My Beloved Stranger (My First Kiss) Tagalog-English

The Stranger As My First Kiss

Chapter 4

Sa wakas nakita ko rin! "Sir, excuse me po" ang sabi ko ng makita ang presyo ng rootbeer. Lumingon naman ito sa akin, but his eyes was focused on my lips. He watch it intently while I do the talking "Hmmnn?" He said "Thirty pesos po" sabi ko "What?" Sabi niya na ngayon ay nakatingin na sa mga mata ko.

Ngumuso ako sa rootbeer na hawak niya, nakita kong tumutok muli ang mga mata niya sa labi ko. Napapikit siya...hindi ko lang alam kung bakit pero parang nahihirapan siya. Ano ba talaga ang problema ng lalaking ito? At nang dumilat siya ay nagulat na lamang ako sa sumunod na nangyari.

Dumukhang siya at inabot ako, hindi pinansin kahit pa may distansiyang nakapagitan sa amin waaahh! Hindi ang first kiss ko! Baka akala niya thirty pesos lang ang mga halik ko! How cheap naman! Darn! Saan ako nagkamali?

Gulong-gulo ang isip ko ngayon. Napa-angat ako sa kinatatayuan ko ng hapitin niya ang likod ko palapit sa kanya.

Parang may sariling isip ang mga kamay ko ng gumapang ito sa mga braso niya paakyat sa kanyang balikat, naghahanap ng makakapitan habang lumalalim ang kanyang halik. Ganito pala kapag lumalalim ang halik, halos maubusan na ako ng hangin sa baga. As of now, I considered my lips... not a virgin anymore. This stranger took it.

"Hmm your lips tastes so sweet love... I want more..." bulong nito. Lumayo siya at hinawakan ako sa magkabilang pisngi. At nang tumingala ako ay nakiki-usap na mga mata niya ang sumalubong sa akin. Hindi ako nakasagot agad kaya he considered it as a yes. Yumuko siya upang halikan akong muli, wala na talaga...suko na agad, weak.

Ang sarap din kasi ng lasa ng rootbeer sa bibig niya. Sobrang lambot ng labi niya pero kaya nitong durugin sa halik ang labi ko.

"Eve, tigilan mo na ang kahibangan mo!" pilit na sumisigaw ang gahiblang katinuan sa isip ko. Sa natitira kong lakas ay tinulak ko siya, ganito pala ang mahalikan...nakaka-panlambot ng tuhod.

Mabuti nalang at hindi ko siya naisipang sampalin. What for? This stranger as my first kiss was perfectly fine. "Hey! I'm sorry" aabutin niya sana ako pero natigilan siya ng maalala na may nakapagitan nga pala sa amin. Umatras ako at tumalikod sa kanya. Itinaas ko ang isang kamay upang damhin ang aking labi. Hanggang sa ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala na kinuha na nga nito ang first kiss ko. Narinig kong bumukas ang pinto kaya napaharap ako sa direksyon nito.

Oh my gosh! Nasa harapan ko na siya ngayon at napaka-tangkad niya, hanggang balikat lang ako. "Hala! Sir bawal ka po dito!" Hindi niya pinansin ang sinabi ko at lumapit pa rin sa akin "I said I'm sorry, okay?" Inabot niya ang braso ko sabay yakap sa akin. Ano itong nararamdaman ko? Bakit feeling ko matagal ko na siyang kakilala? Ang gaan ng loob ko sa kanya, ngayon ko lang naman siya nakita. He is a total stranger to me, ni hindi ko nga alam ang name niya.

Nag-alis muna ako ng bara sa lalamunan bago magsalita "Ah sir, labas na po kayo, don't worry hindi po ako magrereklamo. Baka po kasi makita tayo ng boss dito at mapagalitan pa ako" sabi ko sa kanya habang inaalis ko ang pagkakayakap niya sa akin at totoo namang hindi ako magrereklamo kasi nagustuhan ko rin naman.

Come to think of it, hindi naman ako kaladkaring babae, pero kasi may kakaiba talaga akong naramdaman sa kanya. Malamang kung si Alvin iyon ay hindi talaga ako papayag magkamatayan na! Joke lang naman haha! I mean kung si Alvin iyon ay lalayo agad ako bago pa man siya makalapit sa akin.

Nakita kong kumunot ang noo niya sa sinabi ko "What did you say?!" Mukhang galit ah! Lumayo ito ng konti at tumitig sa akin "What if It's not me who kissed you? What if it's Alvin? Then are you not going to complain huh?!" Medyo pasigaw pa nitong sabi. Aba! Teka nga bakit ang suplado nito! Siya na nga ang nakagawa ng mali ay siya pa ang galit "Ano po ba ang gusto mo? You mean i-reklamo kita?" Asar kong tanong dito.

"That's not my point... I mean you should atleast told me that you're going to sue me rather than not" paliwanag niya sa akin "Ah ganun! Ako na nga ang nagmagandang loob ako pa ang masama! Saka pwede ba tigilan mo iyang ka-iingles mo ha nosebleed na ako e hmp!" Hindi ko na matiis talagang inirapan ko na siya. He chuckled, seryoso naman ako ah. "Baby, again I'm sorry" lumapit itong muli at pinulupot ang mga kamay sa baywang ko. Hah! Baby daw oh!

"Teka naman po kanina ka pa! Bakit ba yakap ka ng yakap diyan!" Galit na naman ako. Pilit kong iniiwas ang sarili sa kanya, ano ba iyan nauubos ang pasensya ko sa lalaking ito! "Sorry babe, can't help it" ngumiti pa ito at lumabas ang pearly white teeth niya "First of all, I'm not your baby or babe okay? A few minutes palang tayo nagkita may nangyari na agad! How dare you!" Imbes na sampalin ay tinulak ko nalang siya. Natawa na naman siya sa ginawa ko. Lumapit ulit siya at hinarap ako

"Sorry..." he raise my chin and to my horror, he lower his lips to meet mine. Oh no! Not again. I never see this coming, akala ko tapos na, but only this time wala ng hadlang...wala nang nakapagitan sa amin. Naka-angulo siya to give me more access to his kisses. To make me feel that the kiss he wanted to share with me was a passionate one.

Nah, masyado pa akong bata para sa gan'tong bagay, kaso ano ang magagawa ko, I'm weak . Sa ikalawang pagkakataon ay muling nanlambot ang aking mga tuhod...

Biglang tumunog ang phone niya, hudyat na may tumatawag. Napahinto siya sa paghalik. Ako naman ay parang liyo pa rin, palibhasa ay magaling itong humalik. Magaling? Paano mo nasabi? May nakahalik na ba sa iyo e siya nga ang first kiss mo. Ah basta! Wala ng mahaba pang paliwanag, feeling ko kasi kahit first time kong mahalikan e kung ganoon din lang naman kasarap ay parang ang sarap ulit- ulitin.

Uy Eve, nasaan ang delikadesa mo? Nabura na ba dahil sa kanyang mga halik? Alalahanin mo ang karangalan ng iyong pamilya, okay? Ayos din naman talaga itong konsensya ko always on time huh. But anyways, tama naman siya, dapat hindi ako easy to get.

"Wait here, I'm going to take this call" wala sa sariling napatango ako. Lumabas siya ng tindahan at nakita kong papunta sa direksyon ng hotel habang may kausap sa phone. Napansin kong huminto siya after taking a few steps at dahan-dahang lumingon sa akin. Nabasa ko sa kanyang mga mata ang confusion. He was torn between leaving me and rejecting the call. Pero siguro ay mapilit ang kausap nito kaya muli siyang tumalikod at naglakad pabalik ng hotel. Sana ito na ang una at huli nating pagkikita...

Mabuti nalang at nakabalik na ang ate "Eve, heto pakibigay nalang kay nanay" sabay abot sa akin ng pera na nasa sobre "Pasensya na kamo at iyan lang ang nakayanan ko" tumango ako at agad na nagpaalam, pero bigla kong naalala ang estranghero na humalik sa akin. "Ate kapag may naghanap sa akin pakisabi hindi mo ako kilala ha"

"Oh, bakit naman?" Nagtataka siguro sa sinabi ko "Basta, promise me ate ha" kinulit-kulit ko siya, hanggang sa umabot kami sa pinky promise na akala mo e sekretong malupet ang pinag-uusapan. Natawa nalang ang ate at ginulo ang buhok ko. Niyakap niya ako ng mahigpit, siguro miss na nya ako. Gumanti ako ng yakap sa kanya at pagkatapos ay nagmadaling umalis. Baka maabutan pa ako ng lalaking estranghero.

Pagkabalik ko ng bahay ay nadoon na ang tatay. Nasa sala ito at nanonood ng balita. Lumapit ako sa kanya upang magmano. Pagkatapos ay yumakap din dito. "Tay..." malambing kong tawag. Parang gusto kong i-share ang feelings ko as of this moment. "Hmm saan ka ba galing anak?" Tanong nito "Ah sa beach po, may inutos lang po ang nanay" gustuhin ko man na makipag-kwentuhan kay tatay ay kailangan ko pa palang ibigay kay nanay ang pera na pinadala ni ate.

Pumunta ako ng kusina "Nay ito po pala binigay ni ate" kumunot ang noo ni nanay "Ano daw ito? Para saan?" "Bigay daw po niya sa inyo" "Naku! Iyang ate mo nag-abala pa" " Hayaan niyo na po, gusto lang naman ni Ate na makatulong. Ano po pala ang ulam?" Iniba ko nalang ang usapan. Ayoko kasing maalala ang estranghero na may labing masarap humalik.

Hindi ko na siguro makakalimutan ang halik na iyon at siempre hindi na rin muna ako pupunta sa beach baka nandoon pa iyon.

Natapos kaming kumain, ang sarap talagang magluto ng nanay, the best ever! Tinuturuan na rin naman niya ako na magluto ng mga basic. Mga ginisang gulay or laswa which is our all-time favorite at may partner na pritong isda. Habang nakahiga sa aking kama ay naisip ko na naman ang estranghero, pwede naman na sigurong i- charge to experience nalang ang nangyari at huwag na masyadong paka-isipin pa "Bata ka pa Eve, only sixteen going on seventeen in four months time, lumayo ka muna sa ganyang mga bagay, isipin mo ang future mo" sabi ko sa sarili ko. "Marami pa ang darating huwag magmadali, hindi ka mauubusan..."