bc

กลรักเมียบำเรอ

book_age18+
398
FOLLOW
1.7K
READ
billionaire
one-night stand
HE
fated
mafia
sweet
bxg
campus
like
intro-logo
Blurb

“แกก็รู้ว่ามันถึงเวลาแล้ว อายุจะสามสิบแล้วไม่ใช่รึ แกต้องมีเมียมีลูกได้แล้ว” ศีรษะปกคลุมด้วยผมขาวโพลนของชายชราเอียงนิด ๆ ด้วยท่าทางยโสถือดี ตาที่จ้องเป๋งมายังหลานชายหัวดื้อ ที่พร้อมจะเถียงเรื่องนี้จนถึงที่สุด

ไบรอัลไม่ได้ต้องการมาเถียงกับคุณปู่ เพราะท่านเพิ่งรอดชีวิตจากอาการหัวใจวายเมื่อห้าวันก่อน เลยยิ้มให้แทน

“ผมยังไม่แก่ซักหน่อยนะ ปู่” ชายสูงวัยที่เคยเลี้ยงดูไบรอัลมาจนโตถอนหายใจเฮือกใหญ่

“ผมจะจ้างให้คุณเป็นภรรยาของผม”

“ฉันคงทำแบบนั้นไม่ได้หรอกค่ะ ฉันมีศักดิ์ศรีพอที่จะไม่นอนกับผู้ชายเพียงเพราะอยากได้เงิน”

“ฉันไม่คิดว่าแกจะเลวขนาดนี้ ฉันผิดเองที่ไว้ใจแก ฉันจะถือว่าเรื่องนี้เป็นแค่ฝันร้ายของฉันมันจะเป็นครั้งเดียวละครั้งสุดท้าย” เธอพูดทั้งนํ้าตาก่อนจะลุกขึ้นจากเตียงแต่โดนเขากระชากแขนเธอเข้ามาโอบกอดไว้แน่

“โอ๊ย!!!! ปล่อยฉันนะไอ้คนสารเลว!”

“เรียกสามีให้มันดีๆ หน่อยสิที่รัก” ดิมิทรี่ดันร่างบางให้นอนราบไปกับเตียงอีกครั้งก่อนที่จะขึ้นคร่อมเธอเอาไว้

“ต่อไปนี้เธอต้องยอมเป็นนางบําเรอฉัน”

“ฝันไปเถอะ”

“หึ!” ชายหนุ่มแสยะยิ้มใส่เธอ หญิงสาวเมินหน้าหนีสายตาที่หื่นกระหายคู่นั้นทันที ก่อนที่เขาจะลุกจากตัวเธอเพื่อไปหยิบโทรศัพท์ที่ถ่ายคลิปที่เขาร่วมรักกับเธอไว้มาให้ดู

