"Good morning, mahal ko," nakangiting wika ko sa mahal kong asawa.
Pansin ko ang ngiti nito sa labi.
Kahit naman ang ngiting ibinibigay nito ay ngiting pang kaibigan lang ay ayos lang sa akin. Ang mahalaga naman ay kinakausap ako nito ng totoo at nagagawang ngumiti at tumawa.
Lalo pa nga akong na-inlove dito ng makitang mapagbiro din pala ang mahal kong asawa.
Sa mga nakalipas na linggo ay naging maayos naman ang pagsasama namin. Pero ramdam kong tinuturing lang ako nitong isang kaibigan.
Nakakalungkot man kung minsan, ngunit umaasa na lang ako, na isang araw mamahalin din ako nito bilang isang asawa.
Ang ikinakatuwa ko lang, hinahayaan ako nitong tawagin ito sa endearment na gusto ko para dito. Maliban nga lang kapag nasa labas kami.
Minsan na rin kaming lumabas at sobrang saya k
