bc

FirstLove น้องพี่ที่รัก

book_age18+
1.9K
FOLLOW
15.5K
READ
forbidden
HE
neighbor
kicking
office/work place
friends with benefits
like
intro-logo
Blurb

“กลัวอะไรเหรอจ๊ะ...สาวน้อย อยากเป็นของพี่ไม่ใช่เหรอ?”

“ไม่เอาแล้วไหมพูดเล่น..แค่ไม่อยากให้พี่เป็นของคนอื่น”

“หวงก้างเหรอจ๊ะ”

“ทีพี่ภัคยังหวงไหมเลย ทำไมไหมจะหวงพี่บ้างไม่ได้”

“อย่าไป อย่าไปนะคะ พี่ภัค”

เสียงละเมอของเธอทำให้เขารู้ว่าเธอต้องการคนอยู่เป็นเพื่อน ภัคพงษ์ตัดสินใจรับบทพี่ชายแสนดี ด้วยการแทรกตัวเข้าไปใต้ผ้าห่มผืนนั้น แล้วโอบกอดคนตัวเล็กให้ซุกกับอกกว้าง พร้อมกับลูบแผ่นหลังบางอย่างเอ็นดู

เสียงกระซิบเบาลงไปแล้ว แต่เธอยังไม่ตื่น คงไม่ได้แกล้งพูดขึ้นมาเพื่อให้เขาอยู่ต่อสินะ เขาตั้งท่าลุกจากเตียงอีกครั้ง แต่พอเห็นใบหน้างาม ๆ ที่หลับตาพริ้มใกล้ ๆ หัวใจของเขาก็บอกว่า เขาต้องคอยอยู่ปกป้องเธอ จากอะไรก็ตามที่จะทำให้เธอเสียน้ำตาและสิ่งที่ดีที่สุดในตอนนี้คือเขาควรจะนอนกับเธอต่อไป

รูปร่างปรานไหมห่างกับผู้หญิงวัยเดียวกันมากนัก ใบหน้างามขยับมาซุกกับซอกคอหนา ลมหายใจอุ่น ๆ เป่ารดต้นคอเขาอยู่ตลอด ให้ตายเถอะ คืนนี้เขาจะได้นอนหรือเปล่านะ

“พี่ภัค...ไหมอยากได้พี่ค่ะ เป็นของไหมนะคะ” วงแขนแกร่งตวัดเอวเธอจนแทบลอยจากพื้น ริมฝีปากร้อนบดจูบเข้ามาจนเจ็บ ไรหนวดถูไปทั้งแก้มจนแสบไปทั้งหน้า เขายังไล่กดจูบทุกที่ว่างบนแก้มเธอเสียงหายใจเฮือกรุนแรงคล้ายเสียงคําราม

นานกว่าเขาจะถอนริมฝีปากร้อนออกจากปากอิ่ม...ออกจากวงหน้าของเธอ ปรานไหมยังหลับหูหลับตาร้องไห้ ปล่อยน้ำตาไหลพราก

สาวน้อยรู้สึกตัวเมื่อคนตัวโตปีนตามมาคร่อมร่างเล็กไว้อย่างช่ำชอง ปากร้อนกดจูบลงมาอีกครั้งอย่างไม่อยากเสียเวลาอีก

“กลัวอะไรเหรอจ๊ะ...สาวน้อย อยากเป็นของพี่ไม่ใช่เหรอ?”

“ไม่เอาแล้วไหมพูดเล่น..แค่ไม่อยากให้พี่เป็นของคนอื่น”

“หวงก้างเหรอจ๊ะ”

“ทีพี่ภัคยังหวงไหมเลย ทำไมไหมจะหวงพี่บ้างไม่ได้”

ร่างสูงม้วนชายเสื้อตัวเองแล้วดึงออกทางศีรษะ เห็นตากลมโตหลุบมองตํ่าหลบสายตาหิวกระหายของเขา มือน้อยของเธอยื่นมาแตะริมฝีปากเขาอย่างเผลอไผล เขาดึงมือข้างนั้นขึ้นมากดจูบ

ชายหนุ่มพลิกมือน้อยขึ้นมาลากลิ้นไล้เต็มฝ่ามือ ยิ่งเห็นร่างน้อยผิวแดงจัดเพิ่มขึ้นอีกระดับ

ไฟพิศวาสให้พัดรุนแรง จนชายหนุ่มยื้อเสื้อตัวโคร่งของเธอออกจากศีรษะอีกครั้ง ครานี้สาวน้อยยอมแต่โดยดี ท่าทีตอบสนองอ่อนโยนยิ่งทําให้เขาหายใจผิดจังหวะ

ปรานไหมยอมรับว่าเสียใจเป็นอย่างมาก หลังจากคืนนั้นเมื่อสี่ปีก่อนที่เขาสอนให้เธอรู้จักสิ่งที่เรียกว่า ‘เซ็กซ์’ เขาทำกันอย่างไร

chap-preview
Free preview
อย่างอนพี่นักเลย..สาวน้อย
คำเตือน **นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น ชื่อ สกุล สถานที่ ตัวละคร เป็นเพียงเรื่องสมมุติไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับชีวิตจริงของใครทั้งสิ้น **นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับเรื่องทางเพศ ความรุนแรงไม่เหมาะสมสำหรับเด็กอายุต่ำกว่า 18 ปี **นิยายเรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2558 ห้ามมิให้ผู้ใดคัดลอก ดัดแปลง ทำซ้ำ สแกนหนังสือหรือกระบวนการอิเล็กทรอนิกซ์ใดๆ ของเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดของนิยาย (หากพบเห็นจะดำเนินคดีตามกฎหมาย) ตอนที่ 1 คฤหาสน์มนเทียน ในห้องนอนของชายหนุ่มนักรักที่ชื่อภัคพงศ์ เสียงครางทุ้มอย่างมีความสุขดังแว่วมาจากลําคอของผู้บรรเลงเพลงรัก ผสานเสียงครางหวานของหญิงสาวที่อยู่ใต้ร่าง ใบหน้านวลสไตล์ลูกครึ่งหลับตาเม้มริมฝีปากแน่นด้วยความเสียวซ่าน จวบจนกระทั่งทั้งคูุ่เดินทางเกือบถึงฝั่งฝัน เสียงกรีดร้องแหลมยาวดังขึ้น จนทั้งคู่ตกใจจนต้องหันไปมองที่มาของเสียง “กรีดดดดดดดดด!!” “ไหม!!!!!!!” “ลีน่า” ภัคพงศ์พยายามเปล่งเสียงและรีบเอาผ้าห่มมาคลุมร่างให้คู่รักทันที จากนั้นตัวเขาก็รีบดึงกางเกงที่อยู่ใต้ข้อเท้าขึ้นมาสวมใส่ ก่อนที่คนดูจะทันได้ต่อว่าหรือพูดอะไรออกมาอีก ห้องนอนภัคพงศ์ที่เธอเข้าออกเป็นประจำ หญิงสาวไม่คิดว่าจะเห็นภาพนั้นเลย ภาพเปลือยเปล่าของคนทั้งคู่ มันภาพบาดตาอย่างรุนแรงและมุมที่เธอยืนอยู่ประกอบกับแสงไฟสลัวๆ มือของภัคพงศ์ที่รีบดึงผ้าห่มขึ้นมาเพื่อที่จะดึงปิดร่างของลีน่า กลายเป็นว่าปรานไหมเห็นเป็นการกระทำของคนทั้งคู่อย่างโจ่งแจ้ง วินาทีนั้นเธอคิดอะไรไม่ออก มีแต่ความโกรธเข้าครอบงำ ปรานไหมมองภาพนั้นด้วยหัวใจเต้นแรงอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน เธอโกรธปนเสียใจและผิดหวัง ปรานไหมหันหลังกลับไปในห้องนอนของเธออีกครั้งด้วยความรวดเร็ว และเหมือนกำลังมองหาอะไรบางอย่าง ปรานไหมเดินออกมาจากห้องนอนของเธอที่อยู่ตรงกันข้ามเพียงเวลาไม่ถึงหนึ่งนาทีพร้อมกระบะทรายที่อยู่ในมือ และวิ่งตรงไปยังหนุ่มสาวที่อยู่ห้องตรงกันข้าม “กรี๊ดดดดดดด!!...เฮ้ย!.....” เสียงทั้งสองดังออกมาใน เวลาไล่เลี่ยกันตามเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและได้ประสบ “โครม!.....” ปรานไหมที่กำลังโมโหเธอโยนทรายแมวในกระบะใส่คนที่อยู่บนเตียงทันที และไม่มีคำพูดใดๆ ออกมาจากปรานไหม และเธอก็ก้าวเท้าวิ่งไปยังห้องของตัวเอง “.........โอ้ย!......” คนที่กรีดร้องมีทรายอยู่บนตัวเต็มไปหมดรวมไปถึงชายหนุ่มที่หลบทันแต่ก็ยังโดนบ้างเล็กน้อย “ลีน่าคุณใส่เสื้อผ้าซะ เดี๋ยวผมมา” ชายหนุ่มที่รีบร้อนสั่งคู่ขาและรีบเดินออกห้องตรงไปยังห้องของน้องสาวผู้ที่โยนกระบะทรายใส่ทั้งคู่เมื่อกี้ “ทำไมไม่รู้จักเคาะห้อง” ภัคพงศ์ดุน้องสาวและเหลือบตาไปมองหน้าคนทำผิดด้วยความโกรธ ปรานไหมมองหน้าด้วยความโกรธเช่นกันและพยายามแกะมือของภัคพงศ์ที่บีบข้อมือของเธออยู่ “พี่ภัค!!...ไหมเจ็บนะคะ!!!” ปรานไหมร้องออกมาและเอามืออีกข้าง มาแกะมือภัคพงศ์ออกจากการรัดข้อมือเธอทันที “พี่ถามว่าเมื่อกี้ไหมทำไมไม่เคาะห้องก่อน” “แล้วทำไมพี่ไม่ล็อกห้องล่ะ” “ทำไมพี่ทำแบบนี้ ทำไมพี่ต้องพาผู้หญิงคนนั้นมาที่บ้านเราด้วย “พี่ขอโทษ...พี่ผิดเองแหละ” เขาปล่อยมือน้องสาวแล้วเดินกลับไปที่ห้องเดิมเพราะไม่อยากทะเลาะกับเธอมากไปกว่านี้ ทันทีที่ประตูห้องเปิด ก่อนที่หญิงสาวในห้องจะได้พูดอะไรออกมา ชายหนุ่มตรงหน้าก็รีบพูดขึ้นมาก่อนทันที “ลีน่า คุณกลับไปก่อนนะ” “ทำไมภัค..ต้องแคร์ยัยน้องสาวขนาดนั้นด้วยคะ” “เอาไว้ผมจะอธิบายให้คุณฟังเองแต่ตอนนี้คุณกลับไปก่อนนะครับ...ผมขอร้อง” “ภัคคะ...นี่คุณไม่แคร์ฉันเลย...” เธอร้องถามทั้งที่น้ำตาคลอดวงตาอย่างไม่เข้าใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ซึ่งน้องสาวของเขาที่เป็นฝ่ายผิดและไม่คิดจะขอโทษสักคำ บทลงโทษจากพี่ชายอย่างภัคพงศ์ที่เธอคิดว่าจะเห็นหลังจากที่น้องสาวแผลงฤทธิ์ก็ไม่มีอะไรเลย ไม่มีอะไรทำให้เธอหายโกรธได้ในตอนนี้ และเนื้อตัวเธอและเตียงนอนผ้าห่มก็เต็มไปด้วยทราย ยังดีที่เจ้าเหมียวไม่มาปล่อยของดีไว้เสียก่อน “ถ้าคุณยังอยากคบกับผม...คุณกลับไปก่อนเถอะนะ...” ภัคพงศ์พูดเพียงแค่นั้นและพาหญิงสาวเดินออกจากห้องไปขึ้นรถของตัวเองที่จอดอยู่หน้าคฤหาสน์ เขาเป็นคนขับรถออกไปส่งลีนาที่คอนโด “ภัคคะ คืนนี้อยู่กับลีน่านะคะ” “ไม่ได้หรอกครับ..ลีน่า เอาไว้หลังนะ” “คุณจะกลับไปให้น้องสาวรังแกทำไมคะ” “ลีน่าคุณไม่เข้า..เอาเป็นว่าเดี๋ยวเรื่องนี้เราค่อยคุยกันนะ ผมขอตัว” เมื่อภัคพงศ์กลับมาถึงบ้านชายหนุ่มเดินคอตกกลับมาที่ห้องนอนของตัวเองในสภาพที่เต็มไปด้วยทรายเกลื่อนพื้นและบนที่นอน เขารีบตามป้าแม่บ้านให้รีบมาทำความสะอาด ภัคพงศ์ทำได้เพียงไปอาบน้ำใหม่ เขาไม่กล้านอนที่ห้องเพราะยังทำความสะอาดไม่เสร็จ ชายหนุ่มมาเคาะห้องและนั่งลงข้างๆ ปรานไหม