The Billionaire and His Secret (Love in Disguise Book 1)

“ARE  YOU  serious, Papa?  Or  is  this  some  kind  of  a  joke?  Pinauwi  mo  ako  ng  Pilipinas  para  lang  sabihin  sa  akin  na    ipakakasal  mo  ako  sa  kung  sinumang  babae  na  gusto  mo.  This  is  bullshit!  Naglolokohan  ba  tayo, Papa?” Namumula ang buong mukha ni Dave. Kumuyom din ang kanyang mga palad.             “Don’t  bullshit  me, young  man!  Hindi  ako  nakikipagbiruan  sa  iyo!  Seryoso  ang  pinag-uusapan  natin  dito!” mataas ang tonong sagot ng ama ni Dave.             Marahas  na  naihilamos  ni  Dave  ang  dalawang  kamay  sa  kanyang  mukha.  Humugot  siya  ng  pagkalalim-lalim  na  buntung-hininga.  Ilang  sandali  muna  niyang  pinakalma  ang  sarili  bago  siya  muling  nagsalita.             “Papa, buong  buhay  ko  ay  wala  akong  ginawa  kundi  sundin  lahat  ng  gusto  ninyo  ni  Mama.  Mula  sa  isusuot  kong  damit, sa  mga  pagkain  na  kakainin  ko, sa  mga  laruan  ko  at  maging  sa  mga  kalaro  at  kaibigan  ko  ay  kayo  ni  Mama  ang  nasusunod.  Noong  nag-college  ako  ay  sinabi  mong  Business  Management  ang  kursong  kukunin  ko.  Sinunod  kita  kahit  na  ang  gusto  ko  sana  ay  Engineering.  Pagka-graduate  ko  ay  pinadala  mo  ako  sa  Amerika  para  kumuha  ng  MBA.  Labag  man  sa  kalooban  ko  ay  sinunod  pa  rin  kita.  Ikaw  rin  ang  nasunod  nang  sabihin  mo  kung  saang  kumpanya  ako  dapat  na  magtrabaho.  Kahit  na  nasa  malayo  ako  ay  kayo  pa  rin  ni  Mama  ang  nasusunod.  Tapos  ngayon  bigla  mo  akong  pauuwiin  para  lang  sabihin  na  ibibigay  mo  ang  kumpanya  kung  magpapakasal  ako  sa  babaeng  ikaw  ang  pumili.  Wala  na  ba  talaga  akong  kalayaan  Papa?”              Hindi  umimik  ang  Papa  niya.  Binalingan  niya  ang  ina.  “Mama  wala  ka  rin  bang  pakialam  sa  nararamdaman  ko?  Dahil  ba  sa  panganay  ako  kaya  kailangang  sundin  ko  lahat  ng  gusto  ninyo?  Ginawa  n’yo  na  lang  akong  tau-tauhan  sa  pamamahay  na  ito.  No.”  Umiling  siya.  “Mali  pala  iyon.  It’s  even  worse.  Hindi  pala  tao  ang  turing  ninyo  sa  akin  kundi  robot  na  sumusunod  lang  sa  lahat  ng  utos  ninyo.”             “Hindi  sa  ganoon, anak.  Mahal  ka  namin  ng  Papa  mo.  We  only  want  what  is  best  for  you.”  Lumapit  ang  mama  niya  at  akmang  hahawakan  siya  nito  sa  mukha  ngunit  umiwas  siya.             “That’s  not  true,  Mama.  Hindi  para  sa  akin  ang  mga  ginagawa  mo .  Mas  mahalaga  sa  iyo  kung  ano  ang  sasabihin  ng  ibang  tao  kaysa  sa  sarili  kong  damdamin. “             Mariing  napapikit  ang  mama  niya  sa  kanyang  sinabi.  Hindi  niya  ito  gustong  saktan  ngunit  hindi  niya  mapigilan  ang  sarili.             “So, ano  ang  gusto  mong  palabasin  ngayon?”  Mapanganib  na ang  tono  ng  boses  ng  kanyang  Papa.             “If  you  think  you  can  threaten  me, then  you’re  wrong, Papa.  You  can  give  the  company  to  my  younger  brothers,  for  all  I  care.”  Pagkasabi  nito  ay  tinalikuran  niya  ang  ama.             Nasa  paanan  na  siya  ng  grand  staircase  nang  muling  magsalita  ang  kanyang  ama.  “I’ll  disinherit  you!”  nagpupuyos  sa  galit  na  sigaw  ng  papa  niya.             Nilingon  niya  ito  kasabay  ng  marahang  pag-iling.  “It  doesn’t  matter, Papa.  I  can  take  care  of  myself.  I  can  manage  to  live  without  your  riches.”  Mabibigat  ang  mga  paang  umakyat  siya  ng  hagdan. “DAVE, anak, makipag-usap ka nang maayos sa Papa mo. Don’t take things against us. We only want what’s best for you,” pakiusap ng Mama ng binata nang puntahan siya nito sa kanyang kuwarto. “So, ang best para sa inyo ay manduhan ako at kontrolin ang buhay ko?” sarkastikong tanong ni Dave sa ina. “Hindi gano’n ang intensyon namin, anak. Ang gusto lang namin ng Papa mo ay maging maayos ang buhay mo. Ayaw namin na matulad ka sa ibang kabataan na napariwara dahil mas inuna ang barkada kaysa sa pag-aaral at obligasyon sa pamilya. Your Papa train you at an early age so you will become responsible when you grow older. Hindi namin gustong saklawan ang buong pagkatao. Hindi iyon ang palano namin ng Papa mo,” mahinahong paliwanag ng kanyang ina. “Are you trying to tell me that your decisions and plans are the best? That my own decisions are not good? Gano’n ba iyon, Mama?” “No. That is not what I mean. Kung nasaktan ka man o hindi mo nagustuhan ang mga naging desisyon namin ng Papa mo, humihingi ako ng tawad.  Sana mapatawad mo kami sa mga nagawa naming desisyon na sa atin tingin mo ay mali. Tulad nga nang sinabi ko, gusto lang namin ng Papa mo na maging maayos ang lahat para sa iyo at kahit sa kapatid mo,” pahayag ng Mama ni Dave. Napabuga ng hangin ang binata. “So, do you think that marrying someone whom I do not love will do me good?” Napatda ang kanyang ina. Hindi nito marahil inaasahan ang tanong niyang iyon. “Is that the way to see it? Hindi mo ba talaga magugustuhan ang anak ni Mr. Libaste? I though you were friends with his children? So, kilala mo ang mga anak niya? Don’t you like his daughter?” usisa ng ina ni Dave. Napailing si Dave. “I don’t have intention of marrying that girl. Kaibigan lang ang turing ko sa kanya,” mahinahong tugon niya. “Then, I suggest, we talk to your Papa. Maybe he has something to say about this,” suhestiyon ng kanyang ina. “Do you want to talk with me?” Biglang napalingon si Dave at ang kanyang Mama sa pinanggalingan ng boses. Napansin nilang nakatayo sa hamba ng pintuan ang ama ng binata. “Your son and I were talking about your proposition with him. Maybe you can reconsider it,” wika ng ina ni Dave. Lumapit sa kanila ang Papa ni Dave. Umupo ito sa sofa kung saan nakaupo ang kanyang Mama. Tumingin ito ng diretso kay Dave. “Young man, if I will give you a chance, then what can you suggest? Can you promise me anything?” Hindi na nag-atubili ang binata sa kanyang sasabihin. “Can I choose the woman whom I will marry?” “So, if I let you choose whom to marry, then what will you promise in return?” hamon ng ama ni Dave. Huminga muna nang malalim ang binata bago siya sumagot. “Kung bibigyan ninyo ako ng pagkakataong pumili ng babaeng pakakasalan ko, sisiguraduhin kong makakasundo ninyo siya. Pero kung sakaling hindi ninyo siya magustuhan, nakatakda akong talikuran ang lahat ng kayamanan at ari-arian na ipapamana ninyo sa akin. Kahit ang pagiging CEO ng Imperial Bank ay hindi ko tatanggapin,” paliwanag niya. Ngumiti ang ama ni Dave. “Sounds fair enough to me. What do you think, honey?” baling nito sa kanyang ina. “Kung sa tingin mo, anak, iyan ang makakabuti sa iyo, hindi ako tututol. Pero umaasa ako na sana ay makahanap ka ng babaeng karapatdapat sa iyo at sa pamilya natin,” pahayag ng Mama ni Dave. “I will do it. I’ll look for a woman who is truly deserving of our family’s name,” pangako ni Dave. “If that is the case, then you can start finding that perfect woman. I will give you four months to do it. After that, you need to present that woman to us. Then we will decide if she deserves to be your wife. Or else you will never set foot on this house again,” banta ng ama ni Dave. Napalunok ng ilang beses ang binata. “Okay, Papa. Thank you for this chance. I will do my best to find a woman who will live up to your expectations.” Tumango lang ang ama ni Dave. Ngumiti naman ang kanyang ina. Pagkalabas ng kanyang mga magulang sa kuwarto niya ay hindi mapigilan ng binata na amag-alala. How can you find the right woman? Saan niya ito hahanapin? Ano ang dapat niyang gawin para hindi siya magkamali ng babaeng pipiliin? May formula ba na dapat niyang sundin? O hahayaan na lang niya na ang sariling puso at isip na maghanap?