤทธิ์ในที่สุด เธอจนมุมอยู่กับเตียงกว้างครั้งแล้วครั้งเล่าจนแทบขาดใจ

“เมย์เป็นลูกเลี้ยงของหลินนะคะ ซึ่งนั่นก็หมายความว่าเป็นลูกเลี้ยงคุณด้วย” “หลินคุณไว้ใจผมไหมล่ะ?” “ไว้ใจสิคะ...แต่ว่าหลินไม่ไว้ใจยัยเมย์” “เรื่องที่พี่ปริ้นซ์จูบเมย์...เมย์จะฟ้องน้าหลิน” “ใจเย็น ๆ สิน้องเมย์” “เรื่องวันนั้นพี่ไม่ได้ตั้งใจนะ” “เราตั้งใจไม่ได้เหรอ..พี่ปริ้นซ์”