chap-preview
Free preview
เธอจำฉันได้อยู่หรือเปล่า
คำเตือน **นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น ชื่อ สกุล สถานที่ ตัวละคร เป็นเพียงเรื่องสมมุติไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับชีวิตจริงของใครทั้งสิ้น **นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับเรื่องทางเพศ ความรุนแรงไม่เหมาะสมสำหรับเด็กอายุต่ำกว่า 18 ปี **นิยายเรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2558 ห้ามมิให้ผู้ใดคัดลอก ดัดแปลง ทำซ้ำ สแกนหนังสือหรือกระบวนการอิเล็กทรอนิกซ์ใดๆ ของเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดของนิยาย (หากพบเห็นจะดำเนินคดีตามกฎหมาย) ตอนที่ 1 “แกก็รู้ว่ามันถึงเวลาแล้ว อายุจะสามสิบแล้วไม่ใช่รึ แกต้องมีเมียมีลูกได้แล้ว” ศีรษะปกคลุมด้วยผมขาวโพลนของชายชราเอียงนิด ๆ ด้วยท่าทางยโสถือดี ตาที่จ้องเป๋งมายังหลานชายหัวดื้อ ที่พร้อมจะเถียงเรื่องนี้จนถึงที่สุด ไบรอัลไม่ได้ต้องการมาเถียงกับคุณปู่ เพราะท่านเพิ่งรอดชีวิตจากอาการหัวใจวายเมื่อห้าวันก่อน เลยยิ้มให้แทน “ผมยังไม่แก่ซักหน่อยนะ ปู่” ชายสูงวัยที่เคยเลี้ยงดูไบรอัลมาจนโตถอนหายใจเฮือกใหญ่ “ไม่ต้องมาปากดีเลย มันใช้ไม่ได้ผลหรอก แกจะต้องสานต่อหน้าที่ของตระกูลโอคอนเนอร์ของเรา ปู่ไม่ไว้ใจพ่อแกหรอก ไบรอัลหัวใจตกวูบ “ปู่ยังไม่ตายง่าย ๆ หรอกน่า” ไบรอัลรีบบอก แต่ผู้เป็นปู่ยักไหล่ “เราเป็นใครกันถึงบอกได้ว่า ปู่จะตายเมื่อไหร่ ปู่แก่แล้วนะไบรอัล หัวใจมันไม่แข็งแรงพอแบบเมื่อก่อนแล้วด้วย ปู่ขอมากไปเหรอที่จะให้แกแต่งงานกับแครเธอรินเสียตั้งแต่ตอนนี้จะยืดเยื้อผัดผ่อนออกไปทำไม เธอก็เป็นเด็กผู้หญิงอ่อนหวานน่ารักเหมาะสมกับแก” นัยน์ตาชายชราหรี่ปรือลง หายใจถี่ขึ้นราวกับว่าเพียงคำพูดสั้น ๆ นั้นก็ทำให้ร่างกายที่อ่อนแอนั้นแทบจะทนรับต่อไปไม่ไหวเสียแล้ว ไบรอัลอยากทำอะไรไปสักอย่าง หากทว่าไร้ซึ่งอำนาจที่จะทำได้ หมอต้องการให้ผู้เฒ่าเข้ารับการผ่าตัดหัวใจ แต่ปู่กลับไม่ยอมพูดถึงเรื่องนี้เลย “ทำไมปู่ไม่เข้ารับการผ่าตัดบายพาสอย่างที่หมอแนะนำ” “ก็แล้วทำไมแกไม่ยอมแต่งงานสักทีล่ะ” ชายแก่โต้ทันควัน “บางทีถ้าปู่มีเหลนให้ตั้งตารอแล้ว ไอ้ความเจ็บปวดที่ต้องโดนจากการผ่าตัดก็คงมีค่าพอให้ปู่ยอมทนขึ้นมาบ้างก็ได้” ไบรอัลรู้สึกเหมือนเลือดเหือดหายไปจากใบหน้า “ปู่กำลังบอกว่าปู่จะไม่ยอมผ่าตัด ถ้าผมไม่ยอมแต่งงานกับแครเธอรินงั้นรึครับ” ดวงตาสีฟ้าครามที่เบิกโพลงขึ้นมาจ้องไบรอัลด้วยความดึงดื้อตามแบบของผู้ชายตระกูลโอคอนเนอร์แท้ ๆ “ใช่” ไบรอันจอดรถในที่จอดประจำตำแหน่งผู้บริหารเสร็จก็ลงจากรถ ร่างสูงชะงักเมื่อเห็นร่างบางของสาวผมดำเป็นเหยียดตรงเป็นเงาสลวยยาวถึงกลางหลัง แค่เห็นผมสวยๆ ของเธอก็ทำให้นายธนาคารหนุ่มก็ใจเต้นแรงอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน หญิงสาวคนนั้นก้มลงเก็บของบางอย่างที่เธอทำตกลงพื้นท่านั่งยอง ๆ ของเธอทำให้กระโปรงที่สั้นครึ่งต้นขาอ่อนขาวนวลร่นขึ้นมาติดอยู่ที่แก้มก้น ถ้าสั้นกว่านี้อีกนิดเดียว ร่างสูงที่แอบมองกิริยานั้นอยู่คงได้เห็นชั้นในแสนเซ็กซี่ของเธอแน่ ๆ หญิงสาวคนนั้นเก็บของเสร็จก็ลุกขึ้นและสะบัดผมสลวยของเธอไปอีกข้าง คราวนี้ไบรอัลต้องกลั้นหายใจและลุ้นยิ่งกว่าเมื่อครู่นี้อีกด้วยซ้ำ เมื่อเธอคนนั้นสะบัดผมปัดไปอีกข้างราวกับมันตกลงมาปิดบังใบหน้า ไบรอัลก็เห็นซีกหน้าด้านข้างของเธอความรู้สึกคุ้นเคยก็ปรากฏขึ้นมาในใจอย่างประหลาดเขาเคยพบเจอหญิงสาวที่ไหนมาก่อนหน้านี้หรือเปล่า “อัญญารินทร์” ชายหนุ่มตะลึง ตั้งแต่วันนั้นเขาก็ติดต่อเธอไม่ได้อีกเลย เธอหนีจากเขาไปทั้งคืน เพื่อนเธอที่อยู่คอนโดเดียวกัน เขาก็ไปสอบถามหมดแล้วทุกห้องไม่มีใครรู้จักเธอเลยสักคน วันนี้สวรรค์ช่างเป็นใจเขายิ่งนักที่ทำให้เขาได้พบเจอเธออีกครั้ง ไบรอัลพึมพำกับตัวเอง ก่อนเดินตามสาวเอเชียคนนั้นเข้าไปในธนาคารของตน เขาต้องยกมือขึ้นลูบปากอย่างถูกใจ เมื่อเห็นสะโพกผายสวยโยกย้ายส่ายไปมาเวลาที่เจ้าของเยื้องย่าง มุมปากกระตุกเมื่อคิดว่า เขาเห็นผู้หญิงลักษณะแบบนี้มาก็มาก ได้นอนกอดและหลับใหลไปด้วยกันก็บ่อย แต่ทำไมเธอคนนี้ถึงดึงความสนใจจากเขาได้มากขนาดนี้ โดยไม่ต้องทำอะไรเลยด้วยซ้ำ แค่เห็นสะโพกของเธอ เลือดในกายของเขาก็ไหลมารวมกันอยู่ ที่จุดกลางร่างจนปวดไปหมดแล้ว ‘ผมจะไม่ยอมปล่อยคุณไปเป็นครั้งที่สอง’ “สวัสดีค่ะ ดิฉันมาหาคุณไบรอัล โอคอนเนอร์” เธอแจ้งความจำนงกับพนักงานประชาสัมพันธ์ของธนาคารทันที จากนั้นพนักงานประชาสัมพันธ์จึงพาหญิงสาวผู้ที่ต้องการพบไปรออยู่หน้าห้องทำงานของเจ้านายทันที เลขาฯที่อยู่หน้าห้องจึงรีบทักขึ้น “นัดไว้รึเปล่าคะ” “ไม่ได้นัดไว้ค่ะ” “อ่าว!..นั่นไงคะ คุณไบรอัลกำลังเดินเข้ามาพอดีเลยค่ะ แล้วคุณมาติดต่อด้วยเรื่องอะไรคะ ดิฉันจะได้เรียนให้ท่านได้ถูก” อัญญารินทร์หันขวับไปมองด้านหลังทันที ร่างสูงที่เยื้องย่างกายอย่างสง่าในสูทสีเข้มเต็มยศ สวมแว่นดำปิดบังดวงตา และเธอก็คุ้นหน้าเหมือนจะเคยเจอเขามาก่อนหรือเปล่า ทำให้เธอเกือบคิดว่าผู้ชายนี้เป็นคนเอเชียเหมือนเธอ แต่ร่างกายสูงใหญ่แบบนี้ บ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่าผู้ชายรูปงามคนนี้ไม่ใช่คนเอเชียแน่นอน “สวัสดีค่ะคุณไบรอัล...” เลขาฯ กล่าวทักทายเจ้านายและรีบบอกว่าคุณโบรอัลมาพอดีและให้อัญญารินทร์คุยต่อกับเจ้านายเธอได้เลย ไม่ทันทีเลขาฯ ของเขาจะได้ทันพูดอะไรไบรอัลก็ยกมือห้ามเธอเสียก่อนและกล่าวทักทายกับคนที่ยืนหันหลังให้เขาอยู่ “ผมไบรอัลครับ คุณมีธุระอะไรกับผมหรือเปล่า” หญิงสาวที่กำลังคิดอะไรเพลิน ๆ รีบหันหลังกลับมาตามต้นเสียง “ดิฉันชื่อ อัญญารินทร์ จะมาขอกู้เงินจากธนาคารค่ะ” หญิงสาวรีบบอกเจตนาของเธออย่างไม่อ้อมค้อม เพราะไม่อยากเสียเวลา วันนี้เธอจะพยายามยื่นกู้ให้ผ่าน แต่ถ้าที่นี่ไม่ได้เธอก็ต้องไปอีกหลายสถาบันการเงิน ซึ่งต้องทำให้จบภายในวันนี้ เพราะกลางคืนเธอต้องทำงาน ไบรอัลย่นหัวคิ้วเข้าหากันเล็กน้อย พลางคิดว่าสงสัยงานนี้คงคุยกันยาวและเขาจะไม่ปล่อยให้เธอหลุดมือเขาไปเหมือนอย่างคืนนั้นเป็นแน่ ดีไม่ดีความต้องการที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว คงจะได้รับการปลดปล่อยในไม่ช้า “งั้นเชิญทางนี้ครับ” ไบรอัลบอกและเดินนำร่างบางไปยังลิฟต์สำหรับผู้บริหารระดับสูง เขาไม่ได้ชวนหญิงสาวไปคุยที่ห้องทำงานแต่กลับไปห้องพักส่วนตัวแทน ในลิฟต์แคบ ๆ มีแค่ไบรอัลกับอัญญารินทร์ ไม่มีคนอื่นอีก แต่ทำไมในความรู้สึกของหญิงสาว เธอเหมือนจะหายใจไม่ออก เธอร้อนวูบวาบไปทั้งร่าง อัญญารินทร์ปรายตามองคนตัวสูงใหญ่ที่ยืนเงียบอยู่ไม่ห่าง ความเงียบจนวังเวงนั้น ทำให้เกือบได้ยินเสียงลมหายใจของกันและกัน ไบรอัลก้าวนำออกไปทันทีที่ประตูลิฟต์เปิดออก ร่างสูงสง่าเดินตัวตรงก้าวยาวๆ ตรงไปยังห้องของตนเอง หญิงสาวเดินตามร่างสูงเข้าไปในห้อง และนั่งลงบนเก้าอี้หน้าโต๊ะทำงานตัวใหญ่ตามที่ชายหนุ่มเจ้าของห้องเชื้อเชิญ “คุณจะกู้เงินเท่าไหร่ครับ” “5 ล้านยูโรค่ะ” “แล้วคุณมีอะไรมาค้ำประกันบ้างครับ” “เอ่อ...ดิฉันจะเอาบ้านและที่ดินมาค้ำประกันค่ะ” “มีเอกสารการเป็นเจ้าของบ้านมั้ย ขอดูหน่อยครับ” อัญญารินทร์ส่งซองเอกสารสีน้ำตาลให้ไบรอัล ชายหนุ่มรับมาเปิดดูเอกสารทั้งหมดในนั้น เอกสารทั้งหมดบ่งบอกว่าบ้านหลังนี้เป็นของเธอ

editor-pick
Dreame-Editor's pick

bc

กระชากกาวน์

read
8.2K
bc

My Buddy เล่นเพื่อน

read
27.2K
bc

ซ่านเสน่หา พี่น้องต่างสายเลือด

read
7.4K
bc

นางสาวอินทุอรณ์

read
8.2K
bc

FirstLove น้องพี่ที่รัก

read
15.7K
bc

ร้อยสวาททาสหัวใจ

read
6.3K
bc

แคดดี้ที่รัก

read
1.3K

Scan code to download app

download_iosApp Store
google icon
Google Play
Facebook