ทั้งสองต่างนิ่งเงียบกัน เพราะนี้เป็นครั้งแรกที่ภัคพงศ์กับปรานไหมมีปัญหากัน เพราะตลอดชีวิตที่ผ่านมาของทั้งสองคนไม่เคยสักครั้งที่จะมีปัญหากัน รุ่งเช้าทั้งบิดามารดายังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับลูกทั้งสองที่ไม่ยอมคุยกัน เขาไม่เคยเป็นลูกสาวหมางเมินต่อพี่ชายเลยสักครั้ง วันนี้ทั้งครอบครัวออกไปทำธุระเสร็จนอกบ้านพร้อมกัน เนื่องจากมีงานเลี้ยงต้อนรับตำแหน่งผู้บริหารของบิดา จากนั้นจึงกลับบ้านมาพร้อมกัน เมื่อกลับมาถึงบ้าน ตลอดทางที่นั่งรถมาปรานไหมไม่ยอมพูดจา หรือแม้แต่จะชายตามองภัคพงศ์เลย จนกระทั่งสาวน้อยที่นั่งมาข้าง ๆ เอนมาซบไหล่กว้างของชายหนุ่ม เขาหันมาดูปรากฏว่าปรานไหมหลับไปแล้ว คฤหาสน์มนเทียน “ไหม ตื่นได้แล้ว ถึงบ้านแล้วนะ" ภัคพงศ์เรียกน้องสาวขี้เซาแต่เธอก็ไม่มีทีท่าว่าจะตื่นขึ้นมาจนต้องให้เขาอุ้มเธอขึ้นไปนอน เพราะเห็นเธอหลับสบาย “อ้าว! น้องหลับเหรอลูก” “ครับพ่อ น้องคงจะเพลียน่ะครับ” “แกอุ้มน้องไปนอนซะ” “แล้วคืนนี้จะออกไปไหนหรือเปล่า” “ไม่หรอกครับ” ผู้เป็นบิดาอยากให้ลูกชายเพลย์บอยยอมอยู่บ้านดูแลน้องบ้าง ร่างเล็กถูกภัคพงศ์อุ้มขึ้นมาไว้ที่ห้องนอนของเธอที่อยู่ฝั่งตรงกันข้ามกับห้องนอนของเขา เฟอร์นิเจอร์สีขาวตัดชมพูเต็มไปหมดดูแล้วโรแมนติก ภัคพงศ์วางร่างบางลงจัดท่านอนแล้วห่มผ้าให้ เพียงเขาหันหลังให้เธอ ปรานไหมก็พลิกตัวดึงผ้าห่มออกมาแล้วลุกเดินไป นี่เธอแกล้งหลับเพื่อให้เขาอุ้มมานอนอย่างนั้นหรือ “จะไปไหน?” เสียงถามดังมาก่อนขาจะทันแตะพื้นเสียด้วยซ้ํา “จะไปข้างล่าง ยังไม่ง่วงค่ะ” “นี่ไหมแกล้งให้พี่อุ้มมาเหรอ?” คิ้วดกเข้มเลิกน้อย ๆ ครั้นเธอจะก้าวออกไป เขาก็เอี้ยวตัวคว้าร่างบางเอาไว้ ดึงหญิงสาวให้เข้ามาอยู่ในอ้อมกอดของเขา “พี่ว่าเราน่าจะคุยกันให้รู้เรื่องนะ” ยิ่งเห็นริมฝีปากบาง เม้มแน่น หากแต่ยังสั่นระริก เขาก็ยิ่งได้ใจอยากกอดเธอไว้ให้นานที่สุด ภัคพงศ์ไม่อยากอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้เลย “ไหมเกลียดพี่ภัค!” “ถ้าเป็นเรื่องเมื่อวานพี่ต้องขอโทษ” เขารีบบอกแต่เธอไม่รอฟังเหตผล พอดิ้นหลุดจากอ้อมกอดได้ก็วิ่งหนีไปทันที

editor-pick
Dreame-Editor's pick

bc

ร้อยสวาททาสหัวใจ

read
6.2K
bc

My Buddy เล่นเพื่อน

read
26.8K
bc

ซ่านเสน่หา พี่น้องต่างสายเลือด

read
7.3K
bc

กระชากกาวน์

read
8.1K
bc

นางสาวอินทุอรณ์

read
8.1K
bc

แคดดี้ที่รัก

read
1.3K
bc

ตุ๊กตารัญจวน

read
5.9K

Scan code to download app

download_iosApp Store
google icon
Google Play
Facebook