BLOOD LUST (Vampire's Mate BOOK 2)

(Christie POV) Noooooooo! Damn! I am so sorry! Sorry! Bigla akong naalimpungatan! Basang basa ako ng parehong luha at pawis Ang sama na naman ng panaginip ko! Lagi ko na lang napapanaginipang napapaslang si Lhiam dahil sa pagpoprotekta sa akin. "I'm sorry!" utal ko punas ang luhang nangingilid sa mga mata ko. "Kumusta ang pakiramdam mo?" Napamulat ako dahil sa boses! Napalunok ako. "Lhiam?" Si Lhiam nandito pala siya sa madilmi na bahagi ng silid. "How are you?" Tanong nito nung hindi ako sumagot. Tumayo ito at humakbang papunta sa akin. Yumuko siya at sinilip ang mukha ko. Ang lapit ng mukha niya sa akin. "Sa-an ako?" tanong ko at umiwas ng tingin. "Nasa kwarto kita! Bigla ka na lang hinimatay kanina muntik kang mahulog sa hagdan! And I saved you," sagot niya. "Thankyou for saving me," saad ko tiningnan ang mukha niya. Halata namang di niya parin ako naaalala. "No problem," he grinned. Napatingin ako sa sarili ko. "Wait! Where are my clothes? Why I am only wearing sleeping robes with out any underwear?" Nahihiyang tanong ko noong may malamig akong naramdaman sa hita ko. "Your clothes? Nadumihan kase at nabasa ng pawis mo kaya pinalabhan ko muna," kalamadong sagot niya. "What? Sinong naghubad sa akin?" Nagiinit ang mukhang tanong ko kahit obvious naman na siya ang naghubad dahil kami lang ang nandito. But you can't tell. "Ako." "Did you....?" "Did you what?" "Did you touch my body? I mean my skin? Naked skin, did you see me naked?" "See you naked? Yes!" casual na sagot niya. Napalunok ako, bahagyang lumiwanag ang balat niya nang tamaan ito ng liwanag galing sa ilaw. Damn hinubaran niya ako?! Nakakahiya! s**t! "Damn!" "Why? I saved you and I have to clean you so," dagdag pa niya na namumula na rin ang pisngi kahit pa maputla ang balat niya ay nahahalata pa rin. "I know but, it's embarassing." "Di mo naman ikamatay kung hawakan ko ang balat mo. Mamatay ka lang kung sipsipin ko hanggang sa maubos ang dugo mo. And you're not my type," bulalas niya umupo na sa kama. Iwan ko kung seryoso siya sa sinabi o sinabi niya lang yon para di ako mahiya. Napahawak ako sa ulo ko at napatingin sa bintana. "Your blood is so special so different and rare! Habulin ng mga kagaya ko. Di ako makapaniwalang maiinvolve ako at ang pamilya ko sa taong may malakas na amoy ng kamatayan!" pahayag niya pa tiningnan ako at sumisinghot singhot. Napabuntong hininga ako. Lhiam, bumalik ka na. Alalahanin mo na ako. Ako to si Sweety mo. "Alright!" saad niya kapa ang ulo ko. "Don't touch me. I am not your type right?" sabi ko at umismid. "I am just checking on you. My sinat ka kase kahapon!" turaj niya. "Saan ang mga kasama mo?" "Don't worry about them. You are sick. Take a rest and medicines for you not to bother me!" saad niya na walang emosyong mababakas sa mukha at mga mata. "Sorry about this. I really don't want to bother you," nahihiyang saad ko. Napatingin ako sa kumikintab na mukha niya, mahabang pilik mata at mapulang mga labi. Sana maalala mo na ako. Miss na kita Lhiam ko. ** (Narrator) Habang abala ang mga taga palasyo at ang pamilya nina Lhiam sa pagaayos ng mga bagay bagay nakaligtaan nilang siguraduhing di makawala ang grupo ni Luffer Blood na sina, Bigla nalang nagliwanag at napunit ang librong pinagkulungan ng tagapalasyo kina Luffer at sa grupo na dahilan ng pagkawala ng liwanag na siyang bumalot kay Luffer at iba pa. Nakawala na naman ang grupo ni Luffer, kasama sina Christine, Freleen,Jaser, Lyndsey, Juwan, Rei, Dale, Dane, Shaila, at Isaiah! *** (Luffer POV) "Sa wakas nakawala tayo. Salamat sa tulong ninyong lahat!" saad ko habang inaayos ang sarili sa salamin. "Di na sila natuto, minsan ka nang kinulong ni Ethan sa libro at nakawala!" sagot ni Shaila. "Saan na tayo ngayon Blood? Nagugutom na ako," tanong ni Dane. Tumayo si Dale. "Di na tayo maaring bumalik sa dating lugar natin dahil madali nila tayong mahanap doom. Di pa tayo handa sakanila! Natalo nila tayo ng ganon kadali kaya umiwas muna tayo hanggat kulang pa tayo sa alas," saad ni Dale. "Siguradong hahanapin nila agad tayo sa oras na malaman nilang nakatakas tayo. Hanapin para lipulin!" dagdag ni Lyndsey. Tumango si Rei at nagsalita. "Di tayo makakalaban, nawala halos lahat ng lakas natin dahil ginamit natin para makawala. Kailangang mag-ipon pa tayo ng lakas!" "Di natin sila kakayanin lalo na ngayong nakikisali ang tagapalasyo!" saad ni Juwan. "Kailangan nating humanap ng bagong kuta kung saan tayo pwedeng magsanay pa at magpalakas para panglabang sa Valliants lalo na na sa councils," dagdga ni Shaila. Tahimik lang si Christine na siyang sobrang nanghihina dahil kakabalik niya lang sa mundo at kailangan pa ng maraming dugo! "May alam akong lugar na pwedeng pagtaguan natin!" pahayag Efreelen. "Ako din may alam!" saad ni Isaiah. "Ang situasyon ay masyadong seryoso. Kailangan na agad nating makaalis dito bago pa tayo maabutan!" sabi ni Dale. "Magdesisyon kana Luff kung saan ba talaga tayo. Kailangan na nating umalis at doon na lang pagmeetingan ang susunod na mga hakbang!" sabi ni Shaila at nagtinginan sila sa akin. "Tama kayo, kailangan na nating umalis dito! Isaiah saan tayo pupunta?" Tanong ko. "May alam akong abandonadong asylum. Malaki ang lugar! Magagamit natin ang mga gamit doon sa kung ano mang experimento," pahayag ni Isaiah. "Tara na. Lets be safe first, we can't lose any one of us now!" saad ko at humanda na. "Isai, manguna ka!" "I got it! Lets go!" yaya ni Isaiah at nauna nang tumalon sa bintana. "Lets get out of here!" Sabay na sabi ng lahat at nag-alisan na. Inalalayan ko si Christine at tumalon narin palabas ng bintana. Humanda kayo sa ganti namin Valliants! Sa susunod siguraduhin kong sa amin ang panalo at kayo naman ang ikukulong namin o di kaya patayin! *** To Zilque Asylum! (Narrator) Mabilis nalaman ng council, mga tagapalasyo at pamilya Valliant ang pagtakas ng pangkat ni Luffer, pero kesa tugisin sila mas inuna nila ang pagpapagaling ng mga kasamahan nila at paghahanap ng paraan para maibalik ang mga alaalang nawala sa mga bampirang nalason ng buzzardspane. Di masyadong inaalala ng palasyo ang pagatake ng grupo ni Luffer dahil alam nilang mahihina pa ang mga ito ang inaalala nila ay kung malaman ng grupo ni Luffer na nawalan ng alala ang iba sakanila at gamitin ito ni Luffer laban sakanila. Patuloy ang paggamot ng mga tagapalasyo sa mga apektadong bampira kagaya ni Lhiam na nawalan din ng alaala, habang patuloy naman ang pagpaplano at paggawa ng hakbang ng grupo ni Luffer upang pabagsakin ang pamilyang Valliant at baguhin ang mga batas ng lahi nila! *** (Isaiah POV) At Zilque Asylum "Isaiah gusto mo ba talagang ikaw na gagawa nito? Kaya ko namang gawin to!" pahayag ni Shaila pigil ako sa gagawin. pagmamanman sa Valliant at sa Harpire. "Why? Alam mo mas madali kung gawin to. Alam mo namang kaya kong magpalit ng anyo! Kung ikaw magmamanman sa kalaban natin, madali kang makikilala!" saad ko. "Alam ko, pero baka nakakalimutan mo na ang iba sa kalaban natin ay matalas ang pakiramdam at pangamoy. Makikilala ka rin nila!" dagdag niya pa. "I know, but bago pa man nila ako makilala at mahuli sisiguraduhin kong nakatakas na ako. Alam mo na mang kailangan natin to! Kailangan nating malaman kung ano ang mga ginagawa nila at kailangan nating alamin ang mga kahinaan nila upang mapaghandaan sila," sagot ko. "Ayaw ko lang na may mangyari sayo. Ayaw kong mawala ka!" Puno ng pagaalalang usal ni Shaila. "Di ako mawawala. Kaya nga ako nandito para sayo! And look! Makilala mo pa ba ako?" saad ko sabay nagpalit ng anyong matanda at dinilaan siya kaya natawa siya. "Hahahaha, kahit kailan loko ka talaga!" "Wag ka ng magalala ang mahalaga at kailangang unahin ngayon ay alamin kung ano na ang mga ginagawa ng kalaban! Puntahan mo na sila Luffer. Aalis na ako. Magiingat kayo," paalam ko. "Di ba pwedeng sumama? Magdisguis din ako!" Pamimilit niya. "Wag na, you don't have too. I already ask Dale to takecare of you while I'm away so be a good vampire while I'm not here!" diin ko kurot ang matabang pisngi niya. Siya ang dahilan sa bawat ginagawa ko. Kaya nga ako pumanig sa alam kong mali dahil sakanya. Nagpalit anyo na ako bilang ibang tao. Kaya ko namang manggaya ng anyo basta nakita ko na. Ang ginamit kung mukha ay isang lalaking modelo di masyadong kilala at pinuntahan na si Luffer. "Blood it's me, Isaiah!" pakilala ko pagkapasok. Nakita ko siyang nakatingin sa monitor kung saan nakadisplay ang mga DNA ng mga malalakas na ninuno ng mga bampirang nakalap ni Juwan. "Damn! Really? Magaling, di ka nga agad makikilala sa ganyan," napamanghang sabi niya. "Oo nga, sana!" "Amazing, basta ibahin mo lang ang boses mo at piliting itago ang amoy mo!" paalala niya pa. "Sige!" "Anyway bring this with you. A tracker and a camera to record. Be safe!" "I will. I will be back as soon as possible. Kapag nakalap ko na lahat ng kakailanganing impormasyon!" paalam ko at lumayo na!! ***