มิเชล ...ที่รัก..." คอนเนอร์เขย่าตัวเธอเมื่อเห็นเธอหลับตาลงและนิ่งเงียบไป
" มิเชล! มิเชล! " คอนเนอร์ใจกระตุกสั่นกลัว เขากลัวจริงๆ ว่าเธอจะเป็นอะไรไป ยิ่งมองเสื้อยืดสีเทาที่ถูกแต่งแต้มไปด้วยเลือดสีแดงฉานใจเขาก็ยิ่งจะขาด มิเชลหลับตานิ่งอย่างต้องการระงับความเจ็บ เธอเจ็บจนแทบจะหายใจไม่ออก
" ฉันไม่เป็นไร...ขอหลับตา..สักพัก " เสียงพูดขาดห้วงทำให้ร่างแกร่งใจแทบขาดแดดิ้น
" ที่รักคุณอย่าเพิ่งหลับ... ผมจะพาคุณไปหาหมอ " คอนเนอร์ก้มลงจูบเธอทั้งน้ำตา จนลูกน้องได้แต่ยืนน้ำตาไหลไปด้วย เห็นเจ้านายเจ็บพวกเขาเจ็บยิ่งกว่า ผู้ชายที่ไม่เคยเสียน้ำตาให้สิ่งใดอย่างคอนเนอร์แต่ตอนนี้กำลังเสียน้ำตาให้ผู้หญิงที่ชื่อมิเชล
" นิกกี้แกจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย อย่าให้ข่าวรั่วไหลออกไปเด็ดขาด หากใครพูดถึงมิเชลฆ่าปิดปากให้หมด! " เขาสั่งเสียงเหี้ยมก่อนจะพาเธอวิ่งออกไปรอเฮลิคอปเตอร์
"ไม่เกินสิบนาทีเฮลิคอปเตอร์ก็มาถึงแล